^'Life dancer~Min Yoongi'^

Part 41

Gdy weszliśmy do budynku w środku było ogromne poruszenie. Mnóstwo ludzi przechodziło po korytarzu w pośpiechu. Nie powstrzymali się jednak od patrzenia na dziewczynę w mundurku szkolnym z plecakiem.
-Jedź na 5 piętro- wskazał na windę.- Ja muszę jeszce coś załatwić.- ruszył w korytarz skręcający w prawo.

Wyszliśmy z limuzyny wprost na czerwony dywan. Oświetlały mnie flesze aparatów. Szłam za panem Jungiem we fiołkowej skromnej sukni uśmiechając się. Włosy miałam spięte w eleganckiego koka a w uszach długie, srebrne kolczyki.
Mnóstwo dziennikarzy wyciągało mikrofony w nasze strony, jednak Koreańczyk dyskretnie odmawiał udzielenia wywiadu. Gdy weszliśmy na stadion, zatrzymał nas reporter z mikrofonem Mnetu. Dyrektor odrazu ustał obok ścianki a kamerzysta włączył nagrywanie. Ja ustalam za kamerzystą.
W trakcie wywiadu padło pytanie odnośnie mojej osoby. Mężczyzna wyciągnął dłoń w moim kierunku, bym podeszła. Odmówiłam kręcąc głową jednak reporter poprosił o podejście.
-To jest osoba, dzięki której tutaj mogę być.- uśmiechnął się i tak jak w jego zwyczaju położył dłonie na moich ramionach.
-Ah tak! Już cię poznaję.- reporter się zbliżył - Ty jesteś Springi.- uśmiechnął się na co odpowiedziałam mu tym samym.

Usiedliśmy przy czarnym stoliku nakrytym jedwabiem. Obok nas stały kolejne stoły a przy nich wysokiej rangi osoby. Zauważyłam nawet dyrektora JYP Entetiment. Wielu ludzi, także podchodziło do nas i witało się z Dyrektorem HaRimem, który za każdym razem z dumą przedstawiał mnie. Scena była ogromna a wszystkie dekoracje zabierające dech w piersiach.
W trakcie gali mnóstwo kamer jeździło i robiło zbliżenia na nas.

-A teraz nagroda za najbardziej widowiskową i atrakcyjną galę!  Nominowani zostali Dyrektor Jung HaRim ze swoją galą, która odbyła się 3 miesiące temu. Dyrektor Kim Min-Hyun ze swoją wakacyjną galą i dyrektor Oh IlSang ze swoją galą która odbyła się pół roku temu! - rozbrzmiały oklaski.
-Gotowa?- Koreańczyk szepnął w moją stronę.
-Na co?- spytałam zachwycona efektownym wejściem koperty ze zwycięzcą.
- Na spełnienie marzeń?- uśmiechnął się -Jesli to my to będę ci dłużny do końca życia.- jego oczy wyglądały niczym oczy dziecka, gdy dostanie lody, które tak bardzo kocha.
-Oj, nie ma potrzeby.- tak samo jak on byłam podekscytowana.
-A dzisiejszą nagrodę za najlepszą i najbardziej efektowną galę otrzymuje..- komentator zatrzymał się by obejrzeć całą widownię. Następnie otworzył kopertę i głęboko się uśmiechnął.- Nie dziwię się wyniku- zaśmiał się na co wszyscy obecni także wybuchli śmiechem.- Dyrektor Jung HaRim!- wykrzyczał na co cała sala rozbrzmiała oklaskami. Wszystkie kamery skierowały się na nas. Mężczyzna odrazu wstał i ruszył na scenę. Ja klaskałam głośno nie wierząc w słowa prowadzącego.
-Dziekuje wszystkim za te nagrodę. Jest ona spełnieniem moich dziecięcych marzeń. Pamiętam jakby było to wczoraj. Stałem przez telewizorem i wpatrywałem się w ekran, na którym transmitowana była piękna i elegancka gala rozdania nagród. Po jej zakończeniu wyszedłem na dwór poprawić się w piaskownicy i wtedy zobaczyłem czarną limuzynę. Poprzez jej opuszczone okno zauważyłem osobę ściskającą w ręku właśnie tę oto nagrodę. Wtedy stała się ona moim marzeniem. - zaśmiał się. -Jednak nigdy nie osiągnął bym tego sam. Oprócz sztabu moich pracowników, którym bardzo dziękuję, chcę wyróżnić pewną mało znaną choreografikę, autorkę oprawy tanecznej mojej gali. Jest nią Springi.- wskazał na mnie dłonią.- Drzemie w niej ogromny talent, który będzie rozwijać na deskach mojej sceny. - wziął głęboki wdech i przejechał wzrokiem po publiczności.-Właściwie,  to chce dedykować tą wygraną właśnie jej.- powiedział dumnie, ponownie spoglądając na statuetkę.- Jeszce raz dziękuję wszystkim i zapraszam na kolejną galę za 8 miesięcy!- krzykną i ukłonił się głęboko. Zszedł ze sceny ze łzami w oczach. Ja z iskierkami wpatrywałam się w jego twarz będąc zachwycona tą dedykacją.
-Nie musiał pan.- zaczęłam gdy ten usiadł.
-Jak to nie. Ludzie muszą znać prawdę.- Biła od niego siła i energia, napędzane spełnieniem marzeń. Był to niesamowity widok.