Hindi kami bumalik sa unit ni Lovie, naglakad kami sa gilid ng kalsada. Like what we used to do on summer nights noong high school.
Napalabi ako habang na aalala ang mga iyon. Kung tutuusin maliit na bagay lang naman 'yong paglalakad namin noon kapag na trip-an, but I appreciate it more than now. Kasi ngayon hindi na kami nag-uusap, hindi na rin kami magkahawak ng mga kamay. Pilit niya lang sinasabayan ang mabagal na paglalakad ko.
He cleared his throat, "Umiiyak ka?"
"Tumatawa ako, tanga-tanga mo." Hinampas ko ang braso niya.
"Malay ko ba, baka napuwing ka lang."
Pinunas ko ang luha sa pisngi ko, nawala bigla ang lungkot ko at napalitan nang inis. Mark chuckled then put his arm on my shoulders, noong una ay pumapalag pa ako pero I found our position sort of comforting. Nakakamiss din kasi.
"Ano ka ba kasi talaga sa'kin noon?"
Tumigil kami sa paglalakad at yumuko siya ng kaunti para ilebel ang mukha niya sa akin. Napalunok ako at sinalubong ang titig niya. Umangat ng ang unahan ng mga kilay niya at lalong pumungay ang mga mata, parang kumikinang iyon dahil sa repleksyon ng mga ilaw sa paligid.
"H-ha?" Bakit parang kinakapos yata bigla ang hininga ko?
"Sino ka ba sa buhay ko noon?"
Nagsalubong ang kilay ko at nag-iwas nang tingin, pagkatapos ay naglakad na ulit.
"Hindi ako sigurado."
Ano nga ba ako sa kaniya noon?
'Yon rin kasi ang gusto kong itanong sa kaniya. Gusto kong malaman kung totoo ba lahat 'yon at alin doon ang peke? Ano ba talaga ako kay Mark noon? Totoo kayang pinaasa niya lang ako at pinaglaruan gaya nang sinasabi ni Nathan?
Tumindi ang pagtatanong ko ng mga iyon sa isip ko lalo na noong napakinggan ko ang sinabi ni Clarisse.
"Bakit hindi ka sigurado?" Inalis niya ang pagkakaakbay niya sa akin at humarang sa daanan.
"Mark, ano ba ako sa'yo ngayon?" Bakit ganoon ang tanong ko?
He didn't answer, he just looked at me with his passionate crystal eyes then claimed my lips. Napapikit ako at tumugon sa halik niyang iyon, nakalimutan kong nasa gilid lang kami ng kalsada dahil pakiramdam ko ay kaming dalawa lang ang tao sa mga oras na ito.
Noong umatras na siya ay hawak niya pa rin ang pisngi ko. Gumuhit ang maamong ngiti sa kaniyang labi, "Sana nalinawan ka."
"Fuck you, gago." Nag-iinit ang pisngi ko at paniguradong namumula na naman ang mga ito kaya nauna na akong lumakad. Tangina, bakit ako nagkakaganito? Ano kami high school?
"Manager, sandali lang!"
I spent the night to Mark's unit. Nahihiya kasi akong bumalik kay Lovie kagabi, tsaka napilit na rin kasi ako ng lalaking ito. Todo ang pag-aasikaso niya sa akin kagabi at sa sofa pa siya natulog, doon niya ako pinatulog sa kwarto niya.
Tapos ngayong umaga ay pinaghandaan pa niya ako ng umagahan. He tried his best siguro na gumawa ng sunny side up na egg pero pumutok 'yong gitna. Nagmukha tuloy iyon na semi-scrambled egg.
"Bakit ganiyan?" Hindi ko napigilang matawa.
Pikon ang ekspresyon niya pero 'di kalaunan ay napalitan rin 'yon nang kapilyuhan, "Ikaw ah, huwag mo ngang pagtawanan 'yang itlog ko. "
"Gago ka!" Halos mabulunan ako sa kinakain.
"Wag mo kasi akong sisimulan." Mayabang na sabi niya.
