CHAPTER TWENTY-THREE

Bắt đầu từ đầu
                                    

Narinig ko ang pagtawa ni Grey sa kabilang linya ngunit ikina-ungot lang naman ni Raylene habang patuloy pa rin sa pagmamaneho.


"Pinagtutulungan niyo ba 'ko?" Iritang tanong ni Raylene. "Hoy kulay! Tigilan mo nga 'yang pagtawa mo! Naii------"


"Naiinlove raw siya, e," I cut her off which made her groaned even more.

Natatawa akong nakatingin kay Raylene habang nakabusangot siyang nagmamaneho hanggang sa makarating kami sa bahay. Nagmamadali siyang lumabas na ikinatawa ko. Bago naman ako lumabas, kinuha ko muna ang phone niya sa dashboard upang kausapin muli si Grey sa kabilang linya.



"Ate mo Raylene, badtrip na!' Natatawa kong sabi kay Grey. "Baka hindi ka siputin nito."


"Shut up!" Irita niyang kinuha ang phone niya sa 'king kamay at agad na bahagyang lumayo at kinausap si Grey. Hindi rin naman nagtagal ay nakabusangot pa ring bumalik sa harapan ko si Raylene.


"Bakit nakasimangot ka?" Natatawa kong tanong na ikinasama ng tingin niya. "Chill! I just want to say na mag-enjoy ka!"

Mas sumama ang kaniyang tingin na ikinakibit-balikat ko na lang. Inis siyang nagpaalam sa 'kin at bumeso at hindi na hinintay pa ang pagsasalamat ko dahil agad na niyang pinaharurot ang kaniyang sasakyan.


"Mom! Dad! I didn't expect that you guys here." Hindi ko maiwasang magulat nang maabutan ko sila sa labas na animong may hinihintay.


"Do you have classes tomorrow?" I was shocked about that question pero hindi ko ipinahalata.


"I don't have any classes every Wednesday, Mom," I answered while thinking why she even asked me that.

That's new, huh.

"Then, are you busy tomorrow?" She asked again.

I shook my head. "I'm not, Mom. How about you?" Bumaling ako kay daddy. "Ikaw din, Dad?


Hindi naman sila sumagot at parang nag-iwas pa ng tingin. Bumaling ako kay 'Nay Sarah at pinagkunutan siya ng noo, nagtataka sa inaakto ng magulang ko.


"Are we really busy that much? To the point na parang nagugulat ka whenever you sees us?" My mom asked all of a sudden.

Nangunot ang noo ko, pinoproseso ang tanong ng aking ina. Nang maproseso ko, dahan- dahan akong tumango na walang kahit anong pag-aalinlangan


They took a deep breath, as if they really knew how I really feel. Well... It's not my intention to gave them that idea. Sila ang kusang nag-isip sa bagay na 'yan.
If they already thinking that way, then maybe, they already felt how much we wanted to get the time and attention we only want from them. They already realized that they don't have much time for us. They already felt that we slowly get away dahil na rin sa mismong ginagawa nila.

"Are you guys don't have anything to do? You guys are busy right?" I even asked them again unconciouly na para bang normal na lang sa 'kin sabihin 'yon.

Nagkatinginan sila na nagpakunot ng noo ko. Napatingin na lang ako sa paligid at nakita ko si Lea na papalapit sa 'kin.

"Hi baby!" I reached her so I can hug and kiss her on her cheeks.


She giggled. "You seems so happy, Ate."
I nodded and smiled when I felt her little kisses on me.


"How's your school, hmm?" My brows rose up while slightly combed her hair using my hand.


She smiled at me sweetly. "I did better, Ate. My teacher even told me that I did a great job!"


She even gave me a thumbs up which made me smiled a bit.

Heartbreaks Cure (SIGHTSERIES#2)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ