Unicode
သူ့အသံကအရမ်းနီးကပ်ပီး သဘာဝကျကျနဲ့ဩရှရှလေး။
သွမ့်ကျားရန်ကသူဖက်တာခံနေရတဲ့အတွက်သူ့ခန္တာကိုယ်ကသူ့ရဲ့ရနံ့တွေနဲ့ရောယှက်နေတယ်။
Down jacket ကလဲသွမ့်ကျားရန်ရဲ့လက်ထဲမှာကိုင်ထားပီး သူ့အဝတ်တွေကပါးပါးလေး။ လုရှင်းစစ်ကအဲ့လိုကြီးပုံကြီးလုပ်နေတာဆိုတော့ သူ့ရဲ့ခါးကိုချုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေ ဂရုစိုက်မှုအပြည့်နဲ့ပွေ့ဖက်မှုတွေကိုသူရှင်းရှင်းလင်းလင်းခံစားနေရတယ်။
တမင်သက်သက်လားမရည်ရွယ်ရွယ်ပဲလားတော့မသိ သူ့ခါးတွေပေါ်မှာရှိနေတဲ့လက်ချောင်းတွေကအောက်ကိုနည်းနည်းလေးလျှောကျသွားတယ်။ လက်တွေရဲ့အထိအတွေ့အတိုင်းမတော်တဆပုံမျိုးနဲ့။ သွမ့်ကျားရန်သူ့ကိုမျက်စိဝေ့ပီးကြည့်လိုက်တယ်။
လုရှင်းစစ်ကတိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ် "မင်းကအရမ်းပိန်တယ်"
သွမ့်ကျားရန်ဦးနှောက်တွေပူလောင်နေပီး သူ့အသားရည်ကလဲလျှပ်စီးကြောင်းတွေဖြတ်စီးနေတဲ့အတိုင်းဖိန်းတိန်းတိန်းရှိန်းရှိန်းနဲ့။ သူသတိလက်လွတ်ကိုယ်ကိုကျုံ့လိုက်ပေမဲ့ ခန္တာကိုယ်ရဲ့တစ်ဝက်လောက်ကထုံနေတယ်။
"မင်းတွေးကြည့်စမ်းပါအုံး" သွမ့်ကျားရန်ကစိတ်လျှော့ပီး ရိုးရိုးသားသားလေးပဲမေးလိုက်တယ် "ဘယ်သူကပိုပီးဆိုးတာလဲဆိုတာကို"
လုရှင်းစစ်ကပြန်ပီးချေပမနေတော့ဘူး။
ခနကြာတော့ လုရှင်းစစ်သူ့အသံထဲပြုံးရိပ်သန်းသန်းလေးနဲ့ပြောတယ် "ကံကောင်းလို့ မင်းရှိနေလို့ မဟုတ်ရင် မီးရှူးမီးပန်းတွေကြားမှာငါ့မှာအရိပ်လေးတစ်ခုပဲရှိနေလိမ့်မယ်"
ကောင်းကင်မှာမီးပန်းတွေကအခုထိရှိနေတုန်းပဲ ပေါက်ထွက်လာတဲ့အသံတွေကဆောင်းရာသီ မိုးချုန်းသံလိုပဲ။
သူကပြောနေရင်း သူ့လက်မောင်းတွေကြားကသွမ့်ကျားရန်ကတောင့်တောင့်လေးဖြစ်နေတုန်းဆိုတာခံစားမိတော့ တဖြည်းဖြည်းလေးလျှော့ပေးလိုက်တယ်။ တစ်ဖက်လူကတိတ်တိတ်လေးပြောလျော့လာတယ်။ လုရှင်းစစ်ကသူ့လက်ထဲကကောင်လေးကိုလွှတ်ပေးမလို့လုပ်လိုက်တယ်။
အဲ့ဒီအချိန်မှာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလက်သွယ်သွယ်လေးကဘေးကနေသူ့ခါးကိုချိတ်တွယ်လာတယ်။
သွမ့်ကျားရန်ကသူ့ကိုဖက်ထားရင်း သူ့နားထဲထဲမှာခပ်ဖွဖွလေးရယ်နေတယ် "အဲ့တာကဘာမှဖြစ်ပါဘူး ငါ့ရဲ့ကောင်လေးကဒီလိုအရာတွေကိုကြောက်နေမယ်ဆိုရင်ကြားရတာ တကယ်မလွယ်တာပဲ"
သူ့အသံကဝေ့ဝဲနေပီး ဟာသလုပ်ပီးသူ့မျက်နှာဖြတ်ရိုက်လိုက်သလိုပဲဆိုပေမဲ့လဲ ရှင်းမပြတတ်အောင်အတည်ပေါက်ကြီးလိုလဲဖြစ်နေတယ်။
လုရှင်းစစ်မထိန်းနိုင်ဘဲသူ့ကိုပိုပီးတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားမိတယ်။ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ်တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့ရဲ့ချပ်ဝတ်တန်ဆာတွေဆုံးရှုံးအောင်လုပ်နိုင်တယ်ဆိုတာ သူသိတာပဲ။
တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ပြောနေတဲ့ပုံစံနဲ့ခြားနားစွာသွမ့်ကျားရန်ရဲ့နှလုံးခုန်နှုန်းတွေကအရမ်းမြန်ဆန်နေပီ။ သူတစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့တွေးဝှေ့ပွေ့ဖက်တယ်ဆိုတာရှားတယ်။ပီးတော့ သူ့ရဲ့ခါးနေရာ က sensitive ဖြစ်လွန်းတယ်။ လုရှင်းစစ်ကသူ့ကိုအဲ့တိုင်းဖက်ထားတာအခါမှာ နည်းနည်းတော့သည်းမခံနိုင်ဖြစ်တာပေါ့။
ဒါပေမဲ့သူနဲ့လုရှင်းစစ်မှာဆိုရင် အချစ်အကြောင်းတွေပြောတဲ့သူကလုရှင်းစစ်လေ။အခုလိုဖက်ထားလို့ပေါ့ အဲ့လိုမှမဟုတ်ရင်သူမျက်နှာမပြရဲတော့ဘူး။
မီးပန်းတွေနောက်တစ်ခါထပ်ပေါက်လာတဲ့အထိလုရှင်းစစ်ကသူ့ကိုလွှတ်ပေးမဲ့စိတ်ကူးမရှိသေးဘူး။
ရှက်ရွံ့တာပြေသွားတဲ့အခါမှာ သွမ့်ကျားရန်နောက်ဆုံးမထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ သူမဝံ့မရဲလေးမေးလိုက်တယ် "လုကော ငါတို့ဘယ်လောက်ကြာကြာထပ်ဖက်ထားအုံးမှာလဲ?"
သွမ့်ကျားရန်ကသူ့လက်မောင်းတွေကြားထဲကထွက်ပြေးချင်တာကိုသူသတိပြုမိတော့ ကောင်လေးကထပ်ပီးငြိမ်ငြိမ်မနေတော့ဘူးဆိုတာသိလိုက်တယ် "အဲ့တိုင်းမဟုတ်ပါဘူး"
စကားသံထွက်လာပီးတာနဲ့ သူကခေါင်းလေးကိုငုံံချလိုက်ပီး သွမ့်ကျားရန်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုအပိုင်သိမ်းလိုက်တယ်။
သွမ့်ကျားရန်: " ! "
သွမ့်ကျားရန်လုံးဝကြက်သေသေသွားတယ်။
ဘုရားရေ, ဒီလိုအချစ်မျိုးဘယ်မှာရှိလို့လဲရည်စားဖြစ်ပီးတာနဲ့နမ်းလိုက်တာတဲ့။
ပီးတော့...
တစ်ဖက်လူကသူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုပြင်းပြင်းပြပြထိတွေ့နေပီး သူ့မျက်နှာကိုထိန်းကိုင်ထားတယ်။ သူ့မျက်နှာနဲ့လည်ပင်းတွေနီရဲနေပီ။
သွမ့်ကျားရန်အဲ့ဒီနေရာမှာပဲ တုံးတုံးအအရပ်နေပီး တစ်ဖက်သူကိုလှုပ်ရှားခွင့်ပြုထားတယ်။ လုရှင်းစစ်ရဲ့လျှာကသူ့သွားတွေကိုထိတွေ့လာတဲ့အခါမှာတော့ သွမ့်ကျားရန်ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘူး။
သူရှောင်လိုက်ပေမဲ့လက်တစ်ဖက်ကသူ့ခေါင်းနောက်ဖက်ကိုဖုံးအုပ်ထားပီး လုရှင်းစစ်ကသူ့ဆီကိုတခါပြန်တွန်းလိုက်တယ်။
အဲ့ဒီလိုကျဥ်းကျဥ်းကျပ်ကျပ်နဲ့တွန်းထိုးလှုပ်ရှားနေရတာက သွမ့်ကျားရန်ကိုစိတ်လိုက်မာန်ပါလုပ်ချင်စိတ်တွေဖြစ်အောင်လှုံ့ဆော်ပေးနိုင်တယ်။သူ့ကိုမရတုန်းတုန်းကတော့ နူးနူးညံ့ညံ့လေးနဲ့ အခုကျတော့ သူ့ရဲ့အားကြီးလုပ်တဲ့ပုံစံကိုပြသလာတော့ သွမ့်ကျားရန်ရှင်းမပြတတ်ဘဲ လှည့်စားခံရတဲ့ခံစားနေရတယ်။
သူခံစားချက်တွေကသူ့မျက်နှာပေါ်မှာချရေးထားတဲ့အတိုင်းပေါ်လွင်နေတယ်။ လုရှင်းစစ်ကသူ့ရှေ့ကမျက်လုံးလေးတွေကမသက်မသာဖြစ်တဲ့ပုံမျိုးဖော်ပြလာတော့ သွမ့်ကျားရန်ခေါင်းနောက်ကလက်တွေသတ်မရှိဘဲ ပိုပီးတွန်းလာတယ်။ သူဒါကမြင်တဲ့အခါမှာ သူလိုချင်တဲ့အရာကဒါဘဲဆိုတာလုရှင်းစစ်သိတယ်။
ဖမ်းရခက်တဲ့လူတွေက အများကြီးအနိုင်ကျင့်မခံနိုင်ကြဘူး။
သူဒီမှာရပ်သင့်နေပီဆိုတာ ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်တတ်တဲ့လုရှင်းစစ်ကသိတယ်။ Alpha တစ်ယောက်ရဲ့ပိုင်ဆိုင်လိုတဲ့ဆန္ဒကမထိန်းချုပ်နိုင်ဖြစ်နေရင်တောင်မှပေါ့။
သူ့ရဲ့သွားတွေကသွမ့်ကျားရန်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုအမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ကိုက်မိလိုက်ပီး မျက်ရည်ဝဲသွားတဲ့မျက်ဝန်းတစ်စုံကိုဖြစ်သွားစေတယ်။
အဆုံးသတ်မှာတော့ သွမ့်ကျားရန်ကomega တစ်ယောက်လေ သဘာဝကိုကဒီလိုအနမ်းမျိုးမှာ သူ့ကိုသက်သောင့်သက်သာဖြစ်စေတယ်။ သူ့ပုံစံကနည်းနည်းကို့ရို့ကားယားလေးဖြစ်နေပေမဲ့ အနမ်းကြောင့်သတိပြန်မလည်နိုင်ဖြစ်နေသလိုမျိုးလေး။
"အားရယ်" ကောင်လေးရဲ့အသံကလိုအင်ဆန္ဒတွေနဲ့ရောယှက်နေပီး ဖွဖွလေးကိုမှနှေးနှေးလေး "မင်းကိုကြိုက်လိုက်တာကွာ"
" ... " သွမ့်ကျားရန်ကအခုတွေ ရှက်ရဲရဲနေတာကမလျော့သေးဘူး အဲ့တာတွေကအကျပ်ကိုင်ခံလိုက်ရသလိုပဲမြန်မြန်ထပ်ပီးပျံ့နှံ့သွားပြန်တယ်။
"ငါ့ရဲ့ပထမဆုံးချစ်မိတဲ့တစ်ယောက်" လုရှင်းစစ်ရဲ့လက်မလေးကသွမ့်ကျားရန်ရဲ့မျက်လုံးလေးနားကိုနူးနူးညံ့ပွတ်သပ်နေတယ် "အဲ့တာကနည်းနည်းအတွေ့အကြုံမရှိဘူး"
သူ့လက်ချောင်းရဲ့အပူချိန်ကြောင့်ဖြစ်နိုင်တယ်။တစ်ဖက်လူရဲ့မျက်တောင်လေးတွေကမထိန်းချုပ်နိုင်ဘဲတုန်ခါနေတယ်။
အဲ့ဒီလိုဇီဝကမ္မအားနည်းမှုလေးတွေကို လုရှင်းစစ်ကိုယ်တိုင်လဲသဘောကျတယ်။
ဒီမှာသူကရီဝေဝေတွေဖြစ်နေချိန်မှာ လုရှင်းစစ်ကဘာလို့တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်စကားပြောနိုင်နေလဲဆိုတာသွမ့်ကျားရန်မစဥ်းစားနိုင်ဖြစ်နေတယ်။ ပထမဆုံးအကြိမ်နမ်းတာပဲကို နည်းနည်းတော့ဟန်မပျက်လေးလုပ်မှပေါ့။
တကယ်ကိုအထူးဖြစ်တဲ့သားရိုင်းကောင်တွေ။
တချိုလူတွေကျတော့လဲအချစ်ရေးမှာ သန်သန်မာမာမွေးဖွားလာတာဖြစ်နိုင်တယ်။ သွမ့်ကျားရန်သူ့ရဲ့အဖျားတက်နေသလိုနီရဲနေတဲ့မျက်နှာနဲ့ယှဥ်ကြည့်မိတော့ ရုတ်တရပ်သူ့အပူတွေမြင့်တက်မလာတော့ဘူး။
သွမ့်ကျားရန်ကမျက်နှာမပျက်ဖို့အတွက် driver အိုကြီးတစ်ယောက်လိုပဲကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ဝေဖန်ပေးလိုက်တယ် "အဆင်ပြေပါတယ် အဲ့တာကကောင်းပါတယ်"
လုရှင်းစစ်ကခနလောက်တိတ်သွားပီး သူ့ခေါင်းလေးကိုညင်ညင်သာသာပွတ်လိုက်တယ်။
သွမ့်ကျားရန်ရဲ့အတွေ့အကြုံနဲ့ပတ်သက်ပီးအများကြီးမသိပေမဲ့ဒီလိုပြောပုံကိုသုံးသပ်ကြည့်ရမယ်ဆိုရင်သွမ့်ကျားရန်ဘက်လဲကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ပြန်တုံ့ပြန်သင့်တယ်။
First kiss ကသူ့ဟာမဟုတ်တော့ သူမပျော်တော့ဘူး။
အနာဂတ်ကျရင်တော့ သွမ့်ကျားရန်ကသူ့ကိုပထမဆုံးအကြိမ်ကိုပေးနိုင်ပါတယ်လေ။
သွမ့်ကျားရန်ကသူအရမ်းနူးညံ့နေပီး အတွေးနက်နေပုံကိုတွေ့တော့ သူရုတ်တရပ်နောင်တရသွားတယ်။
သူစောနလေးတုန်းကနားလည်မှုလွဲသွားစေတဲ့အပြုအမူကိုရှင်းပြချင်ပေမဲ့ဖုန်းကရုတ်တရပ်မြည်လာတယ်။
သွမမ့်ကျားရန်ရဲ့စိတ်တွေကပရမ်းပတာဖြစ်နေတာ။ သူကဖုန်းကိုထုတ်ပီမတော်တဆ speaker ကိုနှိပ်မိသွားတယ်။
စုန့်ရိရဲ့အသံကတစ်ဖက်ကနေထွက်လာတယ်။သူကလုရှင်းစစ်ကိုဆွဲပီးသူတို့ကွင်းကနေထွက်လာတာကိုပဲသူမြင်ခဲ့တာ။ အဲ့ဒီအချိန်မှာသူကအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေတယ် "ရှောင်သွမ့်!မင်းအတန်းခေါင်းဆောင်နဲ့ဘယ်ကိုသွားတာလဲ! မင်းတဖက်လူကိုဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ?!"
သွမ့်ကျားရန်ဒီအဖြူအမဲပြောင်းပြန်လှန်ပီးမေးမြန်းမှုကြီးကိုမကြားနိုင်တော့ဘူး။ဖုန်းကိုလွှင့်ပစ်မိမလိုတောင်ဖြစ်သွားတယ်။
သူခနလောက်ရပ်သွားပီးသူ့ကိုယ်သူတည်ငြိမ်အောင်ကြိုးစားလိုက်တယ်။သူ့အသံကနမ်းပီးထားတဲ့အချိန်ဖြစ်လို့နည်းနည်းအက်ရှနေတယ် "ငါကသူ့ကိုဘာလုပ်နိုင်မှာမို့လို့လဲ?"
သူပြောရင်း speaker ကိုပြန်ပိတ်ဖို့လိုတယ်လို့ခံစားရတယ်။
လုရှင်းစစ်ကအဲ့ဒီအချိန်မှာ သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကိုလှမ်းကိုင်ပီးခေါင်းရမ်းပြတယ်။
သွမ့်ကျားရန်ကခနလောက်တွေဝေသွားပေမဲ့လဲ speaker ကိုပြန်မပိတ်လိုက်တော့ဘူး။
စုန့်ရိကဘာတွေမှန်းမသိ လုရှင်းစစ်ကြောင့်ဗလုံးဗထွေးတွေပြောတော့တယ် "မင်းကသူများသားသမီးကိုဆွဲပီးလူအုပ်ကြားထဲကနေထွက်သွားတာလေ နောက်စက္ကန့်အတွင်းမှာမင်းကသူ့ကိုနမ်းတော့မယ်လို့ပြောမယ်ဆိုခါမှငါယုံအုံးမယ် မင်းတို့တကယ်ဘာလုပ်နေတာလဲ?"
သွမ့်ကျားရန်: " ... "
သွမ့်ကျားရန်လုရှင်းစစ်ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ တစ်ဖက်လူကအဲ့ဒီစကားကိုကြားတော့ တိတ်တိတ်လေးပြုံးနေပီး သူ့မျက်လုံးတွေကသူ့နှုတ်ခမ်းတွေပေါ်ရောက်နေတယ်။
နမ်းတာကတော့နမ်းတာပါပဲဒီဖြစ်စဥ်ရဲ့ပြုလုပ်သူနဲ့ခံရတဲ့သူပဲနေရာပြောင်းဖို့လိုအပ်တာ။
အနမ်းခံထားရတဲ့နှုတ်ခမ်းကပူနေတုန်းပဲလို့သူခံစားနေရတယ်။ လုရှင်းစစ်ရဲ့ရှေ့မှာစုန့်ရိရဲ့စိတ်ကူးပေါက်ရာတွေလျှောက်ပြောနေတာကိုကြားတော့ သွမ့်ကျားရန်နည်းနည်းရှက်လာတယ်။သူစကားပြောနေတဲ့အကြောင်းအရာကိုချက်ချင်းပြောင်းပစ်လိုက်တယ် "မင်းတို့ငါ့ကိုရှာနေတာလား?"
"မင်းတို့ပြန်လာပီလား?" စုန့်ရိကသူတို့ရှိနေတဲ့နေရာကိုပြောလိုက်တယ် "ငါတို့ KTV ခန်းထဲမှာ"
သွမ့်ကျားရန်ကလုရှင်းစစ်ကိုဘေးတိုက်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ဖက်လူကသူ့ကိုအသံမထွက်ပဲပြောတယ်:မင်းနဲ့အတူတူပဲ
သွမ့်ကျားရန်ကခနလောက်စဥ်းစားလိုက်တယ် "ပြန်လာပီ အခန်းနံပါတ်ဘယ်လောက်လဲ?"
သူတို့တွေရောက်သွားတော့ KTV ကအတော်လေးမြူးကြွနေပီ။
ရှန်းချီလျင့်ကသူတို့နှစ်ယောက်အခန်းတံခါးကိုတွန်းပီးဝင်လာတာတွေ့တော့ သူကထက်ထက်သန်သန်ပြောလိုက်တယ် "ဝင်လာတဲ့တဲ့ငါသူငယ်ချင်းလေးတွေ!မင်းတို့ရဲ့လက်တွေကိုဆန့်ထုတ်လိုက်! K သီချင်းတွေရဲ့မျိုးဆက်သစ်ဘုရင်က ပေါ်ထွက်လာတော့မယ် ကျေးဇူးပြု၍လက်ခုပ်ဩဘာလေးတွေပေးကြပါအုံး!"
သွမ့်ကျားရန်: " ... "
သွမ့်ကျားရန်: " မင်းသီချင်းမဆိုဘဲဘာတွေလျှောက်အော်နေတာလဲ?"
အစတုန်းကချန်ယွဲ့ကသီချင်းဆိုနေတာ သူကအဲ့တာကိုကြားတော့ရပ်သွားတယ်။သူကစကားကိုဒီတိုင်းမပြောဘူး microphone နဲ့အော်ချတယ် "ခွေးကောင်လု! မင်းတို့ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ?!"
ရှန်းချီလျင့်ကလဲနောက်ကနေလိုက်ပြောတယ် "သေချာပေါက်အဲ့တာကဖြစ်သင့်တဲ့ကိစ္စပဲ လက်ချင်းတွဲထွက်သွားပီး ပြန်လာတော့သာမန်သူငယ်ချင်းမျိုးမဟုတ်တော့ဘူး!"
ချန်ယွဲ့: "ရှန်းလောင်ပန်မှန်တယ်!"
ရှန်းချီလျင့်: "ချန်းလောင်ပန်ကအရမ်းသဘောကောင်းတာပဲ!"
သွမ့်ကျားရန်ကနှာမှုတ်လိုက်တယ်။သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေပီး သူ့အသံမှာတော့နည်းနည်းစိတ်ပျက်မှုတွေပါနေတယ် "မင်းတို့ဘာတွေပြောနေကြတာလဲ?"
သူကလူတွေရှေ့မှာပြောရတာရှက်လို့မဟုတ်ပါဘူး တအားတက်ကြွနေတဲ့ဒီကြက်ဖနှစ်ကောင်ရဲ့အမောက်တွေကိုချိုးပစ်ချင်လို့။
ချန်ယွဲ့နဲ့ရှန်းချီလျင့်ကတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြည့်နေပီးတစ်ယောက်စီရဲ့မျက်လုံးထဲမှာတွေဝေမှုတွေစိတ်ရှုပ်ထွေးမှုတွေကိုမြင်နေရတယ်။
မဖြစ်သေးဘူးလား?
အားလုံးအဆင်ပြေရဲ့သားနဲ့ဒီနှစ်ယောက်ကဘာလို့အခုထိမဖြစ်သေးတာလဲ?
လုရှင်းစစ်ရဲ့မျက်လုံးတွေကဝေ့ဝဲသွားပီး အခန်းထဲကလူတွေကသူတို့ရဲ့အသိအကျွမ်းတွေပဲ အနှေးနဲ့အမြန်သူတို့ရဲ့ relationship ကိုသိသွားမှာပဲ။
ဘာမှဖုံးကွယ်စရာမလိုပါဘူး။
လုရှင်းစစ်ကလူတွေသူတို့ကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရအောင်အရှေ့ကိုနည်းနည်းတိုးလိုက်တယ် တချိန်ထဲမှာပဲအသံကိုနည်းနည်းမြှင့်လိုက်ပီးပြုံးလိုက်တယ် "အခုလေးတင်တွဲလိုက်တာ"
ခနလောက်အခန်းထဲကလူတွေတိတ်ကျသွားတယ်။
လုရှင်းစစ်ကသူ့လက်ကိုရုတ်တရပ်ဆွဲလိုက်မယ်လို့သွမ့်ကျားရန်မျှော်လင့်မထားဘူး။
သွမ့်ကျားရန်လဲသတိလက်လွတ်လွတ်အောင်လုပ်ကြည့်ပေမဲ့လှုပ်လို့တောင်မရဘူး။လုရှင်းစစ်ကိုကိုင်ခွင့်ပြု၍ပဲတတ်နိုင်တော့တယ်။
အခုပဲထွက်ပီးကိုက်ချင်နေတဲ့ ခွေးလေးကကျိုးနွံသွားသလိုပဲ။
လူတိုင်းရဲ့မျက်လုံးတွေကသွယ်ယှက်ထားတဲ့လက်ချောင်းတွေပေါ်ကျသွားတယ်။
"အထက်တန်းကျောင်းသားလေးတွေလက်ချင်းကိုင်ထားတယ် အဲ့တာကပျော်ရွှင်စရာကိစ္စမဟုတ်လို့ဘာဖြစ်နိုင်သေးလို့လဲ?" သူတို့တွေအားလုံးကသူတို့ကိုပဲကြည့်နေတော့ သွမ့်ကျားရန်ကအရင်တုန်းကတည်ငြိမ်နေပုံနဲ့မတူတော့ပဲနည်းနည်းမသက်မသာဖြစ်လာတယ်။
သူ့ကိုသိတဲ့လူတိုင်းသူရှက်နေတယ်ဆိုတာာသိတယ်။
ရှန်းချီလျင့်နားလည်တယ် သွမ့်ကျားရန်ကမရှက်တတ်ဘူး သူကတစ်ယောက်တည်းသောသူကိုပဲရှက်နေတယ်ဆိုတာ။
ချန်ယွဲ့ကအရင်စတုံ့ပြန်လိုက်တယ် "Fu*k!ငါတို့ရဲ့လုကိုဂုဏ်ပြုပါတယ်ကွာ 17 နှစ်နဲ့တစ်ကိုယ်တော့ဘဝကနေဒီညလွတ်မြောက်သွားပီ ပွဲကျင်းပဖို့ဆယ်ဝိုင်းလောက်ကျွေးသင့်တယ်လို့မထင်ဘူးလား?!"
ရှန်းချီလျင့်ကလဲစားပွဲပေါ်ကmicrophone တစ်ခုကိုဆွဲယူလိုက်တယ် "ငါ့ရဲ့သားလေးရေ Congratulations အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့လေးနှစ်လုံးကွက်လပ်ဖြစ်နေတဲ့နေရာကိုဖြည့်နိုင်လို့!"
ချန်ယွဲ့ကတွက်ကြည့်လိုက်တယ် "မဟုတ်ပါဘူး သွမ့်ကျားရန်နောက်ဆုံးအကြိမ်ရည်းစားထားတာဘယ်တုန်းကလဲ?"
ရှန်းချီလျင့်ကသွမ့်ကျားရန်ရဲ့အရင်တုန်းကအကြောင်းကိုဖွင့်ပြလိုက်တယ် "သူနောက်ဆုံးရည်စားရည်းစားထားတာနှစ်ရက်တည်းရယ်! ဖြူဖြူစင်စင်ပဲ အဲ့ကောင်ကခုမှနမ်းဖူးတာ!"
ရှန်းချီလျင့်က microphone နဲ့အော်နေတော့ တစ်ခန်းလုံးမှာ အနမ်းဆိုတာကြီးပဲပဲ့တင့်သံထပ်နေတယ်။
သွမ့်ကျားရန်ကထိုင်ပီးနေပီ။ သူအဲ့ကောင်ကိုထပီးပြားကပ်သွားအောင်မလုပ်ချင်တော့ဘူး။
လုရှင်းစစ်ကသွမ့်ကျားရန်ကိုဘေးတိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ တစ်ဖက်လူကထိတ်လန့်နေတယ်ဆိုတဲ့စကားလုံးနဲ့တောင်ဖော်ပြလို့ရတယ်။
သူသွမ့်ကျားရန်ရဲ့လက်ချောင်းလေးတွေက်ုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကိုင်လိုက်ပီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေပေါ်ကအပြုံးကလဲပိုပိုပီးထင်ရှားလာတယ်။
ကျိုးရှင်ချန်းတစ်ယောက်ကတော့ဒီနေ့အတက်အကျတွေအများကြီးကြုံနေရတယ်။လုရှင်းစစ်ကသွမ့်ကျားရန်ကိုလူတွေကြားထဲမှာဖွင့်ပြောတာကိုကြားရတဲ့ shockကနေ သူတို့နှစ်ယောက်တွဲနေပီဆိုတာပါသိတော့ double shockဖြစ်သွားတယ်။သွမ့်ကျားရန်ကနှစ်ရက်ပဲတွဲတယ်ဆိုတာကြားတော့ ရူးရူးမူးမူးရယ်တော့တယ် "Ha ha ha ha ha ha ha ha ရှောင်သွမ့်ရ!ငါကမင်းကိုအတော်လေးကျွမ်းတယ်ထင်တာ!ငါမင်းကိုမှားတွက်မိတာပဲ!"
ကျိုးရှင်ချန်းနဲ့ရှန်းချီလျင့်ကိုသွမ့်ကျားရန်ကန်ပစ်ချင်တယ်။
သူအဲ့လိုအရီခံရတာကိုဂရုမစိုက်ပါဘူး။ သူဂရုစိုက်တာကလုရှင်းစစ်ရှေ့မှာ လူတွေရီတာခံနေရတာပဲ။
ပိုပီးဆိုးတာကသူကလုရှင်းစစ်ရှေ့မှာ ဟန်ဆောင်ထားတာလေ။ သူကျွမ်းကျင်ယောင်ဆောင်တာတော်တယ်လို့ခန့်မှန်းထားတာ ဘယ်သူထင်မှာလဲ နာရီခွဲလောက်အတွင်းမှာ သူပြောတာတွေကကပြောင်းကပြန်တွေအဖြစ်ပွင့်ထွက်လာကုန်လိမ့်မယ်လို့။
"First kiss ဆိုတာကောင်းတဲ့အရာပဲ ငါ့အတွက်တန်ဖိုးရှိတယ်" လုရှင်းစစ်ကသူ့ဘက်ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့အသံကနိမ့်နိမ့်လေးကိုမှရယ်ရိပ်လေးတွေသန်းနေတယ် "ငါကအဲ့တာလေးကိုတန်ဖိုးထားမှာပါ"
"မင်းဟာလဲငါ့အတွက်တန်ဖိုးရှိပါတယ်"သူကမျက်နှာတည်တည်ကြီးနဲ့ပြောတယ် "ငါတို့လုကောမှာဘာပြဿနာမှမရှိပါဘူး"
သူကအစပိုင်းမှာတည်တည်ကြီးဖြစ်နေပေမဲ့နောက်စကားကျနည်းနည်းရှုပ်ထွေးနေသလိုပဲ။
လုရှင်းစစ်ကသူ့ကိုရယ်မလို့လုပ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ရှန်းချီလျင့်ကနောက်ထပ်မုန်တိုင်းတစ်ခုထပ်စလိုက်တယ် "အဲ့တာကဖြစ်ပီးသွားပီးဆိုတော့ နည်းနည်းပြောစရာလေးတွေရှိသေးတယ်"
ချန်ယွဲ့နဲ့ရှန်းချီလျင့်နှစ်ယောက်သားကပူးပေါင်းနေပီး ရှန်းချီလျင့်ပြောတာကိုစည်းချက်လိုက်ပေးနေတယ် "ဘာပြောမလို့လဲ ရှန်းလောင်ပန် ပြောလေ"
ရှန်းချီလျင့်ရဲ့အတွေးကစတင်လာပီ "ဘယ်သူကပိုကြီးလဲ?"
ချန်ယွဲ့ကသူပြောတာကိုနားလည်တော့အော်နေတယ် "ခွေးကောင်လု!ခွေးကောင်လုကတစ်လကျော်ပိုကြီးတယ်!"
ရှန်းချီလျင့်: "သားလေး မင်းကတခြားသူနဲ့ချစ်ကြိုက်တဲ့အတွက်အနည်းဆုံးတော့ကောလို့ခေါ်ရမယ်မလား?"
သွမ့်ကျားရန်ကဆက်ပီးသည်းမခံနိုင်တော့ဘူး "ဘောကိုခေါ်!မင်းငါနဲ့မျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်တော့ဘူးလား ရပ်လိုက်တော့"
သူကပြောပီးတော့ ဘေးမှာထိုင်ရယ်နေတဲ့စုန့်ရိကိုလှမ်းအော်လိုက်တယ် "အဲ့ကောင်ကိုတိတ်တိတ်နေခိုင်းစမ်းပါ သီချင်းရဲ့စစ်မှန်တဲ့အဓိပ္ပါယ်မသိဘဲ အစကနေအဆုံးထိလျှောက်အော်နေတယ် အဲ့တာကကပ်ပဲ"
ရှန်းချီလျင့်ကစိတ်မဆိုးဘူး: "ငါ့သားလေးအတွက်သီချင်းပဲ ဒီဖေဖေကတာဝန်ရှိတာပေါ့သီချင်းရဲ့key ကိုနည်းနည်းတော့ဖမ်းဆုပ်ရခက်တာပေါ့"
ချန်ယွဲ့: "ဘာမှဖြစ်ဘူး ငါမင်းနဲ့အတူတူဆိုပေးမယ်"
ရှန်းချီလျင့်: "ချန်းလောင်ပန်!"
ချန်းယွဲ့: "ရှန်းလောင်ပန်!"
သူတို့နှစ်ယောက်ကခမ်မြန်မြန်ပဲ friendship ကြီးထူထောင်ပီးစပီးပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်သီချင်းဆိုကြတော့တယ်။
သွမ့်ကျားရန်အဲ့နှစ်ကောင်ကိုမကြည့်ချင်တော့ဘူး။ သူ့အမြင်အာရုံကဆိုဖာပေါ်မှာနည်းနည်းပျင်းရိရိနဲ့ထိုင်နေတဲ့လုရှင်းစစ်ပေါ်ကိုရောက်သွားတယ်။
ကောင်လေးရဲ့မျက်လုံးကနက်နက်လေးကိုမှ မျက်လုံးရဲ့အစွန်းမှာမျက်ရစ်တိမ်တိမ်လေးရှိသေးတယ်။ လည်ပင်းကလဲ သန့်ရှင်းလှပပီး ဖွေးဖွေးလေး။
အဲ့ဒီလိုကြည့်ကောင်းတဲ့ကောင်လေးကအခုသူ့ကောင်လေးဖြစ်နေပီ။
ခုနလေးတုန်းကစနောက်တဲ့ဟာကသူ့နှလုံးသားထဲမှာထပ်ပီးဖိနှိပ်မထားနိုင်တော့ဘူး။သွမ့်ကျားရန်ကသူ့နားထဲကိုရဲရဲဝံ့သွားပီးခေါ်လိုက်တယ် "ကောကော"
လုရှင်းစစ်ကြောင်သွားတယ်။
ကောကောလို့ခေါ်သံလေးကဖွဖွလေးကိုမှရယ်ရိပ်လေးသန်းနေတယ် အရိုးဖြတ်တဲ့ဓားတစ်ခေါင်းလိုပဲ သူ့ရဲ့ဆင်ခြင်တုံတရားတွေကိုတစ်လက်မချင်းစီဖြတ်တောက်ပစ်တယ်။
သူသွမ့်ကျားရန်ကိုကြည့်လိုက်တယ် သူခံစားချက်တွေကတော့နက်နဲပီး နည်းနည်းစိတ်ဓာတ်ကျနေသလိုတောင်ဖြစ်နေတယ်။သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုလဲတင်းတင်းစေ့ထားတယ်။
သွမ့်ကျားရန်ကတော့အသစ်အဆန်းတစ်ထုကိုမြင်လိုက်ရသလိုပဲ။သူအဲ့တိုင်းခေါ်လိုက်တာကလုရှင်းစစ်ကိုအဲ့လိုreaction ကြီးဖြစ်သွားမယ်လို့မျှော့်လင့်မထားဘူး။ အဲ့ဒီနောက်မှာသူမထိန်းနိုင်ဘဲရယ်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်လုံးလေးတွေကလခြမ်းလေးလိုကွေးသွားတယ်။
သူ့ရဲ့သဘာဝကိုကအဲ့တိုင်းလေး ဖြူစင်ပီးတော့လွတ်လပ်မှုရှိတယ်။ တစ်ခါတလေမှာတော့ ပျော်ရွှင်တယ်ဆိုတာထက်ကိုတယ်။
အခုလိုပဲ သူကထပ်တိုးလာပီး လုရှင်းစစ်နားထဲကိုစကားတွေခြွေချနေတယ်။
"ကောကော" သူကပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောလိုက်တယ် "အဲ့တာကတကယ် ငါလဲပထမဆုံးအကြိမ်နမ်းဖူးတာပဲ"
လုရှင်းစစ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။
သူလက်တွေကိုသွမ့်ကျားရန်ရဲ့လည်ကုပ်လေးပေါ်တင်ထားထိန်းချုပ်ချင်ပုံနဲ့ဖွဖွလေးဖျစ်တယ်။
သွမ့်ကျားရန်ကကြောင်လေးတစ်ကောင်လိုအဖျစ်ခံနေရတယ်။ နည်းနည်းလိပ်ပြာမသန့်သလိုပဲယားလဲယားတယ်။ ရုတ်တရပ်ထပ်ပီးမီးရှို့ဖို့အကြံရသွားတယ်။
သူခနလောက်တွေဝေသွားတယ်။ သူတကယ်ရှက်နေတာ ဒါပေမဲ့လဲ လုရှင်းစစ်ရဲ့reaction ကိုလဲသူတကယ်ကြည့်ချင်တယ်။
သွမ့်ကျားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
သူကိုင်းချလိုက်ပီး လုရှင်းစစ်ရဲ့နားထဲကိုတိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ် "နောက်တစ်ခါကျရင် မင်းလျှာကိုအထဲကိုထည့်လို့ရတယ် ငါမင်းကိုမကိုက်ဘူး"
✨——————✨
Zawgyi
သူ႔အသံကအရမ္းနီးကပ္ပီး သဘာဝက်က်နဲ႔ဩရွရွေလး။
သြမ့္က်ားရန္ကသူဖက္တာခံေနရတဲ့အတြက္သူ႔ခႏၲာကိုယ္ကသူ႔ရဲ့ရနံ့ေတြနဲ႔ေရာယွက္ေနတယ္။
Down jacket ကလဲသြမ့္က်ားရန္ရဲ့လက္ထဲမွာကိုင္ထားပီး သူ႔အဝတ္ေတြကပါးပါးေလး။ လုရွင္းစစ္ကအဲ့လိုႀကီးပုံႀကီးလုပ္ေနတာဆိုေတာ့ သူ႔ရဲ့ခါးကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြ ဂ႐ုစိုက္မွုအျပည့္နဲ႔ေပြ႕ဖက္မွုေတြကိုသူရွင္းရွင္းလင္းလင္းခံစားေနရတယ္။
တမင္သက္သက္လားမရည္ရြယ္ရြယ္ပဲလားေတာ့မသိ သူ႔ခါးေတြေပၚမွာရွိေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြကေအာက္ကိုနည္းနည္းေလးေလၽွာက်သြားတယ္။ လက္ေတြရဲ့အထိအေတြ႕အတိုင္းမေတာ္တဆပုံမ်ိဳးနဲ႔။ သြမ့္က်ားရန္သူ႔ကိုမ်က္စိေဝ့ပီးၾကည့္လိုက္တယ္။
လုရွင္းစစ္ကတိုးတိုးေလးေျပာလိုက္တယ္ "မင္းကအရမ္းပိန္တယ္"
သြမ့္က်ားရန္ဦးေႏွာက္ေတြပူေလာင္ေနပီး သူ႔အသားရည္ကလဲလၽွပ္စီးေၾကာင္းေတြျဖတ္စီးေနတဲ့အတိုင္းဖိန္းတိန္းတိန္းရွိန္းရွိန္းနဲ႔။ သူသတိလက္လြတ္ကိုယ္ကိုက်ဳံ႕လိုက္ေပမဲ့ ခႏၲာကိုယ္ရဲ့တစ္ဝက္ေလာက္ကထုံေနတယ္။
"မင္းေတြးၾကည့္စမ္းပါအုံး" သြမ့္က်ားရန္ကစိတ္ေလၽွာ့ပီး ရိုးရိုးသားသားေလးပဲေမးလိုက္တယ္ "ဘယ္သူကပိုပီးဆိုးတာလဲဆိုတာကို"
လုရွင္းစစ္ကျပန္ပီးေခ်ပမေနေတာ့ဘူး။
ခနၾကာေတာ့ လုရွင္းစစ္သူ႔အသံထဲျပဳံးရိပ္သန္းသန္းေလးနဲ႔ေျပာတယ္ "ကံေကာင္းလို႔ မင္းရွိေနလို႔ မဟုတ္ရင္ မီးရွူးမီးပန္းေတြၾကားမွာငါ့မွာအရိပ္ေလးတစ္ခုပဲရွိေနလိမ့္မယ္"
ေကာင္းကင္မွာမီးပန္းေတြကအခုထိရွိေနတုန္းပဲ ေပါက္ထြက္လာတဲ့အသံေတြကေဆာင္းရာသီ မိုးခ်ဳန္းသံလိုပဲ။
သူကေျပာေနရင္း သူ႔လက္ေမာင္းေတြၾကားကသြမ့္က်ားရန္ကေတာင့္ေတာင့္ေလးျဖစ္ေနတုန္းဆိုတာခံစားမိေတာ့ တျဖည္းျဖည္းေလးေလၽွာ့ေပးလိုက္တယ္။ တစ္ဖက္လူကတိတ္တိတ္ေလးေျပာေလ်ာ့လာတယ္။ လုရွင္းစစ္ကသူ႔လက္ထဲကေကာင္ေလးကိုလႊတ္ေပးမလို႔လုပ္လိုက္တယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးလက္သြယ္သြယ္ေလးကေဘးကေနသူ႔ခါးကိုခ်ိတ္တြယ္လာတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ကသူ႔ကိုဖက္ထားရင္း သူ႔နားထဲထဲမွာခပ္ဖြဖြေလးရယ္ေနတယ္ "အဲ့တာကဘာမွျဖစ္ပါဘူး ငါ့ရဲ့ေကာင္ေလးကဒီလိုအရာေတြကိုေၾကာက္ေနမယ္ဆိုရင္ၾကားရတာ တကယ္မလြယ္တာပဲ"
သူ႔အသံကေဝ့ဝဲေနပီး ဟာသလုပ္ပီးသူ႔မ်က္ႏွာျဖတ္ရိုက္လိုက္သလိုပဲဆိုေပမဲ့လဲ ရွင္းမျပတတ္ေအာင္အတည္ေပါက္ႀကီးလိုလဲျဖစ္ေနတယ္။
လုရွင္းစစ္မထိန္းနိုင္ဘဲသူ႔ကိုပိုပီးတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထားမိတယ္။ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္တစ္စုံတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ့ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာေတြဆုံးရွုံးေအာင္လုပ္နိုင္တယ္ဆိုတာ သူသိတာပဲ။
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ေျပာေနတဲ့ပုံစံနဲ႔ျခားနားစြာသြမ့္က်ားရန္ရဲ့ႏွလုံးခုန္ႏွုန္းေတြကအရမ္းျမန္ဆန္ေနပီ။ သူတစ္စုံတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြးေဝွ႕ေပြ႕ဖက္တယ္ဆိုတာရွားတယ္။ပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့ခါးေနရာ က sensitive ျဖစ္လြန္းတယ္။ လုရွင္းစစ္ကသူ႔ကိုအဲ့တိုင္းဖက္ထားတာအခါမွာ နည္းနည္းေတာ့သည္းမခံနိုင္ျဖစ္တာေပါ့။
ဒါေပမဲ့သူနဲ႔လုရွင္းစစ္မွာဆိုရင္ အခ်စ္အေၾကာင္းေတြေျပာတဲ့သူကလုရွင္းစစ္ေလ။အခုလိုဖက္ထားလို႔ေပါ့ အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္သူမ်က္ႏွာမျပရဲေတာ့ဘူး။
မီးပန္းေတြေနာက္တစ္ခါထပ္ေပါက္လာတဲ့အထိလုရွင္းစစ္ကသူ႔ကိုလႊတ္ေပးမဲ့စိတ္ကူးမရွိေသးဘူး။
ရွက္ရြံ့တာေျပသြားတဲ့အခါမွာ သြမ့္က်ားရန္ေနာက္ဆုံးမထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး။ သူမဝံ့မရဲေလးေမးလိုက္တယ္ "လုေကာ ငါတို႔ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာထပ္ဖက္ထားအုံးမွာလဲ?"
သြမ့္က်ားရန္ကသူ႔လက္ေမာင္းေတြၾကားထဲကထြက္ေျပးခ်င္တာကိုသူသတိျပဳမိေတာ့ ေကာင္ေလးကထပ္ပီးၿငိမ္ၿငိမ္မေနေတာ့ဘူးဆိုတာသိလိုက္တယ္ "အဲ့တိုင္းမဟုတ္ပါဘူး"
စကားသံထြက္လာပီးတာနဲ႔ သူကေခါင္းေလးကိုငုံံခ်လိုက္ပီး သြမ့္က်ားရန္ရဲ့ႏွုတ္ခမ္းေတြကိုအပိုင္သိမ္းလိုက္တယ္။
သြမ့္က်ားရန္: " ! "
သြမ့္က်ားရန္လုံးဝၾကက္ေသေသသြားတယ္။
ဘုရားေရ, ဒီလိုအခ်စ္မ်ိဳးဘယ္မွာရွိလို႔လဲရည္စားျဖစ္ပီးတာနဲ႔နမ္းလိုက္တာတဲ့။
ပီးေတာ့...
တစ္ဖက္လူကသူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြကိုျပင္းျပင္းျပျပထိေတြ႕ေနပီး သူ႔မ်က္ႏွာကိုထိန္းကိုင္ထားတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔လည္ပင္းေတြနီရဲေနပီ။
သြမ့္က်ားရန္အဲ့ဒီေနရာမွာပဲ တုံးတုံးအအရပ္ေနပီး တစ္ဖက္သူကိုလွုပ္ရွားခြင့္ျပဳထားတယ္။ လုရွင္းစစ္ရဲ့လၽွာကသူ႔သြားေတြကိုထိေတြ႕လာတဲ့အခါမွာေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ၿငိမ္မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။
သူေရွာင္လိုက္ေပမဲ့လက္တစ္ဖက္ကသူ႔ေခါင္းေနာက္ဖက္ကိုဖုံးအုပ္ထားပီး လုရွင္းစစ္ကသူ႔ဆီကိုတခါျပန္တြန္းလိုက္တယ္။
အဲ့ဒီလိုက်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္နဲ႔တြန္းထိုးလွုပ္ရွားေနရတာက သြမ့္က်ားရန္ကိုစိတ္လိုက္မာန္ပါလုပ္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေအာင္လွုံ႔ေဆာ္ေပးနိုင္တယ္။သူ႔ကိုမရတုန္းတုန္းကေတာ့ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးနဲ႔ အခုက်ေတာ့ သူ႔ရဲ့အားႀကီးလုပ္တဲ့ပုံစံကိုျပသလာေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ရွင္းမျပတတ္ဘဲ လွည့္စားခံရတဲ့ခံစားေနရတယ္။
သူခံစားခ်က္ေတြကသူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာခ်ေရးထားတဲ့အတိုင္းေပၚလြင္ေနတယ္။ လုရွင္းစစ္ကသူ႔ေရွ႕ကမ်က္လုံးေလးေတြကမသက္မသာျဖစ္တဲ့ပုံမ်ိဳးေဖာ္ျပလာေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ေခါင္းေနာက္ကလက္ေတြသတ္မရွိဘဲ ပိုပီးတြန္းလာတယ္။ သူဒါကျမင္တဲ့အခါမွာ သူလိုခ်င္တဲ့အရာကဒါဘဲဆိုတာလုရွင္းစစ္သိတယ္။
ဖမ္းရခက္တဲ့လူေတြက အမ်ားႀကီးအနိုင္က်င့္မခံနိုင္ၾကဘူး။
သူဒီမွာရပ္သင့္ေနပီဆိုတာ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္တတ္တဲ့လုရွင္းစစ္ကသိတယ္။ Alpha တစ္ေယာက္ရဲ့ပိုင္ဆိုင္လိုတဲ့ဆႏၵကမထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ျဖစ္ေနရင္ေတာင္မွေပါ့။
သူ႔ရဲ့သြားေတြကသြမ့္က်ားရန္ရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကိုအမွုမဲ့အမွတ္မဲ့ကိုက္မိလိုက္ပီး မ်က္ရည္ဝဲသြားတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စုံကိုျဖစ္သြားေစတယ္။
အဆုံးသတ္မွာေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ကomega တစ္ေယာက္ေလ သဘာဝကိုကဒီလိုအနမ္းမ်ိဳးမွာ သူ႔ကိုသက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ေစတယ္။ သူ႔ပုံစံကနည္းနည္းကို႔ရို႔ကားယားေလးျဖစ္ေနေပမဲ့ အနမ္းေၾကာင့္သတိျပန္မလည္နိုင္ျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳးေလး။
"အားရယ္" ေကာင္ေလးရဲ့အသံကလိုအင္ဆႏၵေတြနဲ႔ေရာယွက္ေနပီး ဖြဖြေလးကိုမွေႏွးေႏွးေလး "မင္းကိုႀကိဳက္လိုက္တာကြာ"
" ... " သြမ့္က်ားရန္ကအခုေတြ ရွက္ရဲရဲေနတာကမေလ်ာ့ေသးဘူး အဲ့တာေတြကအက်ပ္ကိုင္ခံလိုက္ရသလိုပဲျမန္ျမန္ထပ္ပီးပ်ံ႕ႏွံ့သြားျပန္တယ္။
"ငါ့ရဲ့ပထမဆုံးခ်စ္မိတဲ့တစ္ေယာက္" လုရွင္းစစ္ရဲ့လက္မေလးကသြမ့္က်ားရန္ရဲ့မ်က္လုံးေလးနားကိုႏူးႏူးညံ့ပြတ္သပ္ေနတယ္ "အဲ့တာကနည္းနည္းအေတြ႕အၾကဳံမရွိဘူး"
သူ႔လက္ေခ်ာင္းရဲ့အပူခ်ိန္ေၾကာင့္ျဖစ္နိုင္တယ္။တစ္ဖက္လူရဲ့မ်က္ေတာင္ေလးေတြကမထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ဘဲတုန္ခါေနတယ္။
အဲ့ဒီလိုဇီဝကမၼအားနည္းမွုေလးေတြကို လုရွင္းစစ္ကိုယ္တိုင္လဲသေဘာက်တယ္။
ဒီမွာသူကရီေဝေဝေတြျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ လုရွင္းစစ္ကဘာလို႔တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္စကားေျပာနိုင္ေနလဲဆိုတာသြမ့္က်ားရန္မစဥ္းစားနိုင္ျဖစ္ေနတယ္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္နမ္းတာပဲကို နည္းနည္းေတာ့ဟန္မပ်က္ေလးလုပ္မွေပါ့။
တကယ္ကိုအထူးျဖစ္တဲ့သားရိုင္းေကာင္ေတြ။
တခ်ိဳလူေတြက်ေတာ့လဲအခ်စ္ေရးမွာ သန္သန္မာမာေမြးဖြားလာတာျဖစ္နိုင္တယ္။ သြမ့္က်ားရန္သူ႔ရဲ့အဖ်ားတက္ေနသလိုနီရဲေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ယွဥ္ၾကည့္မိေတာ့ ႐ုတ္တရပ္သူ႔အပူေတြျမင့္တက္မလာေတာ့ဘူး။
သြမ့္က်ားရန္ကမ်က္ႏွာမပ်က္ဖို႔အတြက္ driver အိုႀကီးတစ္ေယာက္လိုပဲကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ေဝဖန္ေပးလိုက္တယ္ "အဆင္ေျပပါတယ္ အဲ့တာကေကာင္းပါတယ္"
လုရွင္းစစ္ကခနေလာက္တိတ္သြားပီး သူ႔ေခါင္းေလးကိုညင္ညင္သာသာပြတ္လိုက္တယ္။
သြမ့္က်ားရန္ရဲ့အေတြ႕အၾကဳံနဲ႔ပတ္သက္ပီးအမ်ားႀကီးမသိေပမဲ့ဒီလိုေျပာပုံကိုသုံးသပ္ၾကည့္ရမယ္ဆိုရင္သြမ့္က်ားရန္ဘက္လဲကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ျပန္တုံ႔ျပန္သင့္တယ္။
First kiss ကသူ႔ဟာမဟုတ္ေတာ့ သူမေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။
အနာဂတ္က်ရင္ေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ကသူ႔ကိုပထမဆုံးအႀကိမ္ကိုေပးနိုင္ပါတယ္ေလ။
သြမ့္က်ားရန္ကသူအရမ္းႏူးညံ့ေနပီး အေတြးနက္ေနပုံကိုေတြ႕ေတာ့ သူ႐ုတ္တရပ္ေနာင္တရသြားတယ္။
သူေစာနေလးတုန္းကနားလည္မွုလြဲသြားေစတဲ့အျပဳအမူကိုရွင္းျပခ်င္ေပမဲ့ဖုန္းက႐ုတ္တရပ္ျမည္လာတယ္။
သြမမ့္က်ားရန္ရဲ့စိတ္ေတြကပရမ္းပတာျဖစ္ေနတာ။ သူကဖုန္းကိုထုတ္ပီမေတာ္တဆ speaker ကိုႏွိပ္မိသြားတယ္။
စုန္႔ရိရဲ့အသံကတစ္ဖက္ကေနထြက္လာတယ္။သူကလုရွင္းစစ္ကိုဆြဲပီးသူတို႔ကြင္းကေနထြက္လာတာကိုပဲသူျမင္ခဲ့တာ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာသူကအရမ္းစိတ္လွုပ္ရွားေနတယ္ "ေရွာင္သြမ့္!မင္းအတန္းေခါင္းေဆာင္နဲ႔ဘယ္ကိုသြားတာလဲ! မင္းတဖက္လူကိုဘာလုပ္ခ်င္ေနတာလဲ?!"
သြမ့္က်ားရန္ဒီအျဖဴအမဲေျပာင္းျပန္လွန္ပီးေမးျမန္းမွုႀကီးကိုမၾကားနိုင္ေတာ့ဘူး။ဖုန္းကိုလႊင့္ပစ္မိမလိုေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။
သူခနေလာက္ရပ္သြားပီးသူ႔ကိုယ္သူတည္ၿငိမ္ေအာင္ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။သူ႔အသံကနမ္းပီးထားတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္လို႔နည္းနည္းအက္ရွေနတယ္ "ငါကသူ႔ကိုဘာလုပ္နိုင္မွာမို႔လို႔လဲ?"
သူေျပာရင္း speaker ကိုျပန္ပိတ္ဖို႔လိုတယ္လို႔ခံစားရတယ္။
လုရွင္းစစ္ကအဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္ကိုလွမ္းကိုင္ပီးေခါင္းရမ္းျပတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ကခနေလာက္ေတြေဝသြားေပမဲ့လဲ speaker ကိုျပန္မပိတ္လိုက္ေတာ့ဘူး။
စုန္႔ရိကဘာေတြမွန္းမသိ လုရွင္းစစ္ေၾကာင့္ဗလုံးဗေထြးေတြေျပာေတာ့တယ္ "မင္းကသူမ်ားသားသမီးကိုဆြဲပီးလူအုပ္ၾကားထဲကေနထြက္သြားတာေလ ေနာက္စကၠန္႔အတြင္းမွာမင္းကသူ႔ကိုနမ္းေတာ့မယ္လို႔ေျပာမယ္ဆိုခါမွငါယုံအုံးမယ္ မင္းတို႔တကယ္ဘာလုပ္ေနတာလဲ?"
သြမ့္က်ားရန္: " ... "
သြမ့္က်ားရန္လုရွင္းစစ္ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။ တစ္ဖက္လူကအဲ့ဒီစကားကိုၾကားေတာ့ တိတ္တိတ္ေလးျပဳံးေနပီး သူ႔မ်က္လုံးေတြကသူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြေပၚေရာက္ေနတယ္။
နမ္းတာကေတာ့နမ္းတာပါပဲဒီျဖစ္စဥ္ရဲ့ျပဳလုပ္သူနဲ႔ခံရတဲ့သူပဲေနရာေျပာင္းဖို႔လိုအပ္တာ။
အနမ္းခံထားရတဲ့ႏွုတ္ခမ္းကပူေနတုန္းပဲလို႔သူခံစားေနရတယ္။ လုရွင္းစစ္ရဲ့ေရွ႕မွာစုန္႔ရိရဲ့စိတ္ကူးေပါက္ရာေတြေလၽွာက္ေျပာေနတာကိုၾကားေတာ့ သြမ့္က်ားရန္နည္းနည္းရွက္လာတယ္။သူစကားေျပာေနတဲ့အေၾကာင္းအရာကိုခ်က္ခ်င္းေျပာင္းပစ္လိုက္တယ္ "မင္းတို႔ငါ့ကိုရွာေနတာလား?"
"မင္းတို႔ျပန္လာပီလား?" စုန္႔ရိကသူတို႔ရွိေနတဲ့ေနရာကိုေျပာလိုက္တယ္ "ငါတို႔ KTV ခန္းထဲမွာ"
သြမ့္က်ားရန္ကလုရွင္းစစ္ကိုေဘးတိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္လူကသူ႔ကိုအသံမထြက္ပဲေျပာတယ္:မင္းနဲ႔အတူတူပဲ
သြမ့္က်ားရန္ကခနေလာက္စဥ္းစားလိုက္တယ္ "ျပန္လာပီ အခန္းနံပါတ္ဘယ္ေလာက္လဲ?"
သူတို႔ေတြေရာက္သြားေတာ့ KTV ကအေတာ္ေလးျမဴးႂကြေနပီ။
ရွန္းခ်ီလ်င့္ကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္အခန္းတံခါးကိုတြန္းပီးဝင္လာတာေတြ႕ေတာ့ သူကထက္ထက္သန္သန္ေျပာလိုက္တယ္ "ဝင္လာတဲ့တဲ့ငါသူငယ္ခ်င္းေလးေတြ!မင္းတို႔ရဲ့လက္ေတြကိုဆန္႔ထုတ္လိုက္! K သီခ်င္းေတြရဲ့မ်ိဳးဆက္သစ္ဘုရင္က ေပၚထြက္လာေတာ့မယ္ ေက်းဇူးျပဳ၍လက္ခုပ္ဩဘာေလးေတြေပးၾကပါအုံး!"
သြမ့္က်ားရန္: " ... "
သြမ့္က်ားရန္: " မင္းသီခ်င္းမဆိုဘဲဘာေတြေလၽွာက္ေအာ္ေနတာလဲ?"
အစတုန္းကခ်န္ယြဲ႕ကသီခ်င္းဆိုေနတာ သူကအဲ့တာကိုၾကားေတာ့ရပ္သြားတယ္။သူကစကားကိုဒီတိုင္းမေျပာဘူး microphone နဲ႔ေအာ္ခ်တယ္ "ေခြးေကာင္လု! မင္းတို႔ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ?!"
ရွန္းခ်ီလ်င့္ကလဲေနာက္ကေနလိုက္ေျပာတယ္ "ေသခ်ာေပါက္အဲ့တာကျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥပဲ လက္ခ်င္းတြဲထြက္သြားပီး ျပန္လာေတာ့သာမန္သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ဘူး!"
ခ်န္ယြဲ႕: "ရွန္းေလာင္ပန္မွန္တယ္!"
ရွန္းခ်ီလ်င့္: "ခ်န္းေလာင္ပန္ကအရမ္းသေဘာေကာင္းတာပဲ!"
သြမ့္က်ားရန္ကႏွာမွုတ္လိုက္တယ္။သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြကေဖာင္းေဖာင္းေလးျဖစ္ေနပီး သူ႔အသံမွာေတာ့နည္းနည္းစိတ္ပ်က္မွုေတြပါေနတယ္ "မင္းတို႔ဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲ?"
သူကလူေတြေရွ႕မွာေျပာရတာရွက္လို႔မဟုတ္ပါဘူး တအားတက္ႂကြေနတဲ့ဒီၾကက္ဖႏွစ္ေကာင္ရဲ့အေမာက္ေတြကိုခ်ိဳးပစ္ခ်င္လို႔။
ခ်န္ယြဲ႕နဲ႔ရွန္းခ်ီလ်င့္ကတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနပီးတစ္ေယာက္စီရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာေတြေဝမွုေတြစိတ္ရွုပ္ေထြးမွုေတြကိုျမင္ေနရတယ္။
မျဖစ္ေသးဘူးလား?
အားလုံးအဆင္ေျပရဲ့သားနဲ႔ဒီႏွစ္ေယာက္ကဘာလို႔အခုထိမျဖစ္ေသးတာလဲ?
လုရွင္းစစ္ရဲ့မ်က္လုံးေတြကေဝ့ဝဲသြားပီး အခန္းထဲကလူေတြကသူတို႔ရဲ့အသိအကၽြမ္းေတြပဲ အေႏွးနဲ႔အျမန္သူတို႔ရဲ့ relationship ကိုသိသြားမွာပဲ။
ဘာမွဖုံးကြယ္စရာမလိုပါဘူး။
လုရွင္းစစ္ကလူေတြသူတို႔ကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရေအာင္အေရွ႕ကိုနည္းနည္းတိုးလိုက္တယ္ တခ်ိန္ထဲမွာပဲအသံကိုနည္းနည္းျမႇင့္လိုက္ပီးျပဳံးလိုက္တယ္ "အခုေလးတင္တြဲလိုက္တာ"
ခနေလာက္အခန္းထဲကလူေတြတိတ္က်သြားတယ္။
လုရွင္းစစ္ကသူ႔လက္ကို႐ုတ္တရပ္ဆြဲလိုက္မယ္လို႔သြမ့္က်ားရန္ေမၽွာ္လင့္မထားဘူး။
သြမ့္က်ားရန္လဲသတိလက္လြတ္လြတ္ေအာင္လုပ္ၾကည့္ေပမဲ့လွုပ္လို႔ေတာင္မရဘူး။လုရွင္းစစ္ကိုကိုင္ခြင့္ျပဳ၍ပဲတတ္နိုင္ေတာ့တယ္။
အခုပဲထြက္ပီးကိုက္ခ်င္ေနတဲ့ ေခြးေလးကက်ိဳးႏြံသြားသလိုပဲ။
လူတိုင္းရဲ့မ်က္လုံးေတြကသြယ္ယွက္ထားတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြေပၚက်သြားတယ္။
"အထက္တန္းေက်ာင္းသားေလးေတြလက္ခ်င္းကိုင္ထားတယ္ အဲ့တာကေပ်ာ္ရႊင္စရာကိစၥမဟုတ္လို႔ဘာျဖစ္နိုင္ေသးလို႔လဲ?" သူတို႔ေတြအားလုံးကသူတို႔ကိုပဲၾကည့္ေနေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ကအရင္တုန္းကတည္ၿငိမ္ေနပုံနဲ႔မတူေတာ့ပဲနည္းနည္းမသက္မသာျဖစ္လာတယ္။
သူ႔ကိုသိတဲ့လူတိုင္းသူရွက္ေနတယ္ဆိုတာာသိတယ္။
ရွန္းခ်ီလ်င့္နားလည္တယ္ သြမ့္က်ားရန္ကမရွက္တတ္ဘူး သူကတစ္ေယာက္တည္းေသာသူကိုပဲရွက္ေနတယ္ဆိုတာ။
ခ်န္ယြဲ႕ကအရင္စတုံ႔ျပန္လိုက္တယ္ "Fu*k!ငါတို႔ရဲ့လုကိုဂုဏ္ျပဳပါတယ္ကြာ 17 ႏွစ္နဲ႔တစ္ကိုယ္ေတာ့ဘဝကေနဒီညလြတ္ေျမာက္သြားပီ ပြဲက်င္းပဖို႔ဆယ္ဝိုင္းေလာက္ေကၽြးသင့္တယ္လို႔မထင္ဘူးလား?!"
ရွန္းခ်ီလ်င့္ကလဲစားပြဲေပၚကmicrophone တစ္ခုကိုဆြဲယူလိုက္တယ္ "ငါ့ရဲ့သားေလးေရ Congratulations ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ေလးႏွစ္လုံးကြက္လပ္ျဖစ္ေနတဲ့ေနရာကိုျဖည့္နိုင္လို႔!"
ခ်န္ယြဲ႕ကတြက္ၾကည့္လိုက္တယ္ "မဟုတ္ပါဘူး သြမ့္က်ားရန္ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ရည္းစားထားတာဘယ္တုန္းကလဲ?"
ရွန္းခ်ီလ်င့္ကသြမ့္က်ားရန္ရဲ့အရင္တုန္းကအေၾကာင္းကိုဖြင့္ျပလိုက္တယ္ "သူေနာက္ဆုံးရည္စားရည္းစားထားတာႏွစ္ရက္တည္းရယ္! ျဖဴျဖဴစင္စင္ပဲ အဲ့ေကာင္ကခုမွနမ္းဖူးတာ!"
ရွန္းခ်ီလ်င့္က microphone နဲ႔ေအာ္ေနေတာ့ တစ္ခန္းလုံးမွာ အနမ္းဆိုတာႀကီးပဲပဲ့တင့္သံထပ္ေနတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ကထိုင္ပီးေနပီ။ သူအဲ့ေကာင္ကိုထပီးျပားကပ္သြားေအာင္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
လုရွင္းစစ္ကသြမ့္က်ားရန္ကိုေဘးတိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ တစ္ဖက္လူကထိတ္လန္႔ေနတယ္ဆိုတဲ့စကားလုံးနဲ႔ေတာင္ေဖာ္ျပလို႔ရတယ္။
သူသြမ့္က်ားရန္ရဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက္ုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကိုင္လိုက္ပီး သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြေပၚကအျပဳံးကလဲပိုပိုပီးထင္ရွားလာတယ္။
က်ိဳးရွင္ခ်န္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ဒီေန႔အတက္အက်ေတြအမ်ားႀကီးၾကဳံေနရတယ္။လုရွင္းစစ္ကသြမ့္က်ားရန္ကိုလူေတြၾကားထဲမွာဖြင့္ေျပာတာကိုၾကားရတဲ့ shockကေန သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တြဲေနပီဆိုတာပါသိေတာ့ double shockျဖစ္သြားတယ္။သြမ့္က်ားရန္ကႏွစ္ရက္ပဲတြဲတယ္ဆိုတာၾကားေတာ့ ႐ူး႐ူးမူးမူးရယ္ေတာ့တယ္ "Ha ha ha ha ha ha ha ha ေရွာင္သြမ့္ရ!ငါကမင္းကိုအေတာ္ေလးကၽြမ္းတယ္ထင္တာ!ငါမင္းကိုမွားတြက္မိတာပဲ!"
က်ိဳးရွင္ခ်န္းနဲ႔ရွန္းခ်ီလ်င့္ကိုသြမ့္က်ားရန္ကန္ပစ္ခ်င္တယ္။
သူအဲ့လိုအရီခံရတာကိုဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။ သူဂ႐ုစိုက္တာကလုရွင္းစစ္ေရွ႕မွာ လူေတြရီတာခံေနရတာပဲ။
ပိုပီးဆိုးတာကသူကလုရွင္းစစ္ေရွ႕မွာ ဟန္ေဆာင္ထားတာေလ။ သူကၽြမ္းက်င္ေယာင္ေဆာင္တာေတာ္တယ္လို႔ခန္႔မွန္းထားတာ ဘယ္သူထင္မွာလဲ နာရီခြဲေလာက္အတြင္းမွာ သူေျပာတာေတြကကေျပာင္းကျပန္ေတြအျဖစ္ပြင့္ထြက္လာကုန္လိမ့္မယ္လို႔။
"First kiss ဆိုတာေကာင္းတဲ့အရာပဲ ငါ့အတြက္တန္ဖိုးရွိတယ္" လုရွင္းစစ္ကသူ႔ဘက္ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔အသံကနိမ့္နိမ့္ေလးကိုမွရယ္ရိပ္ေလးေတြသန္းေနတယ္ "ငါကအဲ့တာေလးကိုတန္ဖိုးထားမွာပါ"
"မင္းဟာလဲငါ့အတြက္တန္ဖိုးရွိပါတယ္"သူကမ်က္ႏွာတည္တည္ႀကီးနဲ႔ေျပာတယ္ "ငါတို႔လုေကာမွာဘာျပႆနာမွမရွိပါဘူး"
သူကအစပိုင္းမွာတည္တည္ႀကီးျဖစ္ေနေပမဲ့ေနာက္စကားက်နည္းနည္းရွုပ္ေထြးေနသလိုပဲ။
လုရွင္းစစ္ကသူ႔ကိုရယ္မလို႔လုပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရွန္းခ်ီလ်င့္ကေနာက္ထပ္မုန္တိုင္းတစ္ခုထပ္စလိုက္တယ္ "အဲ့တာကျဖစ္ပီးသြားပီးဆိုေတာ့ နည္းနည္းေျပာစရာေလးေတြရွိေသးတယ္"
ခ်န္ယြဲ႕နဲ႔ရွန္းခ်ီလ်င့္ႏွစ္ေယာက္သားကပူးေပါင္းေနပီး ရွန္းခ်ီလ်င့္ေျပာတာကိုစည္းခ်က္လိုက္ေပးေနတယ္ "ဘာေျပာမလို႔လဲ ရွန္းေလာင္ပန္ ေျပာေလ"
ရွန္းခ်ီလ်င့္ရဲ့အေတြးကစတင္လာပီ "ဘယ္သူကပိုႀကီးလဲ?"
ခ်န္ယြဲ႕ကသူေျပာတာကိုနားလည္ေတာ့ေအာ္ေနတယ္ "ေခြးေကာင္လု!ေခြးေကာင္လုကတစ္လေက်ာ္ပိုႀကီးတယ္!"
ရွန္းခ်ီလ်င့္: "သားေလး မင္းကတျခားသူနဲ႔ခ်စ္ႀကိဳက္တဲ့အတြက္အနည္းဆုံးေတာ့ေကာလို႔ေခၚရမယ္မလား?"
သြမ့္က်ားရန္ကဆက္ပီးသည္းမခံနိုင္ေတာ့ဘူး "ေဘာကိုေခၚ!မင္းငါနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား ရပ္လိုက္ေတာ့"
သူကေျပာပီးေတာ့ ေဘးမွာထိုင္ရယ္ေနတဲ့စုန္႔ရိကိုလွမ္းေအာ္လိုက္တယ္ "အဲ့ေကာင္ကိုတိတ္တိတ္ေနခိုင္းစမ္းပါ သီခ်င္းရဲ့စစ္မွန္တဲ့အဓိပၸါယ္မသိဘဲ အစကေနအဆုံးထိေလၽွာက္ေအာ္ေနတယ္ အဲ့တာကကပ္ပဲ"
ရွန္းခ်ီလ်င့္ကစိတ္မဆိုးဘူး: "ငါ့သားေလးအတြက္သီခ်င္းပဲ ဒီေဖေဖကတာဝန္ရွိတာေပါ့သီခ်င္းရဲ့key ကိုနည္းနည္းေတာ့ဖမ္းဆုပ္ရခက္တာေပါ့"
ခ်န္ယြဲ႕: "ဘာမွျဖစ္ဘူး ငါမင္းနဲ႔အတူတူဆိုေပးမယ္"
ရွန္းခ်ီလ်င့္: "ခ်န္းေလာင္ပန္!"
ခ်န္းယြဲ႕: "ရွန္းေလာင္ပန္!"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကခမ္ျမန္ျမန္ပဲ friendship ႀကီးထူေထာင္ပီးစပီးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္သီခ်င္းဆိုၾကေတာ့တယ္။
သြမ့္က်ားရန္အဲ့ႏွစ္ေကာင္ကိုမၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူ႔အျမင္အာ႐ုံကဆိုဖာေပၚမွာနည္းနည္းပ်င္းရိရိနဲ႔ထိုင္ေနတဲ့လုရွင္းစစ္ေပၚကိုေရာက္သြားတယ္။
ေကာင္ေလးရဲ့မ်က္လုံးကနက္နက္ေလးကိုမွ မ်က္လုံးရဲ့အစြန္းမွာမ်က္ရစ္တိမ္တိမ္ေလးရွိေသးတယ္။ လည္ပင္းကလဲ သန္႔ရွင္းလွပပီး ေဖြးေဖြးေလး။
အဲ့ဒီလိုၾကည့္ေကာင္းတဲ့ေကာင္ေလးကအခုသူ႔ေကာင္ေလးျဖစ္ေနပီ။
ခုနေလးတုန္းကစေနာက္တဲ့ဟာကသူ႔ႏွလုံးသားထဲမွာထပ္ပီးဖိႏွိပ္မထားနိုင္ေတာ့ဘူး။သြမ့္က်ားရန္ကသူ႔နားထဲကိုရဲရဲဝံ့သြားပီးေခၚလိုက္တယ္ "ေကာေကာ"
လုရွင္းစစ္ေၾကာင္သြားတယ္။
ေကာေကာလို႔ေခၚသံေလးကဖြဖြေလးကိုမွရယ္ရိပ္ေလးသန္းေနတယ္ အရိုးျဖတ္တဲ့ဓားတစ္ေခါင္းလိုပဲ သူ႔ရဲ့ဆင္ျခင္တုံတရားေတြကိုတစ္လက္မခ်င္းစီျဖတ္ေတာက္ပစ္တယ္။
သူသြမ့္က်ားရန္ကိုၾကည့္လိုက္တယ္ သူခံစားခ်က္ေတြကေတာ့နက္နဲပီး နည္းနည္းစိတ္ဓာတ္က်ေနသလိုေတာင္ျဖစ္ေနတယ္။သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြကိုလဲတင္းတင္းေစ့ထားတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ကေတာ့အသစ္အဆန္းတစ္ထုကိုျမင္လိုက္ရသလိုပဲ။သူအဲ့တိုင္းေခၚလိုက္တာကလုရွင္းစစ္ကိုအဲ့လိုreaction ႀကီးျဖစ္သြားမယ္လို႔ေမၽွာ့္လင့္မထားဘူး။ အဲ့ဒီေနာက္မွာသူမထိန္းနိုင္ဘဲရယ္လိုက္တယ္။ သူ႔မ်က္လုံးေလးေတြကလျခမ္းေလးလိုေကြးသြားတယ္။
သူ႔ရဲ့သဘာဝကိုကအဲ့တိုင္းေလး ျဖဴစင္ပီးေတာ့လြတ္လပ္မွုရွိတယ္။ တစ္ခါတေလမွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ဆိုတာထက္ကိုတယ္။
အခုလိုပဲ သူကထပ္တိုးလာပီး လုရွင္းစစ္နားထဲကိုစကားေတြေႁခြခ်ေနတယ္။
"ေကာေကာ" သူကပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲေျပာလိုက္တယ္ "အဲ့တာကတကယ္ ငါလဲပထမဆုံးအႀကိမ္နမ္းဖူးတာပဲ"
လုရွင္းစစ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး။
သူလက္ေတြကိုသြမ့္က်ားရန္ရဲ့လည္ကုပ္ေလးေပၚတင္ထားထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္ပုံနဲ႔ဖြဖြေလးဖ်စ္တယ္။
သြမ့္က်ားရန္ကေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္လိုအဖ်စ္ခံေနရတယ္။ နည္းနည္းလိပ္ျပာမသန္႔သလိုပဲယားလဲယားတယ္။ ႐ုတ္တရပ္ထပ္ပီးမီးရွို႔ဖို႔အႀကံရသြားတယ္။
သူခနေလာက္ေတြေဝသြားတယ္။ သူတကယ္ရွက္ေနတာ ဒါေပမဲ့လဲ လုရွင္းစစ္ရဲ့reaction ကိုလဲသူတကယ္ၾကည့္ခ်င္တယ္။
သြမ့္က်ားရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။
သူကိုင္းခ်လိုက္ပီး လုရွင္းစစ္ရဲ့နားထဲကိုတိုးတိုးေလးေျပာလိုက္တယ္ "ေနာက္တစ္ခါက်ရင္ မင္းလၽွာကိုအထဲကိုထည့္လို႔ရတယ္ ငါမင္းကိုမကိုက္ဘူး"
✨——————✨