OFFICERS SERIES #1: Detaining Him [COMPLETED]

Kabanata 09

Chrispher:

Gusto kong lumipat ng table.

Sinipatan ko muna siya bago nag-type ng reply. Ako kinakabahan sa lalaking 'to e. May ka-date tapos tingin ng tingin sa iba?! Aba'y! Magaling!

Ako:

Tumigil ka nga! May kasama ka diyan!

Nakakabanas! Kakakilala ko pa lang sa kaniya pero parang ilang taon na kong tratuhin ko siya. Well, magkasing ugali sila ng kapatid ko kaya siguro ganito. Tss. Wala naman akong pakialam.

Chrispher:

Tell that guy beside you to sit near the other girl. Lilipat ako.

Napabuga ako ng hangin at halos habulin na ang hininga. Tinitigan ko siya at pinanlakihan ng mata, may halong pagbabanta. Ngumisi lang ang loko at kumindat pa.

Napasinghap ako ng lumingon si Berenice sa direksyon ko kaya agad akong nag-iwas ng tingin at tinitigan ang mga pagkain sa harap.

Napakurap-kurap ako habang napapalunok ng ilang ulit. Lumulundag din ang puso ko sa kaba. Hayy! Bakit ba ganito?! Pahamak talaga ang lalaking 'to! Kapag ako nadamay kapag nag-away sila ng jowa niyang dragon lagot talaga 'yan sa'kin! Kaasar!

"Phob..." Tawag ni Andrew sa akin. Umayos ako ng upo at binalingan siya. Gulat ang agad na namutawi sa akin ng kutsara na may lamang pagkain ang nakaharap sa akin. "Say, ahh."

Nanlaki ang mga mata ko. "Andrew ako na. K-kaya ko naman e."

Akmang kukunin ko na ang kutsara sa kaniya nang agad niya itong inilayo. Natigilan ako at napatitig na lang sa kaniya. He smiled and chuckled.

"Let me, Phob." Aniya.

Ilang segundo pa akong natigilan bago naiilang na tumango at isinubo ang kutsarang may pagkain. Sa gilid ng mata ko ay napansin ko agad na ang mabilis na ilaw mula sa camera. Gulat akong napatingin kay Shanel.

"Oopps! Sorry hindi ko na-off ang light," sabay tawa niya at pakita sa litraro namin ni Andrew. Napasimangot ako at napailing. Sinulyapan ko naman si Andrew na tumatawa at namumula.

Nang aksidenteng napadapo ang tingin ko kay Chrispher ay nakatitig na siya kay Berenice. Wala nang makita pang ibang reaksyon kundi ang pagiging seryoso at blanko. Hindi na rin siya tumitingin sa direksyon ko. Tss. Mabuti naman.

Nagpatuloy ang pagkain namin. Sinigurado kong ako na ang sumusubo sa pagkain ko dahil kinakantyawan na kami ni Shanel. Isa pa 'tong babaeng 'to. Kahit na pinipilit ako ni Andrew ay talagang hindi ko na siya hinayaan pa. May kamay naman ako at nagagalaw ko pa kaya hindi na kailangan pang subuan.

Nang i-sinerve na ang desert ay agad akong nakaramdam ng tawag kalikasan. Nagpaalam muna ako kina Andrew at Shanel nag magc-cr muna.

"Be careful, Phob," ani ni Andrew.

Bahagya akong natawa at napangiwi dahil sa sinabi niya. "Cr ang pupuntahan ko, hindi putukan ng bala."

"Yeah, yeah. Whatever." He laughed.

Palinga-linga ako sa paligid habang gumigiya sa Restroom ng malaking restaurant na ito. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin mapigilang hangaan ang lugar na ito. Hindi naman ako ignorante, hindi lang talaga ako mahilig magpunta sa ganitong mga mamahaling lugar. At tsaka, nang grumaduate akong college at nakapag-trabaho, wala na akong ibang ginawa kundi ang gawing busy at gamitin ang bawat oras. Ayaw kong sayangin ang mga iyon sa mga walang kabuluhan.

Nang akmang bubuksan ko na ang pintuan ng restroom ay halos tumalon ang kaluluwa ko sa gulat ng agad na humilig si Chrispher sa pintuan. Magka-crossed ang kaniyang mga braso at naniningkit ang mga matang nakatitig sa akin.