Color Of Surrender (High Class Issue Series #3)

Chapter 23

Chapter 23: Bullet

"Hey, you seem to be off this day."  Sharla said causing me to sigh heavily, I keep fidgeting my hands and I can feel that something is bothering me but I can't identify what is it.

"What? Is there any problem?" she asked and I tried to gain my sense so that I can talk to her, we are here at the coffee shop and after this we will go to the studio to train again.

It's been a month since I left the Philippines and being here in New York, I've been experiencing a lot. Isang buwan palang ako dito ay parang gusto ko ng umuwi ng Pilipinas pero hindi puwede dahil may kailangan akong abutin dito.

"What is the problem, Avon?" Sharla keeps questioning me. I clenched my jaw and trying to put together all the words that can answer her question.

Namasahe ko ang sentido ko at sinandal ang ulo ko sa salami na katabi ko, "I can't sleep last night, and I don't why. Maybe something is bothering me." ang pag-amin ko sa kanya na dahilan para suminghap siya, nakita ko ang pag-aalala kaagad sa mukha niya na dahilan para pilit akong ngumiti.

"Hindi mo alam kung bakit? Are you stressed these days?" sunod-sunod niyang tanong na dahilan para umiling ako bilang sagot, masaya naman ako dito sa New York at kahit napapagod ako ay napupunan naman iyon ng kasiyahan, ngayon lang naman ako naging ganito e.

"No, I'm actually good but last night was different...hindi ako makatulog kagabi, hindi ko alam kung bakit hindi ako makatulog na para bang may inaalala ako." sunod ko pang pag-amin, kagabi kasi ay halos magulo na ang kama ko dahil sa panay ang pagiging malikot ko na para bang hinahanap ko ang tamang posisyon para makatulog pero wala, hindi ako makatulog.

"Something is bothering me but I can't identify it," naiinis kong sabi na para bang nakikipag-laro ako sa isipan ko, hindi ko alam kung ano ba ang hindi nag-patulog sa akin. Maayos naman ang lagay ko dito sa New York at kagabi lang talaga ako hindi nakatulog ng mahimbing.

"Maybe you want to go back to the Philippines already. Maybe you're missing someone already." I got what she said because she knows that I'm waiting to go back to the Philippines, someone is waiting for me that why I need to go back after the fashion show.

"Isang buwan palang tayo dito Sharla, dalawang buwan pa ang natitira bago ang fashion show. Hindi puwedeng umuwi ako at iwan nalang ang binigay na oportunidad sa akin." 

Hindi pa ako puwedeng umuwi dahil sa may kailangan pa akong tapusin dito, mabilis naman siguro ang dalawang buwan at pag-katapos nun ay uuwi kaagad ako sa Pilipinas.

"Gusto mo na bang umuwi?" tanong niya sa akin na dahilan para kaagad akong umiling, nag-sinungaling ako sa kanya dahil gusto ko ng umuwi pero kailangan kong palakasin ang loob ko na may kailangan akong tapusin dito sa New York.

"We need to finish the runway. It's my dream so I will pursue it." I took a sip of my coffee and looked outside of the coffee shop, it's raining, and I felt sad all of a sudden.

"Maybe you're missing your Captain that's why you can't sleep last night, you should text him." ang sabi sa akin ni Sharla na dahilan para umawang saglit ang labi ko.

 Pagkatapos kong umalis sa Pilipinas ay doon na rin nag-simula na hindi niya na ako tawagan, natatakot naman akong tawagan siya dahil baka busy siya sa trabaho niya.

I miss him already, I miss my Tavi.

The day I left, we stopped talking to each other. Maybe we don't want to bother each other and, maybe we are hesitating because we both know that we need to pursue our dreams, but I still want to talk with him.