BİG BROTHER

20

(Uzun zamandır yoktum bebişlerim. Dün yeni bölüm atacaktım ama elimi burktum ㅠㅠ Mingyu böyle şeyleri nereden buluyor acaba💆)

Sabah'ın ilk ışıkları ile gözlerimi açtım ve tavanla bakıştım. Odamda abimin parfüm kokusu vardı. Bugün tatildi. Abim sözde bu akşam gelecekti. Erken gelmiş olabilir miydi? Kapım açılında gözlerimi diktiğim tavandan çevirip kapıya diktim. Suratını kapının arasında sıkıştırmış bir abim vardı. Ona ne yapıyorsun beyin yoksunu der gibi baktım. O da bana camış gibi yattın yetmedi mi diye bakıyordu. Bu bakışmanın sonu olacak mı diye düşünürken ilk atak abimden geldi.

-Kahvaltıya gel! Dedi ve geri çıkıp kapıyı kapattı. İnsan gelip bir sarılır. Zürafa! Yatağımda oturur pozisyonu alıp 5 saniye kadar öyle kaldım. Sonra yorganı üstümden alıp köşeye fırlatarak yataktan ayrılmayı başardım. Tişörtümü düzeltip odamdan çıktım. Kısa koridorun sonundaki banyoya girip dişlerimi duş aldım ve dişlerimi fırçaladım. Vücudumu havluyla kuruladıktan sonra büyük bir sorun aklıma geldi. Elbise çıkarmamıştım kendime...ben ne ara aklımı kaybettim Allah aşkına? Kapıyı açıp anneme seslendim. Cevap gelmedi. Babamı bunun için çağıramazdım. Cevabın koca bir hayır olacağını bildiğim halde denemek istediğim başka bir planım vardı. Tekrar kocaman bir nefes alıp abimi çağırdım. İlk çağırdığımda "NEEEE?" diye salondan karşılık verdi.

-BİR BAKAR MISIN?
-NEEEE?
-GEL İŞTE İKİ DAKİKA! dediğimde ses kesilmişti. Banyo kapısına elinde kahvaltıdan getirdiği çatal vardı.
-Neden bana bağırıyorsun? Dedi. Korkunç olmaya çalışıyordu ama aptaldan başka bir şeye benzemiyordu.
-😊Özür! Acabaaaa...bana odamdan elbise getirmen mümkün mü? Diye sevimli olmaya çalıştım. "Hayır" diyerek geri döndü tam gidecekken "Hadii amaaa!" tarzında yalvardım. Tekrar bana dönüp suratıma baktı.
-Baba evde değil zaten ben de mutfaktayım git odana kendin al. Dedi tekrar dönüp gidecekken "PİSLİK!" diye bağırdım. Tekrar önüne döndü.

-SEN KİME PİSLİK DİYORSUN? YER CÜCESİ!
-MUTASYON GEÇİRMİŞ ZÜRAFA!
-NE DİYORSUN SEN? ÇIK ORADAN DA YÜZÜME SÖYLE!..kavga devam edecekken annem belirdi.
-Yha yha yha! Bu ne gürültü? Sizin gibi iki dik kafa görmedim! Ne oluyor?
-Anneeee~~, abime bana odamdan elbise getirmesini istedim. Getirmiyor. Ben unutmuşum. Sana da seslendim ama duymadın.
-Yha Mingyu! Kardeşinin ricasını neden kırıyorsun?
-Anneee...bana musatyon geçirmiş zürafa dedi...hem...hem ona nasıl elbise getireyim! İÇ ÇAMAŞIRLARINI MI KARIŞTIRACAM ALLAH AŞKINA!? AAAĞĞĞHHH! Diye çığırıp salona geri gitti. Annem de beklememi söyleyip odamdan bana elbise getirdi. Banyoda işlerimi tam olarak halledip kahvaltıya geçtim. Tabaktaki tostlar için savaşırcasına kahvaltıyı bitirdikten sonra odamıza çekildik. Annem de kuaföre gidecekti. Ders çalışırken abim odama girdi. Pardon...kapımı kırarak baskın yaptı! Arkamı dönüp ona baktım. Bir eli ile pervazı tutmuş diğer eliyle de kapı kolunu tutup kapıyı sonuna kadar açmıştı. Kollarını olabildiğince germişti.

-Ellerini yumruk şekline koyup kapıya iki kere vuracaksın ve tık tık gibi bir ses çıkacak. Buna kapı çalmak deniyor. Medeni insanlar böyle yapıyor abi. Ne oldu? Dediğimde pervazı tuttuğu elini bırakıp kapı koluna yaklaştı ve dikleşti.
-Medeni insanlar yapıyorsa sen neden yapıyorsun? Abine böyle şeyler....neyse neyse! Hadi dışarı çıkalım.
-Nereye gidecez?
-Üniversitedeki arkadaşımı hatırlıyor musun? Chaewon....restorant açmış. Oraya gidelim.
-Sonra da makyaj almak için kozmetikçiye gidelim.
-Olur. Hazırlan. Dedi ve odayı terk etti. Kalemi kitabın ortasına bırakıp zafer kazanmışçasına kitabın kapağını kapatıp masamdan kalktım. Kısa süreli depresyonumda abimin sweatlerini ya da gömleklerini giymeye alışmıştım. Odasına gidip kapıyı aniden açtım. Üstü çıplaktı tekrar. Normalde bana hazırlan dedikten yarım saat sonra hazırlanmaya başlardı. Bu biraz ani olmuştu. Açtığım kapıyı gözlerimi kapatıp geri kapattım. Çığırmasını bekliyordum. Uzun bir bekleyiş değildi...