Chapter 65: Wiping Tears

71 6 3
                                    

November 2026 to February 2027 we have been defeated for a lot of times again. Umabot sa puntong hindi kami nagusap ng tatlong araw dahil pakiramdam namin kasalanan namin ang lahat ng nangyari sa laro namin, we just lacked of practice and somehow unity, mga pagod rin kami palagi kaya halos hindi kami makapaglaro nang maayos. After that, we just hugged like each other, sa bawat isa kami humuhugot ng lakas dahil kami ang magkaksama, kami ang magtutulungan at magkakapamilya kami. As a lot of moments just passed mas lalo na kaming naging malapit to the highest level, when we have a problem, we just laugh our ass out until we shattered tears then we found each other's warmth and presence in each of everyone's arms wrapped around us.

Lumapit ako kay Brazil, halatang problemado dahil bigla kaming nahanap kanina nang Tatay niya, what I mean is nahanap ang location ng bahay namin. I wrapped my arms around her and kissed her on her cheeks.

"Brazil Huxley de Luna, don't be mad at your self for exposing our place at your father, once he will move an inch just to get you and abused you always remember that we can file against him dahil andito tayo sa property ko pero kung sa labas takbo na lang tayo"ginawa kong biro ang panghuli kaya natatawa siyang napailing. Maya pa lumapit rin si Kuya Lucian at kinulong kami sa braso niya.

"Oo nga.... Sabi ko nga sayo, andito ako....kami para samahan ka sa lahat tulad ng nagawa mo samin. Asus! Senator lang yon! Tao kami! Kung walang tao hindi makaka-rule yang Tatay mong putok buchi!"pangiinsulto ni Kuya Lucian kaya natawa ako. Gago talaga, pati Senador ininsulto.

Bahagyang natawa si Brazil,"Yeah I know and I'm thankful. Sabi mo I can use you naman diba? So I'll tell dad that may asawa na ako"sagot sakanya. Biglang napasimangot si Kuya Lucian kaya natawa ako.

"Kinginang iyan. Kung tinotoo na lang yes na yes ako"sabi ni Kuya Lucian bago bumitawsa amin kaya natawa kaming dalawa ni Brazil at napailing na lang.

"Gago talaga yon kahit kailan"

Pumunta ako sa Kusina. Agad na napasibagot ang mukha ko sa nakita. Si Danica at Lenox, si Maddison at Kuya Link, si Kuya Lachlan at Sierra at si Loki at Eustace. Oo mga sis! Si Eustace at si Loki! Sila na!

"Hai buhay! Sumasakit ang mata ko oh my gee!"umakto akong bulag kaya sunod sunod na tumana sa akin ang kinumpol na tissue.

"Pre, sumasakit raw mata pagalingin mo nga"agad akong napalingon kay Kenji.

"Si Aexl yan?!"agad kong tanong. Agad akong dumamba sakanya.

"Aray putangina"pagmumura ni Kenji at hinawakan ako dahil baka malaglag ako. Inagaw ko ang cellphone niya. Bwiset akong napatayo at binalik sakanya ang cellphone niya.

Tumawa siya sabay palakpak,"Yan gago ka, hindi mo nga yon kinakausap tapos magaassume ka"inirapan ko lang si Kenji. Pumunta ako kay Yaya at yumakap sakanya.

"Yaya, huhuhu"

"Ewan ko sayo Yesenia. Kanina si Langston ang nanghaharot! Ewan ko sainyong mga bata kayo"sabay sabay kaming natawa dahil sa reklamo ni Yaya

"Anong oras ba uuwi si Hernan?"tanong ko, patukoy kay Langston.

"Mamaya pang alas otso, namiss mo na agad kanina nga lang umalis eh"sabi ni Kuya Lachlan sa akin. Kita mo, dati sinusungitan ako pero ngayon Kuya na ang tawag ko dahil nagdemand kasi mas matanda raw siya sa'kin.

"Sabagay, ikaw kasi! Ayan lang jowa mo!"

"Anong connect?"

"Wala naman"sagot ko at napakibit balikat. Naupo ako sa tabi ni Lucius. Tinusok ko ang pisnge niya, ang kinakain niyang pritong meat balls agad niyang nilahad sa akin kaya kinain ko iyon. Napatawa ako nang agad niya akong binatukan dahil kinagat ko ang daliri niya.

District Survival OnlineWhere stories live. Discover now