3 ABİM (Tamamlandı)

*49*

ALP'İN GÖZÜNDEN

Grup evindeydim.
Yatağımda yüz üstü uzanmış internetteki haberlere göz gezdiriyordum.

Siteler her saniye yeni bir haber yayınlar iken aklım haberleri yayan kadındaydı.

Onun hakkında bir kaç bilgi edinmiştim. Şimdide onun yazdığı haber makalelerini okuyordum. Yazdıkları düşündüğümden daha çok kritik haberleri kapsıyordu. İnternet fenomenleri ve ünlüler çok nadir bahsedilmişdi.
Odamda ki saat her saniye başı ses çıkararak zihnimde düzene girerken ellerim ekrandaki klavyenin üzerinde daha fazla bilgi bulabilmek için hızlı hızlı harfleri tuşluyordu.

**********

Yaklaşık iki saat aralıksız olarak siteler ve bloglarda gezdikten sonra gözümde ki ağırlık durmam gerektiğini belirtiyordu.

Telefonu yastığın altına itip ellerimizde yastığın altına geçirip başımı yastığa yasladım. Yüzüm otomatikmen sağ tarafa döndü. Sol yanağım yumuşak yastığın dokusuyla rahatladı.

Öğrendiğim gerekli bilgi sayısı bir yada iki taneden fazla değildi.

Kapalı gözlerim hiçbirşey bulamamanın verdiği duyguyla çatıldı.

Oflarken dudaklarımın arasından firar eden kelimeler saatlerdir söylemek istediğim şeydi.

"Her şey neden bu kadar karışık?"

Bildirim sesi ile gözümü açmadan elimi bir kaç santim yanındaki telefona kaydırdım.

Sağ elime değen değişik dokulu kılıfı kavrayıp yastığın altından çıkardım.
Gözümün hizasına getirip bildirime baktım.

Telefonda yüklü olan oyunun bildirimiydi. Sağ kaydırıp sildim. Gözüm ekran fotoğrafına kaydı.
Ben ve ikizim, kız kardeşim...
Dudaklarım tebessümle kıvrıldı.
Onu net bir şekilde hatırlayamasam da kırılgan yapısını ve büyük masum gözlerini hatırlayabiliyordum.

Acaba şu an nerede?

Ne yapıyor?

Beni hatırlıyor mudur?

Yüzümdeki tebessüm biraz daha büyüdü.
Belkide beni sadece silik bir anı olarak hatırlıyordu.

Burnum yanmaya başlayınca ağlıyacağımı anladım.

Derin bir nefes verip gözlerimi yukarı kaydırıp göz yaşlarını gelmemesi için kırpıştırıp durdum.

Telefonu kapatıp yastığın altına koyup eski pozisyonumu aldım. Örtünün altına geçtim.

Gözlerim kapanırken zihnime süzülen anılar bu gün rüyamı oluşturmaya başlamıştı.

***************

Sabahın ışığı ile gözlerim kapalı olduğu halde kamaşır iken, üzerimdeki örtüyü hissettim. Soğuk beni titretirken örtüye daha çok sarıldım.

Yataktan kalkmak istemiyordum.
Kulağımın dibinde çalan bildirim sesi ile gözlerim yarı açık bir şekilde telefonu bulup mesaja baktım.

Bilinmeyen numara;

O sensin değil mi?
Kızımın ikizi... Alp...
Sensin değil mi?

"Ha?" Ağzımdan rasgele çıkan ses ile mesajı birkere daha okudum. Ne diyor bu manyak?

Yine gelen mesaj ekranda görünür iken gözlerim direkt okudu.

Bilinmeyen numara;

Bu sensin...

Mesajın ardından attığı fotoğrafı görmek için mesaja tıklayıp konuşma ekranına girdim.

Fotoğraf kalp ritmimi bozup ensemden aşağıya inen soğuk buzu biraz daha bastırıp buz kesilmeme neden oldu.

Bu da ne böyle?

Attığı fotoğraf, ben ve kız kardeşim. Peki bu herif bunu nasıl buldu? Ve kardeşim nasıl onun kızı olabilir?

Ne oluyor böyle?

Hızlıca numarayı ara butonuna bastım. Çoktan yatakta oturur pozisyona gelmiştim. Çalan telefon açılırken az önce hızlanan nefesim şimdi kesik kesikdi.

"Sen, bunu nereden biliyorsun? Kimsin!" Sesim sorgulayıcıydı.

Adamın aldığı derin nefes benim titrememi sağlamıştı.

"Seni tanıyacağım, kendimi de tanıtacağım. Sadece bekle."

Yüzüme kapanan telefon yutkundum. Telefonu yorganın üzerine rasgele attım.

Kim bu herif?

*********************

Selamlarrr!
Umarım beni beklemişsinizdir...
Sınavlar nasıldı? Benim ki cidden çok kötüydü...
Liseliler ağlıyor desem yalan değil açıkçası...

Her neyse yorumlarda sizinle konuşmak için bekliyorum. Oylar içinde Hepinize minnettarım... Hepinize iyi günler...
Hayde bay!

Gelecek bölüm tarihi;

6 Nisan 2021