*23*

7.1K 392 97
                                    


Tam üç saat...
37 dakika...
37 saniye...

38...

39...

40...

Saatler önce iç kanamadan dolayı ameliyathaneye alınan meleğimi, ameliyathanenin kapısının önünde bekliyordum.

Zaman geçmek bilmez iken açılan kapı ile gözlerim aralandı.

Sonunda...

İçerden çıkan doktoru durdurup hızla durumunu sordum.

Bana uzun uzun baktı.

Niye bakıyor ki...

Neden böyle bakıyor...

Durumu iyi dimi?

İyi olmalı...

Titreyen sesimle sordum doktora,

"O-o iyi di-imi?"

Gözlerinde gördüğüm duygu ile birlikte gözlerim sulandı.

"Üzgünüm ancak yaşama zor döndürsekte iç organlarındaki zarar tahmin ettiğimizden daha fazla... Durumu kiritik..." Diyip yanımdan ayrıldı.

K-kritik?

Kritik mi?

Nasıl yani?

O...

O şimdi...

Kafamı salladım iki yana. Olamazdı böyle bir sey?! Mümkün değildi!  O yaşayacak!

Mert abim ve Can abimde geldiler.

Mert abim bir bana birde az önce doktorun sözlerini duyup yıkılmış olan Ares ve Pars abime birde kenarda hıçkıra hıçkıra ağlayan kızlara takılı kaldı.

Mert abimin gözlerinde ilk defa korkuyu ve endişeyi daha doğrusu kaybetme duygusunu gördüm...

Gözleri sulandı onunda, tıpkı bizim gibi, sel oldu göz yaşı, kayıp aktı yanaklarından usulca...

Mert abim kendini hstanenin mermerine bıraktı. Belini duvara yasladı. Kafasını iki eli arasına aldı. Pişmandı... Bir zamanlar benim olduğum gibi şimdide o pişmandı.

Az önce giden doktor geri geldi.

"Hastanın durumu kritik ancak şu an bilinci açık. İsterseniz son bir kez görüşebilirsiniz. Az sonra yoğun bakıma alıcaz."dedi.

Son bir kez?
Son kez mi?
Neden son kez?
Ben hep onunla görüşmek istiyorum.

Ares doktorun yakasına yapıştı. Kızarmış gözleri ile...

"Ne demek son kez? Bir şey olmayacak ona doktor! Duydun mu! Şimdi aç şu lanet kapıyı?" Diyip adamın yakasını sertçe bıraktı.

Ares'in gözlerindeki duygu ile şok oldum...

Benim küçük kardeşime aşık olmuştu bu delikanlı...

Doktor Ares'in davranışlarını görmezden gelerek ameliyat haneyi bir kart ile açtı. Hemşireler yardımıyla onu sedye ile odaya tasıdılar. Tabi o kadar hızlı yaptılar ki doğru düzgün meleğimi göremedim.

Teker teker herkesi alacağını söyledi doktor. İlk ben girdim. Üstüme giymem için verilen kıyafetleri hızlıca giydim.

Meleğimin yanına gittiğimde yorgun ve yıpranmış olduğunu açıkça belli eden bedeni ile gözlerim doldu.

Yanına yavaş adımlarla yaklaştım.

"Meleğim..."

Kafasını yavaşça çevirdi.

Gözlerinde gördüğüm özlem duygusu beni o an bitirmişti.

"Abi..." Sesi kısık geliyordu.

"Bir tanem ben geldim... İyi misin? Nasıl hissediyorsun?" Diye sordum.

Yanındaki sandalyeye oturmam ile elini uzattı tutmam için. Serum takılı elini dikkatlice tuttum.

"Abi ç-çok yorgunum... uyumak istiyorum." Dedi gözlerime bakarak.

Uymamalıydı...
Eğer uyursa durumunun kötüleşme ihtimali vardı.

"Birtanem uyumamalısın... Biliyorum. Yorgunsun ama uyumamalısın. Biraz dayan." Dedim yatıştırıcı bir tonda.

Derin nefes aldı. Ardından da tatlı tatlı bakarak kafa salladı.

Tuttuğum elini alıp öptüm.

"Ben hep yanındayım meleğim... Tamam mı? Unutma sakın..." Dedim.

Tuttuğum elini yavaşça elimden ayırıp kalbimin üstüne koydu.

"Bende hep burdayım abi... Hep kalbinde olucam... " Dedi.

Hayır o yanımda olucaktı.
Kalbimde olursa ö-ölmüş...

Hayır!
Ölmeyecek!

"Bir tanem sen şimdi dinlen ama uyuma benim sürem dolmak üzere... Tekrar geliceğim... " Diyip kalktım.

Ellerini son kez öpüp kalktım sandalyeden.

Kapıya doğru yürürken arkamdan seslendi.

"Abi... Bunu unutma... Seni çok seviyorum abi... Her şeyden çok..."

Gözlerim sel olup akmaya basladı. Arkamı dönmeden karşılık verdim.

"Bende seni seviyorum meleğim..."

Odadan çıktım. Üzerimi çıkarıp çöpe attım.

Neden bu kadar kalbim acıyor. Ona bir şey olmaz dimi?

Diğerlerinin yanına gittim. Sıradaki girecek kişiyi hemşire sorar iken bir köşeye geçip oturdum.

Ares içeri girer iken baktım ona. Gözleri benim küçük kardeşimi, Azeyi görme umudu ile parlıyordu.

Ne kadarda sevmişsin onu Ares.

Eğer Aze'ye bir şey olmaz ise söz sizin aranızdaki ilişkiye karışmıycam.
Söz...
Hele bir Aze evine dönsün...

*********

Selam...
Naber...
Bu bölüm geç geldi affedin...
Neyse hadi uzatmayam...
Yorumları bekiyom...
Oylar için çoooook teşekkürler...
Sizleri seviyorum...
Bb

Gelecek bölüm tarihi;

12 Kasım 2020
Saat : 20.00

3 ABİM (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin