3 ABİM (Tamamlandı)

*47*

KATİLİN GÖZÜNDEN...

Silik duvar yazısını daha net görebilmek için bir kaç adım geriledim.

'SESSİZ KAÇTIM...
SESİMİ BULMAYA YOLCUYUM. ARAMA BENİ...
BEN BU DÜNYADA YOKUM."

Duvara kırmızı ruj ile zar zor yazılmış yazıya baktım.

Kızımdan geriye kalan son mesaj.
Yılların etkisiyle silinse de tozlu duvarın kirli yüzeyinde dehşetle parlıyordu.

Kızım bunu intihar etmeden önce yazmıştı. İntihar etmeden dakikalar önce. Kırmızı rujunu hiç bir zaman kullanmayıp sanki o güne saklamıştı.

Benden saklanmıştı.

Ölüm haberini benden saklayarak planlamıştı.

Benimle küçük bir çocuk gibi oyun oynamıştı. Ancak ben fark edemeden oyun son bulmuştu.

Elimi uzatıp duvardaki yazıya dokundum. Parmağıma değen pürüzlü yüzey ve üzerinde yer edinmiş rujun değişik hissi parmağımı yavaşça geri çekmeme neden oldu.

Parmağımı ilk avucuma doğru büktüm. Sonra ise yumruk olan elimi serbes bırakarak belimin yanına düşmesini izledim.

İşaret parmağımda ki hafif kırmızı leke tozlarla beraber parmağımı zehirliyor şu adeta.

Adımlarım geriye doğru gitti. Yavaşça arkamı döndüm.

İfadesiz yüzüm ile odayı taradım yorgun gözlerimle.

Yerdeki parçalanmış fayanslar,
Kırılmış eşyalar, kırık cam parçaları, duvardaki yamuk duran parçalanmış ayna, çalışmayı uzun süre önce durdurmuş saat, yarısı küflenmiş heykeller, ince toz bulutunun esir aldığı örümcek ağları, nemden dolayı kabarmış sandalye, masanın üzerindeki yırtılmış eski kağıt parçaları ve odanın ortasında ben.

Dünyamı solduran cehennem işte burası.

Kızımın intihar ettiği yer.

Masanın üzerindeki deftere bakınca zihnimde uzun zamandır yer edinen o meleksi ses tekrar yankılandı.

"Baba defterimi bulamıyorum, masanın üzerindeydi. Ha! Buldum! Sorun yok!"

Ve ardından gelen şirin kıkırtı.

Kızımın sesi kulağımdaydı.

"Baba ben bu gün okula gitmesem. Neden diye sorma biraz hastayım işte. Hadi aslan babam... Yap bana bir güzellik."

Tatlı tatlı bakan masum gözleri ve gülen yüzüyle bana bakan kızım sanki tam karşımdaydı.

Elimi uzatsamda tutsam, ama sadece hayalden ibaretdi.

"Baba bu gün beraber yemek yapalım mı? Senin şu meşhur omletini özledim!"

Alay eden ama aynı zamanda da mutlu sesi gözümden bir yaşın akmasına neden olmuştu.

"Baba bu filmi izlemeyelim! Çok korkunç! Ben karanlıktan korkarım hem neden ışıklar kapalı ki! Yaa! Güleme! Şapşal!"

"Baba bak bisikleti tamir ettim. Hadi ne olur parka gidelim!"

"Baba bu yemekte tuz yerine şeker var! Ahahahha... Keşke ilk tadına baksaydın!"

"Baba bu günde saçımı tarar mısın?"

"Başım ağrıyor ovar mısın? "

"Bu tekerlek yine mi patlamış. Şans yok bizde."

"Baksana kuş yaralanmış gel hadi bakalım. Belki yardıma ihtiyacı vardır."

"Bak bu şarkı harika! Hey dur başa sarma! Hey! Ahahaha dans edince çok komik görünüyorsun!"

"Bana da yemek yapmayı öğretir misin?"

"Baba bak bu video çok komik! Baba 10 kere izledin. Bırak gülmeyi! Telefonumu ver ihtiyar! Ahahhaha! Tamam gıdıklama!"

Anılar ve narin sesler kulağıma dolar iken kendimi parçalanmış hissettim.

Artık o gülüşü sadece zihnimde duyucağım. O narin bakıslar sadece rüyamda bana bakacak. O küçük eli sadece rüyamda bani kıdıklayıp güldürmeye çalışacak.

Ağzımdan kaçan hıçkırığa engel olamadım.

Dizlerim titreyip kendini yere teslim ederken diz üstü oturdum.

Bacağıma batan onca sivri şeyi hissedemez olmuştum.

İnadına batan cama sinirlenip avucumun içine aldım. Duvara fırlatıp olabildiğince bağırdım.

Ardından gelen feryatlarım ve dökülen yaşlarım ruhumu kanatıyordu.

Kanayan yerime panzehir bulamıyordum.

Zehir dökülüyordu kanıma. Bense Panzehiri parçalıyordum.

Şu an içinde yaşadığım bu durum ne mi?

Bir babanın çökmüşlüğü...

Bir hayatın soluşu...

Bir kalbin kanayışı...

Bir sessin son nefesi...

Bir meleğin kopan kanadı...

Benim içinde yaşadığım durum aslında bir babanın kaybı.

Kayboluş kaybı.

Benim hayatımdaki kalp koparıldı.

Bende kaybolduk o kalp ile. Çok yorgun bir kalp bu. Yorulmuş bir kız.

Benim kızım.

Benim hayatımdaki nedenim...

*****************

Selamlar...
Bu bölümü yazarken ağladım kabul.
Sizde ağladınız mı?
Silin göz yaşlarınızı...
Belli etmeyelim.

He bu arada sorma fırsatım olmadı.
Nasılsınız?
İyi misiniz?
Ben çok iyiyim gençler.

Hadi bakalım bu bölümü atıyorum.

Yarına kadar bekleyin...

Sizleri seviyorum!

Bay baaaay!