Love doesn't make the world go 'round. Love is what makes the ride worthwhile.
-Franklin P. Jones
Kath's POV
Saturday ngayon. Pupunta daw kaming Baguio para daw makaiwas sa stress. Eh duh?! Hindi naman ako stressed physically or intellectually. Emotionally stressed ako, EMOTIONALLY. Kailangan ilayo nila ako sa taong dahilan kung bakit ako nase-stress hindi yung mag-outing kami kasama yung taong yun. The heck?! Makakaiwas ba 'ko sa stress nun? Pinagtitripan ba nila 'ko?
Someone knocked.
"Loko, ready ka na ba? Tara na, baba na tayo," rinig kong yaya ni Tyler sakin.
"No. Mauna ka na. Ayokong kasabay ka!" cold kong sabi.
"Fine," narinig ko naman yung footsteps niya palayo.
Kinuha ko na yung mga dadalhin ko at binuksan ko na yung pinto.
"Boooo!" nagulat ako sa kanya kaya nabitawan ko yung bag na bitbit ko.
"Aaaaaaaaaaaaah!" tili ko.
He laughed hard at me. Hinapit niya pa 'ko sa baywang habang tumatawa.
"Ang cute mo palang magulat, Loko," di ko alam kung compliment ba yun o insult.
Tinulak ko kaagad siya.
"Fuck off!" sigaw ko.
"Nice! Marunong palang magmura si Loko," anong nice dun? Naka-drugs ba 'to?
"Nababaliw ka na ba? Nakainom ka ba? Naka-drugs ka ba? Ang adik mo alam mo yun?"
"Yeah. Nababaliw ako kasi di ka na tumigil kakatakbo sa utak ko. Di ako nakainom kasi ikaw yung gusto kong uminom para malasing ka sa pagmamahal ko. And yeah! I'm in drugs 'cause I'm into you. You are my sweetest drug. Kuha mo?" sabay wink. Yuuuuuck! Ang corny niya! Eww!
"Hindi ko nakuha. Saka ba't ko kukunin? Hindi naman ako magnanakaw!" sagot ko.
"Magnanakaw ka kaya kasi ninakaw mo ang puso ko. Ipapakulong nga kita eh," Geez. Gasgas na yan!
"Kasi ninakaw ko ang puso mo? Geez. Tigilan mo nga ko sa kakornihan mo!"
"Hmm, siguro. Ipapakulong kita sa puso ko," sabay wink ulit.
"Para ka ngang kulangot eh," pahabol niya.
"Kasi pa-hard to get ako? Ikaw din, para kang kulangot," sabi ko.
"Yieeeh! Pumi-pick-up line na rin siya! Bakit?" tanong niya habang nakangiti.
"Nakakairita ka kasi. Pambara sa pinapasukan ng hangin. Kumbaga sa life, pambara ka sa dumadaloy na happiness!" with that, bumaba na 'ko ng hagdan.
Naiwan siyang tulala dun. Basag siya sakin eh. Whahaha!
"Para kang sibuyas," napalingon ako nang magsalita siya ulit.
"Kahit na nakakasakit ka, titiisin ko kasi kailangan kita sa buhay ko na parang ginisa na di kumpleto kung wala ka," napatitig ako sa kanya nung time na yun. Ewan ko kung bakit.
"Kinilig siya oh!" pinisil niya yung ilong ko tapos hinila niya ko pababa.
"Tara na. Mamaya na tayo magbanatan."
Pumasok na kami sa van. Magkatabi kami ni Tyler. Ugh!
"Magpalit nga kayo ng pwesto ni manang!" naiirita kong sabi.
"Magpalit kami ng pwesto? Edi siya na ang pakakasalan mo?" sarcastic niyang tanong.
"Tss. Pambihira! Alam mo, sa lahat ng lalaking nakaaway ko, ikaw ang pinakanakakabwisit! I hate you so much!" sabi ko with matching hampas sa braso niya.
"The more you hate, the more you love," sabat niya naman.
"Asa!" then nagcross arms ako at tumingin na lang sa labas ng bintana. Ayokong makakita ng mukha ng halimaw.
"Sus! Nagtampo na naman si Loko. Kailangan lang yan ng power hug!" akmang yayakapin niya na 'ko nang bigla ko siya itulak. Kawawa tuloy si manang.
"Letse ka talaga! Mamanyakin mo na naman ako!" sigaw ko habang nakatutok yung kamao ko sa kanya.
"Naku manang! Dito ka na lang sa harapan. Kawawa ka lang dyan sa lovebirds na yan," sabi ni Kuya Christian.
"Lovebirds? Yuuuuck! Mandiri ka nga sa sinasabi mo Kuya Christian!" iritable kong sabi.
"Aso't pusa kamo, Christian," sabi naman ni manang habang bumababa ng van. Di pa naman kasi kami umaandar.
"Pero yun kaya ang laging magka-partner. May movie pa nga nun eh," tapos ngumiti siya samin na para bang sinasabi na bagay kami. Like eww!
Si Tyler naman, makangiti wagas. Tss!
"Wala na ba tayong naiwan?" tanong ni Kuya Christian.
"Mukhang wala na," sagot ni Manang Elisa.
Stinart na ni kuya yung engine nang magsalita si Tyler. Napatingin tuloy kami sa kanya.
"Wait!"
"Naiwan ko yung puso ko..." sabi niya tapos tumingin siya sakin.
"Ay! Na kay Kath pala," pagpapatuloy niya.
Nakita ko sa side mirror na ngumiti si kuya. Pati si manang lumingon nang nakangiti. Wala na ba kong kakampi dito? Waaaah! Charles, itanan mo na koooooo!
Habang on the way kami to Baguio, banat lang ng banat si Tyler. Feeling niya naman may effect sakin.
"Baguio ba ang puso mo?" tanong niya.
"Hindi," matipid kong sagot. He frowned.
"Sabihin mo na lang bakit. Panira naman 'to."
"Ayoko nga! Ano yun scripted?" nilabas ko yung iPod ko at earphones at pinasak sa tainga. Tinanggal niya naman yung isa.
"Loko naman. Makisama ka na kahit ngayon lang *sighs* please," pakiusap niya with matching puppy eyes pero bakit ganun? Mukha pa rin siyang monster.
"Oh bakit?" bored kong tanong.
"Kasi gusto kong puntahan."
"Last mo na yan ah? Waley eh. I don't wanna hear any silly pick up lines from you anymore. Ayt?" fierce kong sabi.
"Anyway, mayroon pala akong pick-up line sayo. Fog ka ba?" tanong ko. Mukhang nag-isip muna siya kung magtatanong siya ng bakit. Kasi parang nase-sense niyang babarahin ko na naman siya.
"Bakit?" Pero in fairness, nagtanong pa rin siya.
"Kasi dahil sayo di ko makita ang hapiness ko, nakaharang ka kasi," sagot ko naman.
Nanahimik lang siya.
Maya-maya, napadaan kami sa isang garden. Madaming magagandang flowers.
"Manang, ang ganda 'no?" manghang-mangha kong tanong kay manang na nakatingin din sa bintana.
Nag-nod lang si Manang Elisa.
"Sana bulaklak na lang ako," napatingin ako kay Tyler na nagsalita.
"Para diligan mo 'ko ng pagmamahal mo," seryoso niyang sabi.
"Sana pandilig na lang ako," sweet kong sabi.
"Bakit?" nakangiti niyang tanong. Sus! Nagpaapekto naman sa sweetness ng voice ko.
"Para lunurin kita hanggang sa mawala ka na sa buhay ko!"
"Kutsilyo ka ba?" tanong niya ulit.
"Oo. Kutsilyo ako. Kasi gusto kitang saksakin," sagot ko.
"Oo nga eh. Ako naman 'tong chopping board na lagi sumasalo sa bawat saksak mo at nagpapakamanhid para lang sayo," napatingin ako sa mga mata niya. Nakikita ko yung sadness. Aba! Marunong palang malungkot at masaktan 'to?
"Nasasaktan ka rin pala? Akala ko monster ka na walang puso," sarcastic kong sabi.
"Wala talaga akong puso kasi kinuha mo na."
"Bilib din ako dito kay Tyler eh. Kahit nasasaktan na, bumabanat pa rin. You're the real man, bro!" bigla namang nagsalita si Kuya Christian.
Sige, sulsulan niyo lang si Tyler.
Naging peaceful na ang buong biyahe dahil di na kami nag-iimikan ni Tyler.
Pagdating namin don, nag-enjoy naman kami. Kahit papaano, nakalimutan kong may problema ako. Nag-mountain climbing kami sa Mt. Pulag. Nag-horseback ridding din kami. Nag-check in kami sa hotel pagkatapos. Ang dami palang pwedeng puntahan dito sa Baguio. Kaso uuwi na kami kinabukasan kasi may pasok pa. Sayang! Pero next time babalik ako dito. At gusto ko, kasama ko na si Charles.
"Nag-enjoy ba kayo?" tanong ni manang habang nasa van kami pauwi.
I smiled and nodded.
"Ikaw Tyler?"
Napatingin ako kay Tyler. Mukhang di siya okay.
"Ah opo. Nag-enjoy po ako," mahinang sagot niya. May something wrong talaga eh. Para siyang may sakit.
"Hoy! May sakit ka ba?" ang ganda ng way ng pagkakatanong ko 'no?
"Ah-ah! A-aray!" humawak siya bigla sa puso niya. Panic mode tuloy kami.
"Ang sakit... ng puso ko at si Kath lang ang gamot."
Here we go again...