The Bitchesa's Downfall

Like

Hindi niya alintana ang mainit na sikat ng araw na dumadapo sa kanyang balat. Ang nasa isip lamang ni Chandria ngayon ay kung paano mapapayag si Daniel na ihatid siya nito sa bahay niya.

What must Chandria do? Should she act pitiful and hopeless in front of Daniel? That's a big no. Chandria won't let herself appear sympathetic to Daniel's eyes.

"Ugh! Chandria, can you just gather your scattered minds? The best thing you can do is to be your-bitchy-self!"

Chandria seemed to get a little insane. She's talking to herself now which she doesn't really do. Daniel's bringing a lot of effect on her normal system.

Napahinto si Chandria sa pagkausap niya sa kanyang sarili nang makarinig ng malakas na tikhim sa kanyang tabi. Agad siyang napalingon sa pinanggalingan ng boses. Mahina siyang napasinghap nang masalubong niya ang magkadugtong na namang kilay ni Daniel. Her love interest always had that expression everytime they go face to face.

"How long have you been standing there?" She stood up straight, composed herself and crossed her arms above her chest.

"A couple of minutes?" Daniel sounded unsure. "Long enough to hear you murmuring."

Agad na nag-iwas ng tingin si Chandria nang bigla siyang nakaramdam ng hiya.

"Bakit nandito ka pa?" rinig niyang tanong ni Daniel gamit ang baritonong boses nito. "Akala ko umuwi ka na. Diba mas nauna kang lumabas ng bahay?"

"Napansin mo pala ang paglabas ko kanina?" sarkastikong sagot ni Chandria. Nilingon niya si Daniel at inirapan. "Duh! To answer your second question, hindi pa ako umuuwi dahil gusto kong ihatid mo ako sa bahay."

There, Chandria said it. Straight and clear.

Mas lalong nangunot ang noo ni Daniel. Halatang hindi nito nagustuhan ang sinabi niya.

"Hindi lahat ng gusto mo ay masusunod. Don't be such a brat," manghang na sabi nito.

"And don't be too harsh on me," Chandria mocked. A smirk suddenly formed on Chandria's lips as she walked towards the side of the car's door. "It's just a simple ride. I won't take no as an answer."

Without reluctance, she pulled the car's door open and immediately went inside. Napangisi siya nang makitang napatiim-bagang si Daniel habang nakapameywang na pinagmamasdan ang sarili nitong kotse. Halatang napupuno na ito sa pinaggagawa niya.

Dali-daling pumasok si Daniel sa kanyang kotse. Naupo ito sa driver's seat. Ginawaran siya nito ng masamang tingin ngunit hindi siya natinig. Inirapan lamang niya ang binata.

"Hindi mo ako kakaladkarin palabas?"

Hindi sumagot si Daniel kaya natahimik si Chandria. Mukhang naiinis pa rin si Daniel sa kanya. Narinig niya itong nagmura bago pinaandar ang sasakyan.

Chandria waited several seconds for the car to finally move forward and pass through the open gate. Daniel agreed to take her home. Pure hapiness enveloped her system as she realized that she can now feel the sensation of riding inside this car. How pleasing and romantic.

"Next time..." Agad siyang napalingon sa gawi ni Daniel nang magsalita ito. "Treat your stepsister nicely."

Tumaas ang kilay ni Chandria.

"Can't you not talk about her? Naiinis ako," sarkastikong wika niya habang tinititigan si Daniel. "Inaagaw ka niya sa akin."

"Inaagaw?" sarkastikong tumawa si Daniel at marahan umiling. Hindi ito lumingon sa kanya. "Am I even yours?"

"Yes." Puno ng kasiguraduhan ang boses ni Chandria. "You are mine, Dan." Binigyang-diin niya ang bawat salitang lumabas sa kanyang bibig.

Nakita ni Chandria ang paglitaw ng ugat nito sa kamay ni Daniel habang humihigpit ang kapit nito sa manibela ng kotse. Nakatagilid ito sa kanya kaya libre niyang nakikita ang pag-igting ng bagang nito.

"Shit!" Malakas siyang napasinghap nang biglang huminto ang kotse.

Muntikan pa siyang mauntog sa kanyang harapan. Nang mag-angat siya ng tingin ay nakita niyang may trapik pala ngayon sa kalsada.

"Do you really like me?"

Biglang lumakas ang tibok ng puso ni Chandria nang marinig ang tanong na iyon. Seryoso ang boses ni Daniel. Tumagilid si Chandria ng upo paharap kay Daniel. Napangiti siya nang mahuli niya ang pasimpleng pagsulyap ni Daniel sa kanya. Ngunit nang magtama ang kanilang tingin ay agad din nitong ibinalik ang tingin sa kalsada. Nagsimula na ulit itong magmaneho.

Chandria crossed her arms above her chest. "I've been telling you that I like you for so many times yet you don't believe me. You're insulting my feelings, Dan."

"Wala kang mapapala sa akin. Mas mabuti pang ituro mo nalang ang daan patungo sa bahay mo para makalabas ka na agad sa kotse ko."

Awtomatikong napaikot ang mata ni Chandria nang marinig iyon mula kay Daniel. Kontra-gusto nga talaga ito sa paghatid sa kanya.

*****
A/N

Sorry for the lame and short update.✌🏻