Crossing Paths

XVI. Accident

Prince Yonard Greffin

"Oh my god! I miss you so much, Son!" bungad ni mommy sakin. Nandito ako sa bahay. It's been months the last time I visit this house and I miss my mom so much.

"I miss you too, mom." sabi ko at niyakap si mommy. Niyakap niya rin ako ng mahigpit pabalik.

"Nandito ka ba para kausapin ang daddy mo? Nandun siya sa loob." sabi ni mommy ng kumalas siya sa yakap. Tumango lang ako sa kanya at sabay kaming pumasok sa loob.

Nakita ko agad si Daddy na nakaupo sa sofa na nasa living room habang may binabasa. Hinatid ako ni mommy patungo kay daddy at agad naman ring umalis si mommy para maghanda ng makakain.

"Dad." malamig kong tawag kay daddy. Napalingon naman siya sa gawi ko. Tiningnan niya muna ako ng seryoso bago siya tumayo at lumapit sakin. Tinanggal niya ang kanyang salamin at pinasadahan na naman ako ng tingin.

"How difficult for you to visit our house?" seryosong tanong niya sakin. Tumingin narin ako sa kanya ng seryoso.

"I visited the house last month dad and I visited mom too. It's not difficult for me to visit the house but it's difficult for me to see you." sagot ko sa kanya. Nagbago naman ang itsura ng mukha niya at mukang hindi niya nagustuhan ang huli kong sinabi. I just stated the fact to him. I don't care if his hurt.

"Wala ka paring ipinagbago, Yon. Matigas parin ang ulo mo." matigas na sabi niya sakin na tila ba nagpipigil ng galit. Tumaas naman ang gilid ng labi ko.

"I changed dad. Hindi mo lang napansin dahil noon pa man lahat ng ginagawa ko lageng mali sayo." sabi ko sa kanya. Nagalit na talaga siya ng tuluyan.

"Watch your words, Yon. Hindi mo mararating 'yang kinatatayuan mo ngayon kung 'di dahil sakin. Beware on who's your talking with, I am your father." seryoso niyang sagot sakin. Nanatili nalang akong nakatingin sa kanya hanggang sa dumating si mommy na may dalang pagkain.

Yeah, I don't care if his the reason why I have this position right now but I am the one who worked a lot to be on this position.

"Hon, pwede ba 'wag mong pagalitan si Yon? He's here to talk with you." sabi ni mommy habang nilalapag niya ang pagkain sa center table. Bumalik naman sa pagkaupo si daddy kaya umupo narin kami ni mommy sa mataas na sofa.

Ilang minuto pa ang nakalipas ay walang nagsalita sa amin hanggang sa binasag ni daddy.

"Kung wala kang sasabihin pwede ka ng umalis-"

"Did you told Mr. Lim that you want to talk with me?" putol ko sa pagsasalita niya. Napatingin naman siya sakin habang nagkasalubong ang kanyang kilay.

"I went to his company cause I want to talk to you but your not there. And, I never told him to tell it with you." sagot niya sakin. Napaisip naman ako.

I know Mr. Lim is creepy and misterious but..nevermind.

"Okay. I don't have anything to say so I have to go." sabi ko at tumayo ng pigilan ako ni mommy.

"Son, when will you go back here in the house?" malungkot na tanong sakin ni mommy. I glared at her and remained silence. Not now, mom. Not now.

"I don't know, I'm busy on the company. I'm sorry if I have to leave you here alone. But, I promise to you mom that I'll go back here in house." sagot ko at hinalikan si mommy sa noo bago siya tinalikuran.