Obsessive Love Disorder 2

Chapter 13

Ano?! Hindi pwede! Hindi niya pwede gawin sa akin 'to! Ako dapat ang magdidesisyon para sa sarili ko.

“Clai, hindi mo pwedeng gawin 'to! Ayaw ko maging asawa mo! Please Clai, Wag ako! Magmahal ka nalang ng iba!” sigaw ko sa kanya.

5 days nalang, Ayaw ko maging asawa niya. Shit! Nakangiti lang itong tumingin sa akin na parang wala siyang naririnig.

“Ate, alam kong nagugutom ka na. Halika nakahanda na ang pagkain sa hapag kainan.” Natahimik naman ako.

At tinanggal niya ang tali ko sa paa at kamay. At akmang susuntukin ko na ang ulo niya gamit ang right hand ko. Ngunit agad niya ito napigilan. Nakahawak ngayon ang kaliwa niyang kamay sa aking kanan na kamay. At nagulat ako na sa isang iglap ay magka holding hands na kami.

“Much better.” Hinila naman niya ako at nagpahila na lamang ako. Dahil alam kong wala akong laban sa kanya. Hindi ko rin alam kung saan ang daan palabas.

Ng makarating na kami sa dining room ay nakahanda na ang mga pagkain habang hindi pa rin niya binibitawan ang kamay ko.

“Umm, can you please let go of my hand? I can't eat, kung hindi mo bibitawan ang kamay ko,” walang gana kong sabi sa kanya.

“No, gusto mo bang subuan nalang kita?” malambing niyang tanong sa akin.

“Wag nalang kaya ko na ang sarili ko,” seryoso kong sabi sa kanya.

Kinuha ko naman ang kutsara at kahit ni isa walang akong nakuhang kanin o ulam man lang. Hindi ako sanay na walang tinidor. Pag kumakain kasi ako kailangan may kutsara at tinidor para makakain ako ng maayos. Napakagat naman ako ng labi. Nakakainis naman oh! Napatingin naman ako sa kamay namin na magkahawak sa isa't-isa.

I heard him chuckled, “Do you want some help?”

“Kung bibitawan mo lang 'yong kamay ko, edi sana. Nakakain na ako ngayon,” irita kong sabi sa kanya.

“I don't want to. I'm enjoying holding your hand, Ate,” nakangiti niyang sabi sa akin. Kinuha naman niya ang kutsara niya at sinubukan niyang subuan ako.

“Ayaw ko.” Napahinto naman siya.

“Huh? Bakit hindi mo ba gusto 'yong pagkain?” tanong niya sa akin.

Nagugutom na nga ako, pero ayaw kong subuan niya ako. Hindi ako komportable.

“Ayaw kong subuan mo ako. Bitawan mo nalang kasi ang kamay ko!” naiinis kong sabi sa kanya. “Baka ayaw mo lang talaga akong pakainin,” bulong ko.

Ngumisi naman siya habang 'yong mata niya ay malanding tumingin sa akin.

“Ate, alam kong nagugutom ka na~ So, kainin mo na 'to.”

“Ayaw ko!”

“Ayaw kong magutom 'yong wife ko, kaya kumain ka na,” malambing niyang sabi.

“Hindi pa nga tayo kasal! Tapos wife na agad tawag mo sa akin!”

“Iyan ang gusto kong itawag eh. Gusto ko tawagin mo rin akong husband,” sabi niya.

Nilapit ko naman ang mukha ko sa kanya. At ngumisi ng nakakaloko.

“Asa ka.”

I stunned, when i realized he's looking at my lips. Dahilan upang mapadistansiya ako. Baka ano pang gawin sa akin ng batang 'to. Delikado na.

“Ate, kumain ka na lalamig na ang pagkain,” mahinahon niyang sabi.

“Sabi ng ayaw ko eh. Hangga't sa hindi mo binibitawan ang kamay ko. Hindi ako kakain, bahala ka diyan!” Napabuntong hininga naman ito. At binitawan niya ang kutsara.

Namilog ang aking mata ng makita kong hinubad niya 'yong t shirt niya. Kitang-kita mo ang puti niyang balat, halatang kapag sinapak mo ito ay mag iiwan ito ng marka. Hindi pa rin nawawala 'yong abs niya kahit mapayat ito.

“I guess, i should give you my body.”

“Huh?”

“If you don't like the food i prepared to you.” Hinawakan naman niya ang pisnge ko. “Ako nalang ang kainin mo, Ate. Mas masarap pa ako sa pagkain na hinanda ko ngayon.”

“You pervert!” Agad ko naman siya tinulak pero dahil hindi pa rin niya binibitawan ang kamay ko. Ay nahila niya ako.

Nakahiga siya sa sahig at nakapatong ako sa kanya. Nagtama naman 'yong mata namin sa isa't-isa. Bumaba 'yong tingin niya sa akin. Tatayo na sana ako pero nagulat nalang ako ng agad niya ako niyakap para hindi ako makatayo.

“Clai! Let me go!”

“Ate, kailan pa ba ako maghihintay sa'yo?” Tinaasan ko naman siya ng kilay.

“Wag ka na maghintay sa akin. Maghihintay ka lang sa wala—” Nagulat nalang ako ng agad niya hinawakan ang likod ng ulo ko at hinalikan ako.

I tried so hard to push him away! But i can't! Masyado siyang malakas. I have no choice but to do this! I can't believe i have to do this. Kinagat ko naman ang labi niya nakita kong minulat niya ang kanyang mata. Mas lalo ko naman diniinan ang pagkagat ko hanggang sa nalasahan ko na ang dugo niya pero hindi man lang siya tumigil. Ramdam ko ang dila niyang nilalaro ang dila ko.

Ng hindi na niya kaya na pigilan ang paghinga niya ay tumigil na ito. Agad naman ako umatras at hinabol ang sariling hininga. Nakaupo lang ako sa sahig habang siya ay nakahiga pa rin habang hawak na hawak 'yong labi niya na may dugo. Halata sa mukha niya na ginaganahan ito dahilan para mas lalo akong mainis sa kanya, parang sasabog na 'yong ulo ko sa inis.

“I hate you!” pagkatapos ko sabihin ang mga katagang 'yon ay tumakbo na ako papalayo. Iniwan siyang nakangiti na parang baliw habang nakatingin sa kisame at hawak na hawak 'yong labi niya.

•••

Padabog ko naman sinara ang pinto. At nilibot ang paningin ko sa paligid, at napagtantong kwarto ito ni Clai.

Nakakairita! Bwesit! Pasalamat siya wala akong lakas para labanan siya! Binuksan ko naman ang kabinet at humanap ng panyo. Ng makahanap na ako ay agad ko 'to pinunas sa labi ko.

Shit! I need to get out of here! Baka kung hindi pa ako makatakas dito?! Baka marape pa ako?! Delikado ang bata na 'yon! Bwesit na buhay 'to! Ang malas malas ko! Napakamalas ko.

Napahinto naman ako sa pagpupunas ng labi ko ng makita ang picture frame sa mini desk. Picture ko ang nakalagay.

At ang mga stolen picture na nakadikit sa pader. Ano bang gagawin ko para mapagamot siya?! Hindi ko na alam! Napakapa naman ako sa bulsa ko. Umaasang nasa loob ng bulsa ko ang cellphone.

Wala.

Wala 'yong cellphone ko. Napatampal naman ako ng noo. Bigla nalang may kumatok sa pinto dahilan para muntik pa akong mapasigaw. Mabuti nalang at tinakpan ko ang bibig ko gamit ang kamay ko.

“Ate, are you here? I want to talk to you,” mahinahon niyang sabi.

Baka scam iyan?! I can't trust this guy!