Unicode
သူကလူရှင်းစစ်ရဲ့လက်မောင်းတွေကြားထဲမှာ ခန္တာကိုယ်တစ်ဝက်လောက်မြုပ်နေပီး တစ်ဖက်လူရဲ့အငွေ့အသက်နဲ့လွှမ်းခြုံခံထားရတယ်။
လေထုထဲမှာ လွင့်မျောနေတဲ့ phromone ကသူ့ကိုချော့မော့ပီးဖျားယောင်းနေပုံပေါ်တယ်။
လုရှင်းစစ်နဲ့ကပ်နေတဲ့သူ့ရဲ့နားကပူတက်လာပီး လည်ပင်းတွေထိတောင်ကူးစက်လာတယ်။ ပီးတော့ သူ့ခန္တာကိုယ်တစ်ဝက်ထက်ပိုပီးကိုပူတက်လာမဲ့အလားအလာရှိနေတယ်။
အရိုးတွေကလဲထုံကျဥ်ပီးမလှုပ်နိုင်ဖြစ်နေတယ်။
သွမ့်ကျားရန်နှုတ်ခမ်းသပ်လိုက်ပီး တစ်ဖက်လူရဲ့ရှားရှားပါးပါးပျော့ညံ့မှုလေးကြောင့်အံ့ဩသွားတယ်။ လုရှင်းစစ်ကရန်မူသလိုအပြုအမူမျိုးနဲ့ဒီလိုအသံလေးလုပ်ပီးပြောလာမယ်လို့ သူမျှော်လင့်မထားဘူး။
အဲ့တာကိုလုံးဝကိုတားဆီးနိုင်စွမ်းကင်းမဲ့စေတယ်။
သွမ့်ကျားရန်ကိုယ့်ကိုယ်စိတ်ဖြေလျှော့နေရပေမဲ့လဲ ဘယ်လိုမှပုံမှန်အခြေအနေကိုပြန်မရောက်နိုင်ဖြစ်နေတယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့သူဘာမှမစဥ်းစားတော့ဘဲ ခေါင်းကိုပဲလေးလေးပင်ပင်ညိမ့်ပြလိုက်တေယ့တယ်။
"ကောင်းပြီလေ" သူကစိတ်ရှုပ်နေသလိုပြန်ဖြေတယ် "အာ့ဆိုလဲ အိပ်ပေါ့"
နူးနူးညံ့ညံ့အနမ်းတစ်ပွင့်ကသူ့နှုတ်ခမ်းတွေပေါ်ကိုကျရောက်လာတယ်။
နည်းနည်းခုခံချင်သလိုပုံလေးနဲ့ပဲ သွမ့်ကျားရန်ကသူနဲ့ပူးပေါင်းလာတယ်။လျှာလေးကိုဆန့်လိုက်တော့ တစ်ဖက်လူကလဲရှောင်လွှဲခြင်းမရှိဘူး။
လုရှင်းစစ်ကသူ့ရဲ့ မခုခံသလိုလိုနဲ့ မနာလိုသလိုဖြစ်နေတဲ့ပုံလေးကိုတွေ့တော့ ရုတ်တရပ်ရယ်လိုက်တယ်။
သူရယ်ပီးတော့ သွမ့်ကျားရန်ရဲ့ နဝေတိမ်တောင်နဲ့ဒေါသထွက်နေတာလေးကိုပဲအပေးအယူမျှမျှနဲ့ဆက်နမ်းလိုက်တယ်။
"အားရယ်" လုရှင်းစစ်ကအပြုံးတစ်ခုနဲ့အတူထပ်ခေါ်တယ် "အားရယ်"
"ဘာလဲ?" သွမ့်ကျားရန်ကသူလှောင်ရယ်တာကိုခံနေရတယ်။သူအဲ့လိုကြီးအသုံးမကျဖြစ်သွားတာမျိုးမဖြစ်ချင်ဘူး။ သွမ့်ကျားရန်နှာမှုတ်လိုက်တယ် "မင်းတအားခက်ခက်ခဲခဲတွေမှလုပ်ချင်တာလား? ရယ်လို့မဝသေးဘူးလား? မင်းပြောတော့ မင်း - "
"အဲ့တိုင်းမင်းကိုပြောလို့လား?" လုရှင်းစစ်ရဲ့မျက်လုံးလေးတွေကကွေးသွားတယ် "မင်းကအရမ်းချစ်စရာကောင်းတာပဲ"
" ... "
အဲ့ဒီအချိန်မှာ သွမ့်ကျားရန်ထဆဲမိလုနီးပါးပဲ။
ဒီကောင်ကသူ့ရဲ့မျက်နှာကိုဘယ်လိုမြင်နေလဲဆိုတာ သူမစဥ်းစားတတ်ဖြစ်နေတယ်။
ပိုပီးလန့်စရာကောင်းတာကသူကပက်ခနဲအတင်းပြန်မေးမိတာပဲ။ လူကပေါင်တစ်ထောင်တူနဲ့တဒုန်းဒုန်းအထုခံနေရသလိုပဲ။သူ့မေမေကရောပဲ လူကိုချစ်စရာလေးဆိုပီးလျှော့တွက်ထားတယ်။
သူကတကယ်အသုံးမကျတာလား?
သွမ့်ကျားရန်သူ့ကိုသူအသုံးချခံရတာလွယ်တယ်လို့ခံစားရတယ် "ချစ်စရာကောင်းတယ်ဆိုတာက ချောမောတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ကိုဖော်ပြတဲ့အသုံးအနှုန်းဟုတ်လို့လား? လုရှင်းစစ်မင်းခုတလောရူးကြောင်ကြောင်နဲ့ မင်းရေရောချိုးပီးပီလား? မင်းငါ့ကိုလာထိနေသေးတယ်"
"ငါမင်းကိုလာမရှာခင်ချိုးထားတယ်"
လုရှင်းစစ်ကသူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုကွေးပီး သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကိုတင်ထားလိုက်တယ်။
သွမ့်ကျားရန်ရဲ့ခါးကိုဖက်ထားတဲ့လက်မောင်းကလဲ နည်းနည်းပိုပီးတင်းကျပ်လာတယ်။
သူ့လက်မောင်းထဲကဟာလေးကနွေးနွေးလေး ခါးလေးကလဲသိမ်သိမ်လေး။
Stress disorder ရဲ့တိုက်ခိုက်မှုခံနေတဲ့အတောအတွင်းမှာ လုရှင်းစစ်ရဲ့ pheromone တွေကသူ့အပေါ်ကိုသေလောက်အောင်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။
ခနလောက်အဖက်ခံထားရပီးတော့ သူ့ရဲ့စိတ်ထားကလဲနူးညံ့သွားတယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ သူကိုယ်တိုင်ကပဲ လုရှင်းစစ့ရဲ့ရင်ခွင်တွေကြားထဲကိုလိုလိုလားလားဝင်လိုက်ပီး သက်သောင့်သက်သာဖြစ်တဲ့အနေအထားတစ်ခုကိုရှာလိုက်တယ်။
သူလုရှင်းစစ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကိုလွှတ်ပေးမဲ့အရိပ်အယောင်တောင်မရှိဘူး။
"ဆယ်နာရီထိုးတော့မယ်ထင်တယ်" သွမ့်ကျားရန်တိုးတိုးလေးရေရွတ်လိုက်တယ် "အိပ်တော့မလား? ငါနေမကောင်းမဖြစ်တာနှစ်ပေါင်းရှစ်ရာလောက်တောင်ရှိပီ"
"စကားစမြည်ပြောမယ်ဆိုရင်ရော?"
"ဘာအကြောင်းပြောမှာလဲ?"
"ပြောကြည့် မင်းငါ့မိသားစုကိုဘယ်လိုထင်လဲ?" လုရှင်းစစ်ကသူ့နားနားမှာသက်ပြင်းချတယ် "ငါတို့ကတစ်သက်လုံးနေသွားရမှာလေ"
သွမ့်ကျားရန်အောင်မြင်မှုကြီးအပိုင်ရလိုက်သလိုပဲ။ သူ့နှလုံးသားကိုဖွင့်ပြလိုက်တော့ သွမ့်ကျားရန်တကယ်ကြည်နူးမိတယ်။
သွမ့်ကျားရန်ကတမင်သက်သက်အနောက်ကိုတစ်လှမ်းဆုတ်လိုက်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေမှာတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်အပြုံးတစ်ခုနဲ့သူ့မျက်နှာလေးပေါင်းစပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူ့ခံစားချက်တွေကပျံ့ကျဲပါးလွှာသွားတယ်။
"အဲ့တာဆို ကျန်တဲ့ဘဝသက်တမ်းအကြောင်းစပြောတော့မှာလား?"
"ငါကမင်းမိဘတွေနဲ့တွေ့ပီးသွားပီ မင်းငါ့ကိုတာဝန်ယူရမယ်" လုရှင်းစစ်ကသူ့ကိုအပြစ်ပေးသလိုပုံနဲ့ခေါင်းလေးကိုထုလိုက်တယ် "အဲ့လိုမှမဟုတ်ရင် မင်းကငါ့ခံစားချက်တွေကိုကစားတာပဲ"
"အနာဂတ်မှာဘာတွေဖြစ်မလဲဆိုတာဘယ်သူမှမပြောနိုင်ဘူး" သွမ့်ကျားရန်သူ့ကိုစလိုက်တယ် "နောက်ပိုင်းကျငါကမင်းကိုမကြိုက်တာမျိုးဖြစ်သွားနိုင်တယ် မင်းလဲပဲငါ့ကိုမကြိုက်တာမျိုးပေါ့"
သူပြန်အဆွဲခံလိုက်ရတယ်။
သွမ့်ကျားရန်မှာခုခံနိုင်စွမ်းမရှိဘဲ နဂိုပုံစံအတိုင်းပြန်အဖက်ခံလိုက်ရတယ်။
သူတို့နှစ်ယောက်ကအရမ်းနီးကပ်နေပီး ခေါင်းလေးငုံ့လိုက်ရုံနဲ့နမ်းမိတော့မဲ့ အကွာအဝေးလောက်ရောက်နေတယ်။
ကောင်လေးကသူ့ကျောကိုဖွဖွလေးဖိလိုက်ပီး အတည်ပြောတာလား စတာလားတော့မသိဘူး သူ့မျက်လုံးထဲကအဓိပ္ပါယ်ကမရှင်းလင်းဘူး "ငါမင်းကိုမကြိုက်တာမျိုးဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး"
" ... "
"မင်းကငါ့ကိုကြိုက်တယ်လို့ပြောပီးပီ အာ့ကြောင့်မို့ တစ်ချိန်လုံးငါ့ကိုပဲကြိုက်ရတော့မှာ" သူစကားပြောတဲ့နှုန်းကမနှေးဘူး။ သူကသူခိုင်ခိုင်မြဲမြဲသတ်မှတ်ထားတဲ့အချက်ကိုဒီအခြေအနေကိုသွမ့်ကျားရန်ကိုရှင်းပြနေပုံပေါ်တယ် "မင်းကငါ့အပိုင်ဖြစ်နေသရွေ့ မင်းငါ့ကိုဘယ်လိုပဲပြဿနာရှာရှာ ဘယ်လိုဟာသမျိုးပဲလုပ်လုပ် ဘာကမှအရေးမကြီးတော့ဘူး"
သွမ့်ကျားရန်သူ့ပြောနတဲ့ပုံလေးကိုကြည့်ပီးသူ့နှလုံးကအရမ်းခုန်လာသလို နားလည်ရခက်တဲ့ ကျေနပ်မှုတွေကလဲကြီးထွားလာတယ်။
ကျေနပ်မှုတွေ စပ်စုလိုမှုတွေအောက်မှာပဲ သူ့ကိုယ်သူဘယ်လောက်အတင့်ရဲနေတယ်ဆိုတာသူသိတယ်။ သူလုရှင်းစစ်ရဲ့အောက်ဆုံးစည်းကိုဘယ်လိုစမ်းသပ်ရမလဲဆိုတာတောင်မသိတော့ဘူး။
"တကယ်လို့မင်းနောင်တရမယ်ဆိုရင်ရော မင်းဘာလုပ်မှာလဲ?"
လုရှင်းစစ်ကချက်ချင်းမဖြေဘူး။
သွမ့်ကျားရန်သူ့ရဲ့ခေါင်းကိုထိလိုက်တယ်။ သူကစိတ်လှုပ်ရှားစရာလုပ်ရတာကိုကြိုက်တဲ့ဗီဇရှိတဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်တယ်။
အဲ့တာကမလုံလောက်သေးဘူးလား။ သူရဲ့ ခြေဖဝါးအေးအေးတွေက Alpha ရဲ့ခြေသလုံးကိုသွားထိလိုက်တယ် "ပြောလေ"
"တစ်သက်စာအမှတ်အသားကိုဘယ်လိုလုပ်လဲဆိုတာမင်းသိလား?" လုရှင်းစစ်ကခါးပေါ်မှာရှိနေတဲ့သူ့လက်တွေကိုပိုပီးတင်းကျပ်လာတယ်။
အဲ့ဒီမှာ omega တစ်ယောက်ရှိတယ်...
သွမ့်ကျားရန်သူကြည့်ဖူးတဲ့ဇာတ်လမ်းကိုသတိရသွားတော့ မျက်နှာပူလာပီး သူ့ရှေ့မှာလဲကျတော့မလိုတောင်ဖြစ်သွားတယ်။
"အဲ့တာကအရမ်းနာတယ်" ကြည့်ရတာသွမ့်ကျားရန်ကအဲ့တာကိုစိုးရိမ်နေပုံပေါ်တယ်။ သူသွမ့်ကျားရန်ရဲ့လှပတဲ့မျက်နှာလေးကိုစိုက်ကြည့်လိုက်ပီး ရုတ်တရပ်ပြုံးလိုက်တယ် "အဲ့ဒီလိုအရာမျိုးကတကယ်ကိုအတော်လေးရက်စက်တယ်"
သွမ့်ကျားရန်ကသူ့ရဲ့ရယ်နေတဲ့မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်ပီးခနလောက်စကားမပြောနိုင်ဖြစ်သွားတယ်။
"တစ်သက်စာအမှတ်အသားကဖယ်ရှားပစ်လို့ရတယ်လေ"သွမ့်ကျားရန်ကသူ့မေးစေ့ကိုလာထိတဲ့အခါမှာပြောလိုက်တယ်။
"မင်းတစ်ခါဖယ်ရှားပစ်ရင် မင်းကိုပြန်ဆွဲပီးနောက်တစ်ခါထပ်ပီးအမှတ်အသားပေးမှာ"လုရှင်းစစ်ကခနလောက်ရပ်သွားပီဆက်ပြောတယ် "မင်းခန္တာကိုယ်ကတောင့်မခံနိုင်တော့ရင် မင်းကငါနဲ့ပဲနေရတော့မှာ"
အတိတ်တုန်းကသွမ့်ကျားရန်ကဒီလိုစည်းမျဥ်းတွေနဲ့ချုပ်နှောင်ထားတာကိုမုန်းတဲ့လူမျိုး။
"ဟုတ်ပါပီ လုကောရဲ့" သွမ့်ကျားရန်ကပြုံးလိုက်တယ် "မင်းလုပ်ချင်တာမှန်သမျှလုပ်လို့လို့ရတယ်"
သူလုရှင်းစစ်ကိုစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူရှေ့ကလူကိုဆွဲလိုက်ပီး လက်မောင်းတွေဖွင့်ပီးဖက်လိုက်တယ် "ငါမင်းကိုတာဝန်ယူမှာပါ"
လုရှင်းစစ်ပြောသလိုပဲ နောက်နေ့ကျ လုအိမ်တော်ကိုဧည့်သည်တွေအများကြီးရောက်လာတယ်။
ဆွေမျိုးတွေမိတ်ဆွေတွေရောရှိနေပီးစားပွဲရဲ့အဆုံးမှာလုရှင်းစစ်ကနံပါတ်တွေစီပေးဖို့အခေါ်ခံရတယ်။
ကျန်းယောင်ကသူ့ကိုကဒ်ကစားမလားလို့ခေါ်ပေမဲ့ သွမ့်ကျားရန်ကမကစားချင်ဘူး။ ကျန်းယောင်ကသူငြင်းတာကိုတွေ့တော့ သူဘကအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကိုမေးလိုက်တယ် "လုချောက်ရန် တစ်ယောက်ဂိမ်းကစားနေတာလား?ဘာဂိမ်းပါလိမ့်?"
"League တစ်ခုဖြစ်မယ်ထင်တယ်" အမျိုးသမီးကခေါင်းခါလိုက်တယ် "ကျွန်မသိပ်မသိဘူး သူကသူ့အခန်းထဲမှာ"
"ရှင်းစစ်ရဲ့ညီဝမ်းကွဲလေးကိုရှာပီးဂိမ်းကစားချင်လား? သားတို့အတူတူဂိမ်းကစားလို့ရတယ်" ကျန်းယောင်ကလုချောက်ရန်ရှိနေတဲ့အခန်းနေရာကိုညွှန်ပြတယ် "ဦးငယ်တစ်ယောက်လာရင် လုရှင်းစစ်ကိုသားတို့ဆီကိုလွှတ်လိုက်မယ်"
သွမ့်ကျားရန်သဘောတူလိုက်တယ်။
သွမ့်ကျားရန်လဲအလုပ်မရှိတာနဲ့ပဲ အနောက်ဘက်ကအခန်းကိုသွားလိုက်တယ်။ တံခါးပိတ်ထားတဲ့ အခန်းထဲမှာ ဂိမ်းကစားနေတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။
ဒီကလေးကအလယ်တန်းကျောင်းသားဖြစ်လောက်တယ်။ ဒါမှမဟုတ်အထက်တန်းစတက်တဲ့ကလေးလေးဖြစ်လောက်တယ်။ သူ့မျက်နှာလေးပေါ်မှာ ကလေးဆန်မှုလေးတွေရှိနေသေးတယ်။
သွမ့်ကျားရန်နောက်ဆုံးမှာသူပါဝင်လို့ရတဲ့နေရာတစ်ခုတွေ့သွားပီ။ သူတစ်ဖက်လူရဲ့နောက်ကိုပုတ်လိုက််တယ် "အတူတူကစားမလား?"
လုချောက်ရန်ကအခုလေးတင် rank တစ်ခုပြုတ်သွားတော့သူ့ကိုမကြည့်ဘူး စိတ်မပါလက်မပါနဲ့မေးတယ် "ဘယ်အပိုင်းဘယ်နေရာလဲ?"
"Electric Master" သွမ့်ကျားရန်ပြောလိုက်တယ် "ငါကစားတတ်တယ် အဲ့ဂိမ်းပဲကစားကြမယ်"
"!" လုချောက်ရန်ကသူ့ကိုစိတ်လှုပ်တရှားပြန်လှည့်ကြည့်လာတယ် "အစ်ကို!လာထိုင်! ကျွန်တော်ကွန်ပျူတာကူရွှေ့ပေးမယ်!
သူကပြောရင်းနဲ့ချက်ချင်းထရပ်လိုက်ပေမဲ့ သူတန့်သွားတယ်။ သူကကွန်ပျူတာကိုဘယ်ကိုရွှေ့ရမလဲမသိတဲ့ပုံပေါ်တယ်။ သူကပဲစပီးအကြုံပြုလိုက်တယ် "လုရှင်းစစ်အခန်းကိုသွားရအောင်"
"ကိုကြီးကိုသိတယ်လား?"ချောက်ရန်ကတွေဝေသွားတယ် " ကျွန်တော်အခုထိကိုကြီးရဲ့အခန်းကိုမဝင်ဖူးသေးဘူး ပီးတော့သူကပုံမှန်ဆိုသူ့အခန်းကိုမဝင်ခိုင်းဘူး"
Alpha တွေကကိုယ်ပိုင်နယ်မြေအပေါ်ကိုပြင်းထန်တဲ့ခံစားချက်တွေရှိတယ်။ Alpha တစ်ယောက်ရဲ့သီးသန့်နယ်မြေထဲကိုခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲဝင်တာကမယဥ်ကျေးရာရောက်တယ်။
လုချောက်ရန်ကိုယ်တိုင်ကလဲalpha တစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။သူကအသက်သိပ်မကြီးသေးပေမဲ့လဲ ဂရုစိုက်ရမဲ့အရာတွေကိုသိတယ်။
"ဘာမှဖြစ်ဘူး" သွမ့်ကျားရန်ကအဲ့ဒီကိုသွားနေပီ "သူဘာမှပြောမှမဟုတ်ဘူး"
လုချောက်ရန်ကအလယ်တန်းတတိယနှစ်ကျောင်းသားဖြစ်တယ်။ သူ့ရဲ့ဝမ်းကွဲအစ်ကိုရဲ့အဆင့်တွေကအရမ်းကောင်းမွန်ပီး သူတို့အငယ်လေးတွေအတွက်တော့ role model ဖြစ်တယ်။ ဘာမှလုပ်စရာမရှိဘူးဆိုရင် သူ့အမေကလုရှင်းစစ်အကြောင်းပြောပီး သူ့ကိုဆုံးမလေ့ရှိတယ်။
သူ့ဝမ်းကွဲအစ်ကိုကအဆင့်အတန်းမြင့်တဲ့တခြားအိမ်တော်ကကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်မယ်ခို့လုရှောက်ရန်တွေးမိတယ်။ တစ်ခါတစ်ရံဆုံပေမဲ့လဲ လုရှင်းစစ်နဲ့တစ်နှစ်အတွင်းတွေ့ရတဲ့အကြိမ်ကအတော်လေးနည်းပါးတယ်။ သူလုရှင်းစီနဲ့မရင်းနှီးပေမဲ့လဲ သူ့ကိုကြောက်ရွံ့ရိုသေမှုတော့ရှိတယ်။
သွမ့်ကျားရန်ကလုရှင်းစစ်နဲ့ရင်းနှီးနေတာကိုတွေ့တော့ သူတွေဝေသွားတယ် "ကျားရန်ကောကိုကြီးကိုမေးကြည့်ချင်သေးလား?"
တဲ့တိုးလုပ်တတ်တဲ့သွမ့်ကျားရန်နဲ့ယှဥ်ရင် သူကလုရှင်းစစ်ရဲ့အခန်းထဲဝင်ရမှာကိုသူခိုးတစ်ယောက်လိုပဲခံစားရတယ်။
"အာ့ဆိုမင်းသွားပြောလိုက်လေ" သွမ့်ကျားရန်က notebook လေးကိုယူလိုက်တယ် "ငါအောက်ထပ်ကိုဆင်းရမှာပျင်းတယ်"
အိမ်အကြီးကြီးနေရတာတအားစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်တယ်။ မာကျောက်ကစားနေတဲ့နေရာကနေဆို လှည့်ပတ်ပီးသွားနေရအုံးမှာ။
"ထားလိုက်တော့" လုချောက်ရန်ကကပြောလိုက်တယ်။ သူက point တွေကိုသတိရသွားပီကိစ္စကြီးတွေကိုပြီးအောင်လုပ်သင့်တယ်လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် "ကျွန်တော်တို့ဂိမ်းအရင်ကစားကြမယ်"
အခန်းထဲဝင်ပီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်နဲ့တခြားသူငယ်ချင်းတွေနဲ့စပီလက်ရည်စမ်းတော့တယ်။
"သူ့ကိုသတ် သူ့ကိုသတ် သူ့ကိုသတ် - my God! ကျားရန်ကော မင်းကအရမ်းမိုက်တာပဲ!" လုချောက်ရန်ကscreen ပေါ်ကရန်သူတွေကိုတိုက်နေတဲ့ တောက်ပနေတဲ့မြင်ကွင်းကိုကြည့်ပီးအံ့ဩနေတယ် "ပုံမှန် Sword magic က life နှစ်ခုပဲရှိတာ အစ်ကို့ရဲ့ sword magicကျ life သုံးခုတောင်ရှိတယ်! အစ်ကိုက Resurrection A နဲ့လာတဲ့သူပဲ!"
"ညီလေးရဲ့ Frost Witch ကလဲအရမ်းကောင်းတယ်" သွမ့်ကျားရန်ကသူ့ကိုစိတ်လှုပ်ရှားစွာကြည့်ပီး မျက်နှာသာပေးတယ် "Canyon Bully"
"ကျားရန်ကော!"
"တိတိ!"
"ချောက်ရန် အသံနည်းနည်းတိုးအုံး" လုချောက်ရန်ရဲ့ဒုတိယအန်တီကတံခါးခေါက်ပီးလှမ်းပြောတယ် "အောက်မှာ မာကျောက်ကစားနေတဲ့သူတွေတောင်ကြားနေရတယ်"
သူမကပြောပီးတော့ လုချောက်ရန်ဘေးကသွမ့်ကျားရန်ကိုကြည့်လိုက်တယ်။
ဒီကလေးကကြည့်ရတာ...
လုရှင်းစစ်ရောက်လာတဲ့အထိ သွမ့်ကျားရန်ကလုချောက်ရန်နဲ့ နာရီအနည်းငယ်လောက်ဂိမ်းအတူကစားပေးနေတယ်။
လုရှင်းစစ်အခန်းထဲဝင်လာတော့ လုချောက်ရန်ကအော်ဟစ်နေပီး သွမ့်ကျားရန်နဲ့အရမ်းနီးကပ်နေတယ်။
"သူကtower နှစ်ခုကိုဖျက်ဆီးပီးတော့ ကျွန်တော့်ကို အနိုင်ယူတယ် သူကရူးနေတယ်လို့ထင်လား?"
"ငါသူ့ကိုအဆုံးသတ်လိုက်မယ်" သွမ့်ကျားရန်ရဲ့လက်ချောင်းတွေက keyboard ကိုမြန်မြန်နှိပ်နေတယ်။ "ငါတို့ရဲ့ရန်လေးကိုရိုက်ရဲတယ်ပေါ့ ဒီနေ့သူ့ဆံပင်တွေကိုဆေးကြောပစ်ဖို့ စမ်းချောင်းဆီကိုပြန်သွားမယ်"
လုရှင်းစစ်ကသူတို့ပြောနေတာတွေကိုကြားတော့ မျက်ခုံးပင့်လိုက်တယ်။
သွမ့်ကျားရန်ရဲ့လူမှုဆက်ဆံရေးကကောင်းပီး လုချောင်ရန်ကလဲရင်းနှီးလွယ်တဲ့လူတစ်ယောက်မှန်းသူသိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ရန်လေးလို့ခေါ်ရလောက်အောင် ဘယ်လောက်ကြာသေးလို့လဲ?
"Nice! ကျားရန်ကော ရဲ့ အရည်အချင်းကတော့ လုံးဝကို perfect ပဲ!"
ဒီအရွယ်လေးပဲရှိသေးတဲ့လုချောက်ရန်ကရဲ့သူ့ရဲ့ alpha ဗီဇကိုသိပ်ပီးမထိန်းချုပ်နိုင်သေးဘူး။ ဂိမ်းကစားတော့အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားလို့ဖြစ်နိုင််တယ် သူ့ရဲ့pheromone တွေကမတော်တဆထွက်လာတတ်တယ်။
သွမ့်ကျားရန်ဆီမှာ လုချောက်ရန်ရဲ့အနံ့နည်းနည်းကျန်မေခဲ့တယ်။
တခြားalpha တစ်ယောက်ရဲ့ရနံ့။
သွမ့်ကျားရန်ကလုချောင်ရန်နဲ့ကစားတဲ့နေရာမှာနစ်မြုပ်နေတယ်။ လုချောက်ရန်ကအတော်လေးတော်တယ်လို့သူခံစားရတယ်။ ကစားတဲ့နည်းကနည်းနည်းလေးဆိုးပေမဲ့ အောင်မြင်မှုတွေရနိုင်တယ်။
သွမ့်ကျားရန်ကသူ့ရဲ့စွမ်းရည်တွေကိုကလေးတွေရှေ့မှာပြသမလို့လုပ်နေချိန်မှာတစ်စုံတစ်ယောက်ကသူ့ကိုနောက်ကနေလာဖက်တယ်။
လက်တစ်ဖက်က သူmouse ကိုင်ထားတဲ့ညာဖက်လက်ပေါ်ကိုကျရောက်လာတယ်။
သူကလုရှင်းစစ်ရဲ့လက်မောင်းတွေနဲ့ဝန်းရံခံနေရပီး တိုးတိုလေးပြောတာကိုကြားလိုက်တယ်။
"စစ်သည်တစ်ယောက်ကူလုပ်ပေးမယ်"
သွမ့်ကျားရန်ကလက်ချောင်းလေးတွေကိုဖိလိုက်ပီး မျက်လုံးနည်းနည်းပင့်လိုက်တယ် "မင်းကစားလို့ပီးသွားပီလား?"
လုရှင်းစစ်ကခေါင်းညိမ့်ပြတယ်။
လုချောက်ရန်ကသူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့နီးကပ်နေတဲ့အနေအထားကိုမြင်တော့ သူတို့ကိုခနလောက်ကြည့်နေတယ်။
အဲ့တာကအဲ့လိုပဲကိုး။
သူခြောက်ကပ်ကပ်ခေါ်လိုက်တယ် "ကိုကြီး"
သူခုမှသတိရတယ်။ သူတို့မိသားစုကလူကြီးတွေပြောနေတာ လုရှင်းစစ်ကomega တစ်ယောက်ကိုခေါ်လာပီး သူကဒီရက်တွေမှာ လုအိမ်တော်မှာနေနေတာတဲ့။
အကြီးအကဲတွေကအရမ်းအံ့ဩသွားတယ်။ ဒါပေမဲ့လဲ Mrs.Lu ရဲ့လက်ခံမှုဆိုတော့ ကောင်းမွန်တဲ့ပုံရတယ်။ ကျန်းယောင်ကအရမ်းကျေနပ်နေတဲ့ပုံပေါ်တယ်။ သူကဟာသတွေတောင်ပြောနေသေးတယ်။ သူကအသက်တောင်မကြီးသေးပေမဲ့ သိပ်မကြာခင်လက်ထပ်ပွဲရှိလာတော့မယ်ဆိုပီး။ ဒီအတိုင်းဆိုရင် သွမ့်ကျားရန်ကအဲ့ဒီomega ပေါ့။
လုချောက်နန်စိတ်ထဲမှာငိုကြွေးနေတယ်။
သူသွမ့်ကျားရန်အပေါ်မှာ pheromone တွေမတော်တဆချန်ထားမိခဲ့ပုံပေါ်တယ်။
အဲ့တာကလွန်သွားတယ်။
လုရှင်းစစ်ကိုမပြောနဲ့အုံး A တစ်ယောက်ရဲ့ချစ်ခြင်းကိုပြောရမယ်ဆိုရင် သူ့ရဲ့ omega ပေါ်မှာ pheromone တစ်ခုရှိနေရင် သေချာပေါက်ဒေါသထွက်မှာ။
လုရှင်းစစ်ကပြောလိုက်တယ် "ဒါကပြီးခါနီးပြီမလား?"
သွမ့်ကျားရန်လဲ 'အင်း' လိုက်လိုက်တယ်။
"ဆက်ကစားအုံးမှာလား?" လုရှင်းစစ်ကသူပြန်ဖြေမှာကိုမစောင့်ဘဲဆက်ပြောတယ် "မင်းနားချင်နေပီလား?"
သွမ့်ကျားရန်မနေ့ညကစောစောအိပ်ထားတော့ အခုသူနည်းနည်းအိပ်ချင်နေပီ။ပီးတော့ သကတစ်ခါတည်းနဲ့ နာရီနဲ့ချီပီးဂိမ်းကသားထားတာ။ သူခေါင်းညိမ့်လိုက်ပီး အကြံပေးတာကိုလက်ခံလိုက်တယ်။
အခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ သွမ့်ကျားရန်ကပုံမှန်လိုပဲ ရေချိုးလိုက်တယ်။
မနေ့ညကလိုပဲ လုရှင်းစစ်ကလဲသူ့အခန်းထဲကိုဝင်လာတယ်။
သွမ့်ကျားရန်ထွက်လာတော့ သူကသု့ကိုနှုတ်ဆက်ပီးမေးစေ့ကိုသွမ့်ကျားရန်ရဲ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်တယ်။ သူကနှာခေါင်းလေးတရှုံ့ရှုံ့နဲ့ သူ့ခန္တာကိုယ်ကိုအနံ့ခံနေတယ်။
သွမ့်ကျားရန်သူ့ကြောင့်ယားလာတော့ ပြုံးပီးမေးလိုက်တယ် "မင်းဘာတွေလုပ်နေတာလဲ?"
"လုချောက်ရန်ရဲ့ pheromone ကိုအနံ့ရနေတုန်းပဲ" သူပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောလိုက်ပေမဲ့သူမျက်မှောင်ကျုံ့ထားတယ်။ သူအရမ်းကျေနပ်တာမဟုတ်ဘူး "မင်းဘာလို့အဲ့တာတွေကိုကုန်အောင်မဆေးကြောခဲ့တာလဲ?"
သွမ့်ကျားရန်ကသူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ alpha pheromone ရှိနေမှန်းတောင်မသိဘူး။ လုရှင်းစစ်သူ့ကိုထိနေတာကိုကြည့်လိုက်တော့ တစ်ဖက်လူရဲ့ pheromone တွေကိုဖုံးအုပ်ချင်နေပုံရတယ်။
"မင်းကဒီလိုမျိုး..." သွမ့်ကျားရန်သူပြောနေတာကိုနောက်မှနားလည်သွားတယ် "မင်းသဝန်တိုနေတာလား? ဒါပေမဲ့သူကမင်းညီလေးလေ"
သွမ့်ကျားရန်ကနောက်ပိုင်းနာမှာရှုပ်ထွေးနေတဲ့ပုံနဲ့ပြောတယ်။
လုရှင်းစစ်သူ့ကိုကြည့်လိုက်တယ်။
သူတကယ်ကြီးမပျော်မရွှင်ဖြစ်နေပေမဲ့ လုချောက်ရန်ကိုဂရုစိုက်တယ်လို့မဆိုလိုဘူး။
သွမ့်ကျားရန်နဲ့ပိုပီးနီးကပ်ချင်လို့ဒီအခွင့်အရေးကိုအသုံးချနေတာကခပ်များများရယ်ပါ။
သူ့ကိုဘယ်လောက်ထိသဘောကျမှန်းပြောချင်တယ်။
သူကပိုပီးနီးသွားအောင်တိုးလိုက်တယ်။သူကနည်းနည်းရန်လိုနေတဲ့အသံနဲ့ "မရဘူးလား?"
သွမ့်ကျားရန်သူ့ရဲ့ထင်ရှားတဲ့မျက်ခုံးနဲ့မျက်လုံးနက်နက်လေးတွေကိုကြည့်လိုက်တယ်။
ရုတ်တရပ်ကြီသူနှလုံးသားကရေကန်ကြီးလိုပြောင်းလဲသွားတယ်။
"အဲ့တိုင်းမင်းကိုပြောလို့လား?" သွမ့်ကျားရန်ကမနေ့တုန်းကသူပြောတဲ့ပုံကိုသင်ယူထားတယ်။ သူကတမင်သက်သက်အသံကိုဖြည်းဖြည်းလေးဆွဲလိုက်တယ် "မင်းကအရမ်းချစ်စရာကောင်းတာပဲ"
မျက်လုံးနှစ်စုံကအကြည့်ချင်းဆုံနေတယ်။
လုရှင်းစစ်ကဘာမှမပြောဘူး။
လုရှင်းစစ်လဲ မနေ့ညကသူဖြစ်သလိုအကူအညီမဲ့တဲ့ခံစားချက်မျိုးရှိနေပီလို့ သွမ့်ကျားရန်တွေးလိုက်တယ်။
ဒါပေမဲ့သူကပြောတာကလုံးဝကြီးစနေတာမဟုတ်ဘူး။ လုရှင်းစစ်ကတကယ်ချစ်စရာကောင်းတယ်။
လုရှင်းစစ်စကားမပြောနိုင်ဖြစ်သွားတာကတော်တော်ကိုရှားတယ်။ တစ်ဖက်လူကတိတ်နေတာကိုတွေ့တော့ သွမ့်ကျားရန်အရမ်းကိုဂုဏ်ယူနေတယ်။
လုရှင်းစစ်ကရုတ်တရပ်အကြည့်တွေရုတ်ပီး သူ့ပခုံးကြားထဲကိုခေါင်းလေးပြန်မြှုပ်ပီး ဘာအသံမှထွက်မလာတော့ဘူး။
သွမ့်ကျားရန်မျက်တောင်လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်လိုက်တယ်။
လုရှင်းစစ်တကယ်စကားမပြောနိုင်ဖြစ်နေတယ်လို့သူထင်လိုက်တယ်။
"လုကော တကယ်ကြီးမပျော်နေတာလား?" သွမ့်ကျားရန်မတွေးဖူးဘူး တစ်နေ့ကျရင် alpha တစ်ယောက်နဲ့ သူ့ရဲ့နိယာမတွေကိုဆွေးနွေးရလိမ့်မယ်လို့ "အာ့ဆိုငါရေတစ်ခါထပ်ချိုးလိုက်ရမလား?"
သူအသံထွက်လာတဲ့အချိန်မှာပဲ သွမ့်ကျားရန်နာသွားတယ်။ သူမျက်လုံးစွန်းလေးကနေ သူ့လည်ပင်းပေါ်ကလုရှင်းစစ်နှုတ်ခမ်းလေးကိုတွေ့လိုက်တယ်။
သူကသူ့ကိုငြိမ်ငြိမ်လေးကိုက်နေတာပဲ။
✨——————✨
Zawgyi
သူကလူရွင္းစစ္ရဲ့လက္ေမာင္းေတြၾကားထဲမွာ ခႏၲာကိုယ္တစ္ဝက္ေလာက္ျမဳပ္ေနပီး တစ္ဖက္လူရဲ့အေငြ႕အသက္နဲ႔လႊမ္းျခဳံခံထားရတယ္။
ေလထုထဲမွာ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ phromone ကသူ႔ကိုေခ်ာ့ေမာ့ပီးဖ်ားေယာင္းေနပုံေပၚတယ္။
လုရွင္းစစ္နဲ႔ကပ္ေနတဲ့သူ႔ရဲ့နားကပူတက္လာပီး လည္ပင္းေတြထိေတာင္ကူးစက္လာတယ္။ ပီးေတာ့ သူ႔ခႏၲာကိုယ္တစ္ဝက္ထက္ပိုပီးကိုပူတက္လာမဲ့အလားအလာရွိေနတယ္။
အရိုးေတြကလဲထုံက်ဥ္ပီးမလွုပ္နိုင္ျဖစ္ေနတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ႏွုတ္ခမ္းသပ္လိုက္ပီး တစ္ဖက္လူရဲ့ရွားရွားပါးပါးေပ်ာ့ညံ့မွုေလးေၾကာင့္အံ့ဩသြားတယ္။ လုရွင္းစစ္ကရန္မူသလိုအျပဳအမူမ်ိဳးနဲ႔ဒီလိုအသံေလးလုပ္ပီးေျပာလာမယ္လို႔ သူေမၽွာ္လင့္မထားဘူး။
အဲ့တာကိုလုံးဝကိုတားဆီးနိုင္စြမ္းကင္းမဲ့ေစတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ကိုယ့္ကိုယ္စိတ္ေျဖေလၽွာ့ေနရေပမဲ့လဲ ဘယ္လိုမွပုံမွန္အေျခအေနကိုျပန္မေရာက္နိုင္ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့သူဘာမွမစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ေခါင္းကိုပဲေလးေလးပင္ပင္ညိမ့္ျပလိုက္ေတယ့တယ္။
"ေကာင္းၿပီေလ" သူကစိတ္ရွုပ္ေနသလိုျပန္ေျဖတယ္ "အာ့ဆိုလဲ အိပ္ေပါ့"
ႏူးႏူးညံ့ညံ့အနမ္းတစ္ပြင့္ကသူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြေပၚကိုက်ေရာက္လာတယ္။
နည္းနည္းခုခံခ်င္သလိုပုံေလးနဲ႔ပဲ သြမ့္က်ားရန္ကသူနဲ႔ပူးေပါင္းလာတယ္။လၽွာေလးကိုဆန္႔လိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္လူကလဲေရွာင္လႊဲျခင္းမရွိဘူး။
လုရွင္းစစ္ကသူ႔ရဲ့ မခုခံသလိုလိုနဲ႔ မနာလိုသလိုျဖစ္ေနတဲ့ပုံေလးကိုေတြ႕ေတာ့ ႐ုတ္တရပ္ရယ္လိုက္တယ္။
သူရယ္ပီးေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ရဲ့ နေဝတိမ္ေတာင္နဲ႔ေဒါသထြက္ေနတာေလးကိုပဲအေပးအယူမၽွမၽွနဲ႔ဆက္နမ္းလိုက္တယ္။
"အားရယ္" လုရွင္းစစ္ကအျပဳံးတစ္ခုနဲ႔အတူထပ္ေခၚတယ္ "အားရယ္"
"ဘာလဲ?" သြမ့္က်ားရန္ကသူေလွာင္ရယ္တာကိုခံေနရတယ္။သူအဲ့လိုႀကီးအသုံးမက်ျဖစ္သြားတာမ်ိဳးမျဖစ္ခ်င္ဘူး။ သြမ့္က်ားရန္ႏွာမွုတ္လိုက္တယ္ "မင္းတအားခက္ခက္ခဲခဲေတြမွလုပ္ခ်င္တာလား? ရယ္လို႔မဝေသးဘူးလား? မင္းေျပာေတာ့ မင္း - "
"အဲ့တိုင္းမင္းကိုေျပာလို႔လား?" လုရွင္းစစ္ရဲ့မ်က္လုံးေလးေတြကေကြးသြားတယ္ "မင္းကအရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ"
" ... "
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သြမ့္က်ားရန္ထဆဲမိလုနီးပါးပဲ။
ဒီေကာင္ကသူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာကိုဘယ္လိုျမင္ေနလဲဆိုတာ သူမစဥ္းစားတတ္ျဖစ္ေနတယ္။
ပိုပီးလန္႔စရာေကာင္းတာကသူကပက္ခနဲအတင္းျပန္ေမးမိတာပဲ။ လူကေပါင္တစ္ေထာင္တူနဲ႔တဒုန္းဒုန္းအထုခံေနရသလိုပဲ။သူ႔ေမေမကေရာပဲ လူကိုခ်စ္စရာေလးဆိုပီးေလၽွာ့တြက္ထားတယ္။
သူကတကယ္အသုံးမက်တာလား?
သြမ့္က်ားရန္သူ႔ကိုသူအသုံးခ်ခံရတာလြယ္တယ္လို႔ခံစားရတယ္ "ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ဆိုတာက ေခ်ာေမာတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုေဖာ္ျပတဲ့အသုံးအႏွုန္းဟုတ္လို႔လား? လုရွင္းစစ္မင္းခုတေလာ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ မင္းေရေရာခ်ိဳးပီးပီလား? မင္းငါ့ကိုလာထိေနေသးတယ္"
"ငါမင္းကိုလာမရွာခင္ခ်ိဳးထားတယ္"
လုရွင္းစစ္ကသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေကြးပီး သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚကိုတင္ထားလိုက္တယ္။
သြမ့္က်ားရန္ရဲ့ခါးကိုဖက္ထားတဲ့လက္ေမာင္းကလဲ နည္းနည္းပိုပီးတင္းက်ပ္လာတယ္။
သူ႔လက္ေမာင္းထဲကဟာေလးကေႏြးေႏြးေလး ခါးေလးကလဲသိမ္သိမ္ေလး။
Stress disorder ရဲ့တိုက္ခိုက္မွုခံေနတဲ့အေတာအတြင္းမွာ လုရွင္းစစ္ရဲ့ pheromone ေတြကသူ႔အေပၚကိုေသေလာက္ေအာင္ဆြဲေဆာင္မွုရွိတယ္။
ခနေလာက္အဖက္ခံထားရပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့စိတ္ထားကလဲႏူးညံ့သြားတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ကပဲ လုရွင္းစစ့ရဲ့ရင္ခြင္ေတြၾကားထဲကိုလိုလိုလားလားဝင္လိုက္ပီး သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္တဲ့အေနအထားတစ္ခုကိုရွာလိုက္တယ္။
သူလုရွင္းစစ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုလႊတ္ေပးမဲ့အရိပ္အေယာင္ေတာင္မရွိဘူး။
"ဆယ္နာရီထိုးေတာ့မယ္ထင္တယ္" သြမ့္က်ားရန္တိုးတိုးေလးေရရြတ္လိုက္တယ္ "အိပ္ေတာ့မလား? ငါေနမေကာင္းမျဖစ္တာႏွစ္ေပါင္းရွစ္ရာေလာက္ေတာင္ရွိပီ"
"စကားစျမည္ေျပာမယ္ဆိုရင္ေရာ?"
"ဘာအေၾကာင္းေျပာမွာလဲ?"
"ေျပာၾကည့္ မင္းငါ့မိသားစုကိုဘယ္လိုထင္လဲ?" လုရွင္းစစ္ကသူ႔နားနားမွာသက္ျပင္းခ်တယ္ "ငါတို႔ကတစ္သက္လုံးေနသြားရမွာေလ"
သြမ့္က်ားရန္ေအာင္ျမင္မွုႀကီးအပိုင္ရလိုက္သလိုပဲ။ သူ႔ႏွလုံးသားကိုဖြင့္ျပလိုက္ေတာ့ သြမ့္က်ားရန္တကယ္ၾကည္ႏူးမိတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ကတမင္သက္သက္အေနာက္ကိုတစ္လွမ္းဆုတ္လိုက္တယ္။ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြမွာတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္အျပဳံးတစ္ခုနဲ႔သူ႔မ်က္ႏွာေလးေပါင္းစပ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကပ်ံ႕က်ဲပါးလႊာသြားတယ္။
"အဲ့တာဆို က်န္တဲ့ဘဝသက္တမ္းအေၾကာင္းစေျပာေတာ့မွာလား?"
"ငါကမင္းမိဘေတြနဲ႔ေတြ႕ပီးသြားပီ မင္းငါ့ကိုတာဝန္ယူရမယ္" လုရွင္းစစ္ကသူ႔ကိုအျပစ္ေပးသလိုပုံနဲ႔ေခါင္းေလးကိုထုလိုက္တယ္ "အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ မင္းကငါ့ခံစားခ်က္ေတြကိုကစားတာပဲ"
"အနာဂတ္မွာဘာေတြျဖစ္မလဲဆိုတာဘယ္သူမွမေျပာနိုင္ဘူး" သြမ့္က်ားရန္သူ႔ကိုစလိုက္တယ္ "ေနာက္ပိုင္းက်ငါကမင္းကိုမႀကိဳက္တာမ်ိဳးျဖစ္သြားနိုင္တယ္ မင္းလဲပဲငါ့ကိုမႀကိဳက္တာမ်ိဳးေပါ့"
သူျပန္အဆြဲခံလိုက္ရတယ္။
သြမ့္က်ားရန္မွာခုခံနိုင္စြမ္းမရွိဘဲ နဂိုပုံစံအတိုင္းျပန္အဖက္ခံလိုက္ရတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကအရမ္းနီးကပ္ေနပီး ေခါင္းေလးငုံ႔လိုက္႐ုံနဲ႔နမ္းမိေတာ့မဲ့ အကြာအေဝးေလာက္ေရာက္ေနတယ္။
ေကာင္ေလးကသူ႔ေက်ာကိုဖြဖြေလးဖိလိုက္ပီး အတည္ေျပာတာလား စတာလားေတာ့မသိဘူး သူ႔မ်က္လုံးထဲကအဓိပၸါယ္ကမရွင္းလင္းဘူး "ငါမင္းကိုမႀကိဳက္တာမ်ိဳးျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး"
" ... "
"မင္းကငါ့ကိုႀကိဳက္တယ္လို႔ေျပာပီးပီ အာ့ေၾကာင့္မို႔ တစ္ခ်ိန္လုံးငါ့ကိုပဲႀကိဳက္ရေတာ့မွာ" သူစကားေျပာတဲ့ႏွုန္းကမေႏွးဘူး။ သူကသူခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲသတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်က္ကိုဒီအေျခအေနကိုသြမ့္က်ားရန္ကိုရွင္းျပေနပုံေပၚတယ္ "မင္းကငါ့အပိုင္ျဖစ္ေနသေရြ႕ မင္းငါ့ကိုဘယ္လိုပဲျပႆနာရွာရွာ ဘယ္လိုဟာသမ်ိဳးပဲလုပ္လုပ္ ဘာကမွအေရးမႀကီးေတာ့ဘူး"
သြမ့္က်ားရန္သူ႔ေျပာနတဲ့ပုံေလးကိုၾကည့္ပီးသူ႔ႏွလုံးကအရမ္းခုန္လာသလို နားလည္ရခက္တဲ့ ေက်နပ္မွုေတြကလဲႀကီးထြားလာတယ္။
ေက်နပ္မွုေတြ စပ္စုလိုမွုေတြေအာက္မွာပဲ သူ႔ကိုယ္သူဘယ္ေလာက္အတင့္ရဲေနတယ္ဆိုတာသူသိတယ္။ သူလုရွင္းစစ္ရဲ့ေအာက္ဆုံးစည္းကိုဘယ္လိုစမ္းသပ္ရမလဲဆိုတာေတာင္မသိေတာ့ဘူး။
"တကယ္လို႔မင္းေနာင္တရမယ္ဆိုရင္ေရာ မင္းဘာလုပ္မွာလဲ?"
လုရွင္းစစ္ကခ်က္ခ်င္းမေျဖဘူး။
သြမ့္က်ားရန္သူ႔ရဲ့ေခါင္းကိုထိလိုက္တယ္။ သူကစိတ္လွုပ္ရွားစရာလုပ္ရတာကိုႀကိဳက္တဲ့ဗီဇရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္နိုင္တယ္။
အဲ့တာကမလုံေလာက္ေသးဘူးလား။ သူရဲ့ ေျခဖဝါးေအးေအးေတြက Alpha ရဲ့ေျခသလုံးကိုသြားထိလိုက္တယ္ "ေျပာေလ"
"တစ္သက္စာအမွတ္အသားကိုဘယ္လိုလုပ္လဲဆိုတာမင္းသိလား?" လုရွင္းစစ္ကခါးေပၚမွာရွိေနတဲ့သူ႔လက္ေတြကိုပိုပီးတင္းက်ပ္လာတယ္။
အဲ့ဒီမွာ omega တစ္ေယာက္ရွိတယ္...
သြမ့္က်ားရန္သူၾကည့္ဖူးတဲ့ဇာတ္လမ္းကိုသတိရသြားေတာ့ မ်က္ႏွာပူလာပီး သူ႔ေရွ႕မွာလဲက်ေတာ့မလိုေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။
"အဲ့တာကအရမ္းနာတယ္" ၾကည့္ရတာသြမ့္က်ားရန္ကအဲ့တာကိုစိုးရိမ္ေနပုံေပၚတယ္။ သူသြမ့္က်ားရန္ရဲ့လွပတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္ပီး ႐ုတ္တရပ္ျပဳံးလိုက္တယ္ "အဲ့ဒီလိုအရာမ်ိဳးကတကယ္ကိုအေတာ္ေလးရက္စက္တယ္"
သြမ့္က်ားရန္ကသူ႔ရဲ့ရယ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္ပီးခနေလာက္စကားမေျပာနိုင္ျဖစ္သြားတယ္။
"တစ္သက္စာအမွတ္အသားကဖယ္ရွားပစ္လို႔ရတယ္ေလ"သြမ့္က်ားရန္ကသူ႔ေမးေစ့ကိုလာထိတဲ့အခါမွာေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းတစ္ခါဖယ္ရွားပစ္ရင္ မင္းကိုျပန္ဆြဲပီးေနာက္တစ္ခါထပ္ပီးအမွတ္အသားေပးမွာ"လုရွင္းစစ္ကခနေလာက္ရပ္သြားပီဆက္ေျပာတယ္ "မင္းခႏၲာကိုယ္ကေတာင့္မခံနိုင္ေတာ့ရင္ မင္းကငါနဲ႔ပဲေနရေတာ့မွာ"
အတိတ္တုန္းကသြမ့္က်ားရန္ကဒီလိုစည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာကိုမုန္းတဲ့လူမ်ိဳး။
"ဟုတ္ပါပီ လုေကာရဲ့" သြမ့္က်ားရန္ကျပဳံးလိုက္တယ္ "မင္းလုပ္ခ်င္တာမွန္သမၽွလုပ္လို႔လို႔ရတယ္"
သူလုရွင္းစစ္ကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူေရွ႕ကလူကိုဆြဲလိုက္ပီး လက္ေမာင္းေတြဖြင့္ပီးဖက္လိုက္တယ္ "ငါမင္းကိုတာဝန္ယူမွာပါ"
လုရွင္းစစ္ေျပာသလိုပဲ ေနာက္ေန႔က် လုအိမ္ေတာ္ကိုဧည့္သည္ေတြအမ်ားႀကီးေရာက္လာတယ္။
ေဆြမ်ိဳးေတြမိတ္ေဆြေတြေရာရွိေနပီးစားပြဲရဲ့အဆုံးမွာလုရွင္းစစ္ကနံပါတ္ေတြစီေပးဖို႔အေခၚခံရတယ္။
က်န္းေယာင္ကသူ႔ကိုကဒ္ကစားမလားလို႔ေခၚေပမဲ့ သြမ့္က်ားရန္ကမကစားခ်င္ဘူး။ က်န္းေယာင္ကသူျငင္းတာကိုေတြ႕ေတာ့ သူဘကအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကိုေမးလိုက္တယ္ "လုေခ်ာက္ရန္ တစ္ေယာက္ဂိမ္းကစားေနတာလား?ဘာဂိမ္းပါလိမ့္?"
"League တစ္ခုျဖစ္မယ္ထင္တယ္" အမ်ိဳးသမီးကေခါင္းခါလိုက္တယ္ "ကၽြန္မသိပ္မသိဘူး သူကသူ႔အခန္းထဲမွာ"
"ရွင္းစစ္ရဲ့ညီဝမ္းကြဲေလးကိုရွာပီးဂိမ္းကစားခ်င္လား? သားတို႔အတူတူဂိမ္းကစားလို႔ရတယ္" က်န္းေယာင္ကလုေခ်ာက္ရန္ရွိေနတဲ့အခန္းေနရာကိုညႊန္ျပတယ္ "ဦးငယ္တစ္ေယာက္လာရင္ လုရွင္းစစ္ကိုသားတို႔ဆီကိုလႊတ္လိုက္မယ္"
သြမ့္က်ားရန္သေဘာတူလိုက္တယ္။
သြမ့္က်ားရန္လဲအလုပ္မရွိတာနဲ႔ပဲ အေနာက္ဘက္ကအခန္းကိုသြားလိုက္တယ္။ တံခါးပိတ္ထားတဲ့ အခန္းထဲမွာ ဂိမ္းကစားေနတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
ဒီကေလးကအလယ္တန္းေက်ာင္းသားျဖစ္ေလာက္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္အထက္တန္းစတက္တဲ့ကေလးေလးျဖစ္ေလာက္တယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာေလးေပၚမွာ ကေလးဆန္မွုေလးေတြရွိေနေသးတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ေနာက္ဆုံးမွာသူပါဝင္လို႔ရတဲ့ေနရာတစ္ခုေတြ႕သြားပီ။ သူတစ္ဖက္လူရဲ့ေနာက္ကိုပုတ္လိုက္္တယ္ "အတူတူကစားမလား?"
လုေခ်ာက္ရန္ကအခုေလးတင္ rank တစ္ခုျပဳတ္သြားေတာ့သူ႔ကိုမၾကည့္ဘူး စိတ္မပါလက္မပါနဲ႔ေမးတယ္ "ဘယ္အပိုင္းဘယ္ေနရာလဲ?"
"Electric Master" သြမ့္က်ားရန္ေျပာလိုက္တယ္ "ငါကစားတတ္တယ္ အဲ့ဂိမ္းပဲကစားၾကမယ္"
"!" လုေခ်ာက္ရန္ကသူ႔ကိုစိတ္လွုပ္တရွားျပန္လွည့္ၾကည့္လာတယ္ "အစ္ကို!လာထိုင္! ကၽြန္ေတာ္ကြန္ပ်ဴတာကူေရႊ႕ေပးမယ္!
သူကေျပာရင္းနဲ႔ခ်က္ခ်င္းထရပ္လိုက္ေပမဲ့ သူတန္႔သြားတယ္။ သူကကြန္ပ်ဴတာကိုဘယ္ကိုေရႊ႕ရမလဲမသိတဲ့ပုံေပၚတယ္။ သူကပဲစပီးအၾကဳံျပဳလိုက္တယ္ "လုရွင္းစစ္အခန္းကိုသြားရေအာင္"
"ကိုႀကီးကိုသိတယ္လား?"ေခ်ာက္ရန္ကေတြေဝသြားတယ္ " ကၽြန္ေတာ္အခုထိကိုႀကီးရဲ့အခန္းကိုမဝင္ဖူးေသးဘူး ပီးေတာ့သူကပုံမွန္ဆိုသူ႔အခန္းကိုမဝင္ခိုင္းဘူး"
Alpha ေတြကကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမအေပၚကိုျပင္းထန္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြရွိတယ္။ Alpha တစ္ေယာက္ရဲ့သီးသန္႔နယ္ေျမထဲကိုခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲဝင္တာကမယဥ္ေက်းရာေရာက္တယ္။
လုေခ်ာက္ရန္ကိုယ္တိုင္ကလဲalpha တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။သူကအသက္သိပ္မႀကီးေသးေပမဲ့လဲ ဂ႐ုစိုက္ရမဲ့အရာေတြကိုသိတယ္။
"ဘာမွျဖစ္ဘူး" သြမ့္က်ားရန္ကအဲ့ဒီကိုသြားေနပီ "သူဘာမွေျပာမွမဟုတ္ဘူး"
လုေခ်ာက္ရန္ကအလယ္တန္းတတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားျဖစ္တယ္။ သူ႔ရဲ့ဝမ္းကြဲအစ္ကိုရဲ့အဆင့္ေတြကအရမ္းေကာင္းမြန္ပီး သူတို႔အငယ္ေလးေတြအတြက္ေတာ့ role model ျဖစ္တယ္။ ဘာမွလုပ္စရာမရွိဘူးဆိုရင္ သူ႔အေမကလုရွင္းစစ္အေၾကာင္းေျပာပီး သူ႔ကိုဆုံးမေလ့ရွိတယ္။
သူ႔ဝမ္းကြဲအစ္ကိုကအဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့တျခားအိမ္ေတာ္ကကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္မယ္ခို႔လုေရွာက္ရန္ေတြးမိတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံဆုံေပမဲ့လဲ လုရွင္းစစ္နဲ႔တစ္ႏွစ္အတြင္းေတြ႕ရတဲ့အႀကိမ္ကအေတာ္ေလးနည္းပါးတယ္။ သူလုရွင္းစီနဲ႔မရင္းႏွီးေပမဲ့လဲ သူ႔ကိုေၾကာက္ရြံ့ရိုေသမွုေတာ့ရွိတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ကလုရွင္းစစ္နဲ႔ရင္းႏွီးေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ သူေတြေဝသြားတယ္ "က်ားရန္ေကာကိုႀကီးကိုေမးၾကည့္ခ်င္ေသးလား?"
တဲ့တိုးလုပ္တတ္တဲ့သြမ့္က်ားရန္နဲ႔ယွဥ္ရင္ သူကလုရွင္းစစ္ရဲ့အခန္းထဲဝင္ရမွာကိုသူခိုးတစ္ေယာက္လိုပဲခံစားရတယ္။
"အာ့ဆိုမင္းသြားေျပာလိုက္ေလ" သြမ့္က်ားရန္က notebook ေလးကိုယူလိုက္တယ္ "ငါေအာက္ထပ္ကိုဆင္းရမွာပ်င္းတယ္"
အိမ္အႀကီးႀကီးေနရတာတအားစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္။ မာေက်ာက္ကစားေနတဲ့ေနရာကေနဆို လွည့္ပတ္ပီးသြားေနရအုံးမွာ။
"ထားလိုက္ေတာ့" လုေခ်ာက္ရန္ကကေျပာလိုက္တယ္။ သူက point ေတြကိုသတိရသြားပီကိစၥႀကီးေတြကိုၿပီးေအာင္လုပ္သင့္တယ္လို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ "ကၽြန္ေတာ္တို႔ဂိမ္းအရင္ကစားၾကမယ္"
အခန္းထဲဝင္ပီးေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စပီလက္ရည္စမ္းေတာ့တယ္။
"သူ႔ကိုသတ္ သူ႔ကိုသတ္ သူ႔ကိုသတ္ - my God! က်ားရန္ေကာ မင္းကအရမ္းမိုက္တာပဲ!" လုေခ်ာက္ရန္ကscreen ေပၚကရန္သူေတြကိုတိုက္ေနတဲ့ ေတာက္ပေနတဲ့ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ပီးအံ့ဩေနတယ္ "ပုံမွန္ Sword magic က life ႏွစ္ခုပဲရွိတာ အစ္ကို႔ရဲ့ sword magicက် life သုံးခုေတာင္ရွိတယ္! အစ္ကိုက Resurrection A နဲ႔လာတဲ့သူပဲ!"
"ညီေလးရဲ့ Frost Witch ကလဲအရမ္းေကာင္းတယ္" သြမ့္က်ားရန္ကသူ႔ကိုစိတ္လွုပ္ရွားစြာၾကည့္ပီး မ်က္ႏွာသာေပးတယ္ "Canyon Bully"
"က်ားရန္ေကာ!"
"တိတိ!"
"ေခ်ာက္ရန္ အသံနည္းနည္းတိုးအုံး" လုေခ်ာက္ရန္ရဲ့ဒုတိယအန္တီကတံခါးေခါက္ပီးလွမ္းေျပာတယ္ "ေအာက္မွာ မာေက်ာက္ကစားေနတဲ့သူေတြေတာင္ၾကားေနရတယ္"
သူမကေျပာပီးေတာ့ လုေခ်ာက္ရန္ေဘးကသြမ့္က်ားရန္ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။
ဒီကေလးကၾကည့္ရတာ...
လုရွင္းစစ္ေရာက္လာတဲ့အထိ သြမ့္က်ားရန္ကလုေခ်ာက္ရန္နဲ႔ နာရီအနည္းငယ္ေလာက္ဂိမ္းအတူကစားေပးေနတယ္။
လုရွင္းစစ္အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ လုေခ်ာက္ရန္ကေအာ္ဟစ္ေနပီး သြမ့္က်ားရန္နဲ႔အရမ္းနီးကပ္ေနတယ္။
"သူကtower ႏွစ္ခုကိုဖ်က္ဆီးပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို အနိုင္ယူတယ္ သူက႐ူးေနတယ္လို႔ထင္လား?"
"ငါသူ႔ကိုအဆုံးသတ္လိုက္မယ္" သြမ့္က်ားရန္ရဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြက keyboard ကိုျမန္ျမန္ႏွိပ္ေနတယ္။ "ငါတို႔ရဲ့ရန္ေလးကိုရိုက္ရဲတယ္ေပါ့ ဒီေန႔သူ႔ဆံပင္ေတြကိုေဆးေၾကာပစ္ဖို႔ စမ္းေခ်ာင္းဆီကိုျပန္သြားမယ္"
လုရွင္းစစ္ကသူတို႔ေျပာေနတာေတြကိုၾကားေတာ့ မ်က္ခုံးပင့္လိုက္တယ္။
သြမ့္က်ားရန္ရဲ့လူမွုဆက္ဆံေရးကေကာင္းပီး လုေခ်ာင္ရန္ကလဲရင္းႏွီးလြယ္တဲ့လူတစ္ေယာက္မွန္းသူသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရန္ေလးလို႔ေခၚရေလာက္ေအာင္ ဘယ္ေလာက္ၾကာေသးလို႔လဲ?
"Nice! က်ားရန္ေကာ ရဲ့ အရည္အခ်င္းကေတာ့ လုံးဝကို perfect ပဲ!"
ဒီအရြယ္ေလးပဲရွိေသးတဲ့လုေခ်ာက္ရန္ကရဲ့သူ႔ရဲ့ alpha ဗီဇကိုသိပ္ပီးမထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေသးဘူး။ ဂိမ္းကစားေတာ့အရမ္းစိတ္လွုပ္ရွားလို႔ျဖစ္နိုင္္တယ္ သူ႔ရဲ့pheromone ေတြကမေတာ္တဆထြက္လာတတ္တယ္။
သြမ့္က်ားရန္ဆီမွာ လုေခ်ာက္ရန္ရဲ့အနံ့နည္းနည္းက်န္ေမခဲ့တယ္။
တျခားalpha တစ္ေယာက္ရဲ့ရနံ့။
သြမ့္က်ားရန္ကလုေခ်ာင္ရန္နဲ႔ကစားတဲ့ေနရာမွာနစ္ျမဳပ္ေနတယ္။ လုေခ်ာက္ရန္ကအေတာ္ေလးေတာ္တယ္လို႔သူခံစားရတယ္။ ကစားတဲ့နည္းကနည္းနည္းေလးဆိုးေပမဲ့ ေအာင္ျမင္မွုေတြရနိုင္တယ္။
သြမ့္က်ားရန္ကသူ႔ရဲ့စြမ္းရည္ေတြကိုကေလးေတြေရွ႕မွာျပသမလို႔လုပ္ေနခ်ိန္မွာတစ္စုံတစ္ေယာက္ကသူ႔ကိုေနာက္ကေနလာဖက္တယ္။
လက္တစ္ဖက္က သူmouse ကိုင္ထားတဲ့ညာဖက္လက္ေပၚကိုက်ေရာက္လာတယ္။
သူကလုရွင္းစစ္ရဲ့လက္ေမာင္းေတြနဲ႔ဝန္းရံခံေနရပီး တိုးတိုေလးေျပာတာကိုၾကားလိုက္တယ္။
"စစ္သည္တစ္ေယာက္ကူလုပ္ေပးမယ္"
သြမ့္က်ားရန္ကလက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုဖိလိုက္ပီး မ်က္လုံးနည္းနည္းပင့္လိုက္တယ္ "မင္းကစားလို႔ပီးသြားပီလား?"
လုရွင္းစစ္ကေခါင္းညိမ့္ျပတယ္။
လုေခ်ာက္ရန္ကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့နီးကပ္ေနတဲ့အေနအထားကိုျမင္ေတာ့ သူတို႔ကိုခနေလာက္ၾကည့္ေနတယ္။
အဲ့တာကအဲ့လိုပဲကိုး။
သူေျခာက္ကပ္ကပ္ေခၚလိုက္တယ္ "ကိုႀကီး"
သူခုမွသတိရတယ္။ သူတို႔မိသားစုကလူႀကီးေတြေျပာေနတာ လုရွင္းစစ္ကomega တစ္ေယာက္ကိုေခၚလာပီး သူကဒီရက္ေတြမွာ လုအိမ္ေတာ္မွာေနေနတာတဲ့။
အႀကီးအကဲေတြကအရမ္းအံ့ဩသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့လဲ Mrs.Lu ရဲ့လက္ခံမွုဆိုေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ပုံရတယ္။ က်န္းေယာင္ကအရမ္းေက်နပ္ေနတဲ့ပုံေပၚတယ္။ သူကဟာသေတြေတာင္ေျပာေနေသးတယ္။ သူကအသက္ေတာင္မႀကီးေသးေပမဲ့ သိပ္မၾကာခင္လက္ထပ္ပြဲရွိလာေတာ့မယ္ဆိုပီး။ ဒီအတိုင္းဆိုရင္ သြမ့္က်ားရန္ကအဲ့ဒီomega ေပါ့။
လုေခ်ာက္နန္စိတ္ထဲမွာငိုေႂကြးေနတယ္။
သူသြမ့္က်ားရန္အေပၚမွာ pheromone ေတြမေတာ္တဆခ်န္ထားမိခဲ့ပုံေပၚတယ္။
အဲ့တာကလြန္သြားတယ္။
လုရွင္းစစ္ကိုမေျပာနဲ႔အုံး A တစ္ေယာက္ရဲ့ခ်စ္ျခင္းကိုေျပာရမယ္ဆိုရင္ သူ႔ရဲ့ omega ေပၚမွာ pheromone တစ္ခုရွိေနရင္ ေသခ်ာေပါက္ေဒါသထြက္မွာ။
လုရွင္းစစ္ကေျပာလိုက္တယ္ "ဒါကၿပီးခါနီးၿပီမလား?"
သြမ့္က်ားရန္လဲ 'အင္း' လိုက္လိုက္တယ္။
"ဆက္ကစားအုံးမွာလား?" လုရွင္းစစ္ကသူျပန္ေျဖမွာကိုမေစာင့္ဘဲဆက္ေျပာတယ္ "မင္းနားခ်င္ေနပီလား?"
သြမ့္က်ားရန္မေန႔ညကေစာေစာအိပ္ထားေတာ့ အခုသူနည္းနည္းအိပ္ခ်င္ေနပီ။ပီးေတာ့ သကတစ္ခါတည္းနဲ႔ နာရီနဲ႔ခ်ီပီးဂိမ္းကသားထားတာ။ သူေခါင္းညိမ့္လိုက္ပီး အႀကံေပးတာကိုလက္ခံလိုက္တယ္။
အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ကပုံမွန္လိုပဲ ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။
မေန႔ညကလိုပဲ လုရွင္းစစ္ကလဲသူ႔အခန္းထဲကိုဝင္လာတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ထြက္လာေတာ့ သူကသု႔ကိုႏွုတ္ဆက္ပီးေမးေစ့ကိုသြမ့္က်ားရန္ရဲ့ပခုံးေပၚတင္လိုက္တယ္။ သူကႏွာေခါင္းေလးတရွုံ႔ရွုံ႔နဲ႔ သူ႔ခႏၲာကိုယ္ကိုအနံ့ခံေနတယ္။
သြမ့္က်ားရန္သူ႔ေၾကာင့္ယားလာေတာ့ ျပဳံးပီးေမးလိုက္တယ္ "မင္းဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ?"
"လုေခ်ာက္ရန္ရဲ့ pheromone ကိုအနံ့ရေနတုန္းပဲ" သူပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲေျပာလိုက္ေပမဲ့သူမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ထားတယ္။ သူအရမ္းေက်နပ္တာမဟုတ္ဘူး "မင္းဘာလို႔အဲ့တာေတြကိုကုန္ေအာင္မေဆးေၾကာခဲ့တာလဲ?"
သြမ့္က်ားရန္ကသူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ alpha pheromone ရွိေနမွန္းေတာင္မသိဘူး။ လုရွင္းစစ္သူ႔ကိုထိေနတာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္လူရဲ့ pheromone ေတြကိုဖုံးအုပ္ခ်င္ေနပုံရတယ္။
"မင္းကဒီလိုမ်ိဳး..." သြမ့္က်ားရန္သူေျပာေနတာကိုေနာက္မွနားလည္သြားတယ္ "မင္းသဝန္တိုေနတာလား? ဒါေပမဲ့သူကမင္းညီေလးေလ"
သြမ့္က်ားရန္ကေနာက္ပိုင္းနာမွာရွုပ္ေထြးေနတဲ့ပုံနဲ႔ေျပာတယ္။
လုရွင္းစစ္သူ႔ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။
သူတကယ္ႀကီးမေပ်ာ္မရႊင္ျဖစ္ေနေပမဲ့ လုေခ်ာက္ရန္ကိုဂ႐ုစိုက္တယ္လို႔မဆိုလိုဘူး။
သြမ့္က်ားရန္နဲ႔ပိုပီးနီးကပ္ခ်င္လို႔ဒီအခြင့္အေရးကိုအသုံးခ်ေနတာကခပ္မ်ားမ်ားရယ္ပါ။
သူ႔ကိုဘယ္ေလာက္ထိသေဘာက်မွန္းေျပာခ်င္တယ္။
သူကပိုပီးနီးသြားေအာင္တိုးလိုက္တယ္။သူကနည္းနည္းရန္လိုေနတဲ့အသံနဲ႔ "မရဘူးလား?"
သြမ့္က်ားရန္သူ႔ရဲ့ထင္ရွားတဲ့မ်က္ခုံးနဲ႔မ်က္လုံးနက္နက္ေလးေတြကိုၾကည့္လိုက္တယ္။
႐ုတ္တရပ္ႀကီသူႏွလုံးသားကေရကန္ႀကီးလိုေျပာင္းလဲသြားတယ္။
"အဲ့တိုင္းမင္းကိုေျပာလို႔လား?" သြမ့္က်ားရန္ကမေန႔တုန္းကသူေျပာတဲ့ပုံကိုသင္ယူထားတယ္။ သူကတမင္သက္သက္အသံကိုျဖည္းျဖည္းေလးဆြဲလိုက္တယ္ "မင္းကအရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ"
မ်က္လုံးႏွစ္စုံကအၾကည့္ခ်င္းဆုံေနတယ္။
လုရွင္းစစ္ကဘာမွမေျပာဘူး။
လုရွင္းစစ္လဲ မေန႔ညကသူျဖစ္သလိုအကူအညီမဲ့တဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးရွိေနပီလို႔ သြမ့္က်ားရန္ေတြးလိုက္တယ္။
ဒါေပမဲ့သူကေျပာတာကလုံးဝႀကီးစေနတာမဟုတ္ဘူး။ လုရွင္းစစ္ကတကယ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။
လုရွင္းစစ္စကားမေျပာနိုင္ျဖစ္သြားတာကေတာ္ေတာ္ကိုရွားတယ္။ တစ္ဖက္လူကတိတ္ေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ သြမ့္က်ားရန္အရမ္းကိုဂုဏ္ယူေနတယ္။
လုရွင္းစစ္က႐ုတ္တရပ္အၾကည့္ေတြ႐ုတ္ပီး သူ႔ပခုံးၾကားထဲကိုေခါင္းေလးျပန္ျမႇုပ္ပီး ဘာအသံမွထြက္မလာေတာ့ဘူး။
သြမ့္က်ားရန္မ်က္ေတာင္ေလးပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္လိုက္တယ္။
လုရွင္းစစ္တကယ္စကားမေျပာနိုင္ျဖစ္ေနတယ္လို႔သူထင္လိုက္တယ္။
"လုေကာ တကယ္ႀကီးမေပ်ာ္ေနတာလား?" သြမ့္က်ားရန္မေတြးဖူးဘူး တစ္ေန႔က်ရင္ alpha တစ္ေယာက္နဲ႔ သူ႔ရဲ့နိယာမေတြကိုေဆြးေႏြးရလိမ့္မယ္လို႔ "အာ့ဆိုငါေရတစ္ခါထပ္ခ်ိဳးလိုက္ရမလား?"
သူအသံထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သြမ့္က်ားရန္နာသြားတယ္။ သူမ်က္လုံးစြန္းေလးကေန သူ႔လည္ပင္းေပၚကလုရွင္းစစ္ႏွုတ္ခမ္းေလးကိုေတြ႕လိုက္တယ္။
သူကသူ႔ကိုၿငိမ္ၿငိမ္ေလးကိုက္ေနတာပဲ။
✨——————✨