The Philosopher Stones (Book 1)

Best Guy

Dahil sa pagmamadaling saklolohan ang dalagang si Jennica ay nakalimutan ni Reymond na kunin ang sim card nang naibatong Iphone ng dalaga.

Mabuti na lang at naging maagap si Sir Mountus at siya na mismo ang kumuha sa sim card mula sa wasak na Iphone ng estudyante. Inabot niya agad ito kay Reymond at tumango, sinyales na naiintindihan niya ang sitwasyon.

Lumabas naman agad si Reymond habang binubuhat na parang prinsesa ang iyak ng iyak na si Jennica, Ano bang kainte-interes sa 'yo, Jennica? Bakit may gustong kumitil sa buhay mo?, hindi niya mapigilang isipin.

Habang ang dalaga naman ay halos wala ng pakialam sa nangyayari sa kanyang paligid. Kusa kasing nag-rerewind sa kanyang utak ang nabasang nakakapangilabot na death threat. "M-mommy... D-daddy," she said in between her sobs.

Mabilis na tinungo ng binata ang parking lot ng Woodsen, napagpasyahan niyang iuwi ang dalaga sa bahay nito.

"Ang sweet ni Ideal Stone!"

"Anyare kay girl?"

"Dali! Picturan natin sila!"

"Aww... damsel in distress and knight in shining armor ang peg nila."

"Hoy! May assignment na kayo sa physi—oh my gosh! Ang hot ni Ideal Stone!" 

Hindi na lamang pinansin ng binata ang kanya-kanyang komentaryo ng mga kababaihan. Girls and their mouths., naiiling niyang sabi sa isipan. Sinakay na niya ang dalaga sa front seat ng kanyang baby Ferari. May student's license na naman siya kaya pwedeng-pwede na siyang mag-maneho. Dali-dali siyang nagmaneho nang makita ang mukha ng dalaga, nakatulala ito habang patuloy na umaagos ang luha. Alam niya ang address nito dahil nabasa na niya ang profile ng dalaga kagabi.

Habang nagmamaneho ay hindi maiwasang mapalingon si Reymond sa tulalang dalaga. Kahit umiiyak ito ay mukha pa rin itong anghel. Napa-'tsk' na lang siya sa naisip. Mukha ni Daisy ang nakikita mo Reymond kaya nagagandahan ka sa kanya., mariin niyang kumbinsi sa sarili.

***

"Iho, pasensya ka na sa abala, a? Napa-cut ka pa tuloy sa klase mo," pagpapaumanhing saad ng doktor sa binatang si Reymond. Pareho nilang tinitingnan ang mahimbing na natutulog na si Jennica. Sinedate niya kasi ito para makatulog.

"Ayos lang sir," sagot ng binata kay Dr. Rendell, ang foster father ng kanyang misyon na si Jennica.

Bigla namang bumukas ang pinto at iniluwa nito ang isang hinihingal na Lence. Agad-agad siyang lumapit sa kama ng dalaga, ni hindi niya napansin na may mga tao rin pala.

Agad din namang na-alarma si Reymond at hinarang ang lalaking palapit sa dalaga. "At sino ka?" Bilang agent, trabaho niyang malaman kung sinu-sino ang mga taong konektado sa buhay ng kaniyang kasalukuyang misyon. 

Nagulat man si Lence sa biglaang pagharang ng isang estranghero ay nagawa niya pa ring sumagot, "Ako dapat ang magtanong niyan. Sino ka?"

"Ako ang unang nagtanong."

"Pakialam ko kung ikaw ang unang nagtanong? Tabi nga. Haharang-harang."

"Aba't—"

"Hey, gentlemen. Kung gusto niyong mag-away, doon na lang kayo sa sparring area ko," nagkakamot ng batok na saad ng doktor sa dalawang nagbabangayang mga binata.

"Tss," sabay na saad naman ng dalawa.

"Okay, I have to go. Lence, 30 minutes from now dadating ang nanay mo rito para bantayan si Jennica. Habang wala pa siya, pakibantay na muna sa kanya. At iho, Reymond, right? Maraming salamat ulit. Sige, boys. Please do behave, okay?" At umalis na nga ang doktor dala-dala ang kanyang stethoscope at clipboard.