kaçak damatlar

Noel

"Ne demek gitmiyoruz?"

"Gitmeyeceğiz işte bebeğim." Changbin elindeki tepsiyle kendisine şaşkınlıkla bakan sevgilisine baktı. Noel arifesi için hepsi evlerinde toplanacaktı ve Felix akşam için hazırlık yapıyordu.

"Ya, Changbin! Şaka yaptığını söyle. Gidecektik." Felix tepsiyi fırına koyup Changbin'e sarıldı. "Yalan söylüyorsan gerçekten kızacağım."

"Felix, şaka yapmıyorum bebeğim. Önümüzdeki senenin ilk ayı için çok fazla anlaşmamız var. Gerçekten vaktim yok."

"Ama söz vermiştin, beni kar tatiline götürecektin." Felix üzgünce sevgilisine sarılmaya devam ederken Changbin belini kavrayıp başını boynuna yaslayarak kokusunu içine çekti.

"Üzgünüm, hem yakın zamanda izin aldım hem de ocak ayında ikisini yalnız bırakamam." Felix başıyla onaylayıp dudak büzerek sıkıca sarıldığında Changbin hafifçe geri çekilip dudağını öptü.

"Telafi edeceğim, belki iki günlük gideriz, hm?" Felix başıyla onaylarken dudak büzmeye devam ediyordu. Changbin büzdüğü dudağını öpüp geri çekildi.

"Hadi bakalım, devam edelim işimize." Changbin, bulaşık makinesine koydukları 8 aynı kupayı çıkarıp mutfak masasına koyduktan sonra diğer bulaşıkları da yerleştirmeye başlamıştı. Felix, oturma odasında daha çok yer olsun diye birkaç hafta önce yeni aldıkları L koltuğun köşesine, yere minderler atmış ve orta sehpayı ileri çekmişti. Çalan kapıya bakacağını söyleyerek koşturmuş ve kapıyı açıp gülümsemişti.

"Hyunjin being Hyunjin." Kapıdaki üç genç gülerek içeri geçerken Seungmin konuşmuştu.

"Düşündük ki yardım edebiliriz."

"Yardımlık pek bir şey kalmadı aslında, sadece Noel Yemeği için masa hazırlayacağız." hepsi başıyla onaylarken Hyunjin ceketini çıkarınca Felix gözlerini kocaman açtı.

"Yuh! Sadece Noel kutlayacağız."

"Vücut kemerlerini çıkarmasını en az elli kere söyledi Minho ama dinleyen kim?" Hyunjin yaramaz çocuklar gibi omuz silkerek mutfağa ilerledi.

"Changbin, bunlar beni beğenmedi."

"Neyini beğen- Yuh!" Changbin, elindeki bardağı neredeyse düşürecekken Hyunjin'i dikkatle süzdü. İlk tanıştıklarındaki gibi cesur bir kombin giyinmişti.

Daha önce Seungmin'in üzerinde gördüğü ince gömleğin beline sıkıca bağladığı korse tarzındaki kemer ince belini ortaya çıkarmakla kalmıyor, göğsündeki birkaç parçalı kemere de bağlanıyordu. Bacaklarını saran dar ve yırtıklı pantolonunun üzerinden sarkan birkaç kemer parçası da hoş görünüyordu. Saçlarını yarım ve dağınıkça toplamış, kenarlarından çıkmasına izin vererek hafif gölgeli bir göz makyajı yapmıştı.

"Hwang, üzerindeki kemerleri çıkarmazsan Chan seni öldürür. Jeongin'i heveslendirdiğini söyler." Felix mutfağa girerken Hyunjin dudak büzdü.

"Güzel olmuş, yakışmışlar Hyunjin ama gerçekten fazla cesurlar? Chan yüzüne karşı söylemese de kızabilir." Hyunjin evde duyduğu şeyleri Chan'ın yakın arkadaşlarından da duyunca dudak büzdü.

"Hadi çıkaralım Hyunjin." Seungmin elini arkadaşının beline koyduğunda Hyunjin surat asarak onayladı.

"Neden kimse kemerleri sevmiyor?"

"Çünkü günlük hayatta abartılar." Seungmin arkadaşıyla mutfaktan çıkmış, salona geçince kemerleri tek tek sökmeye başlamıştı.

"Kıyafetimin hiçbir oyunu kalmadı."