T A M A M L A N D I
Begonvil kitabından tanıdığınız Tanem'in arkadaşı Elis'in hikayesi. (Begonvil kitabını okumanız gerekmemektedir.)
Yeni taşındığınız evin yan evinde bir ünlü oturduğunu bilseniz ne yapardınız? Üstelik bu ünlü sizin hayran olduğu...
En sevdiğiniz şarkıda bir söz bırakın, lütfen. Bende bırakayım, en sevdiklerimden birini...
"Seni kendimden sakınıp, bir başka kalbe emanet ettim."
Bölüm şarkısı: Cem Adrian, Halil Sezai, Buruk.
Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
* Onun kapıdan çıkmasının hemen ardından kapıyı defalarca yumrukladım. Artık burada olacağını ve zulmüne bu şekilde devam edeceğini anlamıştım. Kafamda öyle çok düşünceler vardı ki hepsi birbirine karışmıştı... Nefes alamıyor boğuluyordum sanki. Yaşayamıyordum. Asil Merih ve Andaç beni hala nasıl bulamamıştı, annemin ne ilgisi vardı? Annem kaçırıldığımı biliyorsa beni neden kurtarmıyordu? Ben kime ne yapmıştım? Annemin cezasını benim çekmem ne kadar doğruydu? Kim bize ceza verme yetkisini kendinde buluyordu?
Gücümü boş bir kapı yumruklamasa harcamaktansa oturup düşündüm, bir yol bulmalıydım. Bu adamın amacını öğrenmeli ona göre hareket etmeliydim. Gelen mesaj sesiyle telefona baktım.
x: Sonunda kapıyı yumruklamayı bıraktığına göre gücün kesildi.
Elis: Tam tersi, gücümü boşa kullanmıyorum. Gerçi senin gibi bir aptala çok fazla güç lazım değil, o yüzden kullandım çoğunu.
x: Sen ölmek istiyorsun.
Elis: Ölmek isteyen ben değil, sensin. Şehir magandası.
x: Sevgilin olduğunu düşündüğün Asil Merih'in seni unuttuğunu görünce ne hissedeceksin merak ediyorum. Sen buradan çıksan bile, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Sen zaten burada günden güne eriyip gideceksin. Seni kimse bulamaz, eğer ben istemezsem tabi bir de anneciğin.
Hızla kaşlarım çatıldı annem mi tutuyordu beni burada! Mesajı defalarca okudum, gözlerimden akan yaşlar durmuyordu. Defalarca kendimi tembihlememe rağmen işte şimdi yine göz yaşlarım beni dinlemeyip akıyordu.
Anne, beni bu kadar mı sevmiyordun? Anne beni öldürmek isteyecek kadar mı sevmedin?
Artık senin olmadığın bu ev Benim cehennemimdir Bıraktığın bir yarım hayat Benim tesellimdir Gözyaşlarım akmıyor artık Gözyaşlarım senindir Bak çocuklar hiç gülmüyor artık Bunun suçu benimdir
Elis: Annem beni öldürmek mi istiyor?
İnsanın katiline sormayacağı soruları katilime sormaktan başka seçeneğim yoktu. Gözlerim dolu doluydu.
x: Annen dediklerimizi yaparsa buradan çıkacaksın küçük. Gerçi senin annenin sana bile acıması olduğunu düşünmüyorum.
Hıçkırıklara gömüldüm, bir aydır içimde ne tuttuysam, neyi görmezden geldiysen canımın yanmasına rağmen ağlamadığım her gün için içim içinden çıkana kadar sabahın seherine kadar ağladım.
Kırık dökük, bir can Yitik bitik, bir kalp Yanık yenik, bir aşk var içimde Zifir siyah bir his Feryat figan bir ses Emanet bir nefes var içimde
