Beklenmeyen Misafir (Tamamlandı)

6. Bölüm

BİLGİLENDİRME!

Önceki bölümdeki bilgilendirme bu bölüm de geçerli.

BİLGİLENDİRME BİTTİ!
...

"Bizi içeri almayacak mısın?" diye annem sorduğunda kenara çekilip onlara yol verdim. Annemin peşinden Safiye Teyze, Nesrin Teyze ve Banu Teyze de bana sarıldı. Salona geçip koltuğa oturdular. "Yeni mi uyandın?" diye sordu annem. Sadece kafamı salladım.

"Biz mi uyandırdık?"

"Yok... Siz kapıyı çalmadan birkaç dakika önce uyanmıştım." dedim aklıma tekrar küçük şey gelirken.

Annem "Oy kuzuuum, sen yorgunsundur şimdi. Erkenden uyandırdık seni, bak ben bunu hiç düşünmedim. Hadi sen git biraz daha uyu. Biz kahvaltıyı falan hazırlarız. Ada'yla Buse'yi de çağırırız." dedi. Yavaşça kafamı sallayıp odama gittim.

Odaya girdiğimde sessizce bana bakan küçük canavarın üzerine eğildim. "Ne yapacağız biz? Bittik!" diye mırıldandım esnerken.

Acayip uykum vardı ve hayatta ailemle uğraşamazdım. Kafamı yastığa koyup tekrar uykuya daldım.

Gözüme giren güneş ışığıyla gözümü açtığımda, perdeyi açan her kimse ona içimden teşekkürlerimi(!) sundum.

Yatakta doğrulduğumda bir eksiklik var gibi hissettim. Etrafa baktığımda küçük şeyi göremedim. Panikle yataktan kalkmaya çalışırken yataktan düştüm. Acıyla inleyip doğruldum. Neredeydi?

Hızla odamdan çıkıp salona geçtiğimde hazırlanmış bir kahvaltı masası ve dört yaşlı kadını gördüm. Ardından annemin kucağındaki küçük şey girdi görüş alanıma.

"Biz de birazdan seni uyandıracaktık. Alabildin mi uykunu?" diye soran Nesrin Teyze'ye kafamı sallarken hala küçük şeye bakıyordum.

Gözlerim annem ve küçük şey arasından mekik dokurken annem konuştu.

"Günaydın kuzum. Odana girdiğimde bu küçük hanımı gördüm yatağında. Kimin kızı bu ufaklık?"

Ah anne, bir bilsem gerçek annesinin kim olduğunu...

Annemin yanına gidip küçük şeyi onun kucağından aldım. Bana merakla bakan dört yaşlı kadına açıklama yapmak için ağzımı açtığım sırada kapı çaldı.

Kucağındaki ufaklıkla kapıyı açtım. Karşımda duran Ada ve Buse bana bakıp sırıttılar. Ben sırıtmalarının nedenini çok iyi biliyorum. Eğer o nedeni gerçekleştirirlerse de onları 4. kattaki evimin balkonundan aşağıya atmaktan hiç çekinmem.

Biri sağ, diğeri sol yanağımdan öptü. Sonra aynısını kucağımdakine de yaptılar. Buse küçük şeyi kucağımdan alarak içeriye girdi. Ada da içeri geçtikten sonra kapıyı kapatıp peşinden gittim.

Ada hemen annesi Nesrin Teyze'ye sarılırken Buse halası Safiye Teyze'nin yanağını öptü. Bütün gözler tekrar bana dönerken açıklama yapmam gerektiğini biliyordum.

Ben tam konuşacakken Buse yüzünde pis bir sırıtışla konuştu. "Demek Göksel'in kızıyla tanıştınız."

Safiye Teyze, Buse'nin halası olduğunu belli eder bir şekilde elini ağzına götürüp "Abovv." derken Nesrin Teyze "Ay üstüme iyilik sağlık." dedi. Banu Teyze'nin yüzü donuklaşırken annem elini kalbine doğru götürdü ve "Ay bana bir şeyler oluyor." diyerek bedenini koltuğa bıraktı. Yok, bayılmış.

Ada bana 'Ben demiştim.' bakışları atarken Buse'nin kafasına vurdum. Sonra annemin yanına koştum.

"Anne! Anne iyi misin?"