3 ABİM (Tamamlandı)

*55*

Elimi demir giriş kapısının yanında kalan zil düğmesine doğru uzattım. Zili bir kaç kere çalıp eski pozisyonumu aldım.

Kendimi gevşetip sitres olmamaya çalışıyordum. Yanımda duran Pars ise çoktan olayı kavrayıp profesyonel bir oyuncu rolüyle rahatça etrafı süzüyordu.

Demir kapı yavaşça açıldı. Kapının arkasından gözüken hizmetçi kıyafetine benzer bir kıyafet giymiş genç bir kadın sorgularcasına bizi süzdü.

"Buyurun... Kime bakmıştınız?" Dedi nazik bir tonda.

Elimdeki el çantasına ve alet edebiyatın bulunduğu kutuyu hafifçe kaldırıp cevap verdim.

"Mekanik eşya tamircisiyiz. Çamaşır makinesinde sorun varmış. Bakmamız istendi hanımefendi." Dedim sakince.

Kaşları hafif çatılırken hatırlamaya çalışırcasına etrafa bakındı.

"Çamaşır makinemiz mi? Garip... Bozuk değil diye biliyordum. Her neyse sizi mahcup etmeyeyim. Buyurun lütfen." Diyerek kapıyı görebilmemiz için biraz daha araladı.

Eliyle koridoru işaret etti.

Biz Pars la beraber ileri adımımızı atarken temkinli olduğumuz belli olmasın diyede büyük bir çaba sarf ediyorduk.

Genç kadın bize yönelik sol koridordaki odayı işaret etti.

"Makine orada size iyi işler dilerim. Benim yapmam gereken şeyler var. 10 dakika sonra gelip bir kontrol ederim." Kibar bir tavırla cümlesini bitirdiğinde hafifçe başını eğerek ana koridora yöneldi.

Pars cebindeki uzaktan kumandalı  sis bombasından birini çıkararak duvarın alt köşesine eğilip yerleştirdi. Bu nokta tam dış kapı ve koridorların merkeziydi.

Bende sağ taraftaki koridora yavaşça ilerleyerek bu sefer üst köşesine bir sis bombası yerleştirdim. Ana koridorun olduğu yerede aynısını yaptım.

Dikkatlice arkaya doğru adımladık. Elimle dur işareti yapınca ikimizde role girdik. Genç kadına hitaben seslendim.

Saniyeler sonra buraya doğru ilerleyip anlamamışca baktı.

"Makinede sorun yok. Suyun basıncı biraz fazla. Vanayı kontrol edin. İşimiz bitti. İzninizle..."

Diyerek başımı hafifçe eydim.

Kadında şaşkın yüz ifadesiyle bana karşılık başını eğdi.

Arkamı dönüp dış kapıya doğru ilerledim. Pars da arkamdan gelirken kadın önümüze geçip hemen kapıyı açtı.
Nazikçe gülümseyerek bizi yolcu etti.

Nazik gülümsemesine karşılık hafifçe tebessüm ettim ve evden çıktım Pars da tam arkamdan beni takip etti.

İkimizde araca doğru ilerledik.
Genç kadın arkamızdan kapıyı çoktan kapatmıştı.
Arabaya binmeden önce polis arabasına doğru baş parmağımı kaldırıp onay verdim.

Biz kendi arabamıza bir derken birkaç polis memuru da arabadan indi.
Şimdi fark ettim de 3 polis aracı daha gelmişti.
Pars ve  ben arabada heyecan içinde beklerken ne olacağını ikimiz de kestiremiyorduk. Her şey saniyeler içinde gelişti. İki polis memuru kapıyı nazikçe çalarken dışarıda 6'dan fazla polis memuru da silahı ile gizlenmişti.
Kapı gene aynı genç kadın tarafından açılınca polis memuru polis kimliğini göstererek kadına hitaben bir şeyler söyledi.

Kadın ilk başta panikledi. Yüz mimiklerini uzaktan da olsa net bir şekilde görebiliyordum. Ne yapacağını bilemez bir halde kapıyı polislerin yüzüne kapattı. Kapının önündeki polis kapıyı sert iki kere daha eliyle çaldı. Ancak yine yanıt olmadı. Diğer arabaların içinde bekleyen polisler de arabadan dışarıya çıkmışlardı bile.

Elindeki silahı temkinli bir şekilde tutup herhangi bir hedefe isabet ettirmek için hazır bekliyorlardı.
Bir polis memuru elinde koçbaşı denen bir şeyle arabadan indi. Dışarıya polislerin anonsu yapılırken 4 polis memuru koçbaşı yardımı ile demir kapıya darbeler indirdi.

Demirkapı büyük bir gürültü ile açılırken içeriden dışarısı süzülen sisi gördük. Demek ki siz bombaları aktif hale gelmişti.

Sayamayacağım kadar fazla polis memuru içeri girerken evden duyulan kaos sesi kulağıma kadar geliyordu.

Yaklaşık 3 dakikanın ardından birkaç polis memuru dışarı çıktı. Ve ardından da uzun zamandır beklediğim kişi çıktı.

İki kolunu da polis sıkı sıkıya tutmuş, elleri kelepçelenmiş ve yüzü tamamen insan dışı denebilecek halde olan o katil gözler önüne serilmişdi.

Başının sağ kısmında belli olan yaradan kan akıyordu. Büyük ihtimalle polise zorluk çıkartmıştı.
Yüzünden hiçbir mimik anlaşılmasa da sinirli olduğu hal ve hareketlerinden belliydi.

Polisler temkinli bir halde onu polis aracına bindirilirken içimde anlatamadığım bir rahatlama hissi vardı. Aynı zamanda mutlu hissediyordum. Sonunda Aze için en doğru olan şeyi yapmıştım. Kardeşim sonunda beni bir anısında da olsa iyi biri olarak görebilecekti.

Pars'a yüzümü döndüğümde onunla gözlerindeki parıltıyı görmüştüm.

İkimiz de aynı şeyi düşünüyorduk bundan emindim.

Ve umarım kendimizi affettirebiliriz...

Umarım.

**********************

Selam gençlikk!

Nasılsınız?
Ben çok iyiyim...
Sizleri çoooooooooooooook seviyorum...
Umarım bölümü beğenmişsinizdir 🥰🥰🥰
Yorumlar ve oylar için çoook teşekkürler 💜
Hepinizi çok seviyorum.
Bir dahaki bölümde görüşmek üzere bayss ♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️

Tarih;

27 Mayıs 2021