Mabait si Mama kay Mark at madali silang nagkasundo na dalawa. He is a really smooth talker and he knows how to use his charisma.
Kaya nga sinagot ko na rin siya noong Friday nang gabi na 'yon, magdadalawang araw na kaming mag-on.
“Where's Clarisse?” tanong ni Sam, narito kami ngayon sa cafeteria dahil katatapos lang ng klase namin sa isang subject.
"Idk, kanina ko pa nga hindi nakikita.” Sumubo si Lovie ng fries at inilibot ang mga mata niya sa paligid.
“Clarisse! Andyan ka pala!” ani naman ni Margaux.
Napatingin ako sa direksyon kung saan siya nakatingin. And then I saw Clarisse, she looks pale tapos ang itim ng ilalim ng mga mata niya. She looks like she haven't slept for days. Parang namayat din siya, palapit na sana siya sa amin but nag-collapse siya!
"OMG!" tili ni Lovie.
Tumayo agad kami nu'n para puntahan si Clarisse pero may nauna na sa amin. Si Mark.
"Clarisse." Hinawakan niya ang mukha ni to pero nakapikit lang ito at parang lantang gulay kaya binuhat niya nalang ito. Dali-dali siyang nanakbo papunta sa direksyon kung nasaan ang infirmary.
My feet was stucked, I couldn't move from where I was standing. Naiinis ako sa sarili ko. Why do I have this bitterness in my heart? Ano ba 'tong nararamdaman ko?
"Tara!" Hinila ako nila Lovie para sumunod roon kila Mark. Sobrang nag-aalala na rin ang pinsan niyang si Margaux kaya nagmamadali na sila.
Nang makarating kami roon ay halos mag-collapse na rin ako, para akong tinakasan ng lakas. Hinigpitan ko ang kapit sa kamay ni Lovie habang pinanonood sila Mark at Clarisse dito sa may entrada ng infirmary.
Hawak ni Mark ang kamay ng nakapikit na si Clarisse, pagkatapos ay hinahalik-halikan pa niya ang likod noon. Bakas sa mukha niya ang labis na pag-aalala. Ni hindi nga niya napansin na naroon kami.
Hindi ko kinaya ang bigat ng nararamdaman ko so I walked away from the infirmary. Umupo ako sa isang baitang ng hagdan at doon nag-isip.
Hindi naman ako nalulungkot, hindi rin ako naiiyak pero sobrang pait nitong nararamdaman ko sa loob ng dibdib ko. Wala akong magawa kundi ang mapatulala nalang sa hangin.
Alam ko naman na magkaibigan sila ni Clarisse. Isa pa, ako ang girlfriend niya. Hindi naman siguro siya mag-aaksaya ng oras at panahon para sa akin kung hindi ako ng gusto niya.
Pero kasi, nagseselos pa rin ako. Maganda si Clarisse at kumportable siyang kasama, palagi siyang nakangiti at palakaibigan. I'm far from her.
“How are you?" Tumabi sa akin si Nathaniel.
“What do you need from me?"
Ngumisi siya at hinawakan ako sa pala pulsuhan, hindi niya rin sinagot 'yong kaisa-isa kong tanong. Hinila niya lang ako papunta sa elevator at pinindot niya roon ang button ng roof top.
“Why did you bring me here?” Inalis ko ang kapit niya sa akin at hinilot ang sarili kong pulso.
“May sasabihin lang ako sa ‘yo.”
Inis kong inirapan si Nathaniel, hindi naman niya nakita iyon dahil nakatalikod siya sa akin at papunta siya doon sa railings. “Dapat sinabi mo na kanina doon. Why do you have to bring me here?”
"Mahal kita! Mahal pa rin kita at ang gago ko kasi pinakawalan pa kita!"
Yes, gago ka talaga! Cheater!
