Chapter 12

2.3K 76 16
                                    

Chapter 12: Still


"Hi," that's the word we said after one month of being away on each other, I gulped and can't take my eyes of him. Do you even know how much I missed you?

Ako lang naman ang naka-miss kaya ano pa ba ang aasahan ko sa kanya?

"You guys looked awkward, ang akala ko ba close kayo?" ang biglang singit ni Trixielle na dahilan para mabasa ko ang labi kong tuyo na simula nung napunta siya sa harapan ko.

Bakit pakiramdam ko ay palaging pag-katapos lang ng isang buwan ko siya makikita? Ano naman kaya ang ginawa niya sa probinsya at bakit naging ganito na ang hubog ng katawan niya?

"A-Actually, I'm not really close with your brother. Maybe your mom misunderstood us." I'm trying to be calm in front of him, hindi puwedeng sa muli naming pag-kikita ay magiging tanga nanaman ako sa harapan niya.

Ang gwapo niya, hindi niya alam na hindi ko na matanggal ang tingin ko sa kanya pag-katapos ng isang buwan na hindi kami nag-kita.

He cleared his throat again the reason why I became attentive, "Happy birthday, Avon." he greeted the reason why I nodded with this small smile formed on my lips.

Kung alam niya lang na kanina pa ako kinikilig pero dapat hindi ko ipahalata dahil gusto kong ipakita na iba na ako sa harapan niya, kung alam niya lang na panay pa rin ang tingin ko sa litrato niya na nangangahulugang hindi ko siya mapakawalan.

"Thanks, Tavi--I mean, Captain."

"What did you call him?"

Argh! I forgot that I should call him Captain because that is more formal, ayusin mo ang akto mo Avon!

I bit my lower lip when I saw Trixielle being intrigued on what I said. Suddenly, I heard Captain sighed and shifted his eyes away to me.

"She's the only person who calls me Tavi, I don't even know why she calls me like that... kind of weird, actually."

Hindi naman niya ako niligtas dahil parang pakiramdam ko ay pinahiya niya ako sa kapatid niya, palihim akong napa-irap dahil sa mas lalo pa ata siyang naging malamig ngayon na dahilan para ang hirap niya ng abutin.

"Oh... Tavi is kind of cute, I liked it Avon." Trixielle teased me the reason why I awkwardly smiled at her. I don't even know if I want to have a conversation with them, maybe I'm comfortable if I will just talk with Captain.

Ngayon, gusto ko ng itatak sa isipan ko na Captain na ang itatawag ko sa kanya. Oo, cute nga ang pangalan na binigay ko sa kanya pero nahihiya naman ako kahit na gustong-gusto ko siya.

Tangina, lintek na pag-ibig dahil parang pinadapa ako sa rampa.

"Mom said that you're with someone already, who is this lucky man?" biglang tanong sa akin ni Trixielle na dahilan para manginig ang ibabang labi ko, bakit sa isang iglap ay tinanong niya ang lalaking hinihintay ko?

Ayan oh! Katabi niya lang ang lalaking hinihintay ko, ang kaso ayaw naman ako i-crush back!

Matagal na siyang add to heart sa akin kaso itong kuya mo, ayaw sa akin. Bigay ko sa'yo buhay ko e, just kidding.

"P-Pardon?" bakit ba parang nagiging bingi nalang ako bigla sa nga tinanong nila sa akin?

"You're with someone already?" Captain asked the reason why I shifted my eyes on him and I saw him staring blankly at me, why are you looking at me like that as if you're hopeless?

"Yeah, mom asked a while ago... tinanong niya si Avon kung bakit hindi pa siya kinakasal tapos ang sabi naman niya ay may hinihintay siya, so ibig sabihin may someone na."

Color Of Surrender (High Class Issue Series #3)Where stories live. Discover now