I turned to my phone when it vibrated in my pocket. Bigla akong kinabahan na masaya na ewan nang mabasa ko ang text message dito. It was from Nathan and he was asking if we could meet, I agreed.
Wala namang masama, wala namang magagalit. So I texted him back and told him the address of the management's building.
“Sino 'yan?” tanong ng tismosong si Mark pero hindi ko na siya pinansin pa.
Nang makarating kami sa building ng Star Ganger management agency ay pinauuna ko na siya doon sa conference room.
"Sigurado ka? Puwede namang sabay na lang tayo.” tanong na naman ni Mark.
Akala niya naman ay tatakasan ko siya! "I'm going to meet someone, okay? Umakyat ka na do'n kasi late na tayo."
"Late na nga tayo tapos may kikitain ka pa?" pangangatwiran nito.
Hinawakan niya ako sa braso kaya sinamaan ko siya ng tingin. Noong marealize niya ang ginagawa niya ay binitawan naman kaagad ako.
"Sorry,” he cleared his throat.
"Pumunta ka na do'n sa meeting at susunod naman kaagad ako."
"Sino ba kasi 'yang kikitain mo? Hindi ba siya puwedeng makapaghintay? Sabihin mo nagtatrabaho ka."
"It's none of your business Mark Dan Reyes, just go! Saglit lang naman 'to."
Labag sa loob na lumakad palayo si Mark. Malalim ang ginawa kong pagbuntung-hininga dahil sobrang na stressed ako sa pakikipagtalo sa lalaking ito. I feel like a mother handling a stubborn kid.
"Mira!"
Napalingon kaagad ako kay Nathan noong marinig kong banggitin niya ang nickname ko na 'yon. Kumaway siya na may kasamang malawak na ngiti sa labi.
Nangiti na rin ako ng bahagya dahil nakakahawa ang saya ng mata niya. Nathan looked good in his office suit.
Sa pagkakaalam ko ay nagtatrabaho siya ngayon para sa kompanya nila, 'di katulad ni Mark na ini-pursue at ginawang priority ang music industry.
Pero alam ko naman kasi noon pa na passion talaga ni Mark ang pagkanta, sa tuwing kumakanta siya nakikita ko sa mga mata niya kung gaano niya kamahal iyon.
At hindi lang siya basta kumakanta, he's telling a story, he's delivering a message to the audience. And it's like he was meant for that role, he was born for that. 'Yon ang isa sa mga rason kung bakit ako humahanga sa kaniya noon.
'Yon rin ang rason kung bakit siya pumayag sa brotherhood na patalsikin ako sa school. Ang agreement kasi nila ay makakabalik siya bilang vocalist sa banda once magtagumpay siya. Fuck him.
“Mira! Natulala ka yata sa akin.” biro ni Nathan nang makalapit siya.
“Sorry.” Bigla kasing lumipad ang isip ko.
“Uhm... Nathan, mahihintay mo ba ako? May meeting pa kasi kami and late na kami dahil sa kapatid mong pasaway." Tumingin ako sa wrist watch ko bago nag-angat ulit ng tingin sa kaniya.
"Kapatid ko?" He tilted his head.
"Later, I'll explain." Tipid akong ngumiti.
"Okay, sige hihintayin kita... matagal ko na namang ginagawa 'yun."
"Bye!"
Nakipagbeso ako kay Nathan bago mabilis na naglakad patungo sa direksyon ng elevator. Natigilan ako nang iharang ni Mark ang sarili niya, pero nanatili lang akong nakatingin sa cross na necklace sa dibdib niya.
