Οι Γείτονες

By -DLMD-

255K 25.4K 2.1K

Όλοι έχουμε γείτονες. Καλούς,κακούς,σπαστικούς,γελοίους , φιλόξενους. Όμως οι δικοί μου γείτονες άνηκαν σε μί... More

Chapter_1
Chapter_ 2
Chapter_3
Chapter_4
Chapter_5
Chapter_6
Chapter_7
Chapter_8
Chapter_9
Chapter_10
Chapter_11
Chapter_12
Chapter_13
Chapter_14
Chapter_16
Chapter_17
Chapter_18
Chapter_19
Chapter_20
Chapter_21
Chapter_22
Chapter_23
Chapter_24
Chapter_25
Chapter_26
Chapter_27
Chapter_28
Chapter_29
Chapter_30
Chapter_31
Chapter_32
Chapter_33
Chapter_34
Chapter_35
Chapter_36
Chapter_37
Chapter_38
Chapter_39
Chapter_40
Chapter_41
Chapter_42
Chapter_43
Chapter_44
Chapter_45
Chapter_46
Chapter_47
Chapter_48
Chapter_49
Chapter_50
Καλή Χρονιά! #2017

Chapter_15

4.8K 511 14
By -DLMD-

Μωρό μου; 
Ο Τζακ τυλίγει τα χέρια του γύρω μου και σκύβει φιλώντας ελαφρά τον λαιμό μου.Τι κάνει; Ο Έρικ έχει μείνει μας κοιτάει και εγώ συνεχίζω να είμαι σοκαρισμένη. Με τραβάει περισσότερο πάνω του και  διαπιστώνω ότι μυρίζει αλκοόλ. Τέλεια μέθυσε!
"Πάμε μέσα μωρό μου!" Να το πάλι αυτό το μωρό μου,δεν θα τα πάμε καθόλου καλά!
"Έ-Έρικ χάρηκα-" Δεν πρόλαβα καν να ολοκληρώσω και ο Τζακ με τραβάει έξω από την κουζίνα και αρχίζει να περπατάει στον διάδρομο. Για μεθυσμένος καλά τα πάει!
"Τι στο διάολο τρέχει με εσένα επιτέλους;" Φωνάζω θυμωμένη όταν έχουμε απομακρυνθεί αρκετά.
"Χάρη μου χρωστάς ο τύπος στην έπεφτε κανονικότατα!" Φωνάζει.
"Και εσένα τι σε νοιάζει Τζακ!Μωρό μου ,άκου εκεί!" Φωνάζω έξαλλη.
" Με νοιάζει γιατί θα το μετάνιωνες στο τέλος! Δεν ξέρεις ποιος είναι και τι κρύβει!Είσαι τόσο αφελής Ντάρσυ!" Λέει και τον σπρώχνω για να περάσω. Αρχίζω και περπατάω στο πλήθος με στόχο μου να βρω την έξοδο. Μετά από λίγο ανακαλύπτω την πόρτα,μα την ώρα που πάω να την ανοίξω ένα χέρι με αρπάζει από τον αγκώνα. Πάω να αμυνθώ αλλά γυρνάω και βλέπω τον Έρικ.
"Συγνώμη νόμιζα ότι ήσουν κάποιος άλλος." Φωνάζω ώστε να με ακούσει.
"Δεν πειράζει. Θες να χορέψουμε; Αν φυσικά το επιτρέπει ο φίλος σου!" Λέει και όσο θυμάμαι το πόσο με ρεζίλεψε ο Τζακ σήμερα τόσο πιο πολύ θυμώνω!
"Φυσικά! Και μην ανησυχείς για τον φίλο μου." Λέω και τον ακολουθώ στο κέντρο του δωματίου.
Ο Έρικ κολλάει το σώμα του με το δικό μου και ξαφνιάζομαι από το θάρρος του. Κουνάω το σώμα μου στον ρυθμό της μουσικής. Προσπαθώ να χαλαρώσω και και να απολαύσω τη στιγμή αλλά το μυαλό μου είναι στον Τζακ. Όχι όχι Ντάρσυ ξεκόλλα!
Τα φώτα σβήνουν, πανικός επικρατεί για λίγα δευτερόλεπτα αλλά μετά όλοι συνεχίζουν να χορεύουν στο σκοτάδι μιας και η μουσική δεν έχει σταματήσει. Εγώ απομακρύνομαι από τον Έρικ,πρέπει να βρω το  Τζακ είναι μεθυσμένος.
"Ντάρσυ! "Ακούω τις φωνές τους Έρικ μα εγώ συνεχίζω να απομακρύνομαι. Ξαφνικά πυροβολισμοί ακούγονται μέσα στο σπίτι και ουρλιαχτά στην συνέχεια. Όλοι αρχίζουν να φωνάζουν τρομοκρατιμένοι και εγώ τρέχω προς άγνωστη κατεύθυνση για να βρω τον Τζακ.
Κάποιος με σπρώχνει και πέφτω με δύναμη στο πάτωμα .Γαμώ! Σηκώνομαι γρήγορα και αρχίζω να τρέχω πρέπει να βρω τον Τζακ.
"Τζακ" Ούρλιαζω μα τίποτα .
Ένα χέρι με αρπάζει από το μπράτσο και με αναγκάζει να να τον ακολουθήσω.
"Βοήθεια! Άσε με! " Φωνάζω μα μες στον πανικό δεν με ακούει κανείς,όλοι είναι πανικοβλημένοι και τρέχουν να σωθούν! Μα εγώ πως θα σωθώ;
"Σςς Ντάρσυ εγώ είμαι ο Τζακ! " Λέει και τώρα πανικοβάλλομαι ακόμα περισσότερο. Ανοίγει ένα δωμάτιο και με σπρώχνει μέσα.  Γρήγορα κλειδώνει και μετά τρέχει στο παράθυρο το ανοίγει και κοιτάει από κάτω.
"Τζακ;  Τι γίνεται; " Ρωτάω
"Είναι εδώ" Λέει και ο ίδιος δείχνει φοβισμένος.
"Ποιος είναι εδώ; Τι λες;" Φωνάζω και αρχίζω να χάνω την υπομονή μου με την συμπεριφορά του απόψε.Βήματα ακούγονται στον διάδρομο και ο Τζακ έρχεται και μου κλείνει το στόμα με το χέρι του.
"Σςς οι τύποι από το δασάκι! Είναι εδώ! Πρέπει να φύγουμε,αλλά όχι από την κεντρική είσοδο θα μας δουν!" Ψιθυρίζει και βγάζει το χέρι του.
"Ψάξτε όλα τα δωμάτια όλους τους ορόφους!" Φωνάζει κάποιος από τον διάδρομο. Ο Τζακ μου κάνει νόημα να σωπάσω και αυτό κάνω.
Κάθομαι στο κρεβάτι και φέρνω το κεφάλι μου ανάμεσα από τα χέρια μου. Δεν μπορώ άλλο θέλω να πάω σπίτι! Ο Τζακ βγαίνει έξω και κοιτάει πάλι έξω από το παράθυρο.
"Σήκω Ντάρσυ! Βρήκα ένα τρόπο να φύγουμε." Λέει. Πρέπει να είμαι δυνατή,εδώ άντεξα με δύο από αυτούς στο σπίτι μου. Τον ακολουθώ και βγαίνω στο μπαλκόνι. Τι ακριβώς θα κάνουμε;
"Λοιπόν άκου προσεκτικά! Θα πηδήξουμε στο δίπλα μπαλκόνι, εντάξει δεν είναι μεγάλη η απόσταση!" Λέει και κοιτάω το δίπλα μπαλκόνι. Έχει δίκιο δεν είναι μεγάλη η απόσταση. Μετά κοιτάω κάτω.
"Η απόσταση από το ένα μπαλκόνι στο άλλο είναι μικρή αλλά από το έδαφος μεγάλη!" Λέω πανικοβλημένη.
"Έλα Ντάρσυ μπορείς να το κάνεις!" Λέει και ανεβαίνει στο κάγκελο του μπαλκονιού. Ανεβαίνω και εγώ διστακτικά δίπλα του προσπαθώντας να μην κοιτάω κάτω.  Ο Τζακ πηδάει πρώτος και φτάνει στο άλλο μπαλκόνι.
"Σειρά σου Ντάρσυ!" Λέει και εγώ κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου. Δεν μπορώ δεν μπορώ.
"Γρήγορα Ντάρσυ θα μας πιάσουν!" Λέει ενώ ακούγονται χτύποι από την πόρτα του δωματίου που ήμασταν. Παίρνω μία βαθιά ανάσα και αφήνω το κάγκελο, πηδάω και κλείνω τα μάτια μου ελπίζοντας να φτάσω σώα. Προσγειώνομαι πάνω στον Τζακ,πάλι καλά!
"Είδες δεν ήταν δύσκολο!" Λέει ενώ σηκώνεται.
"Τώρα;" Ρωτάω.
"Τώρα θα κατεβούμε από τις σκάλες κινδύνου και μετά φεύγουμε!" Λέει και κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά. Αυτό ακούγεται εύκολο. Αρχίζω και κατεβαίνω πρώτη τις σκάλες όσο πιο γρήγορα μπορώ και πίσω μου ακολουθεί ο Τζακ. Τρέχουμε μέχρι που ακούγονται φωνές από το μπαλκόνι.
"Εκεί είναι!" Φωνάζει κάποιος και αμέσως πυροβολάει προς το μέρος μας. Ο Τζακ που πετάει τα κλειδιά του αμαξιού και βγάζει ένα όπλο και αρχίζει να πυροβολάει.
"Τρέχα!" Λέει και αυτό κάνω. Οι πυροβολισμοί πέφτουν βροχή και τα αυτιά μου αρχίζουν να πονάνε από τον ενοχλητικό θόρυβο.  Επιτέλους οι σκάλες τελειώνουν και τώρα τρέχουμε στο έδαφος. Ο Τζακ μένει πίσω από έναν τοίχο και πυροβολάει ασταμάτητα.
"Τρέχα Τζακ!" Φωνάζω.
"Θα μας προλάβουν! Μπες στο αυτοκίνητο και περίμενε με εκεί!" Φωνάζει μα διστάζω να τον αφήσω.
"Τώρα" Ουρλιάζει και αυτή την φορά υπακούω. Τρέχω με όλη μου την δύναμη στο αυτοκίνητο του Τζακ, που δεν είναι πολύ μακριά παρκαρισμένο και μπαίνω μέσα. Κλειδώνω και σκύβω ώστε να μην φαίνομαι. Τώρα; Περιμένω τον Τζακ. Βγαίνω από την κρυψώνα μου ελάχιστα ώστε να βλέπω ποιος είναι έξω.  Βλέπω ακόμα τον Τζακ να πυροβολάει,τελείωνε Τζακ! Σιγά σιγά αρχίζει και κάνει βήματα πίσω και στη συνέχεια γυρνάει και τρέχει προς το μέρος μου. Ξεκλειδώνω γρήγορα το αυτοκίνητο και μπαίνει μέσα. Του πετάω τα κλειδιά και αυτός βάζει προς σε δευτερόλεπτα,πατάει γκάζι και εξαφανιζόμαστε από εκεί. Σωριάζομαι πίσω στο κάθισμα μου και αφήνω μία ανάσα που κράταγα ώρα.
"Δεν πρόκειται να ξαναπάω σε πάρτι!"



Hey everybody AGAIN!☆
Θεέ μου πραγματικά κουράστηκα να γράφω σήμερα!
Πως σας φάνηκε; Να θυμάστε τον Έρικ θα παίξει αρκετό ρόλο στην ιστορία μας! 
Τέλος πάντων! Ανέβασα 2 κεφάλαια σήμερα νομίζω δικαιούμαι ένα ρεπό την Δευτέρα...
Οπότε επόμενο : Τρίτη
Αυτάαα! Καλά να περνάτε! 
Σχολίασε και ψηφίστε παρακαλώ★

◆See ya chicas◆    


Continue Reading

You'll Also Like

5.7K 699 84
Πάντα ονειρευόμουν να φύγω. Να ανοίξω τα φτερά μου και να πετάξω. Δεν γνώριζα τους κινδύνους, δεν τους φοβήθηκα ποτέ. Τα χέρια μου έγιναν κόκκινα και...
820K 4.4K 4
''Όταν λες να χορέψω για να δουλέψω εδώ, εννοείς να κάνω στριπτίζ;''τον ρώτησε έντονα και τα μάτια της σχεδόν πετάχτηκαν από την έκπληξη. ''Ναι. Δέ...
255K 25.4K 51
Όλοι έχουμε γείτονες. Καλούς,κακούς,σπαστικούς,γελοίους , φιλόξενους. Όμως οι δικοί μου γείτονες άνηκαν σε μία κατηγορία που δεν μπορούσα να φανταστώ...
14.6K 899 44
Για όλα υπάρχει μία αιτία. Όλα λένε για κάποιο λόγο γίνονται. Υπάρχουν όμως πολλές αδικίες. Πολλά προβλήματα. Αλλά και η ομορφιά πάντα βγαίνει στην ε...