District Survival Online

Chapter 141: Trust

"HEY!" Tuwang tuwa na bati sa aming lahat ni Haruto. Bumubungisngis silang dalawa ni Dylan.

 "What?" Na burnout yata ako, hindi pa naman kami nagsa-start ng practice at plano para bukas. I keep thinking what I have to do—what our group will do, pero ito, na burnout lang, its frustrating. I feel so agitated kaya tumatahimik lamang ako. 

 "Look! We have a bird!" Haruto showed a Toucan bird.Ang laki ng bibig kaya bigla akong napangiwi. Nakakatakot naman.

 Iñigo then appeared holding Kyu. "Kyu! Dinner time!" Biro niya. 

 "Gago!" Asik ng dalawa at niyakap ang ibon nila. Napailing na lang ako. That's lowkey funny.

+++

KENJI

 Humikab ako sabay akbay kay Lucius. Agad niya akong siniko kaya natawa ako. 

 "Pogi mo." Sabi ko sakanya at hinalikan siya sa pisnge. 

 Lucius snorted. "I know." 

 Natawa nanaman ako. Sumulyap ako sa kamay niya, his hand is perfectly gorgeous, parang ang sarap makipag holding hands forver.

 Maya't maya, bumukas ang pintuan. Haruto and Dylan showed up with a big grin and greetings. I even saw Euphrasia side-eyeing them. 

 "Captain natin halatang burn out." Lucius commented, side-eyeing Euphrasia. "Patigilin mo 'yan sa kaka-isip sa kung anong gagawin bukas." my boyfriend might be that type who looks like he doesn't care about someone or anything but believe me when I say that he's the most observant person. Wala ka namang may sinasabi sakanya pero alam niya ang nararamdaman mo, he doesn't point what he noticed but he will just come to you then seat beside you as if he's letting you know that he's there with you.

I mean, Lucius is always with me that I can't hide everything what I felt and worried about. His presence is peaceful that I rant what's going on with me. But it's not about me, it's about our family members, Luctor et Emergo, sometimes kasi hindi ko mahagilap si Lucius kung nasaan ako, nung minsang nahanap ko siya nakita ko siya sa may balcony, naka indian seat habang kandong si Kyu at kausap niya si Inigo. May minsan ding nakita ko siya sinasamahan si Langston sa may bakuran nung minsang napikon siya sa sarili niya, oo, napikon siya sa sarili niya kasi may pina-practice siyang kung ano ano sa avatar niya sa DSO. There's a lot of time I saw Lucius letting our friends know his presence na kahit hindi ka na mag salita o kung ano ano pa basta may kasama ka.

Fuck. Nakaka-in love talaga 'to.

 And as a good boyfriend sinunod ko ang sabi ni Lucius. Nasa tabi lang siya ni Sierra, malapit sa amin kaya kinalabit ko siya, nakatulala sa mga kinulang sa buwan na nag-uutuan kasama ang ibon nila. Pag 'yan inabot ni Kyu at kinain na lang bigla, ewan ko na lang sakanila.

 "Hoy." I called.She looked at me, arching her brow.

 "Stop stressing yourself." Lucius spoke bago pa ako. Sumimangot ako kasi mangaasar sana ako kaso inunahan niya ako sa pag-sasalita, kaya yumakap na lang ako sakanya na parang isang koala.