I was busy listening to music here in our classroom. Isa-isang dumating ang mga kaibigan ko at pumalibot sila sa akin, pinatay ko ang music but hindi ko pa rin tinanggal ang earphones ko.
“Ang lakas ng chemistry niyo sa stage kahapon!” bati ni Sam.
“Thank you,” sagot ko at patamad na sumandal sa sandalan nitong armchair.
“I'm so excited on where is this going,” sabi naman ni Margaux while scrolling through her cellphone.
Napakunot ang noo ko.
“Anong ibig mong sabihin Marge?” inosenteng tanong naman ni Lovie.
“That Mark Dan Reyes is a playboy, wala pang nakakapagpaseryoso sa kaniya. I think our girl right here, is planning for something na pasabog. Why else is she playing with him?” tumingin sa akin si Margaux.
Akala naman niya'y may pinaplano na talaga ako? I am well aware that Mark is a player. Kaya nga natatakot rin ako, hindi naman sa hindi ako sanay makipag-date sa players pero kasi iba nga ang nararamdaman ko doon.
Kung sa iba, alam kong laro-laro lang? Sa lalaking iyon, hindi ko alam kung saan ba talaga kami patungo. At kung patungo naman kami sa isang "serious relationship", how will that go?
I'm a really jealous type of person, kahit hindi iyon halata. Pagkatapos si Mark naman, marami siyang babaeng fans, marami ang humahanga sa kaniya, marami siyang exes and mga naging flings. Kaya naman... nagdadalawang isip talaga akong mag-risk sa kaniya.
Paano pa kung madiskubre ko in the future na cheater pala siya katulad ng ama ko? Paano kung lokohin niya ako kung kailang nahulog na ako?
“Oh, goodluck playing with the playboy.”
“I'm not playing with him–“
“Oh, there he is!” tili naman ni Lovie.
Nakahilig si Mark doon sa may pintuan at seryoso siyang nakatitig sa amin. He looks mad. Narinig niya kaya ang pinagsasabi ng mga 'to?
“Uhm, excuse me girls.”
Tumayo ako't lumapit sa kaniya, hinawakan ko ang braso ni Mark at inilayo siya doon sa classroom. Nagpadala naman siya sa akin, hanggang makarating kami sa may cafetetia.
“Nakikipaglaro ka pala sa'kin?” malamig na tanong niya.
Parang napipi ako. What should I answer? Kapag sinabi kong 'Oo' he will hate me, kapag sinabi ko namang hindi ay para ko na ring ibinaba ang pride ko.
“Mark.”
He raised his brow and waited for my explanation, “Hmm?”
“I-I'm not playing,” halos pabulong na sabi ko.
“Naniniwala ako sa ‘yo.” He leaned closer at itinapat ang bibig niya sa may tainga ko para ibulong iyon.
Gumaan ang pakiramdam ko dahil doon. Akala ko naman kasi ay pag-aawayan pa namin 'to. I'm kinda thankful that he's this understanding.
Inaya ako ni Mark na pumunta sa cafe malapit dito sa school noong vacant time. We talked about his favorite songs and his unforgettable moments while performing. I also told him some of my childhood 'katangahan' too.
I feel so happy, I have never opened up to someone this far. Kadalasan kasi ay pinipigilan ko ang sarili ko na mag-kwento sa iba. I don't want to get too attached because they might leave me.
Hindi ko alam kung anong ginawa niya't nagkakaganito ako ngayon sa kaniya. Bago pa lang naman kaming magkakilala pero parang ang tagal na.
“So how did it go?” si Lovie.
