~ Hoofdstuk 25 ~
[Justin]
Ik wacht in een zijstraat op Brooke. Vlug druk ik een kus op haar lippen als ze binnen stapt. Taylor mag ons niet zien dus ik rij snel weg. " het is je gelukt! Ik ben echt trots op je! " zeg ik met een glimlach. Ze grinnikt even. " zelfs al was het niet gelukt,dan nog zou je trots zijn op me " Ik kan ook een kleine grinnik niet onderdrukken. Daar heeft ze eigenlijk wel gelijk in.
Thuis gaat Brooke in de zetel zitten. Ze heeft Charlotte aan de lijn. Ze wil weten of we de verklaring hebben. Brooke begint meteen het gesprek uit te leggen, terwijl ik de geluidsopnamen doorstuur naar het bureau. Een paar undercover agenten zullen binnenvallen in de pakhuizen. Eén daarvan is Bryan. " voila, verstuurd "zeg ik en plof me naast Brooke neer. Net op het moment dat het gesprek gedaan is. " dan zullen we maar afwachten zeker?"
[Bryan]
Nadat Brooke en Taylor vertrokken waren uit de koffie bar was ik naar de verzamelplaats gegaan. Enkele andere agenten stonden daar te wachten tot de onderzoeksrechter het bevel geeft om binnen te vallen. Na 10 minuten is het zover. Een paar mannen gaan naar binnen en gooien rookbommen. Meteen valt iedereen neer en het is makkelijk om ze mee te nemen. We vinden inderdaad drugs,maar ook wapens en geld. Waarschijnlijk zwart. 10 minuten binnen en buiten, zo snel gaat het. Dan gaan we naar het volgende pakhuis, zo hebben we er nog 3 te gaan. Er is ook een team op zoek naar Taylor. Hij was niet thuis en niemand weet waar hij is. Dave en Lisa zijn ondertussen wel al opgepakt.
[Brooke]
Ik laat de handdoek vallen en stap het bad in. Het angstige gevoel is weg. Taylor zal opgepakt worden en Justin en ik kunnen eindelijk een rustig leven leiden. Nou, rustig voor zover dat kan met een baby. Ik sluit mijn ogen en geniet van het water. Met een kraakje gaat de deur open. " Taylor was niet thuis. Ze zijn naar hem op zoek maar het is beter dat we binnen blijven " Net toen ik dacht dat het gedaan komt dit er nog eens bij. Ik zucht even en voel dan zijn handen op mijn schouders. Een kleine kreun ontsnapt uit mijn mond. Ze zullen hem wel vlug vinden en dan kunnen we aan ons nieuwe leven bevinden.
[Taylor]
Ik heb telefoon gehad van een vriend. Hij was net naar één van de pakhuizen gegaan omdat hij niemand van daar kon bereiken. Blijkt nu dat iedereen, inclusief mijn ouders, zijn opgepakt. Alle spullen zijn ook meegenomen. Er is maar één iemand die hiervan wist: Brooke. Ze speelt dus duidelijk vuil spel. Eerst mijn hoofd zot maken en me dan vanalles laten bekennen. Ik vloek even als ik eraan denk. " Taylor! Je bent omsingeld! Handen zichtbaar " Ik schrik op. Ik was zo in gedachten dat ik niet had gezien dat de politie me omsingeld had. Shit. Hoe ga ik dit uitleggen?
[Justin]
Brooke slaapt al als ik het nieuws krijg. Taylor is een uur geleden opgepakt. Ik leg me naast Brooke neer en kijk hoe ze slaapt. Het is afgelopen. De missie is gedaan. Vanaf morgen verhuizen we naar een huisje aan de andere kant van het land. Ik heb nog geen idee wat ik ga doen. Ander werk zoeken of binnen de organisatie blijven? Voor Brooke is dat geen optie. Geen denken aan dat zij er blijft! Ik sla mijn armen om haar heen en aai even over haar buik. Ik had nooit verwacht dat Taylor zo snel zou bekennen. En zeker niet dar het opeens zo snel zou gaan! We zijn hier bijna 2 weken. Ik zou er geld voor gegeven hebben om zo snel gedaan te hebben! Brooke drukt zich wat dichter tegen me aan en ik pak haar wat steviger vast. Eigenlijk kijk ik er wel naar uit. Een nieuw begin. Zonder bang te moeten zijn dat Taylor haar iets aan zou doen!
~~~~~~~~~~~~~~
Ik heb net gezien dat dit boek op #221 in staat in de lijst willekeurig. Normaal ging er geen post volgen, maar speciaal om dit te ' vieren ' is dit jullie cadeautje. En wat voor één. De missie is afgelopen. Ja toch?!
Ik zat te denken of jullie soms vragen hebben over één van de personages? Of een vraag voor mij ofzo. Je mag die altijd naar me opsturen en dan probeer ik daarop te antwoorden ;)
Votes & comments zijn welkom!