ÜNLÜ||YARI TEXTİNG

•9•

Herkese merhaba!

Nasılsınız?

Bölüm şarkısı: zeynep bastık, bırakman doğru mu 2
**

stalkyapmayageldik: Aşko naber ya?

stalkyapmayageldik: Bayılıp ayılıyorum sana.. Yükseliyorum sana.. Bu nece güzelliktir..

Kapımın tıklatılmasıyla telefonu neredeyse düşürüyordum neyse ki son anda yırttık! Hızla ayaklanıp tıklatılan bahçe kapısına koştum, kapıyı açtığım gibi Kahve üzerime atladı.

"Oy sen özledin mi beni?" diyerek eğilip sevdim Kahve'yi. Kahve içeri girdiğinde korkuyla yutkundum, şaka olmalıydı.. şaka olsun ne olur.. Etrafta setlerinden yürüttüğüm bir kaç özel eşyası bir de kazağı vardı.. Asil'e baktığımda gülümsüyordu.

"Merhaba?" dedi gülerek, düşüp bayılacağım şimdi, bakmasa mı acaba böyle? İçim gidiyor çünkü..

"Merhaba." dedim kapıda dikilerek. "Ev biraz dağınıkta, iki dakikacık bekleyebilir misin?" dedim pat diye, beklediğimin aksine Asil Merih genişçe gülümseyip kafasını salladığında hızlıca içeri girdim eşyalarını kaldırdım üst kata koşarak odama attım aynı hızda koşarak aşağı indim ve bahçe kapısını sonuna kadar açtım. "Buyrunuz." dediğimde gülerek içeri geçti. Ben anksiyete geçiriyordum, bir an dedim bitti her şey.. rezil oluyorum...

"Hoşgeldin, evime." dedim gülümseyerek oturmasını rica ettim.  Ellerim titriyordu! "Ben kahve yapayım." dedim ve mutfağa adımladığımda seslendi: "Sade." dediğinde "Bili.." deyip sustum, rezil olma kızım iki saniye ya.. Neyse ki uzaktaydım da duymamıştı.

"Rahatına bak diyorum!" diye seslendim içeri doğru. Kahve yaparken ellerim terlemişti. O sırada mutfak kapısından köpüşüm Asil girdi.

"İçeride kim var tahmin et bakalım Asil." dedim gülerek, Asil havladı. "Kokusunu mu aldın yahu?" dediğimde iki kere havlayıp içeri koştu.

"Şapşal." dedim kafamı iki yana sallayarak kahveleri almış salona geçmiştim. Asil Merih kütüphanenin önünde kitaplara bakıyordu. Sonra yüzünü çiçeklere çevirdi. Yanına gidip kahvesini uzattım.

"Erguvan değil mi?" dedi kahveyi alıp gülümseyerek. Şaşkınlıkla ona baktım, düşmem için yaptıysa düşmüştüm.. Çiçek adı bilmek mi... ne yapalım aşık mı olalım diyeceğim ama aşığım zaten... şu kaşlara şu gözlere bak.. neyse susayım ben.

"Evet," dedim şaşkınlıkla.

"Niye şaşırdın?" dedi gülerek.

"Çok mu belli ettim?" dedim por kırmış gülümsemi takınarak.

"Biraz." dedi alayla.

"Erguvanları severim, beyaz gülleri, şakayıklara bayılırım." dedim etrafı göstererek. Sonra hafif hüzünlenip ekledim: "Bir de begonviller," deyip duraksadım. "Begonvilleri çok severim." dediğimde kaşları merakla çatıldı.

"Begonvilleri çok özel bir şekilde, özlemle söyledin." deyip tepkimi ölçmek ister gibi duraksadı. "Neden?" diye sordu sonrasında. Kahvemi alıp odanın sol köşesinde olan solmuş begonvil çiçeği boyunca eğildim.

"Bana çok sevdiğim birini hatırlatıyor."
**
Bölüm sonu.

Sanırım ağlayacağım... Sizce kim bu Begonvil güzeli? Kimi hatırlatıyor?

Hepinizi çok seviyorum.