BİG BROTHER

26

(Gyu gyu Mingyuuuuu...❤En hoş bölüm olur inş...)

2 hafta geçmişti. Hangkok Üniversitesi'ni kazanmamın verdiği yetki ile evde bolca şımartılmıştım. Her yerden tebrik mesajları geliyordu. Annem arkadaşlarını bunun şerefine yemeğe çıkarmış, babam da beni arkadaşlarıyla içmeye götürmüştü. Şimdi de valizlerimi toparlıyordum. Soobin'in babası nakliyeciydi. Nakliye arabasıyla bizi Gangnam'daki evimize bırakacaktı. Ev sahibi ile abim görüşmüştü. Mobilyalı olduğu için biraz pahalıya patlasa da Cheol Abi ısrarla fiyatını düşürmüştü.

Son kartonumu da bantlayıp abimin istediklerini bir kutuya koydum ve onları da bantlayıp Soobin ve babasını bekledim. Soobin gelince ailem ile vedalaşıp arabaya eşyaları yükleyerek ön kısma geçtik.

Anyang ile Gangnam arası 45 dk kadar bir şeydi(Gerçek bilgi). Özel araba ile bu yarım saate düşebiliyordu. Biz de zaten yarım saatte varmıştık. Apartmana ulaşmak, Gangnam'da trafiği geçmek. Tamamen mucizeydi. Gangnam'a yarım saatte ulaştık ama yarım saat boyunca da trafikle uğraştık.

Sonunda apartmana ulaştığımızda abimi arayıp aşağıya inmesini istedim. Junhui Abi, Vernon Abi ve abim inmişlerdi. Hemen arkalarından Jeonghan Abi de geldi. Hep beraber eşyaları yukarı taşıyıp arabayı uygun bir yere park ettik. Ev titizlikle temizlenmişti. Eşyalar uygun yerlerdeydi. Her şey kusursuzdu.

Jeonghan;
-Dün programımız boştu. Siz gelmeden her yeri temizledik. Siz sadece eşyaları yerleştirin.

Soobin;
-Omo! Çok teşekkürler😍

Soobin kendinde değildi. Kutuları bie köşeye koyup oturma odasındaki koltuklara oturduk. Soobin'in babası güzelce etrafı incelemişti.

-Buranın maliyetini ödeyebilecek miyiz?

-Abim ve babam bir de benim bursum. Ekstradan siz ve Soobin'in abisi de üstüne ekleme yapacaksınız. Cheol Abi olduğunca indirim yaptı. Cidden çok şanslıyız.

-Evet...öylesiniz! Dualarımız hep sizinle. Fighthing! Ben kalkayım artık. Siz de güzelce yerleşin. Zamandan kaybetmeyin. Dedi. Abim ve Soobin onu uğurladıktan sonra oturma odasına geri geldiler. Vernon Abi, Junhui Abi, Abim ve Jeonghan Abi koltuğa oturmuştu. Soobin çok gergindi.

Junhui;
-Yerleşmeyi ne zaman bitirirsiniz?

Soobin;
-Sadece eşyalarımız var. Akşama kadar biter.

Vernon;
-Yarın programımız dolu. Bu akşama kadar işinizi bitirirseniz bir hoşgeldin partisi yaparız.

Abim;
-Evet. Yaparız! Yeri...kutum nerede?

-Oradaki kutuların arasında üstünde adın yazıyor. Dedim. O gibip kutusunu alınca diğerleri de kalktılar. Onlar bir üst katımızda yurda çıkarken biz de hızla eşyaları yerleştirmeye başladık. 2 kişi olacağımız için sadece 1 koli mutfak eşyamız vardı. Onları direk dolaba dizip kutuyu bir köşeye koyduk. Sonra banyoya geçtik. Dolabın yarısı onun yarısı benimdi. Eşyalarımızı oraya asıp çamaşır makinesi ile tanıştık. Sonra odamıza geçtik. Burayı da yerleştirirsek bitecekti. En çok da burada oyalandık. Ben 2 buçuk saat odamı dizmekle uğraştıkttan sonra odamdan çıkarken benden 5-10 dakika sonra da Soobin işini bitirmişti.

-Yeri-ah! Burayı biraz gezip keşfedelim. Birkaç parça eşya da almalıyız.

-Tamam çıkalım👍 dedim. Kartonları iç içe koyup dışarı çıkarken de geri dönüşüme koymuştuk. Sokaklara gire çıka bize yakın olan birkaç market, bakkal gibi yerleri keşfetmiştik. Bize en yakın olan markete girip etrafa bakındık. Lavabo fırçası, bulaşık süngeri, çamaşır suyu, bulaşık deterjanı, çamaşır yumuşatıcı ve çamaşır deterjanı, temizlik bezleri, duvar saati ve buna benzer bir çok malzeme almıştık. Bunları abimin kartı ile ben ödeyecektim. Soobin ise kendi bursuyla sebze, meyve, baklagiller gibi yiyecek masraflarını ödiyecekti. Tüm alışverişi yapıp çıkmıştık.