Color Of Surrender (High Class Issue Series #3)

Chapter 07

Chapter 07: Intimate

"Avonlea! Avonlea, gumising ka diyan!" halos masira na ang pinto ng kwarto ko dahil sa bungad na sigaw na 'yun, kalahati kong binuksan ang mga mata ko at ramdam pa rin ang pananakit ng katawan dahil sa ginawa sa akin ni Hera.

"Avonlea, wake up! Buksan mo 'tong pinto!" kung hindi ako nag-kakamali ay si mama 'yun at base sa kanyang boses ay halatang galit ito sa akin, nanginig ang ibabang labi ko at nag-aalinlangan pang buksan ang pinto ng aking kwarto dahil sa takot.

Nagising ang diwa ko dahil sa pag-kalabog niya sa pinto ng kwarto ko na nag-papahiwatig na galit siya, what the fuck did I do for her to be mad at me again?

"Avonlea, malilintikan ka talaga sa akin!" she fumed the reason why I shivered, she's raging already and I have no idea what's the problem. Wala naman akong ginawa kagabi sa kanya para magalit siya ng ganito.

Kahit nanghihina ay pinilit kong tumayo, ramdam ko ang panginginig ng katawan ko habang lumalapit sa pinto ko kung saan nasa labas lang sila mama. Sa pag-gising ko ay ito kaagad ang bungad sa akin na dahilan para manlamig ang katawan ko.

What's her problem?

"S-Shit..." I almost collapsed when she hit the door loud. Someone is banging my door, and I don't know if that's a monster who's ready to make me suffer.

"Buksan mo 'tong pinto!" halos sirain niya na ang pinto ng kwarto ko na dahilan para mas lalo akong matakot, hindi ko alam kung anong gagawin ko dahil sa mga pag-kalabog niya. Ni minsan ay pasalita akong sinasaktan ng nanay ko pero hindi ko alam kung ano ang puwede niyang gawin sa akin.

Nanatiling naka-tayo ako malayo sa pinto ng kwarto ko at parang hinihintay nalang na si mama na ang mismong pumasok dito, mabilis ang tibok ng puso ko sa sunod-sunod niyang pag-kalabog dito at hindi ko ba alam kung anong ginawa kong mali sa kanya.

I keep fidgeting my fingers and already shivering because of fear, what did I do wrong on her? 

Why do I feel like this year is a mess for me?

"You stubborn child!" I can't move anymore when the door opened and I saw her face raging. My lower lip trembled, and I feel like I want to run away but I just can't. I have no strength when I saw her face being mad as if she's going to hurt me.

"Anong sa tingin mo ang ginagawa mo ha?!" halos mapa-daing ako sa sakit ng hawakan niya ang braso kong nananakit pa rin dahil sa pag-kadaluas, parang isang demonyo ang nasa harapan ko na dahilan para mawalan ako ng lakas.

"You're a disgrace on this family, wala ka namang ginawa kung hindi ang ipahiya kami ng daddy mo!" halos mapamura na ako sa harapan niya dahil sa mahigpit na hawak niya sa braso ko, wala akong kaalam-alam sa mga nangyayare pero hindi niya ito kaagad sinabi sa akin.

"Kailan ka ba kikilos ng maayos?! Anong klaseng babae ka?!"

"Ma, ano bang sinasabi mo?!" nasasaktan kong sabi at halos umiyak nalang sa harapan niya dahil sa higpit ng pag-kakahawak niya sa akin, sa tingin niya ba ay alam ko kung ano ang kinagagalit niya?

"Anong kinagagalit ko?! Ang kinagagalit ko e' yang katangahan mo!" she fumed the reason why I shook my head, I don't know what she's talking about but the way she's giving actions, means that I did a terrible mistake.

"Do you think we'll never know what you did to Cassie?! Ang akala mo hindi namin malalaman ang sadya mong pag-dulas sa kanya?!" I don't even know what to say anymore. Judging on her expression, she believed that I intended to hurt Cassie but I didn't.

"You selfish woman! Nakakahiya ka!" dinuro niya ang dibdib ko na dahilan para bahagya akong mapa-atras habang naka-yuko, hindi na napigilan ng luha ko na tumulo sa biglaan kong pag-gising. Ni isa man lang ba sa kanila ay walang maniniwala sa akin?