Chapter 7

171 69 3
                                    

Chapter 7

Nakatayo pa rin ako at nakatingin sa pabangong nakapatong sa bedside table.

How could that perfume be there?

"No way." I told myself. If this is Mateus' perfume, I literally joked myself.

Paano ko 'to nagagawa sa sarili ko?

"I moved on already." sabi ko sa sarili ko. "Pero, that was just a smell, how could I do this to myself?"

No way. There's no way I haven't moved on yet. Alam ko sa sarili ko na wala na akong nararamdaman sa kaniya.

Pero bakit ganito?

Why am I still feeling this way?

Ang daming tanong na umiikot sa utak ko.

"Do to yourself, what?" narinig ko ang boses ni Mateus sa labas ng pinto. He is standing there. Pero hindi pa rin ako humaharap sa kaniya at patuloy pa rin akong nakatingin sa bagay na 'yon.

Hindi ko alam kung kailan pa siya nando'n.

Pinunas ko ang luha na tumulo kanina. These tears are traitor. I don't know, I am not sure if these tears are the traitor, or my heart. Wala akong ideya.

Nang napunas ko na ang mga luha ay humarap na ako sa kaniya.

"Uhm, nothing." I smiled at him. Hindi ko alam pero ramdam ko na hindi ko dapat sabihin sa kaniya ang nasa isip ko.

He smiled.

That smile. Nakakagaan ng loob. But, at the same time, it hurts me knowing na he is there but I'm thinking of someone that's not here.

Pero, diba wala namang kami?

He's not even courting me. He's just there. Standing.

Hindi ko na alam kung anong itsura ang mayroon ako ngayon. Siguro mukha na akong sabog dahil sa pag-inom ko kagabi.

Palapit nang palapit si Mateus sa akin.

He's walking towards me.

Until he is finally standing in front of me.

"Krisha." he said.

I was shocked on what he did next.

He hugged me.

He is now hugging me. Nabigla ako kaya't hindi ko siya nagawang yakapin pabalik.

"M-Mat, what are you doing?"

Bumitaw siya nang marinig niya ang tanong ko.

"No, it's okay. It's fine if you want a hug." ngumiti ako sa kaniya. "I'm right here."

"No, I was just not myself, and then I hugged you." ngumiti siya na parang nahihiya siya.

Lumapit ako sa kaniya ng kaunti.

Akmang yayakapin ko siya but I saw a bruise in his lower lip. It is just tiny. Pero pagtingin ko sa jaw niya, ay meron ding bugbog. Malaki ito kumapara sa bugbog niya sa labi.

I touched it.

"Ohh." daing niya.

"I'm sorry, I was just wondering if it's a bruise, and I think it really is." I said it while still looking at his bruises. "Where did you get these?" tanong ko sa kaniya dahil wala naman siyang bugbog kagabing kumain kami sa resto.

"These? I was just in a minor accident kagabi. No big deal." he said while touching his lips na mayroong bugbog.

"I don't think it is just a minor accident." I looked at him, dahil parang may nangyari sa kaniya kagabi.

Honest Goodbye [COMPLETED] #Wattys2020Where stories live. Discover now