67TH ROSE || Cinderella and the... Ten Princes?
[A/N: Some of the scenes of this chapter was inspired from the Japanese anime Kamigami no Asobi (Mischiefs of the Gods) episode 10. Enjoy reading guys. ^^]
- MICHELLE SUMASTRE -
Tatlong araw din ang nakalipas matapos ng pagsagawa namin ng booth at ang pag-isip ng magiging play namin sa darating na School Festival ay abala ang buong klase namin sa paghahanda. Mabuti na lamang at walang klase kaya malaya naming nagagawa ang booth at mag-practice sa play. Sa umaga, hinahanda namin ang booth at sa hapon ay nagpa-practice kami sa play ngunit hindi namin ginagawa iyon sa school kundi sa bahay ni Nathaniel. For the first time nakapunta ako sa bahay ni Nathaniel. Parang palasyo talaga sa laki. Mas malaki nga lang ang bahay nina Tric. Pero minsan ay nagkakabangayan sa practice dahil napipikon si Nathaniel o si Raven kapag nantitrip si Nolan kaya pressured na pressured kami kung mapi-perfect pa ba namin ang play.
Abala rin ang lahat sa kanilang mga booth para sa paparating na School Festival. May iba ngang nagdala pa ng kanilang mga maids, butlers at bodyguards para tulungan sila. Tsk. Mga tapulan. (Mga tamad)
Tahimik akong pumasok ng classroom bitbit ang mga tablesheets na gagamitin namin sa cafè namin. Mula kay Quia ang mga nasabing tela at masasabi kong maganda nga ang panlasa ni Quia sa mga ganito. S'ya rin ang gumagawa ng mga butlers at maids uniform kasama si Ryuuji at Chantal dahil pareho itong nanonood ng anime at cosplay conventions.
Naabutan ko sina Raine, Venessa, Lorelie at Honey na nakaupo sa bakanteng mesa at parang may nililistang kung ano kaya agad ko silang nilapitan. "Okay na ba ang lahat?"
Inabot naman ni Raine sa akin ang isang papel. "This is the menu list for the cafè. Some of our classmates suggested it."
Inabot rin sa akin ni Venessa ang isa pang papel. "Ah, this is the design of the cafè that everyone suggested. It's a sort of French-ambianced café. What do you think?"
"Hmm. Maganda. Ang suggestion ko lang, i-divide natin ang mga naka-assign sa kitchen at sa mga customers. At etong sa menu naman, masyadong marami ang nilagay ninyo at may iba na mukhang aabutin ng isang oras ang paghahanda. Dapat ilagay n'yo lang 'yung mga mabilis at madaling gawin pero masarap parin at masa-satisfy ang mga customers. Mas maganda ring 'wag tayong masyadong gumamit ng fozen foods. Masama kasing masyado nating pinaghihintay ang mga customers. Nakakainis 'yun para sa kanila. If we leave the finishing touches to the waiters, we can also have good communication and good impression to the customers," ani ko habang nakatingin sa dalawang papel.
"Waah, that's amazing indeed. You know a lot about this, class pres," nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi ni Honey.
"U-Umm... a-ano kasi... ma-mahilig kasi akong pumupunta-punta sa mga restaurants at cafés kaya na-naoobserbahan ko ang mga gi-ginagawa nila," shemay! Muntik na ako do'n ah?
"Waah, that's good to hear then. We'll keep that in mind, class pres!" nakangiting sabi ni Lorelie at nagpatuloy sila sa pag-revise ng menu list.
Ngumiti naman ako sa kanila at agad na tinungo sina Huang Chen, Xiu Min, Sananthanchat at iba pa naming kaklase na gumagawa ng designs. Nahuli naman ng atensyon ko sina Myrtle, Fiona, Sia at Stacey na prenteng naka-upo lang sa tabi at busing-busy sa pagpapaganda at pagtetext. Sitting pretty, eh?
"Wala ba kayong balak tumulong?" tanong ko sa kanila.
Napatigil sa pagne-nail file ng mga kuko si Myrtle. "Eh? Are you saying something? I didn't hear you. Have you heard her?"
"No~" maarteng sagot ng mga alipores n'ya.
"Alam kong narinig mo ang sinabi ko," malamig na untag ko sa kanya.
She stood up and crossed her arms. "Well, duh? As if we care. Kung tumulong man kami o hindi, wala ka nang pakealam dun. Like, OMG. It's not your concern anymore if we help or not."
"Alam ko namang hindi ko kayo mapipilit na tulungan n'yo kami. Ang akin lang, kayong apat lang ang walang ginagawa. Hindi ba kayo nahiya? Ang lahat busy sa booth natin tapos kayo sitting pretty doing nothing at the corner."
Isang nanggagalait na tingin ang ipinukol nila sa akin. "You—"
"There you are," napatingin naman kaming lima kay Tric na kakapasok lang at may dalang karton. "Kanina pa kita hinahanap."
"Eh? Bakit?" tanong ko sa kanya.
He frowned. "Nakalimutan mo ba? Ngayon tayo bibili ng designs and crafts para sa play. Ako ang na-assign do'n kasama ka. Nathaniel and the others already did their job. We don't have enough time since magpa-practice na tayo mamaya so," agad n'yang binigay ang karton na hawak n'ya kay Fiona at ang karton na hawak ko kay Myrtle. "Leave it to them and let's go."
"T-Teka Tric—" ngunit hindi na s'ya nakinig sa akin at hinila na n'ya ako palabas ng classroom.
"Cartolina, nakuha na natin?"
"Yeah."
"Illustration board?"
"Yes."
"Construction paper? Glue gun?"
"All the items in this effin' list, we already got it," Tric sounds grumpy again. Agad naman n'yang binigay 'yung mga hawak namin sa apat na bodyguards n'ya. Nasa National Bookstore kami at bumibili ng mga supplies para sa props namin para sa play.
"'Yung pintura?"
"Binili na ng mga bodyguards ko. Tapos na nating makuha lahat ng nasa listahan kaya pumunta na tayo sa counter para makaalis na tayo rito," inis na aniya.
Napangiwi naman ako habang nakatingin sa kanya. "Oo na. Basta ikaw ang magbabayad nito ha?"
He tsked. "I already know that babo ahjumma."
Sinamaan ko agad s'ya ng tingin. "Hindi ako manang!"
"If you say so," nagkibit-balikat naman s'ya.
Umismid naman ako at agad na nilagay sa counter ang mga items na kinuha namin para ma-punch na.
"Wait. Include this item too," sabi ni Tric sabay lapag ng isang libro sa mga items.
Manghang tingin ang iginawad ko sa libro nung mabasa ko ang title. "Heartless ni Jonaxx? Seryoso ka, Tric? N-Nagbabasa ka ng wattpad story?" Waah! Namiss kong basahin ang story na 'to ni Coreen at Rozen!!!
Agad naman n'ya akong sinamaan ng tingin nung pinipigilan ko ang sarili ko na matawa. "Aish. Just shut up and pay," agad naman n'yang binigay sa akin ang credit card n'ya.
"Pfft. Wala namang masamang maging fan ni Jonaxx, Tric. Kababayan ko rin 'yun sa Mindanao tsaka maganda kaya s'ya. Hahaha!" agad ko namang nilapag sa counter ang librong binigay n'ya kanina. "At saka, fan rin ako ng Montefalco boys. Hahaha. Basahin mo 'yung Until Trilogy ni Jonaxx. 'Yung Until He Was Gone, Until He Returned at Until Forever ang ganda talaga."
Umismid naman s'ya. "Whatever, babo ahjumma. Just punch it all so we can leave."
Nagkibit-balikat naman ako. "Basta basahin mo 'yung suggestion ko. Ang ganda nun."
Agad naman n'yang binigay ang mga pinamili namin sa bodyguards n'ya. "I already done reading it a year ago. The Costa Leona Series, the Alegria Girls series and her other stories. Still waiting for Azrael Ian Montefalco III's story."
Manghang tingin ang ipinukol ko sa kanya habang naglalakad s'ya palayo sa akin kasama ang mga bodyguards n'ya. Nung makuha ko ang credit card n'ya ay agad ko naman s'yang sinundan palabas ng National Bookstore.
"Alam na alam mo ah? So, fan ka talaga ni Jonaxx?"
"Aish, just drop it, babo ahjumma. I just like reading her stories."
"Asus~ indenial ka lang eh."
Fanboy spotted: Tric Marion Baek. Shems ang cute lang! Hindi ko akalaing nagbabasa s'ya ng wattpad! Hahahahahahahahahaha shems ang dami kong tawa sa kanya! Hahahahahahahahahahahaha!!!
"Stop laughing babo ahjumma! Aish."
Ehem. Sabi ko nga. Hahahaha.
At, sa araw ng School Festival...
"Welcome everyone to Empire Academy's 20th School Festival!" kasabay ng anunsyong iyon ay ang pagputok ng masigabong daylight fireworks sa kalangitan.
"Thank you for coming!"
Lahat naman ay naging masaya sa School Festival at lahat ng bisita ay nawili naman sa pagbisita sa aming mga booths. Mga booths sa pagkain, damit, rides at kung anu-ano pang makikita mo sa bawat booths at paligid ng Empire Academy kaya siyang-siya ang mga bisita. 'Yun nga lang, puro mga taga-private school ang nakikita ko sa buong lugar. Hindi na ako magtataka kung hindi open to all ang School Festival dito. Hindi open sa mga taga-public school. Prsh.
"Okay lang kaya ang booth natin?" tanong ko.
Tinapik naman ako ni Nathaniel sa balikat. "Oo naman. Naroon sina Mark, Quia at ang iba pa kaya nakakasiguro akong okay lang ang booth natin."
Ngumiti naman ako sa kanya. "Sabagay, tama ka."
"B-Bakit..." napatingin naman kami kay Price na biglang napaluhod sa sahig. Nasa dressing room na kami at naghahanda para aming play. Ika-limang entry ang play namin at pangatlong performer pa ang nasa stage at nagtatanghal. "B-Bakit nakasuot ako ng ganito?!"
"Bakit ako nakasuot ng gown?!" isang masamang tingin ang ipinukol ni Raven sa kanyang suot na yellow gown. Nakasuot naman ng pink gown si Price.
"Cheer up, Price, Raven. I am Cinderella's stepmother, as well. Let's just do our roles well," Ryuuji said, wearing a green gown while Price and Raven whined. Tama, silang dalawa ang nakakuha sa role nina Anastacia at Drisella, ang dalawang stepsisters ni Cinderella.
"This is injustice."
"I can't believe that I am not the Prince..." dismayadong sabi ni Kezie. Nakasuot s'ya ng silver gown katulad nung fairygodmother sa movie na Cinderella at may hawak s'yang silver wand.
"Okay lang 'yan, Kezie. Bagay naman sa'yo maging fairygodmother," nakangiting puri ko sa kanya.
"Hmm. Salamat."
"So, I am Cinderella's father, huh?" ani Leogne sabay ayos ng kanyang pekeng bigote. "The role seems innocuous enough."
"It can't be help," sabi ni Nathaniel na nakasuot ng damit ng isang hari. "As the Prince's father, I must watch over Cinderella."
"You mean you much watch over your son, the Prince?"
"A-Ah, yeah. Right."
"Why I am the servant? I am a star!" nakabusangot ang mukha ni Nolan.
"At least you have the fcking role," Luke tsked as he looked at the script. "Why I fcking ended up as the narrator?!"
"Luke, may utang ka nang 500 pesos sa cussing jar," agad naman akong ningusuhan ni Luke.
"Ikaw, France. Ano'ng nakuha mo?" tanong ni Kezie kay France.
"Extra," sagot ni France.
"Ha? Ano'ng extra?"
"Kahit ano lang ang role ko."
"Eh..."
"Buti ka pa Tric, nakuha mo 'yung role ng pagiging prinsipe," nakangusong komento ni Price. "Ikaw ang prinsipe ni Michelle."
"It's just a role," Tric shrugged. "All we have to do is to do the performance well."
"Tama s'ya guys. 'Wag lang tayong ma-pressure. I-enjoy lang natin ang performance!" nakangiting ani ko.
Raven snorted. "Positive as ever."
"Ganbatte dayo, minna."
"Yes!"
"The 5th and last performance for today's theater play, the Class 12-1's Cinderella!"
Pagkabukas na pagkabukas ng red curtain ay agad nang nagsimula ang aming play.
"Once upon a time, there was a man who had a kind and pretty wife and a beautiful daughter named Ella. Sadly, the man's wife died when Ella's age turned ten. A few yers later, the man decided to marry again..." dramatikong pagkakasalaysay ni Luke. In fairness kay Luke, bagay sa boses n'ya ang maging narrator.
"My daughter, Ella..." panimula ni Leogne sabay lapag ng teacup na hawak n'ya. Nasa eksena kasi kami kung saan nag-uusap si Cinderella at ang kanyang ama sa salas ng kanilang bahay. "This old man is quiet aging and alone. Would you allow him to do what he wants to do?"
Tumango naman ako. "Yes, father. If that brings you to your happiness."
Ngumiti naman si Leogne. "Yes. Happiness. Do you think I am allowed for one last chance to be happy and marry again?"
"Yes, father. I do believe you are!" nakangiting sabi ko sabay lapit kay Leogne at niyakap s'ya.
Naramdaman ko namang may kung ano'ng dumapo sa noo ko ngunit hindi ko na ito pinansin. "You will love your stepmother the way I love her. And you will also have your stepsisters to keep you in company."
"Hmmph! How did he kissed Michelle's forehead?! Wala 'yan nung practice natin!"
"C'mon, Nolan. That's part of their characters. Quit whining."
"His second wife, Lady Tremaine is indeed lovely and has a class. But behind her sweet smile hides a dark, greedy side of her. She also has two daughters, namely, Anastacia and Drisella..."
Mula sa backstage, agad na lumabas sina Ryuuji, Price at Raven. Hindi ko lubos maisip na kahit mga lalaki sila'y kaya nilang dalhin ang role ng stepmother at stepsisters ni Cinderella. Ang ganda nilang tatlo maging babae! Huhuhu. Dinaig ako.
Ginawa nila ang scene kung saan may paparty sa bahay nina Cinderella. Kopya mula sa movie na sinasabi ni Price. Si Price lahat ang gumawa ng script at naayon naman doon lahat ang aming ginagawa. May konting twists nga lang s'yang ginagawa. 'Yung mga wala pang role sa amin, sila ang nakiki-poker game kina Ryuuji, Price at Raven. Nakakamangha dahil kuhang-kuha talaga nila ang role.
Inakto naman namin ni Leogne ang scene kung saan pumasok si Cinderella sa kwarto ng kanyang ama na nag-iimpake para sa pag-alis nito para puntahan ang kanilang negosyo. Isa kasing mayamang merchant ang kanyang ama. "You're missing the party, father."
"No, I'm okay. I'm quite good here and I am preparing for my trip tomorrow."
"But... you hardly back to your last trip. You have to go..." ani ko.
"Hmm. What do you want me to bring for you from the other town? Your sisters—I mean your stepsisters asked for new dress and laces. What would you like?" nakangiting tanong ni Leogne.
Ngumiti naman ako sa kanya. "Just give me some... pink, red and white roses, father. That's what I want as a bookmark for my books."
"That's a... simple request from you, darling."
Ngumiti naman ako sa kanya. "That's what I only want, father. I also want you to come back home safe."
Tumayo naman si Leogne at tumayo na rin ako at agad kaming nagyakapan sa isa't isa. "Take care, father. Please come back home soon."
"Of course, I will."
"I love you, father."
"I love you too very much, my daughter."
"Hmmph!!! Nakakailan na si Leogne!!! Nakakailang yakap na s'ya!!!"
"Huhuhuhu. It's so unfair! They exchanged I love yous to each other!"
"You are so loud, Nolan and Price! Just be quiet!"
"As the man left their house, the stepmother and the stepsisters started to be less kind and treated Ella badly. The stepmother transferred Ella in the attic to sleep while her daughters stayed in Ella's big room. They spent all day doing nothing but gossiping and buying new dresses and trying to make themselves look pretty. Meanwhile, they make their poor stepsister Ella do all the households. But Ella didn't mind at all, for she is happy cleaning the house for her father's arrival. And so... the evening came..."
Ginawa naman namin ang eksena kung saan pinagbuksan ko ng pintuan si France, isang messenger ang role n'ya sa scene na iyon habang nasa likod ko naman sina Ryuuji, Price at Raven.
"M-Mr. Parker..." usal ko.
"Miss Ella," panimula ni France. "Your father... your father was involved in an accident on the road. His carriage was caught in a landslide and... died..."
Buong emosyon ang pinakita naming lahat kung saan binigay sa akin ni France ang medyo nagsisimula nang matuyo na pink, red at white roses. Nagsimula ring tumulo ang mga luha ko gayundin si Ryuuji dahilan para marinig namin ang pagsinghot ng mga manonood. Mukhang nadadala sila sa madramang scene namin.
"Having lost her beloved father, Ella was left with her cruel stepmother and stepsisters who treated her like a slave."
"Yay! Tapos na ang role ko!"
"Good job, Leogne."
"Teka lang, ba't ang sama ng tingin nitong si Nolan sa akin?"
"Pfft. I don't know."
"Chansing ka masyado. Hmph."
"Ella, are you cleaning properly?" tanong ni Ryuuji habang naglilinis ako ng sahig.
"Yes, madame."
"Prepare our lunch. We're hungry."
"Yes, madame."
"Ella really did all the housework. She had to clean from top to bottom, do all the cooking, wash and scour the pots and pans and clear out the cinders from the fireplace. She spent so much time doing this that her stepsisters called her "Cinderella". Soon, poor Cinderella was tired out from working so hard. She began to look pale and thin, and her one dress started to look ragged and dirty.
One day, the King decided to hold a grand ball. Everyone in the town was hoping for an invitation, especially the cruel stepmother and stepsisters who each secretly thought that they might be able to marry the Prince. They couldn't believe their luck when, the very next day, an invitation arrived.
When the big night arrived, the ugly stepsisters were still unsure what to wear, so they paraded their new clothes and gowns infront of poor Cinderella and asked her to tell them what suited them the best."
"What a pity that you're not invited to the ball, Cinders," Raven smirked as he plays the role of Drisella, one of the stepsisters.
"She's got nothing to wear. She could possibly come in that old rag," Price giggled, playing the role of Anastacia.
"Poor Cinderella," sabi ulit ni Raven. "Nevermind. We'll tell you all about it when we come back."
"Get the house sparkling clean when we come back," ani Ryuuji.
"Bye, Cinders," tumatawa pa sina Raven at Price at kasama si Ryuuji, bumalik ulit sila sa backstage.
Agad naman akong naupo sa upuan malapit sa pekeng fireplace. Nagsimula na rin akong umiyak sa mga sandaling iyon. "Why are my stepmother and sisters so cruel to me? I did everything they tell me to do around the house and more! They never thank me for it or given me a kind word or a sweet smile. Mother, you said that I should have courage and be kind. But I don't think I can handle this anymore..."
"Wow, kuhang-kuha talaga ni Michelle ang role..."
"Shut up, Nolan baka madistract s'ya!"
"Ikaw lang kaya ang malakas ang boses France!"
"Tsk."
"And so, the night of the ball, Cinderella stayed at home alone and unhappy."
"I wish... I could've gone to the ball at the castle... just for tonight," ani ko.
"Suddenly, a beautiful woman, carrying a silver wand, appeared right in front of her."
"Who are you?" nakaharap ako ngayon kay Kezie na ngayon ay nagsisimulang bumaba mula sa ere. Naka-harness rin s'ya.
"Don't be scared, Cinderella. I am your fairygodmother. And I am here to grantyou're your wish. And... I shall take you to the ball!" tatlong beses winagayway ni Kezie ang kanyang hawak na wand nung dumilim ang paligid. Nung bumukas ang ilaw ay nakasuot na ako ng blue gown, kaparehong-kapareho nung sinuot nung gumanap na Cinderella sa pelikulang sinasabi ni Price. Nakasuot rin ako ng glass shoes na talagang madulas pero nakakaya namang dalhin. Inorder pa raw nila ito sa original na gumawa nung glass shoes ni Cinderella sa pelikula. May couch rin kami at pekeng kabayo na pinagawa talaga ni Nathaniel para sa aming play. Nakasakay na rin doon si France na gumaganap bilang couchman at si Leogne nama'y nag-iba ng costume bilang footman.
"With the fairygodmother's powers, most conveniently, gave Cinderella a beautiful gown and a glass shoes."
"Now, go and enjoy yourself," sabi ni Kezie. "But be sure to be back before midnight, for when the clock strikes twelve, everything will return to what it is before."
"Yes, fairygodmother. Thank you so much," agad naman akong sumakay sa couch at agad namang nag-play ang sound effects kung saan tumatakbo ang mga kabayo.
"When she entered the palace's ballroom, everyone stopped what they were doing and stared in astonishment. They never seen such a beautiful girl before. The Prince fell in love with her as soon as he saw her, and danced with her all evening."
Agad naming hinarap ni Tric ang isa't isa at yumukod. Marahan n'yang hinapit ang aking bewang at unti-unti kaming sumayaw kasabay ng background music na piniplay ni Luke. Limang minuto rin kaming sumasayaw para makuha ang nasabing scene.
"And now Tric is holding her!"
"Pati ba naman ikaw, Price? Teka, asa'n si Nolan?'
"I don't know. Kanina andito lang s'ya eh."
"Cinderella was having such a wonderful time, she forgot all about her fairygodmother's warning. All of the sudden, she heard the clock strike twelve," agad naman kaming tumigil ni Tric nung marinig namin ang sound effects ng grandfather's clock.
"Oh no! I must leave!" agad naman akong pumiglas sa pagkakahawak ni Tric at agad na tumakbo sa hagdanan na props namin. Sinadya ko ring iwan ang glass shoe.
"Wait!" habol ni Tric. "Don't go! You and I are destined to be together!"
Isang malungkot na tingin ang iginawad ko sa kanya. "I'm sorry!" tumakbo agad ako papuntang backstage para suotin muli ang sinuot kong luma at maduming kulay sky blue na damit na may puting apron kanina.
Agad namang nagfocus ang spotlight kay Tric na ngayon ay nakahawak sa glass shoe na iniwan ko. "Will I ever see the beautiful owner of this glass shoe? No, I swear. I will find her! I will find her and marry her!"
"Holding the glass shoe, the Prince stared at the empty place infront of him thinking about how he will find the owner of the glass shoe."
"My son, Prince," napatingin agad si Tric kay Nathaniel na nasa pasilyo na props namin. "Do you love the girl that is the owner of that glass shoe? Why are you so interested in a girl you don't know?"
"There is no reason," sabi ni Tric. "All I know was I love her... and all I have is my love for her and that's the truth."
Tahimik akong napatitig sa kanya mula sa backstage. Eto na naman ang tono n'ya na parang may hidden meaning at kung ano'ng may pinaghuhugutan. May crush kaya itong si Tric na nasa audience seat at nanonood sa kanya? Ang swerte naman ng babaeng iyon kung gano'n. Kaso, hindi naman s'ya gano'n ka-swerte dahil maldito si Tric at bipolar. Pfft.
"Then, it cannot be helped," agad namang humarap si Nathaniel sa lahat. "All of you, find the girl who can wear and fit this glass shoe and if this fits her, then she'll marry my one and only son, the prince!"
Nagulat na lamang ako nung biglang nag-cheer at nagsigawan ang mga audience matapos sabihin iyon ni Nathaniel.
"Woah, grabe ang impluwensya ni Nathaniel," sabi ko.
"Nakiki-cooperate sa atin ang audience. Malaking impact 'yun para manalo tayo," nakangiting sabi ni Leogne.
"Oo nga tama ka!" ngumiti naman ako nang malapad sa kanya.
"Hoy, babae! Ano'ng ginagawa mo rito? Eksena na natin!" sabi ni Raven.
"Ay oo nga pala!" agad kong kinuha ang balde at mop at kasama si Raven ay tinungo namin ang stage.
Nasa likod ko sina Raven, Ryuuji at Price nung unti-unti akong naglakad palapit kay Tric. Nasa likod naman ni Tric si Nolan na nakahawak ng isang baul kung saan naroon ang glass shoe.
Yumukod naman ako kay Tric na ngayon ay matiim na nakatitig sa akin at unti-unting ngumiti. "Who are you?"
Ngumiti naman ako sa kanya. "I am Cinderella. Your Highness... I am no Princess. I have no carriage, no parents, no dowry. I didn't know if that beautiful slipper will fit but... if it does, will you take me as I am? The country girl that loves you?"
Ngumiti naman si Tric. "Of course, I will," lumingon naman si Tric kay Nolan. "Hand me the glass shoe."
Yumukod si Nolan. "Yes, Your Highness."
Pagkakuha n'ya sa baul ay humarap sa akin si Tric at agad na binuksan ang maliit na baul ngunit sa halip na glass shoe ang naroon ay bigla na lamang umusok dahilan para wala kaming makita at labis na pag-ubo ang ginawa namin. Marahas akong napasinghap at napatili nung may biglang humigit sa akin mula sa kung saan.
"Waah!"
"Michelle!"
"Sumastre!"
"Class pres!"
"Hahahaha!" ang tawa ni Nolan ang umalingawngaw sa buong entablado habang nakahawak s'ya sa aking bewang at nakatayo kami sa ibabaw ng mesa. "Sorry to disappoint you, my Prince but your role ends here."
"Nolan! Let go of Michelle!" maotoridad na sabi ni Tric.
"Nolan! What the freak are you goddoing?!" tanong ni Luke nung nasa likod na s'ya nina Tric.
"It's a coup d'ètat. A coup d'ètat," ngumisi naman si Nolan sa kanila. Pumunta na rin stage na rin sina Leogne at ang iba pa mula sa backstage.
"Nolan!" ani Raven.
"Being a servant is not my thing. I was born a star, you know!"
"Nolan, you are ruining the play!" saway sa kanya ni Nathaniel.
"It's fine, it's fine. As long as I put this shoe on Cinderella," inangat naman n'ya ang glass shoe. "It will be a happy ending."
"So you mean... the one that will put on that glass shoe on Cinderella, will gave her a happy ending and will marry her?" ani Kezie at napatingin naman sa kanya ang lahat.
"A-Ano, hi-hindi naman sa gano'n..." sabat ko.
"Wala pala tayong pag-pipilian kung gano'n," Raven pops his hands' knuckles as if he'll go to a bloody fight. "Let this game begin."
"I will do everything to get that shoe and put it on Cinderella," sabi naman ni Ryuuji.
"Yes," ani Nathaniel.
"This is our fate," sabi naman ni Leogne.
"Ah, teka lang?" sabi ko.
Nolan chuckled. "Well, I knew this is not easy once my rivals are here."
Teka, ano daw?!
"I won't be easy on you, Nolan!" asik ni Price.
"Humanda ka," sabi rin ni Raven.
"Teka lang, kumalma naman kayo! Ano bang pinagsasabi—" natigilan naman ako nung bumaba si Nolan at hinawakan ang aking bewang. He suddenly lift me up on the table and smiled at me.
"This is a man's battle to win your heart. Keep quiet and watch."
"Ha? T-Teka, ano?"
Agad naman n'yang hinarap ang mga kasamahan namin. "Let's go settle this!"
Agad namang sumugod sa kanya si Raven ngunit umiwas naman s'ya. Nagsimula na rin makipag-agawan sa kanya ang lahat hanggang sa magkabanggaan sina Price at Nolan dahilan para gumalaw ang mesa at matumba. Mahuhulog na sana ako nung biglang hinapit ni Tric ang bewang ko at sa kanya mismo ako nahulog.
"T-Tric?! Okay ka lang ba?!" tanong ko sa kanya ngunit tanging ungol lang ang kanyang sinagot. Marahil dahil masama ang pagkakabagsak n'ya.
Umabot sa puntong nagkabanggaan silang lahat na parang naglalaro sila ng rugby o ang American football. Nung nakay Nolan ulit ang sapatos ay pinatid s'ya ni Ryuuji kaya aksidente n'yang nabitawan at napunta sa akin.
"B-Bakit nangyari ito?" natanong ko sa aking sarili.
Nung maka-recover ang lahat ay agad silang napaupo sa sahig. Si Nolan naman ay napatingin sa akin.
"A-Ang sapatos nasaan?" tanong n'ya.
"Na-Nasa akin—waah!" nagulat na lamang ako nung muntik akong madulas dahil sa tubig na nasa sahig kaya nabitawan ko ang glass shoe at nabasag iyon. "H-Hala, na-nabasag! A-Ano'ng gagawin ko?! A-Ang play natin—"
Natigilan na lamang ako nung may nag-narrate ngunit boses babae iyon. Napalingon ako at nakita ko si Chantal na natatakpan ng pulang kurtina. Si Luke kasi ay nakigulo sa stage kaya umalis s'ya sa kanyang pwesto.
"And so... the glass shoe that had been the source of conflict were lost forever and peace returned to the people. They lived happily ever after."
Gulat naman kaming lahat nung humiyaw at pumalakpak sa tuwa ang mga manonood maging ang mga judge na naroon na para bang natuwa sila sa aming play. Kitang-kita rin namin ang gulat na mukha ni Madame Sinclair ngunit maya-maya'y nakipalakpak narin siya. Nagkatinginan naman kami ni Tric at unti-unti naman s'yang ngumiti dahilan para mapangiti na rin ako. Agad namang tumayo ang lahat at agad naman kaming pumila paharap sa madla para yumuko bilang pasasalamat sa kanilang panonood. Kumaway naman sina Raven, Price, Nolan, Leogne, Kezie at France sa mga manonood.
"Waah! It was really fun!" untag ni Price nung makalabas na kami ng auditorium. Suot parin namin ang aming costume kasi napagod na kaming magbihis ulit.
"And guess what, we won! Lalalalalala~" tuwang-tuwa naman sina Leogne at Kezie habang hawak ang trophy namin. Tama, kami nga ang nanalo sa competition na iyon.
"Talaga? Ako, sobrang napagod sa ginawa natin," sabi naman ni Raven.
"I am tired too but I'll agree with Price. It was fun," dagdag ni Ryuuji.
"Tama ka," sang-ayon naman ni France.
Napatingin naman si Luke kay Nolan. "What's wrong, Nolan?"
"Dahil sa nangyari kanina, hindi tuloy natuloy 'yung binabalak kong palitan bilang prinsipe si Tric," humaba naman ang nguso ni Nolan.
"Hahaha, buti nga sa'yo. You deserve it," agad namang sinamaan ni Nolan ng tingin si Tric.
"Nga pala, Chantal. Gusto kong magpasalamat kasi naging maagap ka at ginawa mo 'yung impromptu narration kanina," nakangiting untag ko kay Chantal na ngayon ay nasa tabi ko.
Ngumiti naman s'ya sa akin. "I know you guys want someone's help because of the commotion earlier and I want to save my brother's ass in that situation."
Hindi naman nakatakas sa aking mga mata ang sinusupil na ngiti ni Luke. Kahit naman pala nagbabangayan sina Chantal at Luke, hindi mo maiwawala sa kanilang dalawa ang pagmamahal nila sa isa't isa bilang magkapatid.
"Teka, nasaan pala si Nathaniel?" tanong ko. Kanina lang kasi kasama namin s'ya tapos bigla nalang s'yang nawala.
"I think nasa SSG Office s'ya," sagot ni France.
"Tara, puntahan natin!" alok ko sa kanila.
Pumayag naman sila. "Oo nga tara para sabay na tayong pumunta sa booth at kumain."
"Tama, gutom na rin ako eh," untag ni Price.
"Tara!" at sa pangunguna ko, tinungo namin ang SSG Office.
Nung makarating kami sa SSG Office ay ako na mismo ang bumukas ng pintuan. "Nathaniel, tara punta na tayo sa booth—"
Gulat ang gumuhit sa aming mga mukha nung makita namin kung gaano kalakas sinampal ng isang medyo may katandaang lalaki si Nathaniel. At hindi lang basta-bastang matanda iyon, dahil kamukha ito ni Nathaniel.
"M-Mr. Nigel Jerome Gatcheco..." nanindig ang balahibo ko nung marinig ko ang pangalang iyon mula kay Leogne. S'ya ba ang ama ni Nathaniel?
"When as young as you really think you have all the time in this world. I am so disappointed of what you did just now, Nathaniel. I told you, right? Don't waste your time to something that is ultimately no value. Just focus on your rank and standing here, Nathaniel," maotoridad na sabi ni Mr. Gatcheco.
"Wala po kayong alam sa mga pinaggagagawa ni Nathaniel dito, sir," agad naman akong lumapit sa kanila at pumagitna sa kanilang dalawa ni Nathaniel. Nasa likod ko si Nathaniel na parang pinoprotektahan ko s'ya mula sa kanyang ama.
"Sumastre! Bumalik ka dito!" tawag nung mga kasamahan namin.
"Michelle! Bumalik ka rito!" narinig kong sigaw ni Chantal.
"Michelle!" si Tric at Leogne.
"Hoy, babae! Tanga ka ba?! Bumalik ka dito!" si Raven
"S-Sumastre..." narinig kong usal ni Nathaniel pero hindi ko na s'ya pinansin.
"Who are you to butt in in our conversation, lady?" kalmado ang boses ni Mr. Gatcheco ngunit alam kong may bahid iyon ng galit.
"Alam kong wala akong karapatang makisali sa pag-uusap n'yong ito ngunit hindi lahat ng sinasabi n'yo kay Nathaniel ay tama. Hindi n'yo alam kung ano ang mga isinakripisyo ni Nathaniel para maging efficient leader namin. Maski mga bagay na nakapagpaligaya sa kanya, kinalimutan n'ya para maging proud lang kayo sa kanya. How dare you to tell him that joining that play in order to save our ass from failing our subject is such a waste of time?! Wala po akong pakealam sa mga sinasabi n'yo at insult n'yo sa kanya. Bilang class president ng 12-1, para sa akin, isang mahusay na leader si Nathaniel at wala nang tutumbas sa galing n'ya. So stop looking at your son's flaws and imperfections and look at what he done for you to make you happy and proud for him!"
"C-Chelle..." sinamaan ko ng tingin si Mr. Gatcheco at agad kong hinawakan ang kamay ni Nathaniel at hinila s'ya paalis ng lugar na iyon.
"Nakakainis! Nakakainis na 'yang papa mo! S'ya na ang pinakanakakainis na nilalang na nakita ko sa araw na ito! Bakit ka n'ya ginaganito?! Grabe na s'ya! Hindi na makatarungan ang ginagawa n'ya!" nanggagalait parin ako habang hinihila si Nathaniel sa tahimik na garden para mailayo s'ya sa bwisit na ama n'ya. Ewan ko ba, bakit may mga magulang na hindi nasa-satisfy sa achievements ng mga anak nila? Hindi ba sila marunong ng salitang contentment?
"You shouldn't done that, Chelle—"
"Eh ano'ng gusto mong gawin ko?! Manood nalang kung paano ka sinampal at ininsulto ng papa mo sa harap namin?! Hindi naman ako makakapayag no'n! Hinding-hindi ko hahayaang gawin n'ya 'yun sa'yo lalo na't alam kong hindi naman tama ang mga sinabi n'ya sa'yo!"
Natigilan naman ako sa paglalakad nung mapansin kong natigilan si Nathaniel kaya agad ko s'yang nilingon. "Bakit? Ano'ng problema—"
Gulat ang rumehistro sa mukha ko nung bigla akong yakapin ni Nathaniel ng mahigpit. Natahimik naman ako at niyakap rin s'ya nang mahigpit.
"Thank you..." unti-unti namang nabasag ang boses ni Nathaniel and one thing I knew, he broke down and cried on my shoulder. "Please... just stay with me for awhile. I am still afraid to face him."
Tumango naman ako at niyakap ko pa s'ya nang mahigpit saka inalo ko s'ya gamit ang aking kalmadong boses.
♪ I remember tears streaming down your face
When I said, "I'll never let you go"
When all those shadows almost killed your light
I remember you said, "Don't leave me here alone"
But all that's dead and gone and passed tonight
Just close your eyes
The sun is going down
You'll be alright
No one can hurt you now
Come morning light
You and I'll be safe and sound~ ♪
A/N: Hey guys! Sorry for the very very very very very late UD, XIELOs and ROSE ELITEs~ Sorry if this is update is sooo spoil. I am so tired today and my brain's kinda drained today that's why this chapter ended like this. Don't worry, I'll make it up to you in the next chapter. Hahaha. Anyways, thank you everyone and thank you for reading this chapter please do support this so keep on voting, commenting, reading and supporting the "18 Roses: Laws of the Elite"! I love you all~ ♥♥♥ enjoy reading~ ^O^