Chapter 13 - DARNA
Dom's POV
"Patingin naman ako!"
"Che!"
"Pasilip lang!"
"Ayoko nga!"
"Psh, damot naman!" nagpa-cute pang nag-pout ang bruha.
"Tigilan mo ko sa tantrums mo, Andrea," then I walked out.
"Hey! Hey! Saan ka pupunta?" habol niya naman.
"Sa lugar kung san malayo ka!"
"Weh? Parang kaya mo ah? Andyan kaya si Papa," nang-aasar niya pang tugon.
"Psh! Demonyita!"
"Hahaha!" mala--evilita niyang tawa.
Idinaan ko nalang sa paglangoy ang panggagalaiti ko sa mag-amang kasama ko ngayon na naliligo sa dagat. Tss, tae talaga 'tong Andrea na 'to. Iniistress na naman ang beauty ko, akalain niyo ba namang gustong makita ang pinakaiingatan kong birdie. Takte! Pasilip lang daw?! Anong akala nya dito? Display sa museum na libreng-libreng pagmasdan?!
Argh! Eh kahit kay Delo na ex ko, hindi ko pinakita to eh. Tss! >___<
"Honey! Saan ka pupunta? Sabay tayo mag-swim!"
"Psh!" leche lang, kung wala lang pudra mo dito, kanina pa kita nalunod bruha ka.
"Andrea, Dom! Halina kayo, kakain na!" napatigil ako sa paglangoy nang marinig ang tawag na yun ni Tanda.
Tumayo na ko at naglakad na lang dahil ang sakit na rin ng braso ko kakalangoy. Malapit na sana ako sa pampang nang bigla kong marinig ang nakakairitang boses ng asawa ko.
"DOM!"
Tae, nakatawag na naman, akala mong mawawala ako eh! >.<
"DOM! *hhmp!* PAPA! TULOOOONG!"
"ANAK!!!" nakita kong nabitawan ni Papa ang pinggan na hawak nya at tarantang tinawag si Andrea.
Si Andrea naman na nasa may kalagitnaan ng dagat ay nakita kong tila kumakaway-kaway.
"Paepal na naman," walang pakialam kong bulong.
"DOM! ANG ANAK KO!"
"Papansin lang yan Papa, baka may bagong trick lang na natutunan."
"DOM ANG ANAK KO!"
"Papa, alam ko namang anak nyo yan eh." unli? unli? paulit-ulit? paulit-ulit?
"DOM, SI ANDREA—"
"Papa hayaan niyo—"
"DOM, HINDI MARUNONG LUMANGOY ANG ANAK KO!"
Bigla akong nataranta sa sinabi ni Papa. "PO?!!" tila na-stuck up ako sa kinatatayuan ko. "Bakit di nyo naman sinabi agad Papa?!"
"Iligtas mo ang anak ko Dom, parang awa mo na!"
Malamang, ako lang naman marunong lumangoy dito eh. Sino pa bang aasahan niyong maging DARNA ngayon?
And through my instinct, agad na kong tumakbo papunta sa kinaroroonan ni Andrea. At nang nasa may bandang malalim na ko, nilangoy ko na ang natitirang distansya saming dalawa.
I swim and swim until I almost reach her. Inabot ko ang kamay niya, nanlalamig na iyon. Binitbit ko sya habang ang isang kamay ko ay ikinakampay sa tubig.
"Andrea..." I look at her.
Nakapikit sya at walang malay.
"Andrea, wake up.." patay ako nito sa Pudra mo.
"Andrea, anak!!!" sigaw ni Papa nang tuluyan na kaming makaahon.
Inilapag ko si Andrea sa may buhanginan. Her eyes were still close.
"Dom anong gagawin natin sa anak ko?" ninenerbyos na tanong ni Papa.
Sa totoo lang ay alam ko naman ang dapat gawin. Napag-aralan ko 'to nung nag-aaral pa ko ng nursing dati. (but unfortunately, tatlong semesters lang ang na-take ko.)
Alam ko ang first aid sa mga ganitong sitwasyon.
Kaso... ang problema...
mukhang di 'ko kakayanin.
Shocks, babae kaya sya. Buti sana kung lalake 'to, edi kanina ko pa nagawa sa kanya yun.
"Dom, namumutla na ang anak ko! Kumilos ka na!"
"Papa..." nanghihina ako.
Mukang nakikini-kinita ko na talaga ang ending nito.
"Dom,. mabuti pa. i-mouth to mouth mo na ang anak ko."
Tss, sabi na nga ba eh =______=
"Bilisan mo na dom...wala ng oras."
Napangiwi ako. Pinulsuhan si Andrea. At ganun nalang ang taranta ko nang maramdamang humihina na ito.
"Sh*t." wala na ngang oras!
"Bakit Dom? Anong nangyayari sa anak ko?!"
By that, ay walang alinlangan na kong yumuko at inilapat ang mga labi namin sa isa't isa.
I breathe her air.
For once.
Twice.
Hanggang sa maging fifth times na ay hindi pa rin sya nagigising. At napakahina pa rin ng pulso nya.
"Andrea, please wake up..." I provided air on her mouth for the sixth time again.
I repeated it again and again...
Mamaya nalang ako masusuka, I'm on a serious situation now. Malapit na kong mawalan ng pag-asa... tila aatakihin na rin sa puso si Papa dahil sa sobrang pag-aalala.
Until she finally coughs. Doon lang ako nakahinga nang maluwag.
"ANDREA!" nabuhayan ako ng loob nang makitang dumilat na rin siya.
"Anak!" nakahinga na rin nang maluwag si Papa. Unti-unti nang nagkakulay ang mukha niyang putlang-putla na kanina.
Napayakap ako nang 'di oras sa asawa ko nang makita kong magmulat sya ng mga mata.
"Thank God at okay ka..."
Shocks, natakot talaga ako...akala ko iiwan nya na ko.
...nang hindi pa nabubuo ang 5 million pesos ko. -___-
~~
Dahil sa nangyari kanina ay napagdesisyunan na ni papa na umuwi kaming tatlo ng Maynila. Para na rin daw mapatignan sa family doctor si andrea kung walang komplikasyong nangyari sa tyanak, este bata.
Tss, paniwalang-paniwala talaga siya na may lamang tyanak yang tiyan ng anak nya ah? =___=
Teka... biglang may nagload sa utak ko.
Doctor?
Check-up?
OH NOES! O_O
Hindi pwedeng ma-check up ng doctor si Andrea! Mabibisto kaming wala pa kaming nabubuo!
Lagot!
"Andrea!" tawag ko bigla sa kanya.
"Oh?"
"Pauwi na tayo diba?"
"Hindi, papunta palang ng Altantis Resort, nasa replay mode tayo eh," sarcastic pa talagang tugon ng bruha.
"Tss, magseryoso ka nga!"
"Oo na seryoso na..yabang mo, porke't naging superman lang kita kanina ah."
"Anong superman?! Excuse me! DARNA kaya!"
"Huy, wag ka nga'ng maingay dyan, baka marinig ka ni Papa," saway niya sa akin.
"Tss, arte ha... una, nasa harapan naman 'yang pudrabels, and second, sound proof naman yang divider ng driver's seat sa back seat, kaya wag kang OA, OKAY?!"
"Oo na, darna na kung darna ka na. DARN," pagsuko niya rin sa wakas. "Pero teka, ano bang dahilan? Bakit parang di ka na naman matae dyan?"
"Ehh... may narealize lang ako," sabi ko.
Her face lightened up. "Ano yun? narealize mong tunay ka palang lalaki at mahal mo na ko?"
"Eww! Mahiya ka nga sa pinagsasabi mo dyan!" assumera talaga, kahit kelan!
"Eh, kung hindi yun, ano nga yung narealize mo?!"
"I've just realised what your Papa said..."
"Huwaw, uhaw! Umii-english ka na ngayon ah!" buong-ngiti niya pang sabi.
"Leshe! Makinig ka nga muna!" nakakapikon na talaga siya, pramis. -___-
"Oh sige na. Amp na ko.Gorabels ka na sa pagsasalita, girl." bakla-baklaan niya pang tugon.
"Kasi diba sabi ni pudrabels mo, when we arrive in your house, agad ka niyang papatignan sa doctor?"
"Oh, so?"
"So-sowin mo yan mukha mo! Gaga ka talaga, hindi ka nag-iisip!"
"Err, ano ba kasi yun? Diretsahin mo na kasi ako," naguguluhan niyang tanong.
"Bobita! Syempre kapag pina-check up ka sa doctor nyo, malalaman niyang hindi ka pa preggy, sasabihin niya kay Pudrabels mo at magiging incredible hulk si Father dear mo dahil nagsinungaling tayo sa kanya! Enchende?!" walang hinga-hinga kong paliwanag sa bobitang babae.
Biglang nanlaki ang mga mata niya.
"Sh*t."
"Tss, ngayon sht-sht ka d'yan. Gamit-gamit din kasi ng brain 'pag may time."
"Paano na yun? Problema nga ito!" natulala sya na tila malalim ang iniiisip.
"Sige, mag-isip ka lang dyan ng solusyon. Mag-isleeping beauty muna aketch ditey, owkey?"
"ALAM KO NA!"
"Ang bilis mo namang mag-isip.. 'ni hindi pa nga ko nakakapikit." =____=
"May naisip na kong solusyon!" mayabang na sabi niya.
"Ano yun?" tanong ko naman. Sana lang huwag pambobong solusyon ang naisip niya.
~~
A/N: Ano nga ba? =)