မြေပြန့်သူလေး
~~~~~~~~~~~
Part - 33
~~~~~~~
" ကလေး ထတော့နော် ၈နာရီထိုးနေပြီ.... ကလေး "
ကြည်လင်ပြတ်သားပြီး ညှို့ငင်တဲ့အသံကြောင့် အိပ်မက်များလားဟုပင် တွေးထင်မိသည်
ဒါကြောင့် မျက်ဝန်းလည်း အသံလေးကိုဆက်ပြီးကြားချင်နေသေးတာမို့ မျက်လုံးကိုမှိတ်ထားဆဲဖြစ်သည်
" ကလေးနိုးနေတာ ကိုကိုသိတယ်နော်
ရုံးနောက်ကျမယ် ကလေးရဲ့ ထတော့ ထတော့ "
ဟင် ဒါကြီးကတော့မဟုတ်လောက်သေးပါဘူး
ပါးပြင်ပေါ်က နွေးခနဲဖြစ်သွားတာမို့ မျက်ဝန်းလည်း မျက်လုံးကိုဆတ်ခနဲဖွင့်လိုက်တော့
" အား.....ကိုစဝ်ခွန်မှိုင်းခ "
" ဘာ ဘာဖြစ်လို့လဲ ကလေး ကိုကို့ကိုပြော "
" ရှင် ရှင် ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ
ကျွန်မကရော ဘာလို့ဒီကိုရောက်နေရတာလဲ "
ရှင်နဲ့ကျွန်မဆိုပြီး သုံးနေတဲ့အသုံးအနှုန်းကြောင့် ခွန်းလည်း သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး သူ့ကလေးသိချင်တဲ့အကြောင်းကို ပြောပြလိုက်သည်
" အမကဗျာတော့ ဘယ်လိုထင်သွားမလဲမသိဘူး
ကိုစဝ်ခွန်မှိုင်းခ အဲ့ဒါရှင့်ကြောင့် ကိုယ့်ဘာသာအေးဆေးနေပါလား "
" ကလေးကမူးနေတာလေကွာ ကိုကိုကတစ်ခြားသူနဲ့စိတ်ချရဲပါ့မလား "
" ဘာကို ကိုကိုနဲ့ကလေးလဲ ဆင်ခြင်
ရှင်နဲ့ကျွန်မနဲ့က ပြီးသွားပြီ "
" ကိုကို့ဘက်ကမပြီးဘူး ကိုကို ကလေးကိုရှင်းပြချင်သေးတယ် "
" ကျွန်မနားမထောင်ချင်ဘူး အခန်းထဲကထွက်သွားပေးပါ ကျွန်မရေချိုးချင်လို့ "
" ဟုတ်ပါပြီ ကိုကိုထွက်သွားပေးပါ့မယ်
ရေတော့မြန်မြန်ချိုးနော်ကလေး ကိုကိုအကျီထုတ်ပေးထားခဲ့မယ် "
" ဟင် အကျီဟုတ်လား "
" ကလေးအတွက်ဆိုပြီး တောင်ကြီးကနေ ကိုကိုဝယ်လာခဲ့တာပါဗျ "
" အင်း "
အင်း တစ်ခွန်းတည်းပြောပြီးခပ်တည်တည်နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတဲ့ သူ့ရဲ့အချစ်လေး
ကြောင့် သူလည်းသက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်သည်
