She's Rich, He's Richer

Chapter 8.4

I crossed my arms and rolled my eyes. Ang daming nagmamaganda sa panahong 'to. Hindi ko alam kung parte ng maturity ko itong pagiging masungit at war freak ko sa mga babaeng napapalapit kay Mico o talagang rule of nature na yun sa babaeng nagseselos.

"Kane, okay ka lang ba dyan?"

Syempre hindi! May haliparot kang kasama dyan sa unahan, sa tingin mo makakampante ako?

Kating kati ako na sabihin yun sa kanya pero ito ako nagtitimpi.

"Oo naman. Pero mas okay sana kung ako ang katabi mo diba?"

"Don't worry Kane malapit na rin akong bumaba."

"Good. I can't wait."

Inirapan niya ako. Akala niya siguro hindi ko pansin yun.  My middle finger somewhat salutes her.

"Here nalang. Thanks Mico. Until tomorrow. Bye. See yah."

Here nalang nye nye. Sa wakas bumaba na siya. Bumaba na rin ako at lumipat sa front seat. Pero bago ako pumasok I also bid my goodbye to that girl.

"Bye. Hope to see you again- not."

"I am sorry Kane, whether you like it or not, you'll see me again. Go ask your boyfriend about that. So... ta ta."

Kunot noo kong binuksan ang pinto sa front seat at padabog na sinara.

"What's  your problem?"

"Siya. Siya ang kanina ko pa problema. Naiinis ako! Anong ibig niyang sabihing I'll see her again?"

"Ihahatid ko siya pauwi ng bahay nila, eveyday for two months."

"Two months?! Ano yun? That's crazy! Bakit?"

"Her mom and my mom are bestfriends. Kaya naging magkaibigan na din kami. By chance, my mom and her mom will have a business trip with our dads. Sa akin binilin si Shane."

"Ano ka babysitter?!"

"Ano ba ang kinakagalit mo?"

"I don't like her. I don't wanna see her!"

"Then go home without me!"

Natameme ako at natigilan. Ano? Tama ba ang pagkakarinig ko? Yun ang solusyon niya para hindi ko makita ang lintek na Shane na yun?

"Sorry Kane I-I didn't mean to say that. Nakapagbitiw lang kasi ako ng salita sa mga magulang niya. And--"

"Okay. Okay 'wag mo na akong sunduin. Okay. Fine. Sabi mo eh. Madali naman akong kausap."