ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် (ယွမ်ကျိုး)

အပိုင်း(၁၃)

ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် အပိုင်း(၁၃)

မျောက်ကြီးက စွန်းမင်ကို မယုံသင်္ကာဟန်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ "ကောင်းပြီလေ။ အရင်ဆုံး စားကြည့်ကြတာပေါ့။ စားပြီးတော့မှဘဲ စကားဆက်ပြောကြမယ်" အလီက အရှက်ရဖွယ် အခြေအနေကို ထိန်းချုပ်ရန် စကားလမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်သည်။ အစားအသောက်၏ အရသာက အရေးကြီးဆုံးဖြစ်သည်။ ကို့ရို့ကားရားဖြစ်နေသော ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေမှ လွတ်မြောက်သွားသော်လည်း အလီက နေမကောင်းသောကြောင့် အစာစားချင်စိတ် မရှိပေ။ စွန်းမင်က ကမ္ဘာပေါ်မှာ အကောင်းဆုံးနတ်သုဒ္ဓါဟင်းလျာကို မြည်းစမ်းခဲ့ရသည်ဟု ပြောခဲ့၍ သူ ကိုယ်တိုင် လာရောက်မြည်းစမ်းခြင်း ဖြစ်သည်။ အလီ၏ ထင်မြင်ယူဆချက်တွင် ကြက်ဥထမင်းကြော်ကဲ့သို့ အဆီများသော အစားအစာကို လက်မခံနိုင်ချေ။ သူက မနက်ခင်းတွင် အဆီများသော ပေါင်မုန့်ကြော်ကိုပင် မစားနိုင်ချေ။ နေ့လည်ခင်းတွင် အဆီများသော ကြက်ဥထမင်းကြော်ကို စားမည့်အတွေး မရှိချေ။ သို့သော်လည်း ကြက်ဥထမင်းကြော် ပန်းကန်ပြားကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သောအခါ သူ့အတွေးက အလွန်မှားယွင်းသွားကြောင်း သိရှိသွားသည်။ ကြက်ဥထမင်းကြော်တွင် အဆီများသော အနံ့အသက်ကို မရရှိသကဲ့သို့ ကြက်ဥဖတ်ကိုလည်း မမြင်တွေ့ရပေ။ သူ့နှာခေါင်းဆီသို့ ဟင်းလျာ၏မွှေးကြိုင်မှုရနံ့ ဝင်ရောက်လာသည်။

"ငါ စမ်းစားကြည့်သင့်တယ်" ပထမတစ်ဇွန်းက သူ့ခံတွင်းထဲ ဝင်ရောက်သွားသောအခါ ကြက်ဥထမင်းကြော်၏ဆွဲဆောင်မှုထဲ အလီလည်း နှစ်မြောသွားသည်။ သူ့ဘေးနားက သူ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကလည်း ကြက်ဥထမင်းကြော်ကို လေကဲ့သို့ လျင်မြန်သောနှုန်းဖြင့် စားသုံးသွား၍ ကုန်လုနီးပါး ဖြစ်နေခြင်းကို သတိပြုမိသည်။ သူတို့ အမူအရာကို ကြည့်ရုံဖြင့် သုံးရက်ခန့် အစာမစားရသော သူတောင်းစားနှစ်ယောက်ဟု ထင်မှတ်ရသည်။

ယွမ်ကျိုး၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်တွင် ဟန်ဆောင်အပြုံးလေး ပေါ်ပေါက်လာသည်။ သူ့ကိုယ်သူ ဂုဏ်ယူသော အပြုံးထက် ယုံကြည်မှု ရှိသော အပြုံးဖြစ်သည်။ ယွမ်ကျိုးက မနက်၊နေ့လည်၊ည ၃နပ်စာစလုံးကို ကြက်ဥထမင်းကြော်တစ်မျိုးထဲသာ စားသုံးသော်လည်း ငြီးငွေ့သွားသောခံစားချက်ဖြစ်ပေါ်မည့်အစား အရသာ ပိုရှိလာသည်။ ဤသည်က သူ့ဟင်းလျာကို ကြွားဝါခြင်း မဟုတ်ပေ။