3 ABİM (Tamamlandı)

*37*

Saçımı onuncu yıkıyışım...

Sonuç...

Mor saçlar!

Ah! Cidden mi!

Tamam mor renge aşık biriyim kabul...

Ama saçım olmaz ya!

Sinirle saçımı durulayıp banyodan çıktım.

Saçım koyu mor olmuştu. Ancak garip bir şekilde aynada mükemmel gözüküyordu.

Boya saça yada bedene zarar vermiyordu. Bu yüzden şanslıydım. Daha doğrusu şanslıydık.

Vücuduma bornozu yerleştirip elime tarak aldım. Saçımı tararken aynada kendime baktım. Yüzüm sanki daha da incelmişti. Ancak çok belli olmuyordu. Aslında daha kemikli duruyordu yüz hatlarım. Ve bana yakışmıştı.

Saç tarama işlemi bitince elime saç havlumu alıp saçıma doladım.

İşim bitince banyodan çıkıp odama girdim. Hayla yeni odamın rengine alışamamıştım. Ama harika bir uyum içerisindeydi.

Yatağın yanına ilerleyip saç havlumu saçlarımdan sıyırdım. Islak saçlarım omzumdan dökülürken parmaklarımı bir annenin kızının saçını okşayışı gibi okşadım. Bunu yapmak hoşuma gidiyordu.
Yatağın üzerindeki kıyafetleri giyerken gözüm çantama takıldı.

Deprem anında enkazdan çıkarılan bir kaç eşyamı bana vermişlerdi.
Onlarında bu eski rengi solmuş yeşil çantaya doldurmuştum.

Giyinme işlemi bitince havluyu tekrar başıma doladım.

Çantaya doğru adımlar iken çıkan tok ses kalbime işliyordu adeta.

Elime çantayı alıp içini açtım.

Gök yüzü mavisi ve bir çok sayfası masum göz yaşlarıyla kutsanmış olan günlüğüm ilk dikkatimi çekti.

Elime aldım eski dünyamı.

Açıp bakmak için sabırsız olan  ellerim yerinde duramıyordu. Ancak ruhum buna hazır mıydı?

Aldığım nefes içime dolarken kendimi hazırladım.
Mor koltuğun üzerine bıraktım kendimi.

Elimdeki dünayayı açtım.

#############

Tarih: 12.02.2016
Yaş: 13

Selam ben...
Biliyorum bu söz her gün garip gelecek ama...Sonuçta bunu ben yazıp, okuycam. Ne gerek var diğer isimlere... Bu gün bir hayal kurdum... Belki de bir suçtur bu hayalim. Sonuçta bir katil şarkıcı olamaz. Tamam bilmiyorum nasıl olacak ama boş ver. Şimdi sana ilk şarkımı yazıyorum. Gelecekteki ben. İyi dinle! Bu şarkı minik bir hayatın tohumu. Filizlendirmek sana kalmış...

O zaman şarkımın tohumunu deftere atalım...

                   ...Minik idam...

Gecenin muhafızları Ayı sürgün etti.

Sessiz yıkılış şafakla son buldu.

Aydınlanmış dünyaya cesetler hüküm sürdü.

Silik dağların perdeleri aralandı.

Yıkım kalbin kapakçıklarını parçaladı.

Duyulan kemanın haykıran sesi teller ile koptu.

Yükselen güneş Ateş gibi damarlarda gezindi.

Gözler kör olurken idama sürüklendi cesetleri.

Dipsiz ormanın karıncaları çığlık attı.

Okyanusun dibi yarıldı.

Var olmamış bulutlar soldu.

Uçan kuşlar vuruldu.

Dünya soldu.

Küçüklüğüm ürktü.

Mücadelem sonbuldu.

Ellerimdeki kan gecenin yeni yıldızı oldu.

Ruhumsa cehennemin yeni oyuncağı oldu.

Minik ben orda kayboldu.

Çiçeğim saçımdan kayıp gitti.

Şafak belimi yaktı.

Bu günüm de son buldu...

                                 AzeNaz Ateş...

###############

Ellerim titredi. Bu şarkı... Benim ilk kez dayak yemediğim için kurduğum minik hayalle yazdığım şarkıydı.

Acı dünyamın kanayan şarkısı...

Aklımdan geçen şey ile ruhum titredi.

Bu şarkıyı söylemeliyim. Bu şarkıyı gruba danışmalıydım. Bu benim hayalimdi. Bu hayali solduramazdım.

Kimisine uzanın sol elimle telefonumu kaptım. Hemen şarkı sözlerinin fotoğrafını çekip gruba attım.

Geriye kalan şey ise...

Minik bir ritim ve ahenk içindeki sesimiz...

********************

Selamlar...
Acil bir işim çıktığından bölüm atılamadı.
Evde değildim.
Ancak şu an evdeyim...
Bölüm umarım hoşunuza gider...
Sizleri çooook seviyorum...
Bu arada bu şarkıyı ben yazdım. Yani sözleri...
Yorumunuzu cidden delicisine merak ediyorum!!!!

Hadi bakalım oy ve yorumları bekleyrum.

Yorumlarda görüşmek üzere canlarım ☺️😁

Sizleri çok özledim! 🤧

Her neyse iyi günler...

Bay bayyy!!!!