ÜNLÜ||YARI TEXTİNG

•46•

herkese merhaba!

nasılsınız bakalım?

bölüm şarkısı: mor ve ötesi, oyunbozan
**
Asil Merih ile birlikte evimin kapısında durduğumuzda hızla arabadan indim, ayaklarım titriyordu. Asil Merih yanıma gelip bana destek olmak için elimi sımsıkı tuttu. Ona gülümsedim, içerden gelen havlama sesleriyle göz yaşlarım dökülmeye başlamıştı bile. İçim titreyerek adımlamaya başladım.

"Şşh, sakin ol. Yanındayım ben. Çok özledik hepimiz seni." dedi destek olurcasına. Evin kapısını açtığı anda gözümde tüten evlatlarımın ikiside havlayarak üzerime atladı. Sanki havlamalarında 'Anne' lafı gizliydi. Gözlerimden boşalan yaşlarla Asil'e sımsıkı sarıldım. Kırlangıç'a baktığımda kocaman olduğunu gördüm.

"Oy annesinin birtanesi büyümüş mü?" diye ağlamayla gülme arasında bir sesle sordum. Yeni bir havlama sesiyle Asil ve Kırlangıç koşarak salona girdi. Kahve yanıma gelip yanaklarımı yalamaya başladığında kahkahayla onu geri çektim. Burnunu öptükten sonra ayağa kalkıp salona ilerledim.

"Elis'im!" diyerek üzerime atlayan Damla'yla hafif geriledim. "Kızım mahvoldum ya! Nereye kayboldun ya!" diye söylene söylene sımsıkı sarıldı bana.

"Kuzum tamam." dedim sarılarak, "Ay canım gudubetim seni bu kadar özleyeceğimi hiç düşünmezdim." diyerek Kaya da Damla'yla ikimize sarıldı. Göz yaşlarım yerini kahkahalara bırakmıştı. İşte aile buydu.

"Asil Merih sende gel toplu sarılalım." dedi Damla neşeyle. Asil Merih elindekileri bırakıp bize sarıldığında artık kollarımız dayanamamış olacak ki hepimiz yeri boylamış ve gülmeye başlamıştık. Köpeklerimiz etrafımıza doluşmuştu.

Hayat güzeldi, ben iyiydim. Sevdiklerime kavuşmuştum. Mutluluk bu kadar yakındı. Aile seçtiğimiz kişilerdi ve ben ailemi seçmiştim.

Tanem, Merih, Andaç, Damla, Kaya, Kahve, Asil ve Kırlangıç. Benim ailem bu sekiz kişiden ibaretti, başka kimseye ihtiyacım yoktu. Onlar düştüğümde kaldırırdı, kaldırmasalarda benimle düşerlerdi. Bundan sonra ne olurdu bilmiyordum, Andaç anneme ne yapmıştı bilmiyordum, onu orada tek bırakmamın nedeni eğer alacağı karar canımı yakarsa durdurmamak içindi. Andaç'ın doğru kararı alacağını biliyordum lakin onu etkilemek istememiştim.

Bundan sonra hayatımdaki en kötü olayın can sıkıntısı olmasını istediğim bir hayat istiyorum. Sevdiklerimle güldüğüm güzel bir yaşam.

Sevdiklerinize sarılın, sarılamayan herkes için bir kez daha sarılın.

Ben Elis Erguvan, düştüğüm her gün bir sevdiğime sarılıp ağlayacağıma söz veriyorum. Kendi içime atmayacak daima en yakınlarımla derdimi paylaşıp şifa bulacağıma söz veriyorum.
**
Bölüm Sonu.

Elis Erguvan kalbimizi kazandı değil mi?

Buradan en yakınlarıma sesleniyorum, sizi çok seviyorum! Siz kendinizi biliyorsunuz, burada belli edin o halde!