"Mabuti nalang naabutan ko sila, akala ko huli na ako. Miracle, sobrang nag alala ako." Mark fixed my hair and clipped some strands of it behind my ears.
Nandito na naman kami sa infirmary ngayon. Suking-suki na kami ng lugar na ito dahil sa sunud-sunod na gulo na kinasasangkutan ko.
Up until now is am still speechless, I feel traumatized. Ngayon ko lang naranasan ang bagay na iyon at ayoko ng maulit pa. Totoong muntik na ako paluin noong babae ng bakal na tubo, mabuti nalang talaga at dumating siya.
"Ano ba kasing ginagawa mo sa lugar na 'yon?" He looked pissed. Medyo iniinda niya rin ngayon ang balikat niya na natamaan ng tubo.
"Bigla na lang akong hinablot nung isang babae, she had a bigger frame than me kaya naman hindi ako makapalag... Kilala mo naman ako 'di ba? I fight back!" Sumimangot ako at pilit na inalis sa isip ang scenario kanina, because I'm fucking sure that I'll have nightmares because of that.
He sighed. "I'm sorry, hindi na pala kita dapat hayaang mag-isa."
"Kaya ko naman talagang ipaglaban ang sarili ko–"
He cut me off, "Kaya pala muntik ka ng mabasagan ng bungo kanina?"
May punto nga siya doon pero nagulat lang naman kasi ako. Oo, palagi akong nabibigla sa pagsugod sa akin ng mga babae linggo-linggo. Kaya hindi ako makalaban ng maayos.
Pero ayaw ko naman na maging pabigat pa! Hindi ako sanay na maging dependent sa iba, ayokong masanay na umaasa sa ibang tao. Kasi... paano kung bigla rin nila akong iwan? Eh 'di ako na naman ang kawawa.
"Nabigla lang ako sa nangyari kanina. Ngayon magiging mas mapagmasid na ako para makapaghanda."
“Basta, hangga't kaya kong nasa tabi mo lang ako ay hindi kita iiwan mag-isa.” Mark sighed heavily. He looked like he was scared, worried or frustrated, there's too many emotions that I don't know anymore.
“You don't need to worry about me, Mark. Promise...”
“Hayaan mo nalang akong protektahan ka. Boyfriend mo ako, tungkulin ko 'yon.” He insisted.
My eyes slightly widened and his words made me smile. He really cares for me that much, huh? Nakakataba naman iyon ng puso.
“Are you this sweet and caring ba talaga sa mga nagiging girlfriend mo?” I asked.
Wala sa sarili siyang tumango.
“Kaya naman pala maraming patay na patay sa'yo,” dagdag ko pa.
Kung tutuusin, perfect boyfriend na sana siya. He's gentleman, caring and understanding. Bonus pa na gwapo siya at talented. Ang kaso nga lang mabilis siyang magpalit ng girlfriend at maraming babae ang patay na patay sa kaniya.
Handa pang manakit ng iba ang mga babaeng 'yon dahil bulag na bulag sila mula sa attraction nila sa lalaking ito.
"Ah... Miracle siya nga pala, sa Sabado," bigla niyang sabi kaya naguluhan ako.
"Ano 'yun?" I asked.
"Birthday ko."
Lalong nanlaki ang mga mata ko dahil sa narinig. Bakit hindi ko alam iyon? Bakit iba naman ang nakalagay sa social media accounts niya?
"Really?"
"Oo."
"Iba kasi ang nakalagay sa social media pages mo." Hindi pa rin ako makapaniwala.
"Iniba ko talaga para kaunti lang ang totoong may alam. 'Yong mga taong malalapit lang talaga sa akin."
Napangiti ako dahil sa pagpapaliwanag niyang iyon. I feel special... "A-Anong ganap?"
