Herkese merhaba,
Lütfen bir iki dakikanızı bana çok görmeyin ve yazmış olduğum bu cümleleri okuyun.
Biliyorsunuz ki, ben yazar olmaya çalışan bir insanım. Hayallerimle tam burada her zaman sizinle buluşan biri oldum. Ruhumun içinden size yüzlerce hatta binlerce kelime döktüm. Bazılarınız benimle ağladınız, bazılarınız benimle güldünüz ve en sonunda kalbimdeki küçük kırıntılar size ulaştı ve tanımadığım sizler ile aynı güzel yerde buluştuk.
Ve şu anda bu klavyenin başında size bunları yazarken varlığınıza en ihtiyacım olan zamana geldim.
O güzel ruhlarınızın yanımda olduğunu görmeye ihtiyacım var güzellerim. Ben hayalleri için yaşayan bir yazardım ama artık eskisi gibi hissedemiyorum. Binlerce hatta yüzlerce aksilik yaşayarak sizinle nefes almayı deniyorum ama boğuluyorum.
Artık yapamıyorum.
Size elimden geldiğince içimde kabaran duyguları tam buraya akıtmayı deniyorum ama artık sanki yanımda değilmişsiniz gibi hissediyorum. Yorum yapan ve oyları ile beni bırakmayan insanların olduğunu biliyorum ama Wattpad'de dönen rezillikler yüzünden hak ettiğimiz yere gelemediğimizi biliyorum.
İnsanlar önemli yerlere haksız sahtekarlıklar ile geliyor, sistem hataları yüzünden sıramalardan öylece çıkıyoruz ve olmamız gereken yere gelemiyoruz. Haksızlığın içinde boğulup gidiyoruz.
Ben Varoluşun Hissi'nin bu olaylar içinde sürüklenerek akıntıda kaybolmasını istemiyorum güzellerim. Bu yüzden şimdi size kalbimin en derin köşesinden rica ediyorum.
Lütfen yanımda olun.
Oylarınız ve yorumlarınız ile size göstermek istediğim bu güzel hikaye hak ettiği yere gelsin. Ben oy sınırı koymadan, siz artık küçük bir yıldıza basın ve ne düşündüğünüzü bana dile getirmekten çekinmeyin.
Çünkü siz olmadan bunu başaramayacağımızı biliyorum.
Bu hikaye sizin sayenizde var ve siz olmadan ben yokmuşum gibi hissediyorum.
Artık benimle istediğiniz her an konuşun, bir yıldıza düşünmeden basıp yorumlarınız ile Varoluşun Hissi'ni yaşayalım. Bu yazar artık içindeki çığlıkları saklayamadığı için size yazıyor. Bu hikayeye benden sonra en çok emek veren insanlar siz olduğunuz için size sığınıyorum.
Lütfen beni anlayın.
Ve lütfen artık birlikte burada olalım.
İlhamı solan bir çiçeği andıran bu yazar, artık size sığınıyor.
Gitmeden önce size Çağın Gürsoy'un yazdığı şiir ile veda ediyorum. Kelimeler umarım benim yerime tüm gerçekleri anlatır.
Acılar güzelim, acılar.
Bedenimizi ayakta tutan ama ruhumuzu sömüren acılar.
Neden ve nasıl diye diye başlayan anlamsız sorular.
Cevaplarını alamadığımız binlerce yanıtsız anlar.
Kalbimizin buzlarla bezendiği yakarışlar.
Acılar güzelim, acılar.
Hepimizin içinde barındırdığı,
Ama kimsenin zikir edemediği zehirli kelimeler.
Beni ben yapan ama benliğimi yok eden acılar.
İşte şimdi söyle bana güzelim,
Acı bensiz, kalabilir miydim ben de acısız hayatta?
İyi geceler güzellerim.
Benim yanımda olmak istediğiniz anda ben buralara döneceğim. Her şey sizinle daha güzel olduğu zaman burada olacağım.
Kendinize iyi bakın.
Y.Y