Trouble Roise

TR 33.2

TR 33.2: Trouble Overnight Part 3

[ROLEN]

Naimulat ko ang mga mata sabay napangiwi dahil sa sakit na naramdaman ko sa pagmumukha ko.

"What?" Napaupo ako habang hawak-hawak ang sumasakit na panga. Sa pagkakaalam ko hindi ako nakipag-away kahapon. Hindi ko maalalang may naganap na sapakan.

I groggily sat up. Agad kong tiningnan ang mukha ko sa pinakamalapit na salamin. Nagulat ako nang may pasang bumakas sa mukha ko.

"What the hell?" Agad akong napatayo at ininspeksyon ang kwarto. May basag na baso akong nakita. I tried remembering what happened.

Naligo ako't sinuot ang sweatpants after that I saw a bottle of Bacardi lying around the room. I taste tested it since bigay iyon ni daddy. A couple of drinks later, I passed out. I didn't know what happened after.

Dahil sa amoy ng alak, I took off my sweat pants and wore my boxers instead.

First time ito nangyari sa akin. First time na wala akong maalala matapos makainom. What the hell?

Walang pag-dadalawang isip na lumabas ako ng kwarto. Baka alam nung dalawa kung anong nangyari.

Seeing na wala pang lumabas sa kanila sa kanya-kanyang kwarto, I stood in front of Xy's door. Kakatukin ko na sana yung pinto nang bigla kong maimagine yung pagmumukha niya sa umaga, lalong-lalo na yung mukhang naistorbo ng tulog. I'll be killed for sure.

Sa halip na istorbohin pa siya ay bumaba na lang ako at nagtungo sa kwarto ni Roise. I was about to knock on his door nang may mapansin ako sa sofa.

"Roise?" I called him. Trying to confirm that it's really Roise. Nakahiga siya sa sofa at mukha siyang dilat na patay na nakatitig lang sa ceiling.

"Hoy?" Tawag ko pero mukha atang nawalan na siya ng kaluluwa. Mas lumapit ako sa kanya.

Ano kayang nangyari sa isang 'to?

"Roise. Are you okay?" Ganon nalang ang kaba ko nang gumalaw ang mata niya at tinitigan ako. He's not even blinking. Bags in his eyes are evident.

"You're scaring me. Anong nangyari?" Muling tanong ko. He still did not answer me. Sa halip ay itinuon niya muli ang titig sa ceiling. He looked like he was possessed.

Panahon na ba para magpa-exorcist ako rito sa bahay?

Just by the thought of it, gives me goosebumps.

"Hoy. Are you still with me?" Niyugyog ko si Roise to shake whatever it is possessing him.

"It's no use." Sabi ng isang boses sa may likuran ko.

"What?" Agad naman ako napalingon kay Xy. He's already holding a cup of coffee. Ang aga naman ata niya.

"I said it's no use." Pag-uulit nito. Looking at Xy, I was taken aback. I wasn't bothered anymore by what he said but what he look right now is more concerning.

"You look awful." Damn. Ano bang nangyari? Xy just glared at me. He has the same eyebags as Roise did. Mukha siyang miserable.

"Asdfgfhfklldn." Napalingon muli ako kay Roise na tila ba'y may sinasabi.

"Ano?" Tanong ko ulit.