ÜNLÜ||YARI TEXTİNG

•26•

Merhabalar efenim!

Nasılsınız bakim!

Bölüm şarkısı: Çelik, Hercai.
*
"Yılbaşı geliyor bir planın var mı?" dedi Asil saçlarımı öperek. Ağaç evde plaktan çalan, Ajda Pekkan, Ya sonra yankılanıyordu. Asil'in göğsüne yaslıydı başım ve huzur benim için bundan ibaretti. Sorusu beni kıskıvrak yakalayıvermişti.

"Yılbaşında İstanbul'da olmayacağım." dedim sakin bir sesle. Her sene olduğu gibi, yılbaşında Tanem'i ziyaret edecektim. Ölümünün üçüncü yıl dönümüydü iki ocak.

"Nerede olacakmışsın?" dedi, kaşları çatıldı bir şekilde söylediğine emindim. Yerimden doğrulup ona baktım.

"Bahsettiğim kız kardeşimin iki ocak ölüm yıl dönümü, yılbaşında da iki yıldır tek bırakmadım onu, yine bırakmayacağım." dediğimde yüz ifadesi yumuşadı, "Gelmek ister misin?" diye sordum heyecanla karışık hüzünle.

"Bodrum'a," dedi şaşkınlıkla, sanırım bunu beklemiyordu açıkçası bende beklemiyordum. Onaylar manada başımı salladım. "Aslında iyi olur,  benimde kafam dağılır." diye ekledi gülümseyerek. O'nun gülümsemesi bana da güç verdi ona sıkıca sarıldım.

"Senin için çok değerli değil mi?"

"Evet, çok." dedim gözlerimin dolduğunu hissetmiştim. Aklıma onunla yaşadığımız küçücük ama çok özel bir an gelmişti.

-Geçmiş-
Tanem'le birlikte odamızda omuz omuza gök yüzünü izliyorduk uzun zamandır kendimi iyi hissetmiyordum. Gözlerimden yaşlar akıyordu.

"Niye gidiverdi sanki?" dedim içli içli, babamın gitmesinin üzerinden bir hafta geçmişti. Hala anlamlandırılmayan bir boşluğun içerisinde oradan oraya savruluyordum. Tanem ellerimi tutup bana baktı küçücük elleriyle göz yaşımı sildi, o olmasaydı ne yapardım ki ben?

"Ağlama ama," dedi buruk bir şekilde gülümsedi. "Benim hayatta ki tek varlığım sensin, sende güzel gözlerini yaşartırsan ben boğulurum o su da kıyamam sana." dedikten sonra burukça gülümsedi.

"Hadi gel," dedi beni sımsıkı sardı, "Unutma, biz iki çocuk hiçbir zaman büyümeyeceğiz hep ufacık kalacağız bu odadaki gibi, tek ailemizin birbirimiz olduğunun farkında olacağınız." diye ekledi, tam o sırada kar yağmaya başladı.

"Kar yağıyor!" dedim sevinçle o da bana katıldı, "'Çok güzel değil mi!" dediğinde gülümseyerek başımı salladım.

"Hadi şarkımızı söyleyelim!" dedi gülümseyerek. Ayaklanıp birbirimizin ellerini tutup sallanarak şarkımızı söyledik:

"Yine gözüm yollarda, neredesin!
Gündüzüm gece oldu, kederdeyim aah.
Bilemezsin kaç gece gelir diye bekledim, gelmeyince derdime yenileri ekledim!" diye bağırıyor gülüşüyorduk.

"Gel yarim ol, sevdalım ol, sultanım ol, fermanım ol, dertlerimin dermanı ol," diye bağırıp her zaman ki gibi birbirimize dönüp bağırdık: "Hercai!"

Tanem gözünü işaret ederek söylemeye ve kıvırmaya devam etti: "Dolu dolu sevdalar gözlerimde." Kahkaha atarak elimi kalbime götürdüm, "Gönlümde dolanırsın, hep o halinle." Saçlarını uçuşturdu. "Uçuşuyor saçların yaralanmış kalbime."

Ona sıkıca sarıldım, o da bana sıkıca sarıldı.
"Yine sensin tek çare şu zavallı halime."

"Biz birbirimizin hem belası hem devasıyız kızım!" dedi kahkahalar atarak.
Günümüz.
Anıları tutan ayna kırıldı, göz yaşlarım durmadı, Asil beni kendine çekti ve sıkıca sarıldı.

"Böyle bir arkadaşın, kardeşin, her şeyinle beraber büyümek senin için müthiş bir şans." dedi ve saçımı öptü: "Onun da dediği gibi, boğulurum göz yaşlarında ağlama, güzel kızım."
**
Bölüm Sonu!

Yazarınız ciddi ciddi ağlıyor, Tanem'i çok özledim. Bir anıyla bırakır mıyım??? Nooo!