Unicode
လုရှင်းစစ်ရဲ့ခနဲ့တဲ့တဲ့ပြောစကားက မလျော့မတင်းလေးပေမဲ့ ယဥ်ကျေးပုံပေါ်နေတုန်းပဲ။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ကြားထဲကလေထုကတင်းမာလာတယ်။
သွမ့်ကျားရန်ရဲ့အကြည့်တွေကပြောင်းလဲလာတယ်။ သူရဲ့မျက်နှာပေါ်ကအပြုံးတုကြီးကြောင့် စုန့်ရိကသူ့ဦးရေပြားထုံကျဥ်လာသလိုတောင်ခံစားရတယ်။ လုရှင်းစစ်ရဲ့စိတ်ထဲမှာဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာတော့သူမတွေးတတ်ဘူး။
စုန့်ရိတစ်ယောက်ကတော့ " ဒီအချိန် ဒီနေရာမှါပဲ ကောင်းကင်ဘုံတောင်ထွဋ် တွေကြားကစစ်ပွဲစတော့မယ် " ဆိုပီးသူနှလုံးသားထဲမှာအော်ဟစ်နေတယ်။
"မင်းတို့တွေအဲ့နားမှာဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ"
"အတန်းပိုင်ဆရာမရဲ့အသံကရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာတယ်။
" အလံတင်တဲ့အခမ်းအနားကစတော့မှာကို မင်းတို့က အစည်းအဝေးလုပ်နေတာလား" ကျောက်မင်ကျွင်းက သူတို့ကို တရုတ်စာသင်ပေးတဲ့ဆရာမဖြစ်ပီး သူတို့ရဲ့အတန်းပိုင်ဆရာမလဲဖြစ်တယ်။သူ့မျက်လုံးထဲပထမဆုံးဝင်လာတဲ့သူကတော့ တစ်ခြားသူတွေရဲ့ outfit နဲ့မတူကွဲထွက်နေတဲ့သွမ့်ကျားရန် ပဲ။ "သွမ့်ကျားရန်မင်းရဲ့ uniform ကဘယ်မှာလဲ "
ဆရာမရှိနေတဲ့အတွက် သွမ့်ကျားရန် လဲမျက်လွှာလေးချထားတယ် " ကျွန်တော်ယူဖို့မေ့လာခဲ့ပါတယ် "
"စည်းကမ်းထိန်းသိမ်းရေးအဖွဲ့ဝင်တွေ သူ့နာမည်ကိုမှတ်လိုက်" ကျောက်မင်ကျွင်း က ကျောင်းသူလေးနှစ်ယောက်ကိုပြောပီးသွမ့်ကျားရန် ကို ဆုံးမဖို့ပြန်လှည့်လာတယ်။ "နောက်တစ်ခါကျယူခဲ့ဖို့မမေ့နဲ့ မင်းငါ့ကိုပြောကြည့်စမ်း မင်းဘယ်နှကြိမ်လောက်များကျောင်း uniform ကိုရေရေရာရာဝတ်ဖူးလဲ"
လုရှင်းစစ်ကသူ့နေရာသူပြန်သွားတာမြင်တော့ သွမ့်ကျားရန် လဲတိုက်ခိုက်လိုစိတ်တွေပျောက်ဆုံးသွားပုံပေါ်တယ်။ ငြင်းဆန်တဲ့ပုံစံနဲ့ " En " တစ်လုံးနဲ့ပဲတုံ့ပြန်ခဲ့တယ်။
ကျောက်မင်ကျွင်း နဲ့ သူ့မေမေက တက္ကသိုလ်တုန်းက အတန်းဖော်တွေ။ တစ်ခုခုဆိုသူ့မေမေကကျောက်မင်ကျွင်း ဆီပဲသွားပီးသူ့အခြေအနေတွေ ကောင်မကောင်းမေးတာ။ အာ့ကြောင့် ကျောက်မင်ကျွင်းရှေ့မှာဆိုသူနဲနဲတော့ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပြုမူတာကပိုပီးအဆင်ပြေတယ်။
ကျောက်မင်ကျွမ်းကသူ့ရဲ့ မကျေနပ်တဲ့ပုံစံလေးကိုမြင်တော့တိုးတိုးလေးမေးလာတယ် "မင်းသူနဲ့ဘာပြဿနာရှိလို့လဲ "
သွမ့်ကျားရန် ခေါင်းထောင်လာတယ်။
" ပြဿနာမရှာနဲ့တော့" ကျောက်မင်ကျွင်းကသူ့ကိုဆုံးမနေတယ် " မင်းက အထက်တန်းတောင်ရောက်လာပီလေ ဟုတ်တယ်မလား?"
သူသဘောတူတဲ့ပုံမြင်တော့ ကျောက်မင်ကျွင်း လဲ Class 10 ရဲ့အရှေ့ကိုပြန်သွားတယ်။
Ning Cheng မှာရှိတဲ့အကောင်းဆုံးကိုယ်ပိုင်ကျောင်းတွေထဲကတစ်ခုဖြစ်တဲ့အတွက် နှစ်တိုင်းကျောင်းတက်ချင်တဲ့ကျောင်းသားဦးရေအများကြီးရှိတယ်။ ကျောင်းစတင်တည်ထောင်ကတည်းက သင်ကြားရေးပစ္စည်းပမာဏကလဲများပြားတယ်။ အထူးသဖြင့်တော့ Class 10အတွက်ပေါ့။ ကျောင်းရဲ့အကောင်းဆုံးသင်ကြားရေးပစ္စည်းတွေက ဒီအခန်းအတွက်ဝေစုခွဲပေးတယ်ဆိုတာ တခြားအကြောင်းပြချက်တော့မရှိဘူး။ တစ်ခုတည်းသောအကြောင်းအရာက လုရှင်းစစ်ဒီအခန်းမှာရှိနေတဲ့အတွက်ကြောင့်ပဲ။
သူရဲ့ညဏ်ရည်အပြင် မိဘအဆက်အသွယ်နဲ့ရောက်လာတဲ့ ကျောင်းသားအနည်းငယ်လဲရှိသေးတယ်။ ဒီလိုအထူးကျောင်းသားလေးတွေနဲ့ပြိုင်ပီးစကားရည်လုဖို့အတွက်လဲ ဆရာတစ်ယောက်အနေနဲ့ကျောက်မင်ကျွင်း ရဲ့ skill တွေကလဲပြောစရာမလို့အောင်လုံးဝကိုထိပ်တန်းပဲ။
အနည်းဆုံးတော့သူ့လက်ထဲမှာဆို သွမ့်ကျားရန် က နည်းနည်းပဲဖြစ်ဖြစ်ပိုပီး နာခံသေးတယ်။
အလံတင်တဲ့အခမ်းအနားပီးတော့ သွမ့်ကျားရန် နဲ့ စုန့်ရိနှစ်ယောက်လုံးအတန်းထဲပြန်မသွားချင်တော့ဘူး။ Class 3 ကကျောင်းသားအချို့ကခေါ်ထားတာမို့ သွမ့်ကျားရန် ကသူ့အခန်းထဲက ကျောင်းသားတွေကိုခေါ်ပီး Class 3 ကကောင်တွေနဲ့ basketball ကစားဖို့သွားတယ်။
အတန်းချိန်နှစ်ချိန်စာလောက်ကစားပီးတော့သူတို့လဲတော်တော်ပင်ပန်းနေပီ။ သူတို့တွေကခုံတန်းရှည်တွေမှာနားဖို့ပျင်းပျင်းရိရိထိုင်နေကြတယ်။
သွမ့်ကျားရန် ကအမောဖြေဖို့အတွက် သူ့ခေါင်းလေး ကိုမော့ထားတယ်။ သူ့ရဲ့လည်စေ့လေးကသူမျိုချလိုက်တိုင်း အထက်အောက်တလိမ့်လိမ့်နဲ့။ သူ့ရဲခြေထောက်ရှည်ရှည်လေးတွေကမြေကြီးပေါ်မှာရွရွလေးချထားတယ်။ သူရဲ့ခန္တာကိုယ်တစ်ခုလုံးက အရမ်းအရမ်းသက်သောင့်သက်သာဖြစ်နေပုံလေးရယ်။
Class 3 ကကောင်လေးတစ်ယောက်ကမေးတယ် "သွမ့်ကော အားကစားဌာနက တုရွှီချန်နဲ့ဘာဖြစ်ထားတာလဲ အဲ့ကောင်ကဒီနေ့ မဟုတ်တာကိုရေးကြီးခွင်ကျယ်လျှောက်လုပ်နေတယ် သူကကျန်းချီနျန် ကိုပထမဆုံးမျက်စိကျတာကိုသွမ့်ကောက သူ့နတ်ဘုရားမလေးကိုစိတ်ဝင်စားနေတယ်ဆိုပီး ပြောနေတယ်"
သွမ့်ကျားရန် တောင်ဘာမှမပြောရသေးဘူး။ စုန့်ရိကရယ်စရာလုပ်တော့တယ် "တုရွှီချန် ဆိုတဲ့အကောင်ကအရှက်မရှိဘူးလား ဟမ်? ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုလိုက်တာပဲ ဘယ်သူကပထမ ဘယ်သူကဒုတိယဆိုပီးလိုသေးလို့လား? အဲ့တာဆိုအဲ့ကောင်ကနံပါတ်ပြားလေးကိုင်ပီး ဘာလို့တန်းစီပီးစောင့်မနေလဲ?"
သွမ့်ကျားရန်အပါအဝင်အားလုံးသူ့အပြောမှာရယ်တော့တယ်။
ပထမဆုံးမေးခွန်းမေးတဲ့ကောင်လေးကလဲ ရယ်နေခဲ့တယ် "အာ့ကြောင့်ငါကသွမ့်ကော ကိုပြောပြတာ တုရွှီချန်ကပြောသေးတယ် မင်းကိုမကျေနပ်တာကြာလှနေပီ မင်းနဲ့ညှိနှိုင်းဖို့အခွင့်အရေးရှာအုံးမယ်တဲ့"
" ငါတို့ရဲ့ရှောင်သွမ့်က ဒီလိုအရူးကောင်ကို ကြောက်မှာလားကွာ "
"တုရွှီချန်ကမြည်းကောင်ပဲ လုံးဝတုံးအတဲ့မြည်းကောင်ပဲ "
" အာ " ရုတ်တရက်အုပ်စုထဲကတစ်စုံတစ်ယောက်ကမေးလာတယ် " သွမ့်ကျားရန် နဲ့လုရှင်းစစ် မနက်ကရန်ဖြစ်သေးတယ်ဆို"
" အဲ့တာကိုရန်ဖြစ်တာလို့လဲသတ်မှတ်လို့မရဘူး'' သွမ့်ကျားရန်ခနလောက်စဥ်းစားလိုက်တယ် " သူကငါ့ကိုစာသင်ခန်းထဲက uniform သွားယူဝတ်ခိုင်းတယ် ငါကမလုပ်ချင်ခဲ့တာ "
"ငါလဲ အဲ့အချိန်တုန်းက ဘေးမှာရှိတယ်" Class 10 က ကျောင်းသားတစ်ယောက်ကထပ်ပြောတယ် " အတန်းခေါင်းဆောင်ပုံကတအားကြောက်ဖို့ကောင်းတယ် သူတစ်ချက်လှောင်ရီလိုက်တာငါ့မှာချွေးအေးတွေတောင်ထွက်လာတယ် "
" သွမ့်ကျားရန် မင်းကတအားတော်တာပဲ " Class 3 ကကျောင်းသားတစ်ယောက်ကဆက်ပြောတယ် ။မနက်တုန်းကမြင်ကွင်းကိုပြန်တွေးကြည့်ရင် သူ့နှလုံးသားလေးထဲမှာ ကြောက်ရွံ့မှုတချို့တွယ်ကပ်နေတုန်းပဲ။ "မင်းကသူ့ကိုအပြစ်တင်ရဲတယ် မင်းမတော်တဆ တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာမကြောက်ဘူးလား "
စုန့်ရိကဖြတ်ပြောတယ် " အပြစ်တင်တာ? ဘာအပြစ်တင်တာလဲ အဲ့တာကစကားလုံးအနည်းငယ်သာသာပါပဲ လူတိုင်းကမင်းလိုကကျိုးကကြောင်ကောင်လို့တွေးနေတာလား ကောင်းရန် မင်းကတော့အထူးအခွင့်အရေးရှိရင်တောင် အဲ့ဒီနားမှာရှိနေနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး "
" ဟားဟား အဲ့တာကမှန်တယ် ငါကသူ့တစ်ဝက်လောက်ပဲအံဩစရာကောင်းမယ်ဆိုရင် ကောင်းကင်ကိုဆန်တက် ပင်လယ်ပြင်ထဲ ဆင်းသက်လိုက်မယ် "
စာသင်ချိန်တွေကျန်သေးတာမို့ အတန်းလစ်တဲ့ကျောင်းသားလေးတွေကစာသင်ခန်းထဲတိတ်တိတ်လေးခိုးဝင်လာကြတယ်။ ပြန်တဲ့လမ်းမှာ စုန့်ရိ ကဝက်အူချောင်းကိုတတိတိကိုက်စားနေပီး သွမ့်ကျားရန် ကတော့လက်ဗလာနဲ့ပြန်လာတယ်။
စုန့်ရိနဲ့သူနဲ့က နောက်ဆုံးကရေရင်ဒုတိယမြောက်အတန်းမှာထိုင်တာဖြစ်တယ်။ သူတို့ထိုင်ခုံဆီပြန်သွားရင် လုရှင်းစစ်ရဲ့ နေရာကိုဖြတ်သွားရတယ်။ သူတစ်ချက်လောက်လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဟိုတစ်ယောက်ကသင်္ချာပုစ္ဆာတချို့ကိုတွက်နေပုံပေါ်တယ်။
လုရှင်းစစ်ကခေါင်းလေးငုံ့ပီး တခြားလက်လေးတစ်ဖက်ကခေါင်းလေးကိုပျင်းရိနေတဲ့ပုံလေးနဲ့ထောက်ထားတယ်။ သူကသူ့ရှေ့မှာရှိတဲ့သင်္ချာမေးခွန်းတွေကိုဖြည်းဖြည်းလေးဖြေရှင်းနေတယ်။
သွမ့်ကျားရန်ကလုရှင်းစစ်ရဲ့ စားပွဲခုံရှေ့မှာရုတ်တရပ် ရပ်လိုက်တယ်။
သွမ့်ကျားရန် ကသူ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုသပ်လိုက်ပီး ဒွိဟဖြစ်စေတဲ့အသံလေးနဲ့ " အတန်းခေါင်းဆောင် ငါဘယ်လိုပြောရမလဲတော့မသိဘူး ဒါပေမဲ့ မင်းရဲ့ပါးစပ်လေးကိုကြည့်ရတာအတော်ကောင်းမဲ့ပုံလေးပဲ "
လုရှင်းစစ်ရဲ့ဖောင်တိန်လေးကချက်ချင်းဆိုသလိုရပ်သွားတယ်။
ချန်ယွဲ့ကသူ့ဘေးမှာ mobile game တွေဆူညံနေအောင်ကစားရင်တောင်လုရှင်းစစ်ကသူ့ကိုလျစ်လျူရှုပီးအိမ်စာတွေပီးအောင်လုပ်နိုင်တယ်။ ဒါမဲ့ဒီတစ်ခါကကျ တချို့အကြောင်းပြချက်တွေကြောင့် သူ့အတွေးရထားကြီးက သွမ့်ကျားရန်ကြောင့်ပျက်ဆီးသွားတယ်။ သွမ့်ကျားရန် ကသူ့တုန့်ပြန်ချက်ကိုစောင့်နေတုန်းပဲ အဲ့ဒီပြဿနာကောင်လေးက အဲ့ဒီနေရာမှာဂရုမစိုက်သလိုပုံစံလေးနဲ့ရပ်နေတုန်းပဲ။
လုရှင်းစစ်ကခေါင်းလေးမော့လာပီး သူ့ရဲ့နက်မှောင်တဲ့မျက်လုံးတွေကသွမ့်ကျားရန် ကိုအစုံအဆန်ကြည့်လာတယ် ပီးတော့ပုံမှန်ပဲမေးလာတယ် " မင်းအရင်ကစမ်းကြည့်ဖူးလို့လား" ( ပြောချင်တာကကောင်းမကောင်းသိရအောင်အရင်ကအရသာခံဖူးလား)
သူ့ဘေးမှာထိုင်နေတဲ့ချန်ယွဲ့ကတော့မထိန်းနိုင်ဘဲ စပီး ရယ်တော့တယ်။
သွမ့်ကျားရန်: " ... "
သွမ့်ကျားရန်တစ်ယောက်ကြောင်သွားတယ် လုရှင်းစစ်ကသူစကားပြောတာကိုလိုက်ပြိုင်ပြောမယ်လို့ထင်မထားဘူးရယ်။ သူ့ကိုပြန်ပီးတော့တောင်ပြောင်နေသေးတယ်။သူဘာပြန်ပြောရမလဲဆိုတာလဲမသိဘူး အဲ့နေရာမှာကြာကြာလဲမနေချင်တော့သူ့ထိုင်ခုံဆီပဲပြန်လာတော့တယ်။
သူ့ရဲဖြူဖတ်ဖြူရော်မျက်နှာလေးကိုမြင်တော့ စုန့်ရိလဲကျိတ်ပီးခေါင်းသာရမ်းမိတော့တယ်။ ထိုင်ခုံပေါ်မှာထိုင်ပီးတော့ သွမ့်ကျားရန် တစ်ယောက် အတွေးထဲမှာနစ်မြောနေပုံပေါ်တယ်။ ခေါင်းလောင်းတီးတာတောင်သူက မရွေ့သေးဘူး။ စုန့်ရိကရင်းရင်းနှီးနှီးမေးလာတယ် " အဖိုးရေ မင်းရဲ့ဒေါသကမင်းကိုဆွံ့အသွားစေတာလား "
သွမ့်ကျားရန် ကမျက်မှောင်ကြုံ့ပီး "စုန့်ရိမင်းလုရှင်းစစ်ရဲ့ရနံ့ကိုအနံ့ရဖူးလား "
Beta အရေအတွက်က Alpha Omega အရေအတွက် ထက်ပိုများတယ်။ Omega အရေအတွက်က alpha အရေအတွက်နဲ့တူညီသလောက်ကနေ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာအကွာအကွယ်လိုတဲ့ ဘေးသင့်တိရစ္ဆာန်လေးတွေလို ရှားပါးလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ကျောင်းမှာဆို Omega တွေတင်မကဘူး Alpha တွေလဲ ရနံ့တားဆေး တွေသုံးရတယ်။
စုန့်ရိက ဒီမေးခွန်းကသူ့ကို တမင်စတာလို့တွေးလိုက်တယ်။ Omega တစ်ယောက်ဖြစ်ပေမဲ့သူလုရှင်းစစ်ရဲ့ pheromones တွေကိုအနံ့မရဖူးဘူး။ ပိုပီးတိတိကျကျပြောရမယ်ဆို ဘယ်omegaကမှလုရှင်းစစ်ရဲ့ pheoromones နံ့ကိုမသိဘူး။ အရင်တုန်းက ကျောင်း idol လေးရဲ့ အနံ့ကဘာနံ့နဲ့တူလဲဆိုပီး ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကြိုးစားကြည့်သေးတယ်။.ဒါပေမဲ့လုရှင်းစစ်ရဲ့ self control ကတအားသန်မာတယ် သူထိန်းချုပ်မှုလွတ်သွားတဲ့အချိန်ဆိုတာမရှိဖူးဘူး။
စုန့်ရိကသွမ့်ကျားရန်ကို တစ်ခုခုပြောဖို့စောင့်နေပေမဲ့ သွမ့်ကျားရန် ကတစ်ယောက်တည်းတိုးတိုးလေးရေရွတ်နေတယ် "သူ့အနံ့လေးတော်တော်လေးကောင်းတယ်"
ကျိုးရှင်ချန်း စာသင်ခန်းထဲဝင်လာတော့ လုရှင်းစစ်နဲ့ချန်ယွဲ့ရှေ့မှာကောင်မလေးတစ်ယောက်ထိုင်နေတာကိုတွေ့တယ်။
ဒီအချိန်ကနေ့ခင်းအားလပ်ချိန်ဖြစ်ပီးဘေးမှာတစ်ယောက်မှတော့မရှိဘူး။ကောင်မလေးကမေးခွန်းစာရွက်ကိုစားပွဲပေါ်မှာခေါက်နေတယ်။
" အတန်းခေါင်းဆောင်ကအမြဲအတော်ဆုံးပဲ ဒီတစ်ပတ်သင်္ချာညဏ်စမ်းကတအားခက်တာရယ် ဆရာရှင်းပြတုန်းကလုံးဝနားမလည်ဘူး " ကောင်မလေးက လုရှင်းစစ်ဘက်ကိုအပြုံးကြီးကြီးတစ်ပွင့် ပစ်လွှတ်ပီး " ဒါပေမဲ့ဒီမေးခွန်းကို အတန်းခေါင်းဆောင်တစ်ခါလေးရှင်းပြတာနဲ့နားလည်သွားတယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
လုရှင်းစစ်ကပြန်ဖြေတယ် ''ကိစ္စမရှိပါဘူး"
ဒီကောင်လေးကို ပိုးပန်းသူတွေအများကြီးရှိတယ်။ ပုံမှန်နေ့တွေမှာဆို သူ(မ)အနေနဲ့ သူ့ကိုစကားနှစ်ခွန်းလောက်ထပ်ပိုပီးပြောဖို့အခွင့်အရေးရှိမှာမဟုတ်ဘူး။
ကောင်လေးမျက်နှာက ချောမောပီးရှင်းသန့်နေတာပဲ။သူနဲ့ခနလောက်လေးနီးနီးကပ်ကပ်နေမိရုံနဲ့ သူ့ (မ) နှလုံးသားလေးကယားယံလာတယ်။ ရှိသမျှသတ္တိလေးတွေစုပီးသူ(မ) ပြောလိုက်တယ် " တကယ်လို့ နောက်တကြိမ်ကျရင်ရော မသိတဲ့မေးခွန်းတွေအတွက်အကူအညီတောင်းလို့ရလားဟင် "
အဲ့တာကိုကြားတော့ လုရှင်းစစ်ကရယ်နေပီး ချန်ယွဲ့ကသူ့အစားကူဖြေပေးတယ် " နောက်တစ်ကြိမ်ကျဘာလို့ငါ့ကိုမရှာတာလဲ ငါလဲဒီမေးခွန်းတွေကိုဖြေရှင်းနိုင်ပါတယ်"
ကောင်မလေးက လုရှင်းစစ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်နှာပေါ်မှာပျင်းတွဲတွဲအပြုံးနဲ့ ပြန်ဖြေဖို့စိတ်ကူးမရှိတာကိုတွေ့ရတယ်။
ဒီပုံစံကိုသူ့ကိုပညာသားပါပါနဲ့ငြင်းဆန်တယ်ဆိုတာ သိလို့ စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ပီး ချန်ယွဲံ့ကိုပြောလိုက်တယ် " အာ့ဆို နောက်တစ်ကြိမ်ကျနင့်ကို လာရှာပါ့မယ် "
" Okay Okay နင့်ငါ့ကိုလာမရှာရင်ငါနင့်ကိုလာရှာမယ် "
ကောင်မလေးထွက်သွားတော့ကျိုးရှင်ချန်း ကကောင်မလေးထိုင်တဲ့နေရာဝင်ထိုင်ပီးခြေထောက်တွေကိုဆန့်ထုတ်ထားတယ် " အတန်းကော်မတီအဖွဲ့ဝင်ကောင်မလေးကလုကော ကိုစိတ်ဝင်စားနေတာလား သူကရုပ်လေးကလဲချစ်ဖို့ကောင်းပီး အဆင့်တွေကလဲကောင်းတယ် "
ချန်ယွဲ့ကခေါင်းငုံ့ပီးသူဖုန်းကိုကလိရင်းပြောတယ် "လုကောကကျောင်းရဲ့ပန်းပွင့်လေးကိုတောင်စိတ်မဝင်စားဘူး ကောင်မလေးအတွက်တော့ စိတ်မကောင်းစရာပဲ "
" ငါတို့ကျောင်းရဲ့ပန်းပွင့်လေးကဘယ်သူလဲ"
"ကျန်းချီနျန် မဟုတ်လား "
ကျိုးရှင်ချန်း ကသက်ပြင်းချတယ် " ငါကငါတို့မိသားစုရဲ့ မြေခွေးမလေးထင်နေတာ "
" မင်းနဲ့ကုလီ နဲ့ရန်ဖြစ်ထားပြန်ပီလား"
" ဟုတ်တယ် သူနဲ့ရန်ဖြစ်ထားတယ် ရန်ဖြစ်တိုင်း ငါကပဲသူ့နောက်လိုက်ပီးခွင့်လွှတ်ဖို့တောင်းပန်နေရတယ် နှစ်ယာက်လုံးမှားတယ်ဆိုရင်တောင်ငါ့အမှားပါလို့ပြောနေရတယ် ဒီတစ်ခါတော့သူ့ကိုမချော့တော့ဘူး ငါနောက်တစ်ခါဦးကျို့ရင် ခွေးပဲကွာ "
"မိန်းမတွေက ချုပ်ချုပ်ခြယ်ခြယ်နဲ့ "ချန်ယွဲ့ကခေါင်းခါလိုက်တယ် " ဘာအတွက်မှမကောင်းဘူး"
"မင်းကဘာမှလဲမသိဘူး ငါ့ကောင်မလေးကအကောင်းဆုံးပဲ အဲ့တာကယောက်ျားတွေထဲကအကောင်းဆုံးတစ်ယောက်ကိုပေးတဲ့ ပြိုင်ဘက်ကင်းဆုလာဒ်တစ်ခုပဲ" ကျိုးရှင်ချန်း ကသူ့ခေါင်းလေးကိုလှည့်ပီး "လုကော ငါမှန်တယ်မလား"
"မင်းကသူ့ကိုမေးနေတာလား" ချန်ယွဲ့ တစ်ယောက်ရယ်ချင်ပက်ကျိဖြစ်သွားတယ်။ "ဘယ်အချိန်ကျမှဒီကောင်ကတစ်ခြားတစ်ယောက်ရဲ့ထိန်းချုပ်တာခံမှာလဲ "
" အာ ငါအဲ့တာကိုလိုလားပါတယ် " လုရှင်းစစ်ရယ်လိုက်တယ် " ငါ့မှာအခွင့်အရေးမရှိရုံပဲ "
" အဲ့တာဘယ်သူ့ကိုမှအပြစ်တင်လို့မရဘူး လူတွေကိုအဝေးကိုတွန်းထုတ်နေတာမင်းကိုယ်တိုင်ပဲမလား " ဒီအမျိုးသားလေးကိုကြိုက်ကျတဲ့အမျိုးသမီးထုကြီးအကြောင်းတွေးမိတော့ ကျိုးရှင်ချန်းရဲ့နှလုံးသားလေးကသူ့တို့အတွက်နာကျင်သွားတယ်။ "မင်းဘက်ကစပီးကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုပိုးပန်းတာကိုငါတို့ဘယ်အချိန်မှမြင်ရမှာလဲကွာ "
"သူ့ဘက်ကစတဲ့တစ်စုံတစ်ယောက်တော့ရှိတယ်ကွ" ချန်ယွဲ့ကတစ်စုံတစ်ခုကိုတွေးမိပီး ဆက်ပြောတယ် "သူကဒီနေ့တမင်တကာကိုစနေတာ အဲ့ဒီတစ်ယောက်ကို သူ့ရဲ့အရသာကိုစမ်းဖူးလားလို့တောင်မေးနေတာ" သူကလျှာစွမ်းထက်တယ်။
ကျိုးရှင်ချန်း ရဲ့မျက်နှာကြီးဆိုလုံးဝစိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ပုံကြီး။ ချန်ယွဲ့ကရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိသက်ပြင်းလေးချပီး သူ့ကိုစတယ် " ဟျောင့်ရေ အဲ့တာကလုံးဝကို တမင်တကာဆွနေတာကွ ငါမပြောတတ်ပါဘူးကွာ"
ကျိုးရှင်ချန်း: " ... "
ကျိုးရှင်ချန်း: !!!!!
ကျိုးရှင်ချန်း: "Omega လား? ချစ်ဖို့ကောင်းလား? ငါတို့အတန်းထဲလား?"
ချန်ယွဲ့ကခေါင်းငြိမ့်တယ် " ငါတို့အတန်းထဲကပဲ ဒါပေမဲ့ omega မဟုတ်ဘူး "
သူကတအားတည်ငြိမ်နေတဲ့အတွက်ကျိုးရှင်ချန်းကလဲယုံကြည်တယ်။ နောက်တော့သူကမေးလာတယ် " ဘယ်သူလဲလို့ "
လုရှင်းစစ်ကတော့ဘေးမှာဘာမှဝင်မပြောဘဲချန်းယွဲ့ကကျိုးရှင်ချန်းကိုလျှောက်ပြောနေတာကို မရပ်ခိုင်းဘဲအပြုံးလေးနဲ့ကြည့်နေတယ်။
ကျိုးရှင်ချန်းကတအားသိချင်နေတဲ့ပုံကိုမြင်ရတော့ ချန်ယွဲ့အသားကုန်အော်ရီတော့တယ်။ "အဲ့တာ သွမ့်ကျားရန် ကွ ဟား..ဟား..ဟား သူကဒီနေ့လုကောကိုရန်လာစတယ်လေ သူကတကယ်ကိုစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ် –"
သူစကားတောင်မဆုံးသေးဘူး ကျိုးရှင်ချန်း ရဲ့မျက်နှာအမူအရာကပြောင်းလဲသွားတယ် "ဪ သူလား..."
ကျိုးရှင်ချန်းရဲ့ထူးဆန်းတဲ့မျက်နှာအမူအရာကိုမြင်တော့ ချန်ယွဲ့ ကမေးလာတယ် "ဘာဖြစ်လို့လဲ "
" ချောင်းနန်နဲ့ ဖြစ်တဲ့မတော်တဆမှုတစ်ခုကို ငါအခုထိသတိရသေးတယ်" ကျိုးရှင်ချန်း ကဆက်ပြောတယ် "သူကပြဿနာရှာတဲ့နေရာမှာတကယ်တော်တယ် အဲ့တာကသူ့ရဲ့ပင်ကိုစရိုက်လို့မင်းထင်လား "
✨—————✨
Zawgyi
လုရွင္းစစ္ရဲ့ခနဲ႔တဲ့တဲ့ေျပာစကားက မေလ်ာ့မတင္းေလးေပမဲ့ ယဥ္ေက်းပုံေပၚေနတုန္းပဲ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ၾကားထဲကေလထုကတင္းမာလာတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ရဲ့အၾကည့္ေတြကေျပာင္းလဲလာတယ္။ သူရဲ့မ်က္ႏွာေပၚကအျပဳံးတုႀကီးေၾကာင့္ စုန္႔ရိကသူ႔ဦးေရျပားထုံက်ဥ္လာသလိုေတာင္ခံစားရတယ္။ လုရွင္းစစ္ရဲ့စိတ္ထဲမွာဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာေတာ့သူမေတြးတတ္ဘူး။
စုန္႔ရိတစ္ေယာက္ကေတာ့ " ဒီအခ်ိန္ ဒီေနရာမွါပဲ ေကာင္းကင္ဘုံေတာင္ထြဋ္ ေတြၾကားကစစ္ပြဲစေတာ့မယ္ " ဆိုပီးသူႏွလုံးသားထဲမွာေအာ္ဟစ္ေနတယ္။
"မင္းတို႔ေတြအဲ့နားမွာဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ"
"အတန္းပိုင္ဆရာမရဲ့အသံက႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာတယ္။
" အလံတင္တဲ့အခမ္းအနားကစေတာ့မွာကို မင္းတို႔က အစည္းအေဝးလုပ္ေနတာလား" ေက်ာက္မင္ကၽြင္းက သူတို႔ကို တ႐ုတ္စာသင္ေပးတဲ့ဆရာမျဖစ္ပီး သူတို႔ရဲ့အတန္းပိုင္ဆရာမလဲျဖစ္တယ္။သူ႔မ်က္လုံးထဲပထမဆုံးဝင္လာတဲ့သူကေတာ့ တစ္ျခားသူေတြရဲ့ outfit နဲ႔မတူကြဲထြက္ေနတဲ့သြမ့္က်ားရန္ ပဲ။ "သြမ့္က်ားရန္မင္းရဲ့ uniform ကဘယ္မွာလဲ "
ဆရာမရွိေနတဲ့အတြက္ သြမ့္က်ားရန္ လဲမ်က္လႊာေလးခ်ထားတယ္ " ကၽြန္ေတာ္ယူဖို႔ေမ့လာခဲ့ပါတယ္ "
"စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးအဖြဲ႕ဝင္ေတြ သူ႔နာမည္ကိုမွတ္လိုက္" ေက်ာက္မင္ကၽြင္း က ေက်ာင္းသူေလးႏွစ္ေယာက္ကိုေျပာပီးသြမ့္က်ားရန္ ကို ဆုံးမဖို႔ျပန္လွည့္လာတယ္။ "ေနာက္တစ္ခါက်ယူခဲ့ဖို႔မေမ့နဲ႔ မင္းငါ့ကိုေျပာၾကည့္စမ္း မင္းဘယ္ႏွႀကိမ္ေလာက္မ်ားေက်ာင္း uniform ကိုေရေရရာရာဝတ္ဖူးလဲ"
လုရွင္းစစ္ကသူ႔ေနရာသူျပန္သြားတာျမင္ေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ လဲတိုက္ခိုက္လိုစိတ္ေတြေပ်ာက္ဆုံးသြားပုံေပၚတယ္။ ျငင္းဆန္တဲ့ပုံစံနဲ႔ " En " တစ္လုံးနဲ႔ပဲတုံ႔ျပန္ခဲ့တယ္။
ေက်ာက္မင္ကၽြင္း နဲ႔ သူ႔ေမေမက တကၠသိုလ္တုန္းက အတန္းေဖာ္ေတြ။ တစ္ခုခုဆိုသူ႔ေမေမကေက်ာက္မင္ကၽြင္း ဆီပဲသြားပီးသူ႔အေျခအေနေတြ ေကာင္မေကာင္းေမးတာ။ အာ့ေၾကာင့္ ေက်ာက္မင္ကၽြင္းေရွ႕မွာဆိုသူနဲနဲေတာ့ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ျပဳမူတာကပိုပီးအဆင္ေျပတယ္။
ေက်ာက္မင္ကၽြမ္းကသူ႔ရဲ့ မေက်နပ္တဲ့ပုံစံေလးကိုျမင္ေတာ့တိုးတိုးေလးေမးလာတယ္ "မင္းသူနဲ႔ဘာျပႆနာရွိလို႔လဲ "
သြမ့္က်ားရန္ ေခါင္းေထာင္လာတယ္။
" ျပႆနာမရွာနဲ႔ေတာ့" ေက်ာက္မင္ကၽြင္းကသူ႔ကိုဆုံးမေနတယ္ " မင္းက အထက္တန္းေတာင္ေရာက္လာပီေလ ဟုတ္တယ္မလား?"
သူသေဘာတူတဲ့ပုံျမင္ေတာ့ ေက်ာက္မင္ကၽြင္း လဲ Class 10 ရဲ့အေရွ႕ကိုျပန္သြားတယ္။
Ning Cheng မွာရွိတဲ့အေကာင္းဆုံးကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းေတြထဲကတစ္ခုျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏွစ္တိုင္းေက်ာင္းတက္ခ်င္တဲ့ေက်ာင္းသားဦးေရအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ေက်ာင္းစတင္တည္ေထာင္ကတည္းက သင္ၾကားေရးပစၥည္းပမာဏကလဲမ်ားျပားတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ Class 10အတြက္ေပါ့။ ေက်ာင္းရဲ့အေကာင္းဆုံးသင္ၾကားေရးပစၥည္းေတြက ဒီအခန္းအတြက္ေဝစုခြဲေပးတယ္ဆိုတာ တျခားအေၾကာင္းျပခ်က္ေတာ့မရွိဘူး။ တစ္ခုတည္းေသာအေၾကာင္းအရာက လုရွင္းစစ္ဒီအခန္းမွာရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ။
သူရဲ့ညဏ္ရည္အျပင္ မိဘအဆက္အသြယ္နဲ႔ေရာက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားအနည္းငယ္လဲရွိေသးတယ္။ ဒီလိုအထူးေက်ာင္းသားေလးေတြနဲ႔ၿပိဳင္ပီးစကားရည္လုဖို႔အတြက္လဲ ဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေက်ာက္မင္ကၽြင္း ရဲ့ skill ေတြကလဲေျပာစရာမလို႔ေအာင္လုံးဝကိုထိပ္တန္းပဲ။
အနည္းဆုံးေတာ့သူ႔လက္ထဲမွာဆို သြမ့္က်ားရန္ က နည္းနည္းပဲျဖစ္ျဖစ္ပိုပီး နာခံေသးတယ္။
အလံတင္တဲ့အခမ္းအနားပီးေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ နဲ႔ စုန္႔ရိႏွစ္ေယာက္လုံးအတန္းထဲျပန္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး။ Class 3 ကေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ကေခၚထားတာမို႔ သြမ့္က်ားရန္ ကသူ႔အခန္းထဲက ေက်ာင္းသားေတြကိုေခၚပီး Class 3 ကေကာင္ေတြနဲ႔ basketball ကစားဖို႔သြားတယ္။
အတန္းခ်ိန္ႏွစ္ခ်ိန္စာေလာက္ကစားပီးေတာ့သူတို႔လဲေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းေနပီ။ သူတို႔ေတြကခုံတန္းရွည္ေတြမွာနားဖို႔ပ်င္းပ်င္းရိရိထိုင္ေနၾကတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ ကအေမာေျဖဖို႔အတြက္ သူ႔ေခါင္းေလး ကိုေမာ့ထားတယ္။ သူ႔ရဲ့လည္ေစ့ေလးကသူမ်ိဳခ်လိုက္တိုင္း အထက္ေအာက္တလိမ့္လိမ့္နဲ႔။ သူ႔ရဲေျခေထာက္ရွည္ရွည္ေလးေတြကေျမႀကီးေပၚမွာရြရြေလးခ်ထားတယ္။ သူရဲ့ခႏၲာကိုယ္တစ္ခုလုံးက အရမ္းအရမ္းသက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ေနပုံေလးရယ္။
Class 3 ကေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကေမးတယ္ "သြမ့္ေကာ အားကစားဌာနက တုရႊီခ်န္နဲ႔ဘာျဖစ္ထားတာလဲ အဲ့ေကာင္ကဒီေန႔ မဟုတ္တာကိုေရးႀကီးခြင္က်ယ္ေလၽွာက္လုပ္ေနတယ္ သူကက်န္းခ်ီန်န္ ကိုပထမဆုံးမ်က္စိက်တာကိုသြမ့္ေကာက သူ႔နတ္ဘုရားမေလးကိုစိတ္ဝင္စားေနတယ္ဆိုပီး ေျပာေနတယ္"
သြမ့္က်ားရန္ ေတာင္ဘာမွမေျပာရေသးဘူး။ စုန္႔ရိကရယ္စရာလုပ္ေတာ့တယ္ "တုရႊီခ်န္ ဆိုတဲ့အေကာင္ကအရွက္မရွိဘူးလား ဟမ္? ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုလိုက္တာပဲ ဘယ္သူကပထမ ဘယ္သူကဒုတိယဆိုပီးလိုေသးလို႔လား? အဲ့တာဆိုအဲ့ေကာင္ကနံပါတ္ျပားေလးကိုင္ပီး ဘာလို႔တန္းစီပီးေစာင့္မေနလဲ?"
သြမ့္က်ားရန္အပါအဝင္အားလုံးသူ႔အေျပာမွာရယ္ေတာ့တယ္။
ပထမဆုံးေမးခြန္းေမးတဲ့ေကာင္ေလးကလဲ ရယ္ေနခဲ့တယ္ "အာ့ေၾကာင့္ငါကသြမ့္ေကာ ကိုေျပာျပတာ တုရႊီခ်န္ကေျပာေသးတယ္ မင္းကိုမေက်နပ္တာၾကာလွေနပီ မင္းနဲ႔ညႇိႏွိုင္းဖို႔အခြင့္အေရးရွာအုံးမယ္တဲ့"
" ငါတို႔ရဲ့ေရွာင္သြမ့္က ဒီလိုအ႐ူးေကာင္ကို ေၾကာက္မွာလားကြာ "
"တုရႊီခ်န္ကျမည္းေကာင္ပဲ လုံးဝတုံးအတဲ့ျမည္းေကာင္ပဲ "
" အာ " ႐ုတ္တရက္အုပ္စုထဲကတစ္စုံတစ္ေယာက္ကေမးလာတယ္ " သြမ့္က်ားရန္ နဲ႔လုရွင္းစစ္ မနက္ကရန္ျဖစ္ေသးတယ္ဆို"
" အဲ့တာကိုရန္ျဖစ္တာလို႔လဲသတ္မွတ္လို႔မရဘူး'' သြမ့္က်ားရန္ခနေလာက္စဥ္းစားလိုက္တယ္ " သူကငါ့ကိုစာသင္ခန္းထဲက uniform သြားယူဝတ္ခိုင္းတယ္ ငါကမလုပ္ခ်င္ခဲ့တာ "
"ငါလဲ အဲ့အခ်ိန္တုန္းက ေဘးမွာရွိတယ္" Class 10 က ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကထပ္ေျပာတယ္ " အတန္းေခါင္းေဆာင္ပုံကတအားေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ သူတစ္ခ်က္ေလွာင္ရီလိုက္တာငါ့မွာေခၽြးေအးေတြေတာင္ထြက္လာတယ္ "
" သြမ့္က်ားရန္ မင္းကတအားေတာ္တာပဲ " Class 3 ကေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကဆက္ေျပာတယ္ ။မနက္တုန္းကျမင္ကြင္းကိုျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ သူ႔ႏွလုံးသားေလးထဲမွာ ေၾကာက္ရြံ့မွုတခ်ိဳ႕တြယ္ကပ္ေနတုန္းပဲ။ "မင္းကသူ႔ကိုအျပစ္တင္ရဲတယ္ မင္းမေတာ္တဆ တစ္ခုခုျဖစ္သြားမွာမေၾကာက္ဘူးလား "
စုန္႔ရိကျဖတ္ေျပာတယ္ " အျပစ္တင္တာ? ဘာအျပစ္တင္တာလဲ အဲ့တာကစကားလုံးအနည္းငယ္သာသာပါပဲ လူတိုင္းကမင္းလိုကက်ိဳးကေၾကာင္ေကာင္လို႔ေတြးေနတာလား ေကာင္းရန္ မင္းကေတာ့အထူးအခြင့္အေရးရွိရင္ေတာင္ အဲ့ဒီနားမွာရွိေနနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး "
" ဟားဟား အဲ့တာကမွန္တယ္ ငါကသူ႔တစ္ဝက္ေလာက္ပဲအံဩစရာေကာင္းမယ္ဆိုရင္ ေကာင္းကင္ကိုဆန္တက္ ပင္လယ္ျပင္ထဲ ဆင္းသက္လိုက္မယ္ "
စာသင္ခ်ိန္ေတြက်န္ေသးတာမို႔ အတန္းလစ္တဲ့ေက်ာင္းသားေလးေတြကစာသင္ခန္းထဲတိတ္တိတ္ေလးခိုးဝင္လာၾကတယ္။ ျပန္တဲ့လမ္းမွာ စုန္႔ရိ ကဝက္အူေခ်ာင္းကိုတတိတိကိုက္စားေနပီး သြမ့္က်ားရန္ ကေတာ့လက္ဗလာနဲ႔ျပန္လာတယ္။
စုန္႔ရိနဲ႔သူနဲ႔က ေနာက္ဆုံးကေရရင္ဒုတိယေျမာက္အတန္းမွာထိုင္တာျဖစ္တယ္။ သူတို႔ထိုင္ခုံဆီျပန္သြားရင္ လုရွင္းစစ္ရဲ့ ေနရာကိုျဖတ္သြားရတယ္။ သူတစ္ခ်က္ေလာက္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုတစ္ေယာက္ကသခၤ်ာပုစၧာတခ်ိဳ႕ကိုတြက္ေနပုံေပၚတယ္။
လုရွင္းစစ္ကေခါင္းေလးငုံ႔ပီး တျခားလက္ေလးတစ္ဖက္ကေခါင္းေလးကိုပ်င္းရိေနတဲ့ပုံေလးနဲ႔ေထာက္ထားတယ္။ သူကသူ႔ေရွ႕မွာရွိတဲ့သခၤ်ာေမးခြန္းေတြကိုျဖည္းျဖည္းေလးေျဖရွင္းေနတယ္။
သြမ့္က်ားရန္ကလုရွင္းစစ္ရဲ့ စားပြဲခုံေရွ႕မွာ႐ုတ္တရပ္ ရပ္လိုက္တယ္။
သြမ့္က်ားရန္ ကသူ႔ႏွုတ္ခမ္းေလးကိုသပ္လိုက္ပီး ဒြိဟျဖစ္ေစတဲ့အသံေလးနဲ႔ " အတန္းေခါင္းေဆာင္ ငါဘယ္လိုေျပာရမလဲေတာ့မသိဘူး ဒါေပမဲ့ မင္းရဲ့ပါးစပ္ေလးကိုၾကည့္ရတာအေတာ္ေကာင္းမဲ့ပုံေလးပဲ "
လုရွင္းစစ္ရဲ့ေဖာင္တိန္ေလးကခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုရပ္သြားတယ္။
ခ်န္ယြဲ႕ကသူ႔ေဘးမွာ mobile game ေတြဆူညံေနေအာင္ကစားရင္ေတာင္လုရွင္းစစ္ကသူ႔ကိုလ်စ္လ်ဴရွုပီးအိမ္စာေတြပီးေအာင္လုပ္နိုင္တယ္။ ဒါမဲ့ဒီတစ္ခါကက် တခ်ိဳ႕အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြေၾကာင့္ သူ႔အေတြးရထားႀကီးက သြမ့္က်ားရန္ေၾကာင့္ပ်က္ဆီးသြားတယ္။ သြမ့္က်ားရန္ ကသူ႔တုန္႔ျပန္ခ်က္ကိုေစာင့္ေနတုန္းပဲ အဲ့ဒီျပႆနာေကာင္ေလးက အဲ့ဒီေနရာမွာဂ႐ုမစိုက္သလိုပုံစံေလးနဲ႔ရပ္ေနတုန္းပဲ။
လုရွင္းစစ္ကေခါင္းေလးေမာ့လာပီး သူ႔ရဲ့နက္ေမွာင္တဲ့မ်က္လုံးေတြကသြမ့္က်ားရန္ ကိုအစုံအဆန္ၾကည့္လာတယ္ ပီးေတာ့ပုံမွန္ပဲေမးလာတယ္ " မင္းအရင္ကစမ္းၾကည့္ဖူးလို႔လား" ( ေျပာခ်င္တာကေကာင္းမေကာင္းသိရေအာင္အရင္ကအရသာခံဖူးလား)
သူ႔ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ခ်န္ယြဲ႕ကေတာ့မထိန္းနိုင္ဘဲ စပီး ရယ္ေတာ့တယ္။
သြမ့္က်ားရန္: " ... "
သြမ့္က်ားရန္တစ္ေယာက္ေၾကာင္သြားတယ္ လုရွင္းစစ္ကသူစကားေျပာတာကိုလိုက္ၿပိဳင္ေျပာမယ္လို႔ထင္မထားဘူးရယ္။ သူ႔ကိုျပန္ပီးေတာ့ေတာင္ေျပာင္ေနေသးတယ္။သူဘာျပန္ေျပာရမလဲဆိုတာလဲမသိဘူး အဲ့ေနရာမွာၾကာၾကာလဲမေနခ်င္ေတာ့သူ႔ထိုင္ခုံဆီပဲျပန္လာေတာ့တယ္။
သူ႔ရဲျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ေတာ့ စုန္႔ရိလဲက်ိတ္ပီးေခါင္းသာရမ္းမိေတာ့တယ္။ ထိုင္ခုံေပၚမွာထိုင္ပီးေတာ့ သြမ့္က်ားရန္ တစ္ေယာက္ အေတြးထဲမွာနစ္ေျမာေနပုံေပၚတယ္။ ေခါင္းေလာင္းတီးတာေတာင္သူက မေရြ႕ေသးဘူး။ စုန္႔ရိကရင္းရင္းႏွီးႏွီးေမးလာတယ္ " အဖိုးေရ မင္းရဲ့ေဒါသကမင္းကိုဆြံ့အသြားေစတာလား "
သြမ့္က်ားရန္ ကမ်က္ေမွာင္ၾကဳံ႕ပီး "စုန္႔ရိမင္းလုရွင္းစစ္ရဲ့ရနံ့ကိုအနံ့ရဖူးလား "
Beta အေရအတြက္က Alpha Omega အေရအတြက္ ထက္ပိုမ်ားတယ္။ Omega အေရအတြက္က alpha အေရအတြက္နဲ႔တူညီသေလာက္ကေန လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာအကြာအကြယ္လိုတဲ့ ေဘးသင့္တိရစၧာန္ေလးေတြလို ရွားပါးလာတယ္။ ဒါေပမဲ့ေက်ာင္းမွာဆို Omega ေတြတင္မကဘူး Alpha ေတြလဲ ရနံ့တားေဆး ေတြသုံးရတယ္။
စုန္႔ရိက ဒီေမးခြန္းကသူ႔ကို တမင္စတာလို႔ေတြးလိုက္တယ္။ Omega တစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့သူလုရွင္းစစ္ရဲ့ pheromones ေတြကိုအနံ့မရဖူးဘူး။ ပိုပီးတိတိက်က်ေျပာရမယ္ဆို ဘယ္omegaကမွလုရွင္းစစ္ရဲ့ pheoromones နံ့ကိုမသိဘူး။ အရင္တုန္းက ေက်ာင္း idol ေလးရဲ့ အနံ့ကဘာနံ့နဲ႔တူလဲဆိုပီး ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ႀကိဳးစားၾကည့္ေသးတယ္။.ဒါေပမဲ့လုရွင္းစစ္ရဲ့ self control ကတအားသန္မာတယ္ သူထိန္းခ်ဳပ္မွုလြတ္သြားတဲ့အခ်ိန္ဆိုတာမရွိဖူးဘူး။
စုန္႔ရိကသြမ့္က်ားရန္ကို တစ္ခုခုေျပာဖို႔ေစာင့္ေနေပမဲ့ သြမ့္က်ားရန္ ကတစ္ေယာက္တည္းတိုးတိုးေလးေရရြတ္ေနတယ္ "သူ႔အနံ့ေလးေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းတယ္"
က်ိဳးရွင္ခ်န္း စာသင္ခန္းထဲဝင္လာေတာ့ လုရွင္းစစ္နဲ႔ခ်န္ယြဲ႕ေရွ႕မွာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ထိုင္ေနတာကိုေတြ႕တယ္။
ဒီအခ်ိန္ကေန႔ခင္းအားလပ္ခ်ိန္ျဖစ္ပီးေဘးမွာတစ္ေယာက္မွေတာ့မရွိဘူး။ေကာင္မေလးကေမးခြန္းစာရြက္ကိုစားပြဲေပၚမွာေခါက္ေနတယ္။
" အတန္းေခါင္းေဆာင္ကအျမဲအေတာ္ဆုံးပဲ ဒီတစ္ပတ္သခၤ်ာညဏ္စမ္းကတအားခက္တာရယ္ ဆရာရွင္းျပတုန္းကလုံးဝနားမလည္ဘူး " ေကာင္မေလးက လုရွင္းစစ္ဘက္ကိုအျပဳံးႀကီးႀကီးတစ္ပြင့္ ပစ္လႊတ္ပီး " ဒါေပမဲ့ဒီေမးခြန္းကို အတန္းေခါင္းေဆာင္တစ္ခါေလးရွင္းျပတာနဲ႔နားလည္သြားတယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
လုရွင္းစစ္ကျပန္ေျဖတယ္ ''ကိစၥမရွိပါဘူး"
ဒီေကာင္ေလးကို ပိုးပန္းသူေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ပုံမွန္ေန႔ေတြမွာဆို သူ(မ)အေနနဲ႔ သူ႔ကိုစကားႏွစ္ခြန္းေလာက္ထပ္ပိုပီးေျပာဖို႔အခြင့္အေရးရွိမွာမဟုတ္ဘူး။
ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာက ေခ်ာေမာပီးရွင္းသန္႔ေနတာပဲ။သူနဲ႔ခနေလာက္ေလးနီးနီးကပ္ကပ္ေနမိ႐ုံနဲ႔ သူ႔ (မ) ႏွလုံးသားေလးကယားယံလာတယ္။ ရွိသမၽွသတၱိေလးေတြစုပီးသူ(မ) ေျပာလိုက္တယ္ " တကယ္လို႔ ေနာက္တႀကိမ္က်ရင္ေရာ မသိတဲ့ေမးခြန္းေတြအတြက္အကူအညီေတာင္းလို႔ရလားဟင္ "
အဲ့တာကိုၾကားေတာ့ လုရွင္းစစ္ကရယ္ေနပီး ခ်န္ယြဲ႕ကသူ႔အစားကူေျဖေပးတယ္ " ေနာက္တစ္ႀကိမ္က်ဘာလို႔ငါ့ကိုမရွာတာလဲ ငါလဲဒီေမးခြန္းေတြကိုေျဖရွင္းနိုင္ပါတယ္"
ေကာင္မေလးက လုရွင္းစစ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာပ်င္းတြဲတြဲအျပဳံးနဲ႔ ျပန္ေျဖဖို႔စိတ္ကူးမရွိတာကိုေတြ႕ရတယ္။
ဒီပုံစံကိုသူ႔ကိုပညာသားပါပါနဲ႔ျငင္းဆန္တယ္ဆိုတာ သိလို႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေလးကိုကိုက္ပီး ခ်န္ယြဲံ့ကိုေျပာလိုက္တယ္ " အာ့ဆို ေနာက္တစ္ႀကိမ္က်နင့္ကို လာရွာပါ့မယ္ "
" Okay Okay နင့္ငါ့ကိုလာမရွာရင္ငါနင့္ကိုလာရွာမယ္ "
ေကာင္မေလးထြက္သြားေတာ့က်ိဳးရွင္ခ်န္း ကေကာင္မေလးထိုင္တဲ့ေနရာဝင္ထိုင္ပီးေျခေထာက္ေတြကိုဆန္႔ထုတ္ထားတယ္ " အတန္းေကာ္မတီအဖြဲ႕ဝင္ေကာင္မေလးကလုေကာ ကိုစိတ္ဝင္စားေနတာလား သူက႐ုပ္ေလးကလဲခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပီး အဆင့္ေတြကလဲေကာင္းတယ္ "
ခ်န္ယြဲ႕ကေခါင္းငုံ႔ပီးသူဖုန္းကိုကလိရင္းေျပာတယ္ "လုေကာကေက်ာင္းရဲ့ပန္းပြင့္ေလးကိုေတာင္စိတ္မဝင္စားဘူး ေကာင္မေလးအတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ "
" ငါတို႔ေက်ာင္းရဲ့ပန္းပြင့္ေလးကဘယ္သူလဲ"
"က်န္းခ်ီန်န္ မဟုတ္လား "
က်ိဳးရွင္ခ်န္း ကသက္ျပင္းခ်တယ္ " ငါကငါတို႔မိသားစုရဲ့ ေျမေခြးမေလးထင္ေနတာ "
" မင္းနဲ႔ကုလီ နဲ႔ရန္ျဖစ္ထားျပန္ပီလား"
" ဟုတ္တယ္ သူနဲ႔ရန္ျဖစ္ထားတယ္ ရန္ျဖစ္တိုင္း ငါကပဲသူ႔ေနာက္လိုက္ပီးခြင့္လႊတ္ဖို႔ေတာင္းပန္ေနရတယ္ ႏွစ္ယာက္လုံးမွားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ငါ့အမွားပါလို႔ေျပာေနရတယ္ ဒီတစ္ခါေတာ့သူ႔ကိုမေခ်ာ့ေတာ့ဘူး ငါေနာက္တစ္ခါဦးက်ိဳ႕ရင္ ေခြးပဲကြာ "
"မိန္းမေတြက ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ျခယ္ျခယ္နဲ႔ "ခ်န္ယြဲ႕ကေခါင္းခါလိုက္တယ္ " ဘာအတြက္မွမေကာင္းဘူး"
"မင္းကဘာမွလဲမသိဘူး ငါ့ေကာင္မေလးကအေကာင္းဆုံးပဲ အဲ့တာကေယာက္်ားေတြထဲကအေကာင္းဆုံးတစ္ေယာက္ကိုေပးတဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းဆုလာဒ္တစ္ခုပဲ" က်ိဳးရွင္ခ်န္း ကသူ႔ေခါင္းေလးကိုလွည့္ပီး "လုေကာ ငါမွန္တယ္မလား"
"မင္းကသူ႔ကိုေမးေနတာလား" ခ်န္ယြဲ႕ တစ္ေယာက္ရယ္ခ်င္ပက္က်ိျဖစ္သြားတယ္။ "ဘယ္အခ်ိန္က်မွဒီေကာင္ကတစ္ျခားတစ္ေယာက္ရဲ့ထိန္းခ်ဳပ္တာခံမွာလဲ "
" အာ ငါအဲ့တာကိုလိုလားပါတယ္ " လုရွင္းစစ္ရယ္လိုက္တယ္ " ငါ့မွာအခြင့္အေရးမရွိ႐ုံပဲ "
" အဲ့တာဘယ္သူ႔ကိုမွအျပစ္တင္လို႔မရဘူး လူေတြကိုအေဝးကိုတြန္းထုတ္ေနတာမင္းကိုယ္တိုင္ပဲမလား " ဒီအမ်ိဳးသားေလးကိုႀကိဳက္က်တဲ့အမ်ိဳးသမီးထုႀကီးအေၾကာင္းေတြးမိေတာ့ က်ိဳးရွင္ခ်န္းရဲ့ႏွလုံးသားေလးကသူ႔တို႔အတြက္နာက်င္သြားတယ္။ "မင္းဘက္ကစပီးေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုပိုးပန္းတာကိုငါတို႔ဘယ္အခ်ိန္မွျမင္ရမွာလဲကြာ "
"သူ႔ဘက္ကစတဲ့တစ္စုံတစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္ကြ" ခ်န္ယြဲ႕ကတစ္စုံတစ္ခုကိုေတြးမိပီး ဆက္ေျပာတယ္ "သူကဒီေန႔တမင္တကာကိုစေနတာ အဲ့ဒီတစ္ေယာက္ကို သူ႔ရဲ့အရသာကိုစမ္းဖူးလားလို႔ေတာင္ေမးေနတာ" သူကလၽွာစြမ္းထက္တယ္။
က်ိဳးရွင္ခ်န္း ရဲ့မ်က္ႏွာႀကီးဆိုလုံးဝစိတ္လွုပ္ရွားေနတဲ့ပုံႀကီး။ ခ်န္ယြဲ႕ကရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိသက္ျပင္းေလးခ်ပီး သူ႔ကိုစတယ္ " ေဟ်ာင့္ေရ အဲ့တာကလုံးဝကို တမင္တကာဆြေနတာကြ ငါမေျပာတတ္ပါဘူးကြာ"
က်ိဳးရွင္ခ်န္း: " ... "
က်ိဳးရွင္ခ်န္း: !!!!!
က်ိဳးရွင္ခ်န္း: "Omega လား? ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလား? ငါတို႔အတန္းထဲလား?"
ခ်န္ယြဲ႕ကေခါင္းၿငိမ့္တယ္ " ငါတို႔အတန္းထဲကပဲ ဒါေပမဲ့ omega မဟုတ္ဘူး "
သူကတအားတည္ၿငိမ္ေနတဲ့အတြက္က်ိဳးရွင္ခ်န္းကလဲယုံၾကည္တယ္။ ေနာက္ေတာ့သူကေမးလာတယ္ " ဘယ္သူလဲလို႔ "
လုရွင္းစစ္ကေတာ့ေဘးမွာဘာမွဝင္မေျပာဘဲခ်န္းယြဲ႕ကက်ိဳးရွင္ခ်န္းကိုေလၽွာက္ေျပာေနတာကို မရပ္ခိုင္းဘဲအျပဳံးေလးနဲ႔ၾကည့္ေနတယ္။
က်ိဳးရွင္ခ်န္းကတအားသိခ်င္ေနတဲ့ပုံကိုျမင္ရေတာ့ ခ်န္ယြဲ႕အသားကုန္ေအာ္ရီေတာ့တယ္။ "အဲ့တာ သြမ့္က်ားရန္ ကြ ဟား..ဟား..ဟား သူကဒီေန႔လုေကာကိုရန္လာစတယ္ေလ သူကတကယ္ကိုစိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတယ္ –"
သူစကားေတာင္မဆုံးေသးဘူး က်ိဳးရွင္ခ်န္း ရဲ့မ်က္ႏွာအမူအရာကေျပာင္းလဲသြားတယ္ "ဪ သူလား..."
က်ိဳးရွင္ခ်န္းရဲ့ထူးဆန္းတဲ့မ်က္ႏွာအမူအရာကိုျမင္ေတာ့ ခ်န္ယြဲ႕ ကေမးလာတယ္ "ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
" ေခ်ာင္းနန္နဲ႔ ျဖစ္တဲ့မေတာ္တဆမွုတစ္ခုကို ငါအခုထိသတိရေသးတယ္" က်ိဳးရွင္ခ်န္း ကဆက္ေျပာတယ္ "သူကျပႆနာရွာတဲ့ေနရာမွာတကယ္ေတာ္တယ္ အဲ့တာကသူ႔ရဲ့ပင္ကိုစရိုက္လို႔မင္းထင္လား "
✨—————✨