POV Lina
Ik ben inmiddels al thuis, van Manal heb ik niks meer gehoord. Nadat we vanuit de moskee naar werk gingen heeft ze me de hele dag proberen te ontwijken. Ik vraag me wel af waarom ze is bekeerd?
POV Foudel
I(hij is op dit moment bij Samir in zijn kamer, hij zei tegen Samir "het spijt me voor je zusje" en toen zei Samir van "ja euh over dat, kom zitten" (Havva (samir's zusje, is niet verkracht maar heeft Zina gepleegd met Imad))
"Euhm Havva, ze is NIET FUCKING VERKRACHT" riep hij boos, ik keek hem geschrokken aan "is ze vrijwillig het bed in gestapt?" Vraag ik voorzichtig. Hij knikt "MIJN ZUSJE IS EEN HOER JA EEN HOER!" Huilt hij. Ik weet niet wat moet ik moet doen, net dat ik wat wil zeggen gaat de deur open.
De deur gaat open door een huilende Havva. "SORRY SAMIR ALSJEBLIEFT VERGEEF ME IK WEET NIET WAAROM IK HET DEED!" Riep ze huilend. Samir keek alleen maar naar beneden, terwijl ik de tranen over zijn wangen stromen. "GA WEG OKÉ! GA ALSJEBLIEFT GEWOON WEG" huilde Samir. Pijnlijk keek Havva hem aan, en ging ze de kamer uit. Ik nam Samir meteen in een broederlijke knuffel, terwijl hij alles uithuilde.
POV Lina
Foudel is nog steeds niet thuis. Ik bel hem al tig keer, maar hij neemt niet op. Ik ben echt bezorgd, ik besluit Amir te bellen
#Telefoongesprek
(L:Lina A:Amir)
L. Salama3alaykoum
A. Wa3alykom al Salam
L. Is Foudel toevallig bij jou?
A. Nee? Hoezo?
L. Hij is al sinds 16:00 niet thuis gekomen, en het is al 20:00 en ik was ook nog eens gaan werken, dus waarschijnlijk eerder. En ik bel hem al de hele tijd, maar hij neemt niet op Amir! Ik ben zo bezorgd!
A. Rustig, ik kom naar je toe!
#Einde Telefoongesprek
POV Amir
Na dat Lina me heeft gebeld kleed ik me meteen om. "Mama ik kom zo terug, ik ga even naar Lina want haar broer is al vanaf 16:00 niet teruggekomen" zeg ik snel. Ze knikt en ik gaaf haar een snelle kus op haar voorhoofd "Doei" roep ik nog voordat ik de deur dicht doe. Ik loop naar me auto en rijd meteen naar Lina.
Ik druk al de hele tijd op de bel, maar niemand doet open. Ik ben nu gewoon te bezorgd geworden! En ook nog eens omdat Foudel er niet is! Ik ga de deur intrappen. Ik neem een aanloop en trap hem zacht in, en hij is al open?? Ik loop zachtjes naar binnen waar ik een onbekende jongen in kastjes zie zoeken. Maar het enige waar ik aan denk is Lina! Ik ren zachtjes naar boven, WAAR IK LINA ZIE!!
Ze heeft overal bloed en schrammen en ze zit vastgebonden aan haar bed, ze huilt heel hard. Wanneer ze mij zit glimlacht ze zwak. "Lina" huil ik nu ook, dit is gewoon te pijnlijk om te zien. Ik loop naar haar toe terwijl ik haar aan het losmaken ben. Ik hoor haar nog steeds huilen "Sst stil maar, ik ben bij je, oké?" Stel ik haar zachtjes gerust. Als ik haar eindelijk los heb gemaakt, kijk ik naar haar pijnlijk aan "heeft hij jou aangeraakt?" Vraag ik. Ze schud haar hoofd. "Aah" kreunt ze. "Amir alles doet pijn!" Huilt ze. "Ik breng je naar het ziekenhuis, eerst even met hem afhandelen, ik ben zo terug!" Zeg ik, en ik geef haar een kus op haar voorhoofd.
Ik loop zenuwachtig naar boven, waar ik die jongen zie! Hij heeft zwarte kleren aan, een bivakmuts (je weet wel wat dieven gewoon aanhebben) ik pak snel mijn telefoon erbij en maak er een foto van voor de politie. Ik loop zachtjes naar hem toe, maar dat voelt hij natuurlijk, shit! Hij draait zich met een ruk om en hij haalt zijn pistool tevoorschijn, NEEE! Ik ben onbewapend, wat moet ik doen?? Ik doe mijn handen in de lucht, terwijl ik zie hou hij geld uit de kastjes pakt. Ik weet dat Foudel drugsdealer is, dus hij zal toch wel een pistool hebben? YA ALLAH HELP ME! Opeens schiet er iets me te binnen, ik weet waar een pistool ligt SubhanAllah! In de kast precies naast mij, ik maar hem zachtjes open en pak zonder dat hij het merkt een pistool. Ik loop in een keer naar hem toe, en in houd de pistool tegen zijn hoofd aan. Hij slikt hoorbaar, ik ga het doen. Nog nooit heb ik iemand geschoten, maar dit is een nood situatie! 1...2...3 BAMMM! Ik zie hou hij stilletjes wegvalt, en bang naar voren kijkt? Zou hij Melik al mod (engel des doods) hebben gezien?
Ik ren snel naar boven waar ik Lina geschrokken zie kijken. "Wat was dat?" Vraagt ze trillend terwijl de tranen over haar wangen stromen "ik moest het doen, anders zou hij mij schieten!" Zei ik snel. Ik probeerde haar op te pakken "AAAHH" riep ze hard. "Sorry" verontschuldigde ik me snel. Terwijl ik haar deze keer voorzichtig in een bruidshouding optilde.
Ik liep met haar in me armen de trap af "AAH" gilde ze. Geschrokken keek ik haar aan, en volgde ik haar blik. Ze keek naar het lijk. "Amir" huilde ze, terwijl ze haar gezicht op mijn borstkast duwde. (Ze had trouwens haar hoofddoek aan, want ze verwachtte hem al) "Rustig schatje rustig" zei ik zachtjes. Ik liep naar mijn auto en ik legde haar er in en ik scheurde naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis.
Aangekomen bij het ziekenhuis tilde ik haar weer op en rende het ziekenhuis binnen "IEMAND HELP!" Riep ik op mijn hardst. Meteen kwamen er dokters op mij afrennen die Lina van mij over pakte en haar in dat rollende bed legden, en met haar wegrende. Ik rende met ze mee. Voor haar deur gaf ik haar nog snel een kus op haar voorhoofd en toen namen ze haar mee. Ik plofte op de stoelen neer en ik bedacht me dat ik Foudel nog noest bellen
#Telefoongesprek
(A:Amir F:Foudel)
A. AH VIEZE FLIKKER, JE ZUSJES BELDE JE AL DE HELE TIJD EN JE NAM NIET OP, EN NU LIGT ZE IN HET ZIEKENHUIS (riep ik Fluisterend)
F. WAT?
A. KOM NAAR IKAZIA ZIEKENHUIS
En ik hing op
#Einde Telefoongesprek
Na ongeveer 5 minuten zag ik hem. "Wat is er gebeurd?" Vroeg hij met vochtige ogen. Ik vertelde hem alles vanuit mijn perspectief, ik vraag Lina straks wel wat er was gebeurd. Hij huilde hard "ALLEMAAL MIJN SCHULD ALLEMAAL MIJN F****** SCHULD, IK BEN DE SLECHTSTE BROER OOIT IK HAD HET MISSCHIEN WEL KUNNEN VOORKOMEN!" Riep hij hard.
~1 uur later~
We zijn al een uur verder en Samir en Amira zijn gekomen. De deur van Lina gaat eindelijk open en een dokter komt de kamer uit. "Het gaat goed met haar haar been moet alleen wel in het gips, maar ze moet wel heel voorzichtig doen" zei de dokter "mogen we naar binnen?" Vroeg Samir opgelucht. De dokter zei dat we nog moesten wachten, dus in de tussentijd gingen we naar de moeder van Lina.
We wilden net naar binnen maar een schoonmaakster begon te praten "euhm jullie mogen niet naar binnen!" Zei ze voordat we naar binnen gingen. Dus gingen we weer terug naar Lina. "Mogen we nu wel naar binnen" vroeg Foudel, hij knikte vriendelijk. Dus gingen we naar binnen.
Lina lag op het bed, terwijl ze de hele tijd naar voren keek. "Lina?" Vroeg Amir. Ze draaide haar hoofd om en ze keek ons emotieloos aan. Foudel liep meteen naar haar toe en gaf haar een knuffel en gaf haar een kus op haar wang "Lina" zei Foudel toen ze nog steeds niks deed.......
HEYYY SORRY SORRY SORRY ECHT WAAR HET SPIJT ME VOOR HET LANG NIET UPLOADEN SORRYYY. MAAR EID MUBARAK😍😍😍😍