İblisin seni duvara fırlatmasıyla çarpmanın etkisiyle inledin. Gerçekten çok güçlüydü ve seni zorluyordu. Sen kalkmaya çalışırken suratına tekme attı ve hareket etmeni engellemek için diz kapaklarına dizlerini koyup tek eliyle ellerini sabitledi.
"Babanın ölümünden yıllar geçmesine rağmen hala toparlanamamışsın."
Seni iyice sinirlendirmişti ağzında biriken kanı suratına tükürdün, bu hoşuna gitmedi ve cebinden bıçağını çıkarttı.
"Demek eğlenmeye erken başlıyoruz. Seni de onun gibi yavaşça öldüreceğim."
"Sen-"
"Evet, şu yıllardır aradığın iblisim. Babanın ve çok sevgili dostunun katili."
Öfkenin damarlarında dolaştığını hissedebiliyordun. Yüzünde kesikler oluşturmaya başlamıştı ama içindeki öfke ve intikam duygusundan hiçbir şey hissetmiyordun. Gözlerin kırmızı renkte parladı ve vücudunu alevler sardı. İblis üstünden kalktı ve uzaklaştı. Şu an sana olanlar umrunda değildi. Onun acı çekerek yok olmasını istiyordun ve o korkuyla deli gibi senden kaçıyordu. Elini ona doğru uzattın ve çığlıklar içinde bedeninin küle dönmesini izledin.
Sen bunları yaparken Gabriel, Winchesterlara senin buraya gelmeden önce attığın mesajı almış ve yanına gelmişlerdi. Bahsettiğin o iblisleri yok ettiğini gördü ve şu an elinin tek bir hareketiyle küle çevirdiğin iblisi de. Bu inanılmazdı, senin bunu yaptıktan sonra iyi olmadığını gördü ve yanına koştu. Seni düşmeden önce tuttu. Kıpırdayacak halin yoktu. Sadece ağlıyordun. Bu olayları tekrar hatırlamak ve onunla karşılaşmak bastırdığın onca duyguyu açığa çıkarmıştı. Gabriel neler olduğunu ve ne yaşadığını biliyordu ve öldürdüğün iblisin aradığın iblis olduğunu anladı. Güçsüz kalmaktan ve ağlamaktan nefret ettiğini biliyordu. Sana sıkıca sarıldı, seninle ağladı ve o gün yemin etti, seni asla bırakmayacaktı.
Adam iki saat seni yalnız bıraktı neler oldu.
Bu bölümde olmadı gibi ya. Umarım daha iyi olurum ve bana fikir verir misiniz aklıma konu gelmiyor.
:)
