ÜNLÜ||YARI TEXTİNG

•6•

Herkese merhaba!

Nasılsınız?

Bölüm şarkısı: ash, naila, give a little
*
"Nasıl buldun diziyi?" diye sordu dikkatle bana bakarak.

"Güzel bazı klişeler var ama güzel." dedim kendimden emin bir sesle. Elini çenesine yasladı.

"Nasıl bir klişelik?" dedikten sordu.

"Yani rastlantılarınız klişe biraz." dedim hafifçe. Kaşları çatıldı. O sırada gözüme televizyon ünitesinin yanında duran sehpanın üzerindeki kitap çarptı.

"Kürk mantolu madonna mı o?" dedim ayaklanarak. "Bakabilir miyim?" dediğimde başını sallamasıyla ilerleyip kitabı elime aldım. Arkadaşlar sıkı durun kitap ilk basımdı!

"Hemde ilk basım!" dedim engel olamadığım şaşkınlıkla. Sayfaları da o kadar yıpranmış olmasına rağmen çok iyi bakılmıştı. Ayracın olduğu bölümü açtım. O sırada Asil Merih'in ayaklandığını hissettim.

"Asıl mühim olan, iki insanın birbirini bulması bu derece güç olan şu dünyada, bu nadir saadete ermekti. Öte tarafı hep teferruattı. Bunların kendiliğinden düzelmesi, asıl büyük noktaya, birbirimizi bulmuş olmak hakikatine uyması lazımdı." diye okuduğunda heyecanla gerildim. Ses tonu gerçekten güzeldi, televizyondakinden çok daha fazla güzeldi.

"Çok güzel." dedim mest olmuş gibi, gibiyi atalım. Zaten mest oldum.

"Bencede öyle, benim altını çizdiğim bir yeri şans eseri açmanda garip oldu biraz." dedi gülerek.

"Şey ben gideyim." dedim heyecanla kitabı komidine bıraktım ve arkamı döndüğümde bana gülümseyerek baktığını gördüm.

"İyi akşamlar." dedi gözlerimin içine bakarak. Amacı neydi? Sanki sabah olup sete gittiğinde aklında ben mi olacaktım hayır.

Telefonumun çalmasıyla sessizlik bozuldu, hızla telefonu açtım.

"Efendim Kaya?" dedim hafifçe gülümseyerek. Asil'e baktığımda kaşlarını çatarak koltuğa çökmüştü.

"Evdeysen ev ziyaretine geliyorum!" dedi müthiş bir sevinçle. Onun sevinci bana da yansıdığı için gülümsedim.

"İki dakikaya evdeyim." dediğimde "Görüşürüz o zaman prenses." dedikten sonra benimde görüşürüz dememle telefonu kapattık.

"Arkadaşım ev ziyareti için gelecekmiş de bende gitsem iyi olacak." dedim yandan yandan kapıya ilerlemeye çalışıyordum.

"Tabi iyi akşamlar." dedi kibar bir sesle, ayaklanıp beni kapıya kadar geçirdi.

"Tekrar görüşmek üzere." dediğinde başımı salladım. "Bu arada," dediğinde arkamı döndüm tekrar lakin aramızdaki mesafe açılmıştı.

"Güzel kokan nadide bir çiçekmişsin gerçektende."
**
Bölüm sonu!

Obbbbaaaaa!!! Neler oluyoooorrr