ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် (ယွမ်ကျိုး)

အပိုင်း(၇၉)

ယွမ်ကျိုး

အပိုင်း(၇၉)

"ဘာလဲဆိုတာ ငါ့ကိုပြော" ယွမ်ကျိုးက တယ်လီဖုန်းကိုကိုင်ရင်း သူ သိချင်သောအချက်ကို မေးမြန်းသည်။

"ယွမ်ကျိုး ငါတို့တွေ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခင်မင်လာတာ နှစ်အတော်ကြာပြီ။ မင်းရဲ့ညီအစ်ကိုအနေနဲ့ မင်းကို အထိုက်အလျောက် ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆက်ဆံပေးခဲ့တယ်။ မင်းက..."
စွန်းမင်က ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်များကို ပြောနေစဥ်  နူးညံ့သိမ်မွေ့သောလေသံသို့ ပြောင်းသွားသည်။

“လိုရင်းကိုပဲ ပြောစမ်းပါ" ယွမ်ကျိုးက စွန်းမင်၏ ခံစားချက်အပြည့်ဖြင့်ပြောနေသော မိန့်ခွန်းကို အပြီးသတ် ပြောခွင့် မပေးဘဲ စကားဖြတ်ပြောလိုက်သည်။

ယွမ်ကျိုး၏စကားကြောင့် စွန်းမင်က သူ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားသော ခံစားမှုအပြည့် စကားလုံးများကို မျိုသိပ်လိုက်ရသည်။ စကားလုံးများက သူ့လည်ပင်းထဲ တစ်ဆို့သွားပြီး ဘာဆက်ပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်ကာ မပျော်မရွှင် အမူအရာ ဖြစ်သွားသည်။

"ငါ့စကားကို အဆုံးသတ်အထိ နားထောင်ပေးလို့ မရဘူးလား"
စွန်းမင်၏ လေသံက အေးစက်လာသည်။

"အိုကေ ကောင်းပြီ။ ဆက်ပြောပါဗျာ" ယွမ်ကျိုးက သူ့ကိုယ်သူ စာနာတတ်သူဟု တစ်လျှောက်လုံး ခံယူထား၍ စွန်းမင်၏တောင်းဆိုချက်ကို လက်ခံလိုက်သည်။
“ဟိုဟို” စွန်းမင်က ယင်းစကားတစ်ခွန်းကိုသာ ပြန်ဖြေနိုင်ခဲ့သည်။

"မင်းနဲ့ငါနဲ့ အဓိကအချက်ကို အခုအထိ မပြောနိုင်သေးဘူး။ ဆိုလိုရင်းရော ရောက်ပါ့မလား" ယွမ်ကျိုးက လေးလေးနက်နက် မေးမြန်းသည်။

"မနက်ဖြန် ငါ့မွေးနေ့အတွက် မင်း ဘာလက်ဆောင်မှ ယူလာစရာ မလိုဘူး" စွန်းမင်က ဖုန်းကို ကိုင်ထားရင်း အသက်ခပ်ပြင်းပြင်းရှူကာ တည်ငြိမ်စွာ ပြောလိုက်သည်။

“ငါကလည်း မင်းကို လက်ဆောင်‌ပေးဖို့ ဘယ်တုန်းကမှ မရည်ရွယ်ခဲ့ဘူး။ ယောက်ျားလေး
က လက်ဆောင်တွေ မလိုအပ်ဘူး” ယွမ်ကျိုးက စွန်းမင်၏ ဖော်ရွေပုံရသော ကမ်းလှမ်းချက်ကို အမှန်တကယ် လက်မခံခဲ့ပေ။ သူ့ အတွေးကို ချက်ချင်း ထုတ်ပြောသည်။