The Bitchesa's Downfall

By blueheartgreenmind

38.4K 1.8K 164

She hurts who she wants to hurt. She does what she wants to do. She's mean. She's evil. She was called a slut... More

Prologue
Good-for-nothing
Not even her Dan
Vince
Dumbfounded
Don't mess up with me
Partner
Manipulative
Like
Rules
Sweet chewy bubblegum
Drooling
Unreasonable
Revenge
Unexpected question
Jealous
Husband
My Dan
I don't want
Sto. Domingo
Smile
Lips and BBQ
Instagram
Interior design
Cusses and Sighs
Seemed so familiar
Past
Image
Feelings
David Ford
Five years ago
Nakaraan
Unpredictable brute
Where it all started
Daniel and his unexpected gestures
See-through
Table has turned
Battle of her weak heart and memory
Unclear past
You already lose my heart
Memorial park
Mistress
Wrong accussations
Please
I should've known
The Lounge
Smell's like beer
Change
Always in pain
Decided
ILYSB
Too much to take
Remembrance
Let's just move on
Scared
Epilogue
Special Chapter 2

Special Chapter 1

753 36 9
By blueheartgreenmind

ENJOY READING!

Daniel's POV.

Even after a week, the wedding still felt surreal to me. Chandria  walking down the aisle with that off-white gown, her crystal tears, her I do... Damn! I couldn't forget how nervous I was that day. My uneasiness could be measured by the sweat on the side of my forehead, the trembling knees, and the abnormal beating of my heart. I could not even look at her without wanting to claim those red lips. I thought it was the only thing that could calm me during the wedding. And it really did.

Now she's here, lying naked next to me on our master's bedroom. She was still in a deep sleep. Both of us were tired from the exhibitions we made last night, and this morning all we could do is cuddle under the sheets. Her eyes were tightly closed. Her lips were slightly parted and her breath was hot against my skin. I gently caressed Chandria's hair as I started to look back on some things in the past.

Nakilala ko si Chandria nang magkolehiyo ako. Pareho kami ng kurso. Mas matanda nga lang ako sa kanya ng isang taon. Bago pa man siya magpakilala sa akin noon, nagustuhan ko na agad siya. Halata sa kanyang kilos at pananalita na hindi maganda ang kanyang ugali. Ganunpaman, naging interesado ako sa kanya.

Agad ko siyang inaya sa isang date nang magka-usap kami sa garden ng university. Naaalala ko pa noon kung paano niya ako tinarayan. Ilang beses akong napamura noon habang pinagtataasan niya ako ng kilay. Damn! Iyon ang unang beses na nanlambot ang tuhod ko sa isang babae. Yes, before Chandria, I had my girls too. Pero ibang-iba siya sa kanila. Dominante siya at prangka. Siya rin ang tipo ng babaeng hindi madaling bumigay. Well, it took me four months to finally bring her out on a date.

Noong unang beses, dinala ko siya sa isang parke. Palagi siyang nagrereklamo dahil maingay daw ang mga bata sa playground, maraming tao at kung anu-ano pa. Alam kong maarte siya kaya inintindi ko na lang. I really like her and I can accept her flaws and all. Truth be told, I got insulted but I didn't let hurt notice what I felt. I was even disappointed with myself. I even got worried thinking that she might decline if I ask her out again.

Totoo nga. Noong inaya ko siya ulit, hindi na siya pumayag. Ayun, kinulit ko nang kinulit. Siguro'y napagod siya sa palaging pag-ayaw kaya pumayag ulit siya.

The second time, I brought her to a resort in Sto. Domingo. May kalayuan ang biyahe kaya minabuti ko nang magdala ng kotse. Ako ang nagmaneho at katabi ko naman siya sa front seat. I opened a simple conversation just to entertain her, but it went deeper. We started exchanging thoughts and life experiences. Magaan siyang kausap kahit minsan ay sarcastic. Doon ko nalaman na hindi niya gusto ang kursong Architectural Engineering. Ang ama niya ang nagpilit sa kanyang kursong iyon. Marami kaming nalaman tungkol sa isa't-isa.

That date seemed to go smooth and fine. Chandria seemed to enjoy the beach view and my company. That same night, I directly confessed that I like her. Yet, she doesn't seem to care about it. She wasn't shocked. No blink, no blush. Good thing, Chandria didn't walk-out or laugh at me. She stayed beside me and put a sweet smile on her face.

Pagkatapos ng gabing iyon, sunod-sunod na ang pagdi-date namin. Wala namang kaso sa kanya. Hindi na siya tumatanggi. Minsan lang ay hindi natutuloy dahil sa night out nilang magkakaibigan. Talagang nagpapaalam si Chandria sa akin sa pamamagitan ng pagtawag o text.

"Dan...ano kasi...Sandy's bugging me to go out with them, papayagan mo ba ako?" malambing ang boses ni Chandria

Tumikhim ako at pilit na binubura ang ngiti sa aking labi. "Wala namang problema sa akin kung lalabas ka. It's your choice."

"Fine!" Narinig ko siyang may minamaktol pero hindi ko masyadong marinig ang kabilang linya. Pagkatapos noon ay bigla na lang namatay ang tawag.


Hindi ko mapigilang mapamura sa tuwing naaalala ko ang ganitong pangyayari. Ganoon naman talaga, e. Pagdating sa kanya, madali akong maapektuhan kahit sa simpleng bagay lang. Sa simple niyang pagpapaalam, pakiramdam ko asawa na ang turing niya sa akin. Damn! Nababakla na ako sa sobrang kilig.

Lumipas ang ilang buwan, mas naging malapit kami sa isa't-isa. Bawat buwan, nagpupunta kami sa isang resort sa Sto. Domingo. Tuwing may klase naman, nagkikita kami sa cafeteria o sa garden. Hatid-sundo ko rin siya sa kanilang bahay. That's when I met her mother and father. Her mother was a beautiful housewife and her father was an engineer and a businessman. Natakot ako noong una pero nilakasan ko ang loob ko at nagpakilalang manliligaw ni Chandria.


"Minsan ka nang nabanggit ni Chandria sa akin." Tumikhim ito. "Your course is Engineering, tama ba?"

"Yes po."

"We have the same interest. I must admit...pasado ka na sa akin," sagot niya at nagawa pang ngumisi. "Alagaan mo ang anak ko, future Engr. Ford."

That was one of the best days ever. Gusto ko na lang noong magsisigaw sa tuwa. Para akong nabunutan ng malaking tinik sa leeg. Hindi ko inakalang matatanggap ako ng kanyang mga magulang agad. They even allowed me to call them 'Tita' and 'Tito'. That was a actually a sign of progress for me.

Ilang araw matapos ang pagkikita namin ni Tito George, nagkaroon ng family gathering sa bahay. Isinama ko si Chandria at ipinakilala sa buong pamilya. Tanda ko pa, pulang-pula siya noon habang ipinupulupot ko ang aking braso sa kanyang beywang.

They were all amused, especially my Lolo. She was the first woman I introduced to them. That night, everyone's attention was directed to her. We were all seated in a long table. Mom and Dad asked several questions about her family background and Chandria was obliged to answer it all with a bit of pride in her voice. Despite Chandria's sarcasm and attitude, they seemed to like her, too.

Pagkatapos ng gabing iyon, naging madalas na ang pagbisita ni Chandria sa bahay. Nagpapaturo siya kay Mama ng pagbe-bake. Minsan nama'y nakikipagkuwentuhan siya kay Papa. Masaya naman akong makita siya na nakikipaghalubilo sa mga magulang ko, pero may pagkakataon talagang nagseselos ako. Kapag nasa bahay kasi siya, hindi niya na ako napapansin. Nawawalan siya ng oras para sa 'kin. Hindi naman sa demanding akong pagkalalaki. Nakakainis lang kasi talagang isipin.

Nagdaan ang ilang buwan, patuloy pa rin ako sa panliligaw at dumadalas na talaga ang pagpunta niya sa bahay namin. Lalo silang nagkalapit ng mga magulang ko't itinuturing na siyang anak.

Nagbago lamang iyon nang mangyari ang aksidenteng hindi namin inaasahan. Kasabay ng libing ng Mama ni Chandria, nabalitaan ko ring nasangkot sa disgrasya si Papa at si Chandria. Hindi ako nakapunta agad sa pinangyarihan sapagkat iyong araw ding iyon ay ang Licensure Examination ko. Huli na nang dumating ako. Todo ang pag-iyak ni Mama habang sinasabing wala na si Papa. Awang-awa ako sa aking ina noon. Hindi na muling makukumpleto ang aming pamilya.


Hindi ko na nagawang kumustahin si Chandria. Ang alam ko lang ay na-comatose siya. Nangibabaw ang galit ko noon sa kanya nang sumagi sa aking isip na siya ang dahilan ng pagkamatay ni Papa. Dala ng sama ng loob, sinisi ko siya at tinatak sa aking sariling isipan na si Chandria ay kabit ng aking Papa.

Doon ako nagkamali. Humusga ako agad. Hindi ko inalam kung ano talaga ang nangyari. Nabulag ako sa galit. Nasaktan ko siya. Hinusgahan. Pinahiya. I needed to hurt her so she could pay the price of ruining my family.

Umikot ang sitwasyon. Nagka-amnesia siya. At siya na naman itong humahabol sa akin. Sinusungitan ko siya pero hindi siya tumigil sa pangungulit. Aaminin ko, may parte sa akin na natutuwa sa tuwing kasama ko siya. Unti-unting bumabalik ang damdamin ko para kay Chandria. Pero sa tuwing naaalala ko ang disgrasyang kinasangkutan nilang dalawa ng aking ama, bumabalik na naman ang galit ko sa kanya.

Nawala lamang iyon nang maliwanagan ako sa katotohanang walang relasyon si Chandria at si Papa. Nalaman ko iyon noong gabing may nangyari sa aming dalawa. Inakala ko noon na hindi na siya birhen pero, tangina, ako ang nakauna sa kanya. Nagsisisi ako sa ginawa kong pang-aakusa. At naaalarma ako nang mapansin kong umiiwas na si Chandria sa akin.

Nagsikap ako upang mapansin niya lang. Kahit walang kwentang plano, sinubukan ko na para lang makasama siya ulit. Pero wala, naging malamig pa rin ang pakikitungo niya sa akin. Hanggang sa mabalitaan ko na lang na aalis siya at sasama sa bestfriend niyang lalaki.

Damn! I was so jealous that time! Pumasok na naman sa isipan ko na baka sila na kaya niya ako iniiwasan. Pero ang ideyang iyon ay pilit kong binura. Mali, e. May misconception. I know the reason why she's leaving. I've hurt her enough. It's always my fault. We were ruined because of me.

But this time, I'm going to fix every damn thing. I'll make it up to her. I can't just lose her like that. I can't be weak. Kailangan ko ng plano. Kailangan ko ng tulong ng kanyang mga kaibigan. Kinausap ko si Sandy tungkol sa set-up ng kasal. Pumayag siya, pati si Jana at Mitzie. Ngunit may kondisyon ang pagpayag nila. Iyon ay ang isang linggong hindi ko pagpapakita kay Chandria. Ginawa ko ang napagkasunduan. Mahirap pero kinaya ko.

Naging busy din ako sa pag-aasikaso sa kasal kaya na-distract ang atensiyon. Madaling araw nagpupunta ako upang magbigay ng bulaklak at card. Inilalagay ko lang ang mga iyon sa harap ng pinto ng bahay ni Chandria. Kinausap ko rin si Tito George at pormal na hiningi ang permiso niya sa aking plano.

Pagkatapos ng isang linggong pagtitiis at paghahanda, naayos din ang lahat. Si Chandria na lang ang kulang. Fuck! Hindi ako mapakali habang pinagmamasdan ang bawat hakbang niya sa aisle patungo sa pwesto ko. Hindi ko mapangalan ang emosyong nasa kanyang mukha. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko sa bawat sandali sa pag-aakalang galit siya sa ginawa ko. Nakahinga lang ako nang maluwag noong marinig ang kanyang I do.

Damn! That day was heaven and hell combined.

"Hmm..."

Naputol ang aking pagbabalik-tanaw nang marinig ang mahinang ungol ni Chandria sa aking tabi. Lalo niyang isiniksik ang katawan niya sa akin. Naramdaman ko ang pagdantay ng kanyang hita sa ibabaw ko. Tangina, I'm totally naked under this thick blanket and I can feel her, skin to skin. Fuck this! Tumatayo na naman ang alaga ko.

"Chandria..." ungot ko.

Tingin ko'y gising na siya. Narinig ko siyang bumungisngis. Siguradong nararamdaman na niya ang matigas na bagay sa kanyang hita. Sa halip na humiwalay sa aking katawan, lalo lamang niyang idinikit ang sarili sa akin. Kumawala ang mahinang singhap sa aking bibig nang biglang dumako ang kamay niya doon.

Fuck, my wife!

"Good morning, My Dan!" Humalik siya sa aking pisngi at pinisil ang ulo ng pagkalalaki. "Gising na gising ka ata."

"Stop teasing me, Chandria." paungol kong bulong habang pinipigilan siya sa paghimas sa akin sa ilalim ng unan.

Damn! This is torture. I'm fucking turned on but I need to control myself. May trabaho ako ngayon at kailangan kong magpunta sa construction site ng isang kliyente.

"Don't hold back, Dan."

Nanlaki ang aking mga mata nang bigla na lang pumaibabaw si Chandria sa akin. Umupo siya sa pagitan ng hita ko. Napapamura ako sa aking sariling isipan habang pinapakiramdaman ang naglalawa niyang pagkababae na nakapatong mismo sa aking ari. Tangina, ramdam ko ang init ng kanyang namamasang balat.

"Make love to me again, Dan. Make love to me 'coz I love you. So much."

Kasabay ng pagsasalita ni Chandria ay ang unti-unting pag-angat ng kanyang katawan. Napaawang ang labi ko nang bumungad sa aking paningin ang tayung-tayo niyang nipples. Itinutok niya ang alaga ko sa pagkababae niya. Magkasabay kaming umungol habang dahan-dahan niyang ginabayan ang akin sa kanya.

Nang tuluyang pumasok ang aking alaga sa loob niya, nagsimula na siyang gumalaw. Taas, baba. Taas, baba. She's riding on top of me. Ungol siya nang ungol habang tinatawag ang aking pangalan. Samantalang ako'y napapatingala na lamang sa sarap na nararamdaman. Inangat ko ang aking katawan at niyakap si Chandria nang mahigpit. Paminsan-minsan ay nilalaro ko ang kanyang dibdib. Pawis na pawis na siya pero sige pa rin siya sa pag-ulos sa aking ibabaw. Diinin ko pa siyang lalo sa katawan ko nang maramdamang malapit na akong labasan. Napapamura ako habang sinasalubong ang kanyang pagbayo.

Ilang sandali pa'y sumirit na ang katas ko sa loob niya. Sabay kaming nilabasan. Tatlong malalakas na pagbayo ang aking pinakawalan bago ko hinugot ang ari ko sa kanya. Hapong-hapo si Chandria nang umalis siya sa aking ibabaw. Pinunasan ko ang pawis sa kanyang mukha at muli siyang hinagkan ng isang beses.


"That was fucking... hot." komento ko at muling humiga sa tabi ni Chandria.

Tumaas ang kilay ni Chandria kasabay ng kanyang pagngisi. Inangat niya ang kanyang kanang kamay. Napaawang ang labi ko nang makita kung anong hawak niya. Isang itim na piring.


"You want this?" paos niyang tanong.


Damn! I didn't know she can be this wild, but hell, I'm fucking in love with her. Damn my work! I'm fucking stay here with my wife!












*****

A/N
Balakayojan! Hahahaha! Peace! Lodi Chandria! 😆 😉🤗😜

Continue Reading

You'll Also Like

5.2K 133 65
THIS IS A MIKAIAH STORY HOPE YOU ALL LIKE IT! this is a fanfiction only!!!!
76.7K 1.7K 44
(MIKHAIAH) an 18+ STORY
3.3M 161K 54
[RFYL book 2] When the enemy is close behind, you need to run as fast as you can. RUN AS FAST AS YOU CAN Written by: SHINICHILAAAABS Genre: Science F...
48.5K 2.3K 36
Yndrah Alaianth Xanther- a respected professor and successful doctor in medicine. Known for her sharp mind and distant manner. Her cold demeanor echo...