Wat vooraf ging:
Aangekomen daar gooide ik woedend de deur open. Sara schrok en keek me bang aan. 'JE HEBT NOG VEEL UIT TE LEGGEN!!' schreeuwde ik woedend en voelde letterlijk mijn aders zichtbaar worden...
_________________________________________
PP SAFUANE
'JE HEBT NOG VEEL UIT TE LEGGEN!' schreeuwde ik woedend en gooide de deur dicht. Ze keek me bedroefd aan en er rolde een traan over haar wang. 'Het is nu niet het moment om te huilen.' zei ik rustig maar toch met woede. Ik nam een stoel en ging voor haar neer zetten en keek haar boos aan. 'Vertel eens! Wat heb jij allemaal uitgespookt?' vroeg ik haar woedend. Ze schudde huilend haar hoofd en sloeg haar blik neer op de grond. Ik stond boos recht op en greep haar ruw van haar kin vast en keek haar woedend aan. 'Ik vraag je het nog een keer! Wat heb jij allemaal uitgespookt?!' vroeg ik haar kalm. 'Vertel gewoon, je hebt geen keus! Je hebt AIDS en kan elk moment ziek worden en dood gaan!' zei ik haar weer kalm.
'W-wat moet i-ik zeggen?' zei ze huilend. 'Sinds wanneer begon je aan je foking plan?' vroeg ik haar. 'S-sinds ik een o-oog op je had.' zei ze zacht. 'Waarom?' vroeg ik haar kalm. 'Snap je het dan niet? Ik hield en hou nog steeds van je!' zei ze snikkend. 'En dat is dan de reden dat je de relatie van mij en Amal hebt beëindigd?' vroeg ik haar boos. 'Ja! Ik was jaloers en kon er niet tegen, jullie aan te zien, hoe jullie van elkaar hielden!' zei ze huilend. 'Wat heb je dan gedaan?' vroeg ik haar. 'I-ik begon haar te waarschuwen dat ze uit jouw buurt moest gaan, maar ze luisterde niet.' zei ze snikkend.
'En dan?' vroeg ik haar kalm en beet op mijn kiezen. 'Ik liet een man van mijn vader jullie bespioneren.' zei ze daarna weer huilend. 'Stop met huilen en vertel verder!' zei ik boos. 'Hij stuurde me een foto dat jullie zo knus tegen elkaar deden en ik was weer jaloers.' zei ze huilend. 'Ik stuurde dan een meisje op jullie af, die Amal moest proberen te overtuigen dat je een playboy bent en dat je met meisjes speelt en ze daarna weggooit als vuil.' zei ze zacht. Was zij dat?! Ik balde mijn handen tot vuisten en keek haar woedend aan. 'Wat heb je dan gedaan?' vroeg ik haar boos. 'T-toen het niet werkte vroeg ik een man voor hulp.' zei ze snikkend. 'Wat moest hij doen?' vroeg ik haar ruw. 'E-een n-naaktfoto v-van Amal maken.' zei ik stotterend.
'Hij moest die naaktfoto maken en naar je broer doorsturen.' zei ze gebroken. Ik herinnerde me weer hoe kapot ik wel niet was, ik sloot mezelf in mijn kamer en begon hevig te huilen. Ik voelde de woede weer opkomen maar probeerde me onder controle te houden. 'En dan?' vroeg ik haar woedend. 'H-het had b-blijkbaar niet gewerkt omdat jullie nog steeds van elkaar hielden en nog steeds bij elkaar waren.' zei ze huilend. Wat jaloezie met mensen kan doen?! 'Wat heb je dan gedaan?' vroeg ik haar boos toen ze maar bleef huilen.
'Ik heb haar dan samen met een paar vriendinnen opgewacht na school om haar in mekaar te slaan. Toen ze uit school kwam besprongen we elkaar en begonnen we te vechten.' zei ze snotterend. Nu was ik echt wel nieuwsgierig wie had gewonnen. 'En?' vroeg ik haar. 'Wat en?' vroeg ze geïrriteerd. 'Wie had gewonnen.' vroeg ik haar weer. 'Amal.' zei ze emotieloos. Er verscheen een brede grijns over mijn gezicht. Haha, Amal is bae! Moehiem back to the reality. 'Ook dat had weer niet gewerkt, dus wat had je dan gedaan?' vroeg ik haar.
'I-ik had haar weer bedreigd met die naaktfoto.' zei ze zacht. 'Hoe bedoel je?' vroeg ik haar. 'Ik zei dat als ze niet van je wegging, ik persoonlijk naar haar vader ging toestappen en de foto aan hem ging tonen samen met een filmpje waar jullie elkaar knuffelden.' zei ze snikkend. 'Ze luisterde niet dus, stapte ik naar haar vader toe en toonde hem het filmpje en de foto.' zei ze zacht. Ik zweeg en keek strak voor me uit. Dit was de belangrijkste oorzaak van het uit elkaar gaan van ik en Amal en de uithuwelijking van Amal. Ik stond recht op en keek haar boos aan.
'Weet je hoeveel problemen dat met zich heeft meegebracht?' vroeg ik haar boos. 'Ja ik wist welke gevolgen er van gingen komen en dat was ook mijn doel.' zei ze huilend. 'Door jou is ze uitgehuwelijkt aan iemand waarvan ze niet houd!' zei ik bijna huilend. 'Door jou heeft haar vader haar uit uitgehuwelijkt! Door fucking jou, lijd ze nu een pijnlijk leven!' riep ik hysterisch en trapte een stoel van me weg. 'Ben je tevreden?' vroeg ik haar boos. 'I-ik was tevreden, nu niet meer! Ik heb spijt!' riep ze huilend.
'Spijt?! Spijt komt achteraf! Nu je heel haar leven hebt verkloot heb je spijt!' riep ik boos. 'Maar vertel eens verder!' zei ik bijtend op mijn tanden door de woede. 'Ik kwam je dan een paar keer in de stad tegen en probeerde je overhalen dat ik er niets mee te maken had, maar je geloofde me niet.' zei ze huilend. Hoeveel tranen ze wel heeft? 'Ik ging toen naar de lounge van mijn vader en vroeg aan mijn 'man' hoe ik je kon krijgen.' zei ze huilend. Nu komt het! Het allerbelangrijkste dat ik wilde weten! Hoe heeft ze me daar gekregen? Dat herinner ik me niet meer! En wat had ze allemaal uitgespookt? 'Vertel door!' zei ik haar aandachtig-kijkend.
'Hij vertelde me dat ik jou m-moest...' zei ze maar werd onderbroken door de deur die toevallig open ging. Ik keek geïrriteerd achter me en zag een verpleegster naar binnen komen. 'Sorry, maar mevrouw Sara moet rusten en een vaccinatie krijgen.' zei ze spijtig. 'Kan het nog eventjes wachten?' vroeg ik haar kalm. 'Nee, haar vaccinaties moeten op tijd genomen worden.' zei ze weer. Ik stond boos op. 'Ik kom nog terug!' zei ik haar kalm en liep boos naar buiten. Ik verliet het ziekenhuis en startte mijn auto. Ik scheurde de parking uit naar huis.
Aangekomen thuis opende ik de deur en liep naar binnen. Ik deed mijn schoenen uit en opende de woonkamer deur waar vreemd genoeg iedereen op de zetel zat en me aankeken. 'Halo!' zei ik met een glimlach. 'Droog.' fluisterde Sofiane. Ik ging op de andere zetel zitten en keek ze stil aan. 'Waar was je?' vroeg papa. 'Ziekenhuis.' antwoordde ik. Ze keken me raar aan. 'Ik ga niet meer trouwen.' zei ik met een brede glimlach. 'Hoezo?' riep mama blij. 'Sara heeft AIDS.' zei ik rustig. Al hun gezichten werden lijkbleek. 'H-heb...?!'zei ze met grote ogen. 'Nee, Alhamdolilah, ik heb niks.' zei ik dankbaar.
'Mogen we nu wel weten, waarom je met haar ging trouwen?' vroeg Sofiane me nieuwsgierig. 'I-ik dacht dat ik iets m-met haar had gedaan.' antwoordde ik helemaal rood. 'Dus heb ik ook een controle gedaan en bleek dat ik niet besmet ben geraakt. En dus was er niets tussen ons gebeurd. Ze was aan het vertellen wat ze allemaal had gedaan en toen ze over dit wou vertellen, kwam de verpleegster binnen.' zei ik zuchtend.
'M-maar ik ga slapen, ben moe.' zei ik snel en liep de woonkamer uit. Ik liep de trap op naar mijn kamer, deed de wudu en bad voor Allah! Alhamdulilah, ik ben verlost van haar...
PP AMAL
'L-laat me met rust!' zei ik bang en sprong van bed. Hij hield me tegen doormiddel van mijn arm. Oké al die jaren kickboksen kan ik nu gebruiken. 'RAAK ME NIET AAN!' schreeuwde ik boos en gaf hem een trap tegen zijn "organen". 'Aauw!!!' kreunde hij en knielde door de pijn neer. Ik sprong op hem en gaf hem een kopstoot en vuisten op zijn misvormde gezicht. 'Haaaaa!' kreunde ik terwijl ik met al mijn kracht op zijn arm beet. Die gaat lang blauw blijven! Ik stond moe recht op en rende naar de deur. Jammer genoeg werd ik vast gegrepen van mijn haar. 'Je bent nog wel sterk hoor, precies een karakter waarvan ik hou!' zei hij grijnzend en gooide me terug op bed. 'Oké oké kom maar, ik heb er wel zin in.' zei ik snel.
'Zo moet je zijn!' zei hij trots en kwam op me liggen. Hij sloot zijn ogen en kwam dichter met zijn smerige lippen naar me toe. In de plaats van mijn lippen te voelen, maakte zijn gezicht kennis met mijn voorhoofd. Ik gaf hem wahed stoot van hier tot en met, dat ik iets hoorde breken. 'Aaauww.' kreunde hij en greep naar zijn gezicht. Ik zag zijn neus bloedend scheef staan. Hij viel kreunend op de grond en greep naar zijn neus. Ik ging recht staan op het bed en sprong met al mijn kracht op zijn buik. Meskien, wat had ik medelijden! Ik ging snel weer op het bed staan en sprong weer op hem. Ik maakte er precies een spelletje van. 'Mij aanraken?' riep ik boos en greep hem van zijn kraag en gaf hem weer een stoot tegen zijn hoofd. 'Aaaaag, safe l-laat me.' kreunde hij huilend van de pijn. 'Tuf.' spuugde ik op zijn gezicht en stond snel op. Ik trok razend snel mijn schoenen aan en rende naar de deur. 'ZE LOOPT WEG!' schreeuwde hij. Ik rende op hem af en trapte hem tegen zijn bek, voilà zo gaat hij zwijgen.
Ik opende de deur en keek of de gang vrij was. Gelukkig was die vrij en sloop ik zo stil mogelijk de gang uit naar de trappen. Ik voelde letterlijk mijn hart in mijn kont zakken door de angst! Ik wilde hier weg! Ik wou de hoek omslaan, tot ik voetstappen hoorde. Ik raakte in paniek! De hang uitlopen, kon niet meer dus besloot ik in een kamer te verstoppen. In de hoop dat niemand zich in die kamer bevond! Bibberend opende ik snel de deur en verstopte me achter de deur.
Ik hoorde de voetstappen dichter komen en tot mijn verbazing kwamen ze de kamer binnen. 'Leg maar deze kartonnen hier.' zei de ene tegen de andere. Ik bibberde van angst en probeerde geen geluid te maken. Ik hoorde hem de kartonnen op de grond zetten. En tot mijn geluk gingen ze weer weg. Ik wachtte 4 minuten voor de zekerheid en sloop dan weer de kamer uit naar de hal.
'ZEBBI DE VROUW VAN ILYAS IS ONTSNAPT! ZOEK HAAR NUUUU! ALLE KAMERS CONTROLEREN! JULLIE WORDEN ALLEMAAL ONTSLAGEN ALS ZE ONTSNAPT!' hoorde ik door de speaker. Nee ya Allah! Dat niet! Ik holde bang op de trappen naar beneden. De hang was vol met mannen die door elkaar renden. Ik stopte met hoge snelheid het rennen op de trappen en rende de trappen weer terug op. Ya Allah hopelijk hadden ze me niet gezien! Ik rende door de lege hal en moest me verstoppen omdat in de hang alle mannen uit hun kamers gingen.
Ik sprong als een Ninjaa achter 2 hoge kartonnen en sloot bibberend mijn ogen en bad tot God dat ze me niet gingen vinden. Het enige wat ik hoorde was mannen die vloekten en voetstappen. En natuurlijk mijn hart dat hevig klopte. 'Ya Allah, hopelijk vinden ze me niet! Tot mijn schrik werden opeens de kartonnen voor me weg getrapt door... Saleh.
'WAAR DENKT MEVROUWTJE NAAR TOE TE GAAN?!' schreeuwde hij woedend en trok me pijnlijk van mijn haar. 'NEE ALSJEBLIEFT NEE!!' schreeuwde ik huilend...
150 stemmen?♥